Με τη δημιουργία του «Θόλου του Μικελάντζελο», ο κολοσσός της πολεμικής βιομηχανίας «Leonardo» ετοιμάζεται να τινάξει την μπάνκα στον αέρα! Το ιταλικό μεγαθήριο, με την «ασπίδα» που έχει σχεδιάσει για να συνδέει συστήματα ραντάρ και αντιπυραυλικής «άμυνας» μεταξύ χωρών της ΕΕ, θα βάλει στα ταμεία του 200 δισ. ευρώ μέσα σε μόλις 10 χρόνια! Ο Θόλος θα τεθεί σε εφαρμογή μέχρι το 2027 και έρχεται να επιβεβαιώσει τη «λύσσα» των γερακιών της πολεμικής βιομηχανίας, που έχουν φορτσάρει, με φοροαπαλλαγές και «ζεστό» χρήμα από τα χρηματοδοτικά προγράμματα ΕΕ και ΝΑΤΟ. Ηλίου φαεινότερον λοιπόν για ποιανού τα συμφέροντα ...«καρδιοχτυπούν» οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οι κυβερνήσεις τους με προγράμματα όπως το SAFE, που «τρέχει» η πολεμοκάπηλη ΕΕ, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της για μια γενικευμένη ιμπεριαλιστική σύγκρουση.

Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, προετοιμάζονται και οι στρατοί που θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα όπλα, για να σκοτώσουν και να σκοτωθούν. Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση της Γαλλίας ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα 10μηνης εθελοντικής υπηρεσίας με στόχο τη στρατολόγηση 10.000 νεοσύλλεκτων μέχρι το 2030. Ο Γερμανός καγκελάριος δεσμεύτηκε να χτίσει τον «ισχυρότερο στρατό» στην Ευρώπη μέσω μιας «ελκυστικής» θητείας, αυξάνοντας τον αριθμό των στρατιωτών από 180.000 σε 260.000, επιπλέον των 200.000 εφέδρων μέχρι το 2035, ενώ ο Ιταλός υπ. Αμυνας δήλωσε πως πρέπει να ασχοληθούν περαιτέρω με την αύξηση του αριθμού των ενόπλων δυνάμεων. Η Κροατία επανέφερε την υποχρεωτική θητεία και η Δανία επέκτεινε τη στράτευση και στις γυναίκες για να πιάσει τον στόχο των 200.000 έως το 2030. Κράτη, κυβερνήσεις και ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όλοι σε θέση μάχης στην αδυσώπητη κούρσα των ανταγωνισμών, που ετοιμάζουν νέα σφαγεία για τους λαούς.

Χρυσά κέρδη είχαν οι μεγάλοι όμιλοι των σούπερ μάρκετ, με τις πωλήσεις να φτάνουν τα 13,1 δισ. ευρώ το 2024, αυξημένα κατά 4,3%. Τρίβουν τα χέρια τους τα μονοπώλια του λιανεμπορίου και κάνουν λόγο για «θετική χρονιά, παρά τις προκλήσεις στην οικονομία». Στην αθέατη πλευρά, οι χιλιάδες εργαζόμενοι που δουλεύουν ατέλειωτες ώρες με μισθούς πείνας, κάνοντας και δεύτερη δουλειά για να ζήσουν. Αυτοί που λιώνουν για να βγαίνουν τα δυσθεώρητα κέρδη. Το ίδιο και οι βιοπαλαιστές αγρότες, που πωλούν τα προϊόντα τους «μπιρ παρά» στους εμπόρους και στα μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού τομέα, με τη στήριξη όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Προϊόντα που φτάνουν πανάκριβα στα ράφια των σούπερ μάρκετ, με τον λαό να μετράει και το τελευταίο σεντ μπροστά στο ταμείο. Η κλωστή της εκμετάλλευσης και της αντιλαϊκής πολιτικής, που «δένει» τα κέρδη των μεγάλων ομίλων, ενώνει ταυτόχρονα και εκείνους που τα παράγουν με τη δουλειά και τον μόχθο τους, τους εργαζόμενους και τους άλλους βιοπαλαιστές, που τα συμφέροντά τους είναι κοινά, απέναντι στον κοινό αντίπαλο. Γι' αυτό πρέπει να είναι αυτονόητη η αλληλεγγύη κάθε εργαζόμενου στους αγώνες των αγροτών, όπως και το αντίστροφο, στις κινητοποιήσεις που οργανώνουν στις 14 Δεκέμβρη οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο, διαδηλώνοντας «ως εδώ»!

Με πολιορκητικό κριό το «δημογραφικό», η νέα έκθεση του ΟΟΣΑ - δημοσιοποιείται κάθε δύο χρόνια - επαναφέρει τις γνωστές αντιδραστικές συνταγές για τα ασφαλιστικά συστήματα, οι οποίες προβλέπουν αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας, αύξηση της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωση των συντάξεων. Ειδικότερα για τη χώρα μας ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι η ελάχιστη ηλικία συνταξιοδότησης τα επόμενα χρόνια θα αυξηθεί από τα 62 χρόνια στα 66, με την πραγματική ηλικία να προβλέπεται ακόμα υψηλότερη. Θυμίζουμε ότι η πραγματική ηλικία στους άνδρες είναι σήμερα τα 63,7 έτη και στις γυναίκες τα 61,9 (+2,2 έτη από τα 59,7 που ήταν πριν). Από το 2011 έχει νομοθετηθεί και το κατάλληλο εργαλείο, που σπρώχνει αδιάκοπα τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης προς τα πάνω, συνδέοντας το προσδόκιμο ζωής με τα ηλικιακά όρια. Ετσι, ανεξάρτητα από το πότε θα αποφασιστεί η νέα αύξηση, το σίγουρο είναι ότι αργά ή γρήγορα οι εργαζόμενοι θα βρεθούν μπροστά σε έναν νέο κύκλο επίθεσης, ενώ συνεχίζεται η διαρκής συμπίεση των συντάξεων. Αυτές είναι οι «προοπτικές» που προσφέρει ο σάπιος καπιταλισμός σε εργαζόμενους και συνταξιούχους: Δουλειά μέχρι τον τάφο και συντάξεις πείνας, παρά τα τεράστια επιτεύγματα της εποχής και τις δυνατότητες για μείωση του εργάσιμου χρόνου και της ηλικίας συνταξιοδότησης, για αξιοπρεπείς συντάξεις και μισθούς. Η σύγκρουση με αυτήν τη βαρβαρότητα είναι η μόνη που μπορεί να ανοίξει ελπιδοφόρα προοπτική για τον λαό.