Για την πρωτοβουλία του μεγαλοεπιχειρηματία Σ. Κόκκαλη, να δημιουργήσει ιδιωτικό Τεχνολογικό Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Ερευνας, στα πλαίσια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης - όπως έχει δηλώσει - ερωτάται ο υπουργός Παιδείας από τα χτεσινά «Νέα» και λέει, βέβαια, ότι «η κυβέρνηση πιστεύει ακράδαντα στο ρόλο του δημόσιου Πανεπιστημίου», κλπ., αλλά πουθενά δε λέει ότι το ενδεχόμενο ίδρυσης τέτοιας πανεπιστημιακής σχολής αντιβαίνει στο Σύνταγμα της χώρας και τους νόμους, που ισχύουν σήμερα.

Γιατί; Μήπως έχει κάτι υπόψη του, που δεν το γνωρίζουμε όλοι εμείς; Μας έκανε εντύπωση το γεγονός, εκτός των άλλων, γιατί ο κ. Κόκκαλης, όταν έκανε τις σχετικές ανακοινώσεις, είχε δηλώσει, επίσης, ότι έχει βρει τον τρόπο, να παρακάμψει τα όποια νομοθετικά εμπόδια.

Υπάρχει, άραγε, κάποια απάντηση στα εύλογα αυτά ερωτήματα;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για την απάλειψη του μέτρου της διαγραφής μιλάμε, στην οποία είχε προχωρήσει τότε ο ΣΥΝ και στο προχτεσινό Συνέδριό του την επανέφερε, αποφασίζοντας, ότι στο εξής, μια τοπική οργάνωση θα μπορεί να διαγράφει ένα μέλος, με το 50% συν ένα των μελών της.

Χρειάστηκαν, βέβαια, περίπου δέκα χρόνια για να το καταλάβουν. Φαντασθείτε, τι πιθανότητες έχουν και πόσα χρόνια χρειάζονται, για να καταλάβουν άλλα, περισσότερο σύνθετα ζητήματα...

Υ.Γ. Για να μην αδικήσουμε, πάντως, το συνέδριο του ΣΥΝ πρέπει να σημειώσουμε ότι κατάργησε άλλη μια... ανανεωτική διάταξη. Αυτή που όριζε ότι στέλεχος δε δικαιούνταν να διεκδικήσει την επανεκλογή του σε κομματικό όργανο, αν είχε συμπληρώσει δυο θητείες.

«Η ένταξη στην Κοινότητα μόνο του ελληνικού τμήματος της Κύπρου συνιστά μια από τις εναλλακτικές λύσεις και επιλογές, αλλά δεν υπάρχει κανόνας γι' αυτό το θέμα ούτε καμία εγγύηση...», είχε δηλώσει τις προάλλες ο αρμόδιος Γερμανός επίτροπος για τη Διεύρυνση, κ. Φερχόιγκεν. Δήλωση, η οποία συνάντησε αρνητικά σχόλια από κυπριακούς και ελληνικούς κυβερνητικούς κύκλους, αφού συνιστά -σύμφωνα με τους κύκλους αυτούς- παραβίαση των σχετικών αποφάσεων του Ελσίνκι, όπου η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ αποδεσμεύεται από την επίλυση του πολιτικού προβλήματος.

Σύμφωνα, με τη δική μας γνώμη, πάντως, το χειρότερο δεν είναι αυτό, που σημείωναν οι προαναφερόμενοι κύκλοι. Το χειρότερο βρίσκεται στο γεγονός, πως ο κ. Φερχόιγκεν αποκάλυψε ουσιαστικά, πως το περισσότερο, που μπορεί να περιμένει η Κύπρος είναι η ένταξη στην Κοινότητα του ελεύθερου μόνο τμήματος του νησιού. Το ενδεχόμενο αυτό, όμως, είναι ουσιαστικά συνώνυμο με την αναγνώριση των τετελεσμένων. Από το σημείο αυτό, μέχρι την οριστικοποίηση της διχοτόμησης του νησιού, η απόσταση θα είναι πολύ μικρή.

Παραξενευόμαστε, πάντως, με τη μονόπλευρη ερμηνεία, που έδωσαν οι προαναφερόμενοι κύκλοι στις δηλώσεις Φερχόιγκεν. Εκτός κι αν κατάλαβαν πολύ καλά, αλλά βολεύονται και αυτοί, με τη δημιουργία και άλλων τετελεσμένων...

Αλλωστε, η διπλανή φωτογραφία -την οποία έδωσαν οι ίδιοι οι κατασκευαστές στη δημοσιότητα- κάνει ολοφάνερες τις μεγάλες δυνατότητες του τεράστιου αεροσκάφους. Οπως, βέβαια και τους πραγματικούς σκοπούς, που θέλουν να εξυπηρετήσουν. Εκτός και νομίζουν, πως θα χορτάσουν τους πεινασμένους με κανόνια...

Επιστολή - ανακοίνωση προς τους πολιτικούς συντάκτες των ΜΜΕ έστειλε χτες ο Αντ. Ντρέκος, που την τιτλοφορεί «Ποιοι και γιατί με διέγραψαν από το ΚΚΕ».

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει την επιστολή ως έχει και χωρίς κανένα σχόλιο. Οι αναγνώστες μας μπορούν να κρίνουν και να καταλάβουν πολλά...

Συγκεκριμένα, η επιστολή γράφει: «Τυπικά, με διέγραψε η Οργάνωση του ΟΤΕ στην οποία ανήκα, επικαλούμενη, κατά πλειοψηφία, παραβίαση καταστατικού και αντικομματική συμπεριφορά μου. Ουσιαστικά, με διέγραψε για τις πολιτικές μου απόψεις, μια στενή ηγετική ομάδα του ΚΚΕ, έμπειρη και ικανή στο να ενεργοποιεί άμεσα το μηχανισμό παραπληροφόρησης ολόκληρου σχεδόν του κομματικού δυναμικού, όταν διαπιστώνει ότι αμφισβητούνται ο ετσιθελισμός και οι όποιες επιλογές της. Με διέγραψε μια παρέα 6-7 το πολύ επαγγελματικών στελεχών, που ηγείται σήμερα του ΚΚΕ και η οποία κατάφερε να φτάσει στο σημείο συναγωνιστές μου επί 20 χρόνια να διακρίνουν ξαφνικά στο πρόσωπό μου ένα "εχθρικό στοιχείο", να με κατηγορούν ότι "συνειδητά έβλαψα το ΚΚΕ" και να με εντάσσουν ακόμα και στο "γενικό σχεδιασμό όλων εκείνων των κέντρων που θέλουν να πλήξουν το Κόμμα"!.. Για όλους αυτούς τους πρώην συντρόφους μου στον ΟΤΕ, που "έφτιαξαν" το κλίμα στη Συνέλευση της περασμένης Πέμπτης, υπό την υψηλή εποπτεία εκπροσώπου της ΚΕ και για τη σπουδή (αυτόκλητα;) με την οποία εξέδωσαν ανακοίνωση προς δημοσίευση στο "Ρ" νιώθω μόνο πίκρα και απορία. Με διέγραψε μια μικρή, αγχωμένη και ανασφαλής ομάδα στελεχών, η οποία αρνείται πεισματικά κάθε συζήτηση πάνω στην ουσία των πολιτικών μου παρατηρήσεων, με εκθέτει ωμά μέσω του "Ρ" (18/6) και όταν υποχρεώνομαι να υπερασπιστώ δημόσια την αξιοπρέπειά μου, με χαρακτηρίζει εχθρό και προχωρεί στην εσωκομματική διαπόμπευσή μου σε σωρεία ανακριβειών και υπονοούμενων, λίγες μέρες μάλιστα πριν από την επιβολή της εσχάτης των καταστατικών ποινών. Με διέγραψε ένας στενός ηγετικός πυρήνας, που επιχειρεί να επιβάλει το νόμο της σιωπής απέναντι σε κάθε φωνή που αντιστέκεται στην περιφρόνηση θεμελιακών αρχών του Κόμματος (π.χ. μαζικό κίνημα) και στην παραποίηση αποφάσεων του 15ου Συνεδρίου του (π.χ. συμμαχίες - μέτωπο). Με διέγραψε για τις πολιτικές μου και μόνον απόψεις ένα τμήμα της σημερινής ηγεσίας του ΚΚΕ, που οδηγεί εξ αντικειμένου το πιο ιστορικό Κόμμα της χώρας στη σταδιακή μετατροπή του είτε σε μια αριστερίστικη ομαδούλα είτε σε ένα συνονθύλευμα αριστεριστών, εθνικιστών και θρησκόληπτων, προσβάλλοντας έτσι βάναυσα την ίδια την 82χρονη ιστορική διαδρομή του. Με διέγραψε, τέλος, μια ομάδα αγενών που έφτασαν στην απίστευτη εντολή απαγόρευσης (!) εισόδου μου στο κτίριο του Περισσού την επομένη της διαγραφής μου, όταν θέλησα να πάρω από το γραφείο μου προσωπικά είδη και σημειώσεις, αλλά και να αποχαιρετήσω - ως φίλος πλέον, όπως είχα πρόθεση και υποχρέωση - όλους εκείνους με τους οποίους συνεργάστηκα τόσα χρόνια. Ετσι, φεύγοντας, είχα την πικρή γεύση, αλλά και την πεποίθηση πια ότι σε άλλο Κόμμα μπήκα πριν αρκετά χρόνια και άλλο Κόμμα σήμερα διέταξε την έξοδό μου... Παρ' όλα αυτά, όμως, παρά το προσωπικό μαρτύριο των τελευταίων ημερών, παρά την οδυνηρή δοκιμασία της εσωκομματικής κατασυκοφάντησής μου και την πιθανή ...συνέχειά της, έχω ήσυχη τη συνείδησή μου και - κυρίως - την ελπίδα ότι το ΚΚΕ και η Αριστερά στη χώρα μας δεν είναι ακόμα, δεν μπορεί να είναι, μια τελειωμένη υπόθεση».

Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε ένα απόσπασμα από άρθρο του υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας, Ιμπέρ Βεντρίν, στην εφημερίδα «Φρανς Ουέστ»: «Οι μεγάλες χώρες δεν μπορούν να δεχτούν ότι μερικές χώρες, που αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μικρό τμήμα του πληθυσμού της Ευρώπης, μπορούν είτε να επιβάλλουν αποφάσεις είτε να τις εμποδίζουν».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και να σκεφθείτε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων σημειώνει -απολύτως δικαιολογημένα- ότι δεν έχει ουσιαστική ενημέρωση και πληροφόρηση, για την ΟΝΕ και την ένταξη της χώρας σ' αυτή, τι ακριβώς σημαίνει η εξέλιξη αυτή, κλπ. Πολύ σωστά σκέφτονται οι άνθρωποι και δε θεωρούν ουσιαστική και, ιδιαίτερα, αντικειμενική ενημέρωση την προπαγανδιστική εκστρατεία της κυβέρνησης και διάφορων άλλων κέντρων. Αλλωστε, έχουν εμπειρία και από άλλες παρόμοιες εκστρατείες. Θυμάστε το διαβόητο εκείνο σλόγκαν «είδες η ΕΟΚ;»

Μπήκαμε στον Ιούλη κι αν δεν το έχετε πάρει μυρωδιά, «τρέχουν» πλέον οι αυξημένες τιμές στα τιμολόγια της ΕΥΔΑΠ. Και, βέβαια, καύσωνα έχουμε αυτές τις μέρες, επομένως, η μεγαλύτερη κατανάλωση νερού είναι αναπόφευκτη, αλλά να 'χετε υπόψη σας ότι οι λογαριασμοί, που θα έρθουν την επόμενη φορά, θα είναι περισσότερο «αλμυροί» από τους προηγούμενους.

Σημειώνουμε το γεγονός, όχι για να μην ξαφνιαστείτε και ψάχνετε τις τυχόν διαρροές νερού, αλλά για να υπογραμμίσουμε πως οι αυξήσεις αυτές ήταν πέρα για πέρα αδικαιολόγητες, αφού η ΕΥΔΑΠ είναι μια δημόσια και, εδώ και χρόνια, κερδοφόρα επιχείρηση. Γιατί, λοιπόν, να πληρώσουμε παραπάνω και, μάλιστα, το νερό, ένα κοινωνικό αγαθό; Μα, για να γίνει περισσότερο ελκυστική η ΕΥΔΑΠ στους επίδοξους αγοραστές της. Ναι, το ομολογούν δημόσια και δεν το κρύβουν. Γι' αυτό το λόγο, επιβλήθηκαν οι τελευταίες αυξήσεις.

Βλέπετε, οι «χρυσοκάνθαροι» της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» δεν ασχολούνται με ...ψιλο-κέρδη. Είναι μαθημένοι στις μεγάλες μπάζες...

Το δικαίωμα στην εργασία υποτίθεται πως είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Για άνδρες και γυναίκες. Αυτά, βέβαια, στη θεωρία, αφού η καπιταλιστική πραγματικότητα δε σκαμπάζει και πολλά πολλά από συνταγματικές επιταγές. Η ανεργία αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα, σύγχρονα προβλήματα και «χτυπάει» ιδιαίτερα τις γυναίκες. Αυτό αποδείχνουν και τα στοιχεία μιας έρευνας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, που δημοσιεύει το χθεσινό «Βήμα». Μπορεί το ποσοστό των Ελληνίδων, που εργάζονται, να αυξήθηκε από 34,5% το 1983, σε 40,8% το 1998, αλλά ο αριθμός των ανέργων γυναικών αυξάνεται συνεχώς. Μάλιστα, στις νέες γυναίκες, ηλικίας 15 έως 24 ετών, η ανεργία υπερδιπλασιάστηκε, τα τελευταία δέκα χρόνια, αφού αυξήθηκε από 20,4% σε 41,1%, ενώ στην ίδια χρονική περίοδο το ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων γυναικών αυξήθηκε από 54,8% σε 62,6%. Τέλος, ένα ποσοστό γυναικών, περίπου 7%, εργάζεται αμισθί, χωρίς καμιά, δηλαδή, αμοιβή!

Associated Press

Το περασμένο Σάββατο οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων - μελών του ΟΗΕ συναντήθηκαν και πάλι στη Γενεύη και αποφάσισαν, «να δώσουν νέα ώθηση στις συλλογικές προσπάθειες για βελτίωση της κατάστασης των ανθρώπων», υποσχόμενοι ότι θα μειώσουν στο μισό, μέχρι το 2015, το συνολικό αριθμό ανθρώπων, που ζει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Κανένας, όμως, εκπρόσωπος κυβέρνησης, από τις λεγόμενες πλούσιες χώρες, δε δεσμεύτηκε σε κάποια συγκεκριμένα μέτρα.

Εχει κανείς αμφιβολία, για τα αποτελέσματα του νέου απολογισμού, μετά από 5, 10 ή 15 χρόνια και όσο κυριαρχούν ο ιμπεριαλισμός και οι μεγάλες πολυεθνικές στις παγκόσμιες εξελίξεις;

Το προωθούν

από καιρό,

μα δεν κουνιέται

βήμα

και συνεχίζει

το νησί

να 'ναι του «Αττίλα»

θύμα.

*

Το προωθούν

από καιρό,

μα μένει

όπως είναι

πρωτοβουλίες

κάλπικες

και για

το «θεαθήναι».

*

Το προωθούν

από καιρό

οι ΗΠΑ, λέει,

με ζέση,

μα θα 'ταν

προτιμότερο

να φύγουν

απ' τη μέση,

γιατί αλλιώς

βαδίζουμε

για «συμφωνία»

- «φέσι»!