Οι εξελίξεις στο θέμα των διαγνωστικών ελέγχων για τον κορονοϊό, με το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας που ξέμεινε από αντιδραστήρια, αφήνοντας για τουλάχιστον μία βδομάδα χωρίς μοριακούς ελέγχους τα δημόσια νοσοκομεία, με εκατοντάδες δείγματα να μένουν χωρίς απάντηση και ασθενείς που περιμένουν να χειρουργηθούν να μένουν «στον αέρα», αποτυπώνουν άλλη μια χαρακτηριστική πλευρά της πολιτικής εμπορευματοποίησης της Υγείας. Οπως και η συνέχεια, με το φιρμάνι της κυβέρνησης, που ως «λύση»... στέλνει πεσκέσι τα τεστ από τα δημόσια νοσοκομεία σε ιδιωτικούς διαγνωστικούς ομίλους!

Αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική, της υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων και της στήριξης με κάθε τρόπο των κερδών των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στην Υγεία, υλοποιούν σταθερά όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και έχει οδηγήσει στις σημερινές τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και υποδομές στις δημόσιες μονάδες Υγείας.

Η κοινή συνισταμένη, οι στόχοι αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής παραμένουν σταθεροί: Πώς το δημόσιο σύστημα Υγείας θα «κοστίζει» λιγότερο στο κεφάλαιο και το κράτος του, πώς ακόμα και σε συνθήκες πανδημίας θα συνεχίσει να πορεύεται με ψίχουλα και «μπαλώματα», για να «κόβει» όσο γίνεται λιγότερα από τους πακτωλούς στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Και ταυτόχρονα, πώς θα δημιουργούνται συνεχώς νέα πεδία για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους στην Υγεία. Τα παραδείγματα είναι πολλά και χαρακτηριστικά μέσα και στην πανδημία. Μεταξύ άλλων:

Αντί για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αποφασιστική ανάπτυξη και κατάλληλη στελέχωση των κλινών ΜΕΘ, χωρίς προσωρινά «μπαλώματα», η κυβέρνηση διπλασίασε τις αποζημιώσεις για κάθε ιδιωτική κλίνη ΜΕΘ!

Αντί να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, τις υποδομές και τον εξοπλισμό του, για ενιαία και σχεδιασμένη αντιμετώπιση της πανδημίας, η κυβέρνηση έδωσε από την πρώτη μέρα το ελεύθερο στους ιδιωτικούς ομίλους να θησαυρίζουν από τα διαγνωστικά τεστ. Τα τεστ στα δημόσια νοσοκομεία στην πρώτη φάση γίνονταν με το σταγονόμετρο και αυστηρά πρωτόκολλα, την ίδια ώρα που στον ιδιωτικό τομέα, σε φάση μάλιστα συνολικότερης έλλειψης αντιδραστηρίων, το μόνο «πρωτόκολλο» ήταν... «όποιος έχει να πληρώσει».

Σήμερα, στη φάση των αναγκαίων μαζικών τεστ, η κυβέρνηση αφήνει υποστελεχωμένα τα δημόσια νοσοκομεία και εργαστήρια γιατί η στελέχωσή τους «κοστίζει». Βγάζει στη γύρα μηχανήματα μοριακού ελέγχου από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, αφήνει χωρίς επαρκή αντιδραστήρια υποδομές όπως το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, που μπορούν να υποστηρίξουν πολλαπλάσια τεστ από αυτά που κάνουν σήμερα, προκειμένου να εξασφαλίζεται πελατεία στους ιδιωτικούς ομίλους, με σχετικό κυβερνητικό φιρμάνι μάλιστα προς τα δημόσια νοσοκομεία.

Με την ίδια στόχευση, άλλωστε, η κυβέρνηση αξιοποιεί την πανδημία για να επαναφέρει σχέδια παραπέρα εμπορευματοποίησης της Υγείας, για τη γενίκευση των περιβόητων Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), παρουσιάζοντας ως σωτηρία για το δημόσιο σύστημα Υγείας την πολιτική που ευθύνεται για τα τεράστια προβλήματά του, την πολιτική που οδήγησε σε παταγώδη χρεοκοπία μέσα στην πανδημία τα συστήματα Υγείας σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, ακόμα και τα πιο ανεπτυγμένα.

«Η τρέχουσα κρίση δημιουργεί και δυνητικές ευκαιρίες για το οικοσύστημα υγείας», αναφέρει χαρακτηριστικά το «Σχέδιο Ανάπτυξης» της «Επιτροπής Πισσαρίδη» που έστησε η κυβέρνηση ΝΔ.

Αυτές τις «ευκαιρίες» για το κεφάλαιο υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις του. Η σημερινή άθλια κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας φέρει ατόφια τη σφραγίδα και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, που βγαίνει τάχα σήμερα «στα κεραμίδια», σαν να μη συνέχισε και βάθυνε παραπέρα την εμπορευματοποίηση, τη γενίκευση της «ευελιξίας», το πετσόκομμα της κρατικής χρηματοδότησης κ.ο.κ.

Αυτήν ακριβώς την αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να βάλουν στο στόχαστρό τους η πάλη για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού, ο αγώνας για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και εξοπλισμό του δημόσιου συστήματος Υγείας με βάση τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, η απαίτηση για διαμόρφωση και εφαρμογή ανάλογα με την πορεία της πανδημίας σχεδίου επίταξης όλων των δομών του ιδιωτικού τομέα.