Εφτά μήνες μετά την πλημμύρα, ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε για άλλη μια φορά στον τόπο της εγκληματικής καταστροφής. Συζήτησε με τους πλημμυροπαθείς και κατέγραψε την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν τον αγώνα ζωής που δίνουν με τις Επιτροπές Αγώνα για την πλήρη αποκατάσταση και θωράκιση της περιοχής.

Στον κάμπο, οι αγρότες έδωσαν μια πολυήμερη μάχη στα μπλόκα, σε έναν διαρκή αγώνα επιβίωσης. Εκπρόσωποί τους από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων μιλούν γι' αυτόν τον αγώνα στον «Ριζοσπάστη» και προαναγγέλλουν δυναμική συνέχεια, για να μπορούν να ζουν και να παράγουν στον τόπο τους.

Κι ενώ η πλημμύρα της Θεσσαλίας είναι για τον λαό της μια τεράστια καταστροφή κι ένα πελώριο ερώτημα για το αύριο, η κυβέρνηση δίνει την απάντηση από τη σκοπιά των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, προετοιμάζοντας την ανασυγκρότηση της περιοχής στα μέτρα τους, όπως δείχνουν τόσο η μελέτη των Ολλανδών όσο και τα σχέδια της Περιφέρειας.

Στη Θεσσαλία, τα επενδυτικά αρπακτικά συναντώνται με τα ΝΑΤΟικά γεράκια, με συνδετικό κρίκο τον σχεδιασμό της κυβέρνησης, με συναίνεση και των άλλων κομμάτων, να διαδραματίσει αναβαθμισμένο ρόλο στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Με τον τρόπο αυτό, η Θεσσαλία εξελίσσεται σε βασικό κόμβο των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή, με τεράστιους κινδύνους για τον λαό.

Σ' αυτά τα ζητήματα, ρίχνει τις «ματιές» του ο σημερινός «Ριζοσπάστης», ως μια ακόμα συμβολή στον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός της περιοχής να σταθούν στα πόδια τους, να υπάρξει πλήρης αποζημίωση και αποκατάσταση από τις πλημμύρες, να ξεκουμπιστούν οι ΝΑΤΟικοί και οι βάσεις τους από τη Θεσσαλία.

Στην κατεύθυνση αυτή αξιοποιείται η 8σέλιδη ανακοίνωση της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας, στην οποία τονίζεται μεταξύ άλλων ότι «η "ανασυγκρότηση" της Θεσσαλίας, προς όφελος του λαού της, δεν μπορεί να γίνει με τα ίδια υλικά που οδήγησαν στην καταστροφή της, δηλαδή με την επίκληση της "κλιματικής αλλαγής" ως αιτίας των καταστροφών και την πολιτική που λογαριάζει τις ανάγκες μας ως κόστος».

Καλεί τους εργαζόμενους, τους βιοπαλαιστές και τη νεολαία της περιοχής, τα σωματεία και τους άλλους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος να πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις, όπου θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, σε Λάρισα και Καρδίτσα, επισημαίνοντας ότι «η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ, στους δρόμους της διεκδίκησης, η ενίσχυσή του στις κάλπες των ευρωεκλογών μπορεί να συμβάλουν ώστε να δοθεί με καλύτερους όρους αυτός ο αγώνας, για να δοθεί οριστική απάντηση στο δίλημμα: Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Ο Δ. Κουτσούμπας θα επισκεφτεί τη Θεσσαλία στις 3 και 4 Απρίλη. Το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Την Τετάρτη 3 Απρίλη

-- Στις 7 μ.μ. θα μιλήσει στην αίθουσα εκδηλώσεων του 4ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας, σε εκδήλωση με θέμα «Ο λαός της Θεσσαλίας με το ΚΚΕ, στον αγώνα για τις ζωές μας και όχι για τα κέρδη τους», με τη συμμετοχή εκπροσώπων μαζικών φορέων των νομών Λάρισας και Μαγνησίας.

Την Πέμπτη 4 Απρίλη

-- Στις 10 π.μ. θα επισκεφτεί τα παρακάρλια χωριά (Καλαμάκι, Αμυγδαλή, Καστρί), όπου θα συνομιλήσει με εκπροσώπους των αγροτών.

-- Στις 12.30 μ.μ. θα συναντηθεί με εκπροσώπους των σεισμόπληκτων περιοχών στο Δαμάσι Τυρνάβου.

-- Στη 1.30 μ.μ. θα συναντηθεί με τη δημοτική αρχή Τυρνάβου, στο δημαρχείο.

-- Στις 7 μ.μ. θα μιλήσει στο ξενοδοχείο «Κιέριον» της Καρδίτσας, σε εκδήλωση με το ίδιο θέμα όπως στη Λάρισα και με τη συμμετοχή εκπροσώπων μαζικών φορέων των νομών Καρδίτσας και Τρικάλων.

Οργάνωση της αλληλεγγύης στον Παλαμά

Γιατί είναι προφανές ότι με αυτό το κριτήριο συνέταξε το master plan για τη Θεσσαλία η ολλανδική πολυεθνική «HVA International», κατόπιν ανάθεσης από την κυβέρνηση, μετά την καταστροφική πλημμύρα του Σεπτέμβρη του 2023. Από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα ξεπροβάλλει η εγκληματική πολιτική του κόστους - οφέλους που άφησε τον κάμπο στο έλεος των πλημμυρών. Ξεκάθαρα αντιμετωπίζει την καταστροφή ως επενδυτική ευκαιρία, το νερό ως εμπόρευμα και τον αγώνα επιβίωσης των αγροτών ως εμπόδιο που θα πρέπει να παραμεριστεί, με καρότο και μαστίγιο!

Πριν μπούμε στο ζουμί της μελέτης, ας ρίξουμε μια ματιά στο βαρύ «βιογραφικό» της «HVA», που ιδρύθηκε το 1879 και ο 21ος αιώνας την βρίσκει να «κατέχει, κατασκευάζει και διαχειρίζεται χιλιάδες έργα σε περισσότερες από 100 χώρες».

Οπως η ίδια η πολυεθνική ενημερώνει, επενδύει σε τομείς όπως «γεωργία, υδατοκαλλιέργεια, θαλάσσια καλλιέργεια, ανάπτυξη έργων μεγάλης κλίμακας από 10.000 εκτάρια γης και άνω, διαχείριση ιδιωτικών κεφαλαίων, περιουσιακών στοιχείων και αποκατάσταση μετά από καταστροφές».

Eurokinissi

Φυσικά δεν λείπουν και οι «πράσινες» μπίζνες από την «HVA», που θεωρεί ότι «η κλιματική αλλαγή είναι ένας αναδυόμενος τομέας κινδύνου και ευκαιριών...» και προωθεί «πράσινα» σχέδια και «βιώσιμες» καλλιέργειες.

Η «HVA» είναι ένας μεγάλος διαχειριστής κεφαλαίων και φροντίζει για τα κέρδη των μετόχων και των πελατών της. Καμαρώνει μάλιστα ότι «η φήμη μας προηγείται μεταξύ κυβερνητικών υπηρεσιών, πελατών και μετόχων». Και γι' αυτήν ακριβώς τη ...φήμη, επιλέχτηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ.

Η «HVA» βλέπει «ευκαιρίες» στη Θεσσαλία από την «ανασυγκρότηση» της περιοχής, τόσο από τα έργα που προτείνει και τη διαχείριση του νερού, όσο και από τις γεωργικές εκτάσεις που σήμερα καλλιεργούνται στον κάμπο.

Προτείνει ταυτόχρονα την πριμοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων που θα επενδύσουν σε διάφορα έργα, στη λογική της Σύμπραξης Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα. Η μελέτη αναφέρει ότι «η ενότητα αναζήτησης χρηματοδότησης εξετάζει τους μηχανισμούς χρηματοδότησης των προτάσεων, λαμβάνοντας υπόψη τόσο ιδιωτικές όσο και δημόσιες πρωτοβουλίες. Εξετάζει επίσης στρατηγικές για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης πιθανών επενδυτών στην περιοχή, δημιουργώντας ένα ευνοϊκό περιβάλλον για οικονομική υποστήριξη από επενδύσεις σε αγρο-βιομηχανικά έργα».

Κινητοποίηση για τους πλημμυροπαθείς στο Σύνταγμα

Ειδικά για το νερό, που η διαχείρισή του μετατρέπεται σε εργαλείο για συνολικότερες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην περιοχή, η μελέτη προτείνει τη δημιουργία «ενός ανεξάρτητου Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων» και συνιστά την «ίδρυση του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ)», με πεδίο αρμοδιότητας «ολόκληρο το υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας».

Οι «Ολλανδοί» «ξεπλένουν» τη σημερινή κυβέρνηση, το αστικό κράτος και φυσικά όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, για την ανυπαρξία των απαιτούμενων έργων προστασίας της Θεσσαλίας. Αντίστροφα, στοχοποιούν τους αγρότες και ζητούν μέτρα για να «αποτραπεί η μετατροπή των διαμαρτυριών τους σε εξέγερση», καθώς, με βάση τη μελέτη, θα πρέπει γεωργικές εκτάσεις να μετατραπούν σε περιοχές ελεγχόμενης πλημμύρας και εντός 6 χρόνων να αλλάξουν καλλιέργειες και να μειωθούν οι εκτάσεις που καλλιεργούνται. Οσοι αγρότες δεν συμμορφωθούν, θα τους επιβάλλονται πρόστιμα και θα διασύρονται ως «μαύρα πρόβατα» για τον κίνδυνο της ερημοποίησης της Θεσσαλίας, καλλιεργώντας τον «κοινωνικό αυτοματισμό».

Eurokinissi

Η ...πίκρα σχετίζεται με τις προτάσεις που προβλέπουν ότι «κάποιες περιοχές θα πρέπει να παραχωρηθούν προκειμένου να δοθεί χώρος στα ποτάμια», «καλλιεργούμενες περιοχές που θα πρέπει να ορισθούν ως ζώνες ελεγχόμενης πλημμύρας», «περιορισμός της χρήσης νερού», με άμεση εγκατάλειψη της καλλιέργειας βαμβακιού και καλαμποκιού!

Η μελέτη αναφέρει ότι «οι υπάρχουσες υποδομές θεωρούνται στην πλειοψηφία τους οικονομικά σωστές, καθώς το κόστος κατασκευής τους υπολογίζεται να είναι σχεδόν πάντα μικρότερο από το κόστος επισκευής των ζημιών». Προσθέτει ότι «το παρόν master plan έχει αναπτύξει μια στρατηγική που μπορεί να εφαρμοστεί στο συντομότερο δυνατό χρονικό πλαίσιο χωρίς να διακυβεύεται η επιστημονική συνάφεια και χωρίς να γίνονται υπερβολές στο κόστος κατασκευής».

ΛΑΡΙΣΑ

Συγκεκριμένα, τα αντιπλημμυρικά έργα που προτείνονται είναι στα ορεινά η «κατασκευή περίπου 100 - 250 φραγμάτων ανάσχεσης» για να μειωθεί η ροή των υδάτων προς τον κάμπο. Τέτοιου είδους μικρά φράγματα έχουν προταθεί τα τελευταία 60 χρόνια, ενώ όσο τα δασαρχεία είχαν δασεργάτες, γίνονταν κορμοφράγματα που περιόριζαν τη ροή του νερού.

Η μελέτη αποφεύγει να αναφερθεί σε συγκεκριμένα μεγάλα φράγματα και το μόνο που προτείνει είναι ότι «η λειτουργία των υφισταμένων και μελλοντικών μεγάλων φραγμάτων θα πρέπει να προσαρμοστεί και να ρυθμιστεί με ακρίβεια στις απαιτήσεις διαχείρισης των πλημμυρών». Τον Νοέμβρη η «HVA» χαρακτήριζε πανάκριβα τα μεγάλα φράγματα.

Για τις πεδινές περιοχές αναφέρει ότι «οι υποδομές θα αποτελούνται κυρίως από αναχώματα ποταμών, καθώς και από δευτερεύοντα εσωτερικά αναχώματα που θα λειτουργούν ως αντίσταση σε περίπτωση ρήξης των αναχωμάτων των ποταμών ή πολύ έντονης χερσαίας πλημμύρας».

Για την ώρα, πάντως, δεν υπάρχουν καν αναχώματα αφού παραμένουν κατεστραμμένα από τον «Daniel» και ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Δ. Κουρέτας, παραδέχθηκε ότι δεν θα είναι έτοιμα έως τον Σεπτέμβρη και τις φθινοπωρινές βροχές!

Η «HVA» θεωρεί δεδομένο ότι δεν θα προστατεύεται όλη η Θεσσαλία από πλημμύρα και προτείνει «ζώνες πλημμύρας» σε Τρίκαλα και Λάρισα.

Η μελέτη αναφέρει συγκεκριμένα: «Για την πόλη των Τρικάλων προτείνεται ένα παρακαμπτήριο κανάλι. Δεδομένου ότι δεν είναι δυνατό να προστατευτούν πλήρως όλες οι περιοχές, όπως περιοχές με λίγους κατοίκους ή περιοχές με μεμονωμένες εγκαταστάσεις, αυτές έχουν προοριστεί για ζώνες ελεγχόμενης πλημμύρας σε περίπτωση ακραίων φαινομένων».

Η πρόταση αυτή εναρμονίζεται με την Οδηγία της ΕΕ του 2007 για τις πλημμύρες, όπου αναφέρεται ρητά και ως κατεύθυνση για αντιπλημμυρικές παρεμβάσεις, ότι οι αραιοκατοικημένες περιοχές δεν έχουν την ίδια σημασία με τις πυκνοκατοικημένες και τις οικονομικά σημαντικότερες.

Για τη Λάρισα αναφέρει: «Η πόλη της Λάρισας και οι γύρω περιοχές της απαιτούν ειδική προσοχή. Η απόρριψη των πλημμυρικών υδάτων προς τη λεκάνη της λίμνης Κάρλας πρέπει να αποτραπεί με την ενίσχυση των αναχωμάτων και την κατασκευή ενός υπερχειλιστή στο φράγμα της Γυρτώνης, σε συνδυασμό με τη δημιουργία χωρητικότητας συγκράτησης κατάντη του ποταμού».

Προσθέτει για την Κάρλα ότι «είτε πρέπει να επεκταθεί η λίμνη, είτε να δημιουργηθεί ικανότητα συγκράτησης υδάτων σε υφιστάμενες εκτάσεις στην κοιλάδα. Αύξηση της ικανότητας εκροής της σήραγγας δεν συνιστάται, τουλάχιστον όχι ως μεμονωμένο μέτρο». Επίσης, προτείνει τη δημιουργία «ενός Συστήματος Προειδοποίησης που να λειτουργεί σε 24ωρη καθημερινή βάση», στη λογική της ατομικής ευθύνης, κατά τη συνήθη πρακτική του κράτους να περιορίζει την όποια «πρόληψη» στο ...«τρεχάτε ποδαράκια μου»!

Η διαχείριση του υδροφόρου ορίζοντα είναι ο δεύτερος άξονας των προτάσεων της ολλανδικής εταιρείας, που εκτιμά ότι η Θεσσαλία είναι αντιμέτωπη «με έναν άμεσο και πολύ σοβαρό κίνδυνο: Αυτόν της έλλειψης νερού και κατά συνέπεια της ερημοποίησης της περιοχής».

Αναφέρει ότι «ο κίνδυνος αυτός προκλήθηκε από την άντληση - για δεκαετίες - μεγάλων ποσοτήτων νερού μέσω γεωτρήσεων, οι οποίες υπερέβαιναν τις ποσότητες αναπλήρωσης του υδροφόρου ορίζοντα». Πάλι στοχοποιούνται οι αγρότες και όχι οι κυβερνήσεις που δεν έκαναν τίποτα για την κάλυψη του υδατικού ελλείμματος!

Η «HVA» καταθέτει προτάσεις που γνωρίζει ότι στρέφονται κατά των αγροτών, αφού ζητάει αλλαγή καλλιεργειών. Προτείνει να υλοποιηθεί «μια σταδιακή, πολυετής και συντονισμένη μετάβαση στις καλλιέργειες, από χαμηλής αξίας και υψηλών απαιτήσεων σε νερό (π.χ. βαμβάκι και καλαμπόκι) σε καλλιέργειες κηπευτικών και φρούτων που απαιτούν (τις περισσότερες φορές) λιγότερο νερό και χώρο».

Δηλαδή, οι αγρότες θα πρέπει να αλλάξουν γεωργικό εξοπλισμό, που σημαίνει κόστος, και να μειώσουν τα στρέμματα που σήμερα καλλιεργούν.

Ζητάει ακόμα να μην καλλιεργούνται φυτά ζωοτροφών στη Θεσσαλία όπως π.χ. το τριφύλλι. Αναφέρει η μελέτη: «Προτείνεται ακόμα η παρούσα παραγωγή ζωοτροφών να αναδιαμορφωθεί είτε στρέφοντας την παραγωγή σε καλλιέργειες που απαιτούν λιγότερο νερό, είτε αγοράζοντας ζωοτροφές που παράγονται σε άλλα μέρη της Ελλάδας».

Η πρόταση αυτή θα αυξήσει το κόστος των ζωοτροφών και λόγω μεταφοράς. Σύμφωνα με την «HVA», «η μετάβαση αυτή προτείνεται να πραγματοποιηθεί σε ένα χρονικό διάστημα όχι περισσότερο από έξι (6) χρόνια».

Η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών πρέπει να γίνει - θεωρεί η ολλανδική εταιρεία - ακόμα και αν «κατασκευαστούν επιπλέον μικροί ταμιευτήρες νερού στις ορεινές περιοχές ως μέρος της διαχείρισης πλημμυρών» και γίνει «η μεταφορά υδάτων από τον άνω ρου του ποταμού Αχελώου».

Η «HVA» φτάνει στο σημείο να προτείνει μέχρι και κατασταλτικά μέτρα σε βάρος των αγροτών για να συμμορφωθούν με τους νέους κανόνες στο είδος των καλλιεργειών και στο πότισμα των χωραφιών.

«Η συμμόρφωση με τους νόμους και τους κανόνες είναι επίσης κρίσιμη μεταξύ των εμπλεκομένων μερών και των κυβερνητικών αρχών, προκειμένου να επιτευχθεί αποτελεσματική διακυβέρνηση και εφαρμογή πολιτικής», γράφει και γι' αυτό προτείνει «εντατικότερους ελέγχους ως προς την τήρηση των κανόνων και των νόμων καθώς και τη θέσπιση προστίμων σε περίπτωση μη τήρησης αυτών».

Ακόμα, με έμμεσο τρόπο συστήνει την αύξηση της τιμής της κιλοβατώρας για τους αγρότες που ποτίζουν με γεώτρηση (πομόνα). Αναφέρει πως «η ομάδα της HVA επεσήμανε επίσης ότι η τιμολογιακή πολιτική του ρεύματος για τους αγρότες στη Θεσσαλία, τους προτρέπει να συνεχίσουν να εξαντλούν τα υπόγεια ύδατα της περιοχής».

Επιτίθεται ευθέως στους αγρότες αναφέροντας ότι «σήμερα, η μη συμμόρφωση με κανόνες είναι για πολλούς αγρότες κοινωνικά αποδεκτή ή γίνεται ανεκτή, όμως θα πρέπει να τεθεί τέλος σε αυτήν την ατομικιστική νοοτροπία των λίγων που ζημιώνουν τους πολλούς». Η επίκληση του «κοινωνικού αυτοματισμού» είναι κι εδώ εμφανής.

Ειδικά μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα, η ολλανδική εταιρεία διαβλέπει τον κίνδυνο για πιο δυναμικές αντιδράσεις των αγροτών και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο κίνδυνος για λαϊκές εξεγέρσεις είναι ευρέως διαδεδομένος μεταξύ των αγροτών σε όλη την Ευρώπη. Στη Θεσσαλία ως τώρα τα πράγματα είναι σχετικά ομαλά και η ατμόσφαιρα μέχρι σήμερα ήταν συγκρατημένη λόγω της καταστροφής που έχει συντελεστεί και που έχει αγγίξει πάρα πολλούς αγρότες, όμως αυτή η κατάσταση ενδέχεται να αλλάξει στο εγγύς μέλλον.

Για να αποτραπεί η μετατροπή των διαμαρτυριών των αγροτών σε εξέγερση, είναι συνετό να υιοθετηθεί προληπτική προσέγγιση και να διεξάγεται συνεχής εποικοδομητικός διάλογος που να οδηγεί σε παραγωγικές αποφάσεις». Δηλαδή, μαστίγιο και καρότο για τους αγρότες.

Το ολλανδικό master plan εναρμονίζεται και με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, που με την αποκαλούμενη «πράσινη» και «ευφυή» γεωργία επιταχύνει το ξεκλήρισμα των βιοπαλαιστών αγροτών, τη συγκέντρωση γης και παραγωγής, την ένταση της εμπορευματοποίησης των υδάτων και την αύξηση του κόστους άρδευσης και ύδρευσης.

Τέλος, όταν η μελέτη της «HVA» προτείνει τη μείωση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, είτε λόγω ζώνης ελεγχόμενης πλημμύρας, είτε αλλαγής καλλιέργειας που απαιτεί μικρότερη έκταση, αυτόματα προκύπτει ζήτημα αλλαγών στη χρήση γης, σε διασύνδεση με επενδυτικούς σχεδιασμούς στη Θεσσαλία.

Της ίδιας λογικής με το master plan της «HVA» είναι και το σχέδιο του περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Δημήτρη Κουρέτα, εκλεγμένου με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Αλλωστε, κατά την παρουσίασή του ανέφερε ότι το σχέδιο της Περιφέρειας είναι κατά 90% σύμφωνο με αυτό της ολλανδικής εταιρείας, με μόνη διαφοροποίηση την κατασκευή σήραγγας στη λίμνη Κάρλα που η Περιφέρεια την προκρίνει, σε αντίθεση με την ολλανδική εταιρεία.

Προτείνει ακόμα τα φράγματα σε Μουζάκι και Πύλη που η ολοκλήρωσή τους εκκρεμεί επί χρόνια και το φράγμα της Σκοπιάς. Ο περιφερειάρχης εμφανίστηκε για μια ακόμα φορά συναινετικός προς την κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι «δεν είμαστε αντίπαλοι, είμαστε συνεργοί».

Και ενώ κυβέρνηση και Περιφέρεια έκαναν τις παρουσιάσεις των σχεδίων περί θωράκισης και «ανασυγκρότησης» της Θεσσαλίας, αποκαλύφθηκε ότι ολόκληρη η περιοχή του κάμπου είναι εκτεθειμένη στον κίνδυνο νέας πλημμύρας από μια απλή βροχή, αφού 7 μήνες μετά το καταστροφικό χτύπημα του «Daniel», ακόμα εκκρεμούν να συμφωνηθούν μεταξύ κυβέρνησης και Περιφέρειας η προτεραιοποίηση και η έγκριση των κονδυλίων για τα άμεσα έργα της αποκατάστασης των αναχωμάτων των ποταμών και της διευθέτησης των ρεμάτων.

Σύμφωνα με την Περιφέρεια, το κόστος φτάνει τα 535 εκατ. ευρώ. «Τα έχουμε ζητήσει και περιμένουμε να συμφωνήσουμε με την κυβέρνηση την προτεραιοποίησή τους από τις επόμενες μέρες», είχε δηλώσει στις 12 Μάρτη ο Δ. Κουρέτας και στο ερώτημα του «Ριζοσπάστη» αν μέχρι τον Σεπτέμβρη θα είναι έτοιμα τα αναχώματα και τα ρέματα, απάντησε «όχι, δεν θα είναι».

Συνολικά, η Περιφέρεια καλλιεργεί κλίμα ευρύτερης συναίνεσης στην επικίνδυνη για τον λαό στρατηγική που διαπνέει την πολιτική της κυβέρνησης και τη μελέτη των «Ολλανδών».

Η αλληλεγγύη που εκφράστηκε τις μέρες της καταστροφής, έχει αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στην περιοχή

Αρκούν λίγα λεπτά για να αντιληφθεί κανείς ότι ο χρόνος σταμάτησε τον Σεπτέμβρη του 2023 για τους κατοίκους στα Μεγάλα Καλύβια Τρικάλων και στις εργατικές κατοικίες της Γιάννουλης στη Λάρισα.

Κοντέινερ δίπλα σε γκρεμισμένα σπίτια αντικρίσαμε στα Μεγάλα Καλύβια, όπου μας υποδέχθηκαν μέλη της διοίκησης του Συλλόγου Πλημμυροπαθών. Από τις πρώτες κουβέντες τους άρχισε να διαλύεται το κυβερνητικό αφήγημα ότι το κράτος είναι τάχα αρωγός των πληγέντων.

«Δίνουμε έναν αγώνα ζωής, όλοι οι συγχωριανοί, μαζί με άλλους πλημμυροπαθείς για να μην ερημώσουν τα χωριά μας», είναι τα λόγια της Μαριλένας Χαχάμη, γραμματέα του Συλλόγου Πλημμυροπαθών Μεγάλων Καλυβίων.

«Σχεδόν το 25% δεν έλαβε ακόμα την πρώτη αρωγή των 6.600 ευρώ για οικοσκευή», μας λέει ο Δημήτρης Κάβουρας, πρόεδρος του Συλλόγου, και εξηγεί ότι «έχουν τοποθετηθεί 40 κοντέινερ και δεν υπάρχει τίποτα στον ορίζοντα ως αποζημίωση για τα "κίτρινα" και τα "κόκκινα" σπίτια».

Από κινητοποίηση της Επιτροπής Αγώνα Πλημμυροπαθών στα Μεγάλα Καλύβια

Μας εξηγεί επίσης ότι «δεν ξανάνοιξε η ηλεκτρονική πλατφόρμα για τις νέες αιτήσεις για επίδομα ενοικίου για όσους το δικαιούνται για 6 μήνες λόγω "κίτρινου" σπιτιού ή για 24 μήνες αν το σπίτι τους είναι "κόκκινο"».

Ολα αυτά υποτίθεται ότι ήταν στις άμεσες παρεμβάσεις της κυβέρνησης και του κράτους για την ανακούφιση των πλημμυροπαθών! Κι όμως, οι μήνες περνούν και ούτε αυτά δεν αντιμετωπίστηκαν ακόμα! Πρόβλημα υπάρχει και στην εξαγγελία της κυβέρνησης για μηδενική συμμετοχή στα φάρμακα, αφού «περίπου το 25% των πληγέντων είναι εκτός», όπως μας είπαν κάτοικοι στα Μεγάλα Καλύβια.

Θολό είναι το τοπίο και σε ό,τι αφορά την επισκευή ή το χτίσιμο σπιτιών. «Καμία αποζημίωση, τίποτα» κι ας υποβλήθηκαν οι φάκελοι από τον Οκτώβρη. Οι πληγέντες διεκδικούν επίσπευση των διαδικασιών για 100% αποζημίωση, να απομακρυνθούν τα γκρεμισμένα σπίτια με έξοδα του κράτους, να δοθεί παράταση για τα επιδόματα ενοικίου και για τη μηδενική συμμετοχή στα φάρμακα για όλους τους πλημμυροπαθείς.

Eurokinissi

Ο Βλοχός ήταν από τα χωριά του κάμπου που πλήγηκαν περισσότερο

Το λασπωμένο αποτύπωμα της στάθμης του νερού που πλημμύρισε όλα τα ισόγεια διαμερίσματα, είναι η πρώτη εικόνα που βλέπεις στους τοίχους των εργατικών κατοικιών στη Γιάννουλη. Κι όταν ανοίγουν οι πόρτες, τότε μέσα από τα σπίτια ξεπροβάλλουν η λασπουριά, η μούχλα, η καταστροφή που υπέστησαν εκατοντάδες φτωχές οικογένειες ανέργων, εργαζομένων και συνταξιούχων.

«Το 80% των συνολικά 300 ισόγειων διαμερισμάτων παραμένουν ακατοίκητα γιατί οι αποζημιώσεις που δόθηκαν σε ένα μέρος των πληγέντων, από 1.200 έως 6.600 ευρώ, είναι ψίχουλα και δεν επαρκούν ούτε για τα στοιχειώδη», αναφέρει ο Τάσος Τσιαπλές, από την Επιτροπή Αγώνα Πλημμυροπαθών στις εργατικές κατοικίες της Γιάννουλης.

Μας εξηγεί επίσης ότι «έχουν εξαιρεθεί από αποζημίωση τα 931 υπόγεια που ήταν πλημμυρισμένα έως την οροφή και καταστράφηκαν όλα τα χρήσιμα είδη που ήταν αποθηκευμένα εκεί, διότι θεωρούνται μη κατοικήσιμοι χώροι».

Από συνέλευση των πλημμυροπαθών στη Γιάννουλη Λάρισας, τον περασμένο Οκτώβρη

«Συνεχίζουμε τον αγώνα», μας λέει ο Τάσος Τσιαπλές, για ουσιαστικές αποζημιώσεις, αλλά και για μέτρα θωράκισης επειδή «υπάρχει κίνδυνος νέων πλημμυρικών φαινομένων», αφού το ανάχωμα του Πηνειού που έσπασε, περίπου 64 μέτρων, μπαζώθηκε προσωρινά.

«Καμία υπόσχεση δεν εκπληρώθηκε», λένε οι πλημμυροπαθείς και σημειώνουν ότι «είναι πασιφανής η απουσία της κυβέρνησης, της Περιφέρειας και της δημοτικής αρχής». Μόνοι τους οι κάτοικοι έβγαζαν τα νερά, ακόμα και οι δρόμοι μας, λένε, δεν πλύθηκαν από τον δήμο αλλά ξεπλύθηκαν από τη βροχή! Οι ευθύνες όμως δεν ξεπλένονται...

Η αγανάκτηση είναι μεγάλη στον θεσσαλικό κάμπο και οι επιτροπές αγώνα καλούν τον λαό να την εκφράσει αγωνιστικά, διεκδικητικά και οργανωμένα, για να μπορέσει να επιβάλει ουσιαστικές λύσεις, στριμώχνοντας την κυβέρνηση και τις τοπικές αρχές.

Υπό τον πένθιμο χτύπο της καμπάνας, κάτοικοι του χωριού Βλοχός του δήμου Παλαμά συγκεντρώθηκαν την Τρίτη 26 Μάρτη πάνω στη γέφυρα του ποταμού, όπου έσπασε το ανάχωμα και έπνιξε σπίτια, αγροτικά μηχανήματα, οχήματα, ζώα και χωράφια. Το νερό είχε φτάσει τα 4,80 μέτρα! Ηταν έως τα κεραμίδια σπιτιών που εφτά μήνες τώρα είναι ακατοίκητα και οι ένοικοι είναι πλέον νοικάρηδες διαμοιρασμένοι στους δήμους της περιοχής. Οπως καταγγέλλουν, οι περισσότεροι δεν έχουν λάβει ούτε το επίδομα ενοικίου, ενώ τους έρχονται λογαριασμοί ρεύματος για τα κλειστά σπίτια! «Θέλουμε να φύγουμε από τον βούρκο», μας λέει ο Κώστας Γιώτας, κάτοικος του Βλοχού και σημειώνει ότι «αν απορρίψουν το αίτημά μας για μετεγκατάσταση, τότε θα πρέπει το κράτος να μας εγγυηθεί για την ασφάλεια των σπιτιών, των αναχωμάτων και των χωραφιών από μια νέα πλημμύρα». Οπως σημειώνει, «εφτά μήνες μετά, τα αναχώματα γίνονται πρόχειρα, μάλιστα σε ένα ανάχωμα δεν γίνεται τίποτα, αν βρέξει δύο ώρες το χωριό μας θα ξαναπλημμυρίσει».

Από τον Βλοχό, όπως μας λένε, μόνο εφτά οικογένειες πήραν επίδομα για το νοίκι! «Κανένας δεν μερίμνησε για τίποτα, μας έχουν εγκαταλείψει, εφτά μήνες τώρα μας έχουν ξεχάσει», μας λέει ο Αποστόλης Παπακυρίτσης, «δεν έχουμε ούτε τα προς το ζην», μας εξηγεί. «Ο κόσμος είναι απελπισμένος. Μας ρωτάνε τα παιδιά, αν ξανάρθει το νερό τι θα κάνουμε;» λέει και συμπληρώνει: «Αυτό που θέλουμε είναι να κοιμόμαστε τα βράδια στα σπίτια ήσυχοι, χωρίς να φοβόμαστε για επόμενη πλημμύρα».

Ενας από τους κτηνοτρόφους του χωριού μάς λέει ότι «σώσαμε τα ζώα από το νερό και κινδυνεύουμε να τα χάσουμε από την ασιτία και την έλλειψη στάβλων». Τα έχουν οδηγήσει στο βουνό και ζωοτροφές δεν υπάρχουν, καταστράφηκαν κι αυτές.

Ο Βλοχός, όπως και άλλα χωριά του κάμπου, δεν είναι η πρώτη φορά που πλημμυρίζει λόγω της έλλειψης ολοκληρωμένου σχεδιασμού αντιπλημμυρικής θωράκισης της Θεσσαλίας.

Πάνω από 100 οικογένειες ζητούν να μετεγκατασταθούν, ενώ άλλες οικογένειες ζητούν πλήρη αποζημίωση για να μείνουν στον τόπο τους. Ολοι οι χωριανοί λένε ότι δεν φτάνουν μόνο να βρεθεί ασφαλής στέγη, πρέπει να εξασφαλιστούν από την πλημμύρα και τα χωράφια αφού από τις καλλιέργειες ζουν και μεγαλώνουν παιδιά.

RIZOSPASTIS

Το μπλόκο στον Ε65

Για την πείρα από τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, αλλά και για την αγωνιστική συνέχεια, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τους Ρίζο Μαρούδα και Κώστα Τζέλλα, μέλη της Γραμματείας της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και προέδρους των Ενωτικών Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας και Καρδίτσας, αντίστοιχα.

Η αναμέτρηση με το χώμα ξεκίνησε για τους αγρότες της Θεσσαλίας που ετοιμάζονται για τη σπορά της άνοιξης. Μόνο που φέτος θα πρέπει να αναμετρηθούν και με την αγωνία για το αν θα έχουν χρήματα να καλλιεργήσουν και για το πόσα χωράφια είναι καλλιεργήσιμα μετά την πλημμύρα του Σεπτέμβρη. Είναι όμως μαθημένοι στον αγώνα για την επιβίωση, είτε με τη γη είτε με την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

Συναντήσαμε στον Παλαμά τον Κώστα Τζέλλα λίγο πριν ξεκινήσει για το χωράφι με τον σβολοτρίφτη κοτσαρισμένο στο τρακτέρ. «Θα μπορέσουν φέτος να καλλιεργήσουν για να ζήσουν οι αγρότες;», τον ρωτήσαμε.

Eurokinissi

Συνέλευση των αγροτών στο μπλόκο του Πλατύκαμπου

Από την πλευρά του, ο Ρίζος Μαρούδας αναφέρει ότι «παρά τα ψίχουλα που αναγκάστηκε να δώσει η κυβέρνηση κάτω και από την πίεση των κινητοποιήσεών μας, τα βασικά αιτήματά μας δεν ικανοποιήθηκαν, δημιουργώντας ασφυκτικές συνθήκες για τη συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας και την επιβίωσή μας. Στον νομό Λάρισας οι συνάδελφοι συναντάνε τεράστιες δυσκολίες.

Από τη μία, όσοι υπέστησαν ζημιές από τις πλημμύρες αναγκάστηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αποκαταστήσουν τις ζημιές στη γη και στον εξοπλισμό τους. Από την άλλη, πληρώνουμε μονίμως ακριβά το πετρέλαιο, το ρεύμα, το νερό, τα διάφορα αγροτικά μέσα και εφόδια.

Βέβαια, υπάρχουν και εκατοντάδες συνάδελφοι στα παρακάρλια χωριά οι οποίοι δεν θα καλλιεργήσουν φέτος, σίγουρα και τον επόμενο χρόνο, μιας και τα χωράφια τους παραμένουν κάτω από το νερό. Μιλάμε για μια περιοχή όπου 140.000 στρέμματα παραμένουν "πνιγμένα".

Από το πανελλαδικό συλλαλητήριο, στις 20/2

Οπως σημειώνει ο Κώστας Τζέλλας, «μέσα από τον αγώνα μας προσπαθούμε αυτά τα προβλήματα να τα λύσουμε απέναντι σε μια κυβέρνηση που κινείται επικοινωνιακά και δεν δίνει λύσεις». Μας θύμισε ότι ειδικά οι αγρότες του Παλαμά ήταν συνολικά 60 μέρες με τα τρακτέρ στους δρόμους. «Ημασταν 35 μέρες στο μπλόκο του Ε65 και άλλες 25 μέρες πριν και μετά το μπλόκο στην είσοδο της πόλης και συνεχίζουμε τον αγώνα», μας λέει.

Στο ερώτημα, τι είναι αυτό που τους ξεσηκώνει, απαντά: «Είναι το κόστος παραγωγής, οι χαμηλές τιμές στα προϊόντα που διώχνουν κόσμο από τα χωριά και τις καλλιέργειες αλλά και γιατί τόσα χρόνια με ευθύνη των κυβερνήσεων δεν έγιναν τα αντιπλημμυρικά και αρδευτικά έργα, με αποτέλεσμα να χάσουμε σπίτια και καλλιέργειες». Με βεβαιότητα μας λέει ακόμα ότι «η κυβέρνηση πατάει πάνω στην πλημμύρα και προσπαθεί να συγκεντρωθεί η γη σε λίγους».

Μιλώντας για τον πολυήμερο αγώνα των αγροτών, ο Ρίζος Μαρούδας αναφέρει ότι «τα μπλόκα αποτέλεσαν την κλιμάκωση μιας μάχης που δίνουμε όλο τον χρόνο για την επιβίωσή μας. Οι τελευταίες κινητοποιήσεις όμως ξεχώρισαν για πολλούς λόγους: Για τη μαζικότητα, τη συμμετοχή νέων σε ηλικία αγροτών, τη διάρκεια, την αντοχή που επέδειξαν οι αγρότες απέναντι στις συκοφαντίες και στην αδιαλλαξία της κυβέρνησης, το γεγονός ότι δεν πέρασε ο "κοινωνικός αυτοματισμός". Αλλά και για την πολυμορφία τους καθώς πέρα από τα μπλόκα πραγματοποιήθηκαν και μια σειρά από άλλες δράσεις, όπως η είσοδος των τρακτέρ στο κέντρο μιας σειράς πόλεων.

Ταυτόχρονα, οι συλλογικές διαδικασίες, οι συνελεύσεις των μπλόκων, όπου παίρνονταν οι αποφάσεις για την οργάνωση των κινητοποιήσεων, ο πανελλαδικός συντονισμός των μπλόκων που επιτεύχθηκε ακόμα μια φορά, η κοινή δράση με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη για τον μακρύ και δύσκολο αγώνα επιβίωσης.

Επιβεβαιώθηκε η καθοριστική συμβολή των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών, που συντονίζουν τη δράση τους μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, υιοθετώντας πλαίσιο πάλης που εκφράζει τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των βιοπαλαιστών αγροτών.

Κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων και το οργανωμένο αγροτικό κίνημα είναι στο στόχαστρο της κυβέρνησης και άλλων δυνάμεων. Θέλουν ένα κίνημα που θα λειτουργεί ως συνομιλητής και σύμβουλος της εκάστοτε κυβέρνησης και του υπουργείου. Θέλουν ένα "νέο" κίνημα, τεχνοκρατικό, που θα κάνει προτάσεις προς την κυβέρνηση μέσα στα όρια της ΚΑΠ και του συστήματος και όχι όπως σήμερα να διεκδικεί αιτήματα και να απαιτεί λύσεις.

Η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, που συγκροτήθηκε μέσα στη φωτιά παλιότερων αγώνων, παλεύει για την πραγματική ενότητα αγροτών και κτηνοτρόφων, στη βάση όχι μόνο των κοινών προβλημάτων αλλά και της συμφωνίας με το πλαίσιο πάλης, που ξεκαθαρίζει ποιοι είναι οι αντίπαλοί μας, ποιους έχουμε απέναντι και αντιπαλεύουμε: Κυβερνήσεις, ΚΑΠ της ΕΕ, βιομηχάνους που αγοράζουν κοψοχρονιά τη σοδειά μας και πουλάνε πανάκριβα μέσα και εφόδια, τραπεζίτες και επιχειρηματίες που θέλουν να πάρουν τη γη μας για ένα κομμάτι ψωμί».

Από την κουβέντα μας δεν θα μπορούσε να λείπει το μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 20 Φλεβάρη.

«Είναι κάτι το ξεχωριστό στον αγώνα των αγροτών τα εκατοντάδες τρακτέρ στο τεράστιο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα;», ρωτάμε. «Βεβαίως», μας απαντά ο Κ. Τζέλλας και συμπληρώνει: «Θα μείνει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές αυτό το μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα, και γιατί ήταν πολλά τα τρακτέρ, 160, που έφτασαν στο Σύνταγμα και γιατί η πλειοψηφία του λαού στηρίζει τα αιτήματά μας, άρα ανοίγει ο δρόμος για κοινούς αγώνες για να κερδίσουμε όλοι μας αυτό που πρέπει, να έχουμε όλοι Υγεία, Παιδεία, στέγη και δουλειά, αυτήν την κοινωνία θέλουμε, γι' αυτήν τη ζωή με αξιοπρέπεια παλεύουμε».

Συμπληρώνοντας, ο Ρίζος Μαρούδας αναφέρει ότι «όταν ανακοινώσαμε το συλλαλητήριο στην Αθήνα πολλοί πίστευαν πως δεν θα τα καταφέρουμε. Η κάθοδος των τρακτέρ στην Αθήνα ήταν ένα εγχείρημα δύσκολο, καθώς μαζί με την αρχική άρνηση της κυβέρνησης, χρειάστηκε να συγκεντρώσουμε από συναδέλφους και μαζικούς φορείς χρήματα για το πετρέλαιο κίνησης, ενώ μην ξεχνάμε ότι χρειάστηκαν 14 και 15 ώρες στο τιμόνι για να φτάσουν οι συνάδελφοί μας. Τα καταφέραμε όμως και τα τρακτέρ έφτασαν στο Σύνταγμα και μαζί τους την ίδια μέρα βρέθηκαν χιλιάδες αγρότες, κτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι αλλά και εργαζόμενοι, νέοι της Αθήνας.

Το σύνθημά μας "Οι αγρότες στενάζουν στο χωράφι, ο λαός στο ράφι" βοήθησε να αναγνωριστεί το δίκαιο των αιτημάτων μας και να φέρει με το μέρος μας την πλειοψηφία του λαού. Τη στήριξη αυτή την εισπράξαμε από τις επευφημίες, το "είμαστε μαζί σας!", που φώναζαν σε όλη τη διαδρομή εργαζόμενοι και επαγγελματίες.

Αλλωστε, ο αγώνας μας αφορά όλο τον λαό, είναι αγώνας για φθηνά και ποιοτικά προϊόντα, αφού οι παραγωγοί ματώνουν με το δυσβάσταχτο κόστος, αλλά ό,τι παράγουν φτάνει στην αγορά σε πολλαπλάσιες τιμές. Η πολιτική τους έχει ως "όριο" τον "πάτο του βαρελιού" όταν πρόκειται για τις ανάγκες των πολλών, αλλά δεν έχει "ταβάνι" όταν πρόκειται για τα κέρδη των λίγων».

Αγροτικές κινητοποιήσεις στην Ευρώπη, τρακτέρ σε Αθήνα, Βερολίνο και Παρίσι, «τι συμβαίνει με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ;», ρωτάμε, και ο Κ. Τζέλλας μάς εξηγεί: «Η ΚΑΠ και η ΕΕ μπροστά στον βωμό του κέρδους δεν καταλαβαίνουν τίποτα».

Στην Ελλάδα, εξηγεί, «μειώνεται ο αγροτικός πληθυσμός και αυτή είναι η πολιτική της ΚΑΠ που την ακολουθεί κατά γράμμα η κυβέρνηση. Από το 2000 μέχρι τώρα έχει μειωθεί ο αγροτικός κόσμος από 1 εκατομμύριο που ήμασταν σε 400.000 και οδεύουμε να γίνουμε λιγότεροι. Με τους αγώνες μας βάζουμε εμπόδια. Στόχος της ΕΕ και των κυβερνήσεων είναι να συγκεντρωθούν η γη και η παραγωγή σε χέρια λίγων».

Αντίστοιχα ο Ρίζος Μαρούδας αναφέρει ότι «φέτος στα μπλόκα η συζήτηση για την ΚΑΠ ήταν καθημερινή και τα πυρά των αγροτών στράφηκαν περισσότερο στην καρδιά του προβλήματος, που είναι η ΚΑΠ. Εχουμε συσσωρεύσει πολύτιμη πείρα από τις απανωτές αναθεωρήσεις - ειδικά την τελευταία 20ετία - που κατέρριψαν μύθους και προσδοκίες.

Ολες οι κυβερνήσεις μάς φόρτωναν τον έναν ευρωπαϊκό κανονισμό μετά τον άλλον, μας έλεγαν ψέματα ότι έρχονται "καλύτερες μέρες", "περισσότερα χρήματα" και "μεγαλύτερες αγορές", ενώ τελικά αποδείχτηκε ότι προτεραιότητά τους ήταν να "ταΐζουν" τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις και τα μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού τομέα, σε βάρος των χιλιάδων βιοπαλαιστών αγροτών».

Λύσεις και όχι φιέστες απαιτούν οι αγρότες της Θεσσαλίας που διαδηλώνουν την Κυριακή 31 Μάρτη με συλλαλητήριο και τρακτέρ, στις 10.30 π.μ. στο Κιλελέρ, για να διαφυλάξουν το πραγματικό νόημα της εξέγερσης των κολίγων. Θα συναντηθούν στον τόπο της θυσίας οι αγρότες από τη Λάρισα και την Καρδίτσα, απαιτώντας από την κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των μπλόκων και να αφήσει τα ευχολόγια και τις αόριστες υποσχέσεις. Επίσης, την Κυριακή 7 Απρίλη ο Αγροτικός Σύλλογος Παλαμά και η Ομοσπονδία διοργανώνουν κινητοποίηση στη γέφυρα στη θέση Σταυρός του Παλαμά.

Eurokinissi

Κομβικό ρόλο στην εμπλοκή παίζει η περιοχή της Θεσσαλίας, η οποία, με ευθύνη όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, έχει μετατραπεί και επίσημα σε προγεφύρωμα για τα ΝΑΤΟικά εγκλήματα σε βάρος άλλων λαών, καθιστώντας τη χώρα θύτη και τον λαό της στόχο αντιποίνων.

Το σταθερό ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την περιοχή σηματοδότησε και η πρόσφατη επίσκεψη του πρέσβη τους, Τζορτζ Τσούνις, που απαντήθηκε ανάλογα από τον λαό της.

Ειδικότερα, στη Λάρισα, ως συνέπεια και των «επικαιροποιήσεων» της κατάπτυστης Συμφωνίας για τις βάσεις, προχωρά η «αναβάθμιση» των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, με επίκεντρο την 110 Πτέρυγα Μάχης, για να φιλοξενούν τις δολοφονικές μηχανές των ΗΠΑ.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν πλέον σε έγγραφά τους την 110 Πτέρυγα Μάχης «Προωθημένη Βάση Επιχειρήσεων» (Forward Operating Base - FOB), ή αλλιώς «δεύτερη Σούδα», σε επίπεδο αεροπορικών επιχειρήσεων.

Από διαμαρτυρία της ΚΝΕ έξω από την 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα

Σημειωτέον, τα εν λόγω UAV έχουν εμβέλεια έως 1.800 χιλιόμετρα και αυτονομία 40 ώρες πτήσης. Μπορούν έτσι να επιχειρούν σε Μαύρη Θάλασσα, Ανατ. Ευρώπη και πάνω από την Ουκρανία, μια ανάσα από Ρωσία και Λευκορωσία, μεταδίδοντας π.χ. άμεσα εικόνα σε αμερικανοΝΑΤΟικά και ουκρανικά στρατηγεία και διοικήσεις για τις κινήσεις των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Την εδραίωση της Λάρισας στον χάρτη επιχειρήσεων των ΗΠΑ επιβεβαίωσε και η άσκηση «Defender 23», που έγινε πριν από έναν χρόνο περίπου, στην οποία υπήρχε μεταξύ άλλων σενάριο που προέβλεπε ότι «περίπου 100 πεζοναύτες των ΗΠΑ θα επιχειρήσουν να "καταλάβουν" το αεροδρόμιο της 110 Πτέρυγας Μάχης, στη Λάρισα, ενώ ικανός αριθμός Ελλήνων πεζοναυτών που θα στρατοπεδεύσουν νωρίτερα στη Λάρισα θα επιχειρήσει να αποτρέψει την κατάληψη του αεροδρομίου».

Τους τελευταίους μήνες, η εμπλοκή της Λάρισας φτάνει μέχρι και την Ερυθρά Θάλασσα, 3.500 χιλιόμετρα μακριά, εκεί που βρίσκεται η φρεγάτα «Υδρα». Θυμίζουμε ότι με βάση τη διαθεσιμότητα που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση, το επιχειρησιακό στρατηγείο της άσκησης «EUNAVFOR Aspides» είναι το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ με έδρα την 1η Στρατιά στη Λάρισα.

Από κινητοποίηση στις 13 Μάρτη, τη μέρα που ο πρέσβης των ΗΠΑ επισκεπτόταν τη Λάρισα

Στην αποστολή συμμετέχουν, για την ώρα, η Ελλάδα, η Γαλλία με τη φρεγάτα «Languedoc», η Ιταλία με το αντιτορπιλικό «Caio Duillio» και η Γερμανία με τη φρεγάτα «Hessen», ενώ πρόθεση να πάρει μέρος με στελέχη έχει εκφράσει η Κύπρος.

Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι η 1η Στρατιά έχει μετατραπεί εδώ και χρόνια σε στρατηγείο της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Το 2014 αποτέλεσε κέντρο επιχειρήσεων της ΕΕ κατά του λαού της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, με πρόσχημα τις εμφύλιες συρράξεις, που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές υποδαύλισαν.

Αντίστοιχα, στρατιωτικές δυνάμεις και εξοπλισμός των ΗΠΑ είναι μόνιμα εγκατεστημένα στη Μαγνησία.

Μπορεί μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του Σεπτέμβρη να μην αξιοποιείται η βάση της ελληνικής 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο, για τη μεταστάθμευση αεροκίνητων μονάδων και μαχητικών ελικοπτέρων του αμερικανικού στρατού, όπως γινόταν από το 2018, ωστόσο η αξιοποίηση του στρατοπέδου παραμένει στο επίκεντρο του αμερικανικού ενδιαφέροντος.

Οι πρόσφατες πλημμύρες αναθεωρούν τα σχέδια για το Στεφανοβίκειο, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν βγάζουν τη Μαγνησία από τον χάρτη των ΝΑΤΟικών στρατιωτικών υποδομών

Σε αυτό το πλαίσιο, οι βουλευτές των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου και ο περιφερειάρχης καταθέτουν συνεχώς προτάσεις για την απάντληση των υδάτων από την περιοχή του Στεφανοβικείου.

Παράλληλα, μέσα στην πόλη του Βόλου βρίσκεται το στρατόπεδο «Γεωργούλα», που οι Αμερικανοί το χαρακτηρίζουν «Logistics Support Area Volos». Εκεί διαμένουν Αμερικανοί στρατιώτες που συμμετέχουν σε μια σειρά από ασκήσεις μαζί με τον ελληνικό στρατό.

Το λιμάνι του Βόλου είναι ένα από τα 5 (μαζί με αυτά των Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης και Καβάλας) που οι Αμερικανοί σχεδιάζουν να εκμεταλλευτούν τουλάχιστον έως τα τέλη του 2028 για διεκπεραιώσεις στρατιωτικών τους φορτίων και πολεμοφοδίων προς Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, ενόσω κλιμακώνεται η σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας.

Ακόμα, σε συνεννόηση με τους Αμερικανούς, η κυβέρνηση σχεδιάζει για την Πολεμική Αεροπορία την ανάπτυξη 3 συν 1 Σταθμών Υποστήριξης Εδάφους (Ground Support Systems - GSS) τύπου Link 16. Πρόκειται για στρατιωτικό δίκτυο τακτικής ανταλλαγής δεδομένων που χρησιμοποιείται από το ΝΑΤΟ.

Με το Link 16, τα αεροσκάφη, τα πλοία και οι επίγειες δυνάμεις μπορούν να ανταλλάξουν την τακτική τους εικόνα σε σχεδόν πραγματικό χρόνο. GSS προγραμματίζουν να βάλουν καταρχάς στην τοποθεσία «Larissa/ Mt Pelion», στο Πήλιο, με τη Λάρισα και τις γύρω στρατιωτικές υποδομές να ιεραρχούνται πλέον ψηλά στην ανάπτυξη των δυνάμεών τους.

Τον κρίκο στην αλυσίδα συμπληρώνουν οι εγκαταστάσεις της 111 Πτέρυγας Μάχης, στη Νέα Αγχίαλο, οι οποίες αξιοποιούνται για την παραμονή Αμερικανών πιλότων της Air Force, αλλά και μονάδων υποστήριξης και διοικητικό προσωπικό. Μάλιστα, στη μονάδα αυτή βρέθηκαν τον Νοέμβρη - την ώρα που εξελίσσονταν οι επιθέσεις του κράτους του Ισραήλ κατά του Παλαιστινιακού λαού - 15 ελικόπτερα και συνολικά 100 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί.

Στα παραπάνω προστίθεται και ο σχεδιασμός της εταιρείας «Mediterranean Gas» για την εγκατάσταση πλωτού τερματικού σταθμού αποθήκευσης και επαναεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην περιοχή Κριθαριά, κοντά στην ακτή και εντός του Παγασητικού Κόλπου, που μεταξύ άλλων εντάσσεται στα σχέδια των ΗΠΑ - ΕΕ για απεξάρτηση της τελευταίας από το ρωσικό φυσικό αέριο, με βασική εναλλακτική το αμερικανικό LNG.

Η μετατροπή της περιοχής σε ορμητήριο ιμπεριαλιστικού πολέμου αποτελεί στρατηγική όλων των κυβερνήσεων, με τη συναίνεση και των υπόλοιπων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου. Καθοριστική συμβολή έχουν και οι εκπρόσωποί τους στην Τοπική Διοίκηση, οι οποίοι βάζουν πλάτη με διάφορους τρόπους στα σχέδια αυτά.

Η ευρεία αυτή συναίνεση εδράζεται στην από κοινού υπηρέτηση του στόχου της αστικής τάξης να παίξει η χώρα - αλλά και η Θεσσαλία - ρόλο «διαμετακομιστικού κέντρου εμπορευμάτων και Ενέργειας» για τα κέρδη της.

Ο λαός πληρώνει αυτό το τίμημα με πολλαπλό τρόπο. Καταρχάς ζει με τον μόνιμο κίνδυνο να αποτελέσει στόχο και θύμα στρατιωτικών αντιποίνων από τους αντιπάλους του ΝΑΤΟ. Οι ασκήσεις για «εικονικά πλήγματα» σε αμερικανοΝΑΤΟικές υποδομές, στις οποίες σύμφωνα με δημοσιεύματα έχουν προχωρήσει αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, είναι ενδεικτικές για το πώς αυτές αποτελούν μαγνήτη μεγάλων κινδύνων για τον λαό.

Αλλά και οι πυρκαγιές το τελευταίο καλοκαίρι στη Μαγνησία, όπως και οι εκρήξεις σε αποθήκη πυρομαχικών της 111 ΠΜ, έδειξαν ότι το πλέγμα των αμερικανοΝΑΤΟικών υποδομών στην περιοχή δεν παρέχει καμιά «ασφάλεια», αλλά αντίθετα αποτελεί ολοένα και μεγαλύτερο παράγοντα κινδύνου για τη ζωή και την περιουσία του λαού από πολλές απόψεις.

Ο λαός της περιοχής - και όχι μόνο - υφίσταται και βαριές οικονομικές συνέπειες από την εμπλοκή της χώρας: Με τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες που αφορούν τους σχεδιασμούς NATO - ΕΕ - ΗΠΑ, και όχι την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αλλά και με το ενεργειακό κόστος που έχει εκτιναχθεί, ως αποτέλεσμα των κυρώσεων στη Ρωσία με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, σε συνδυασμό με τη στρατηγική της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής μετάβασης».