Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, που ανακοινώθηκε το βράδυ της Παρασκευής, σηματοδοτεί μια νέα φάση όξυνσης της αντιλαϊκής επίθεσης, με επιτάχυνση των μέτρων για ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης».

Απ' αυτήν τη σκοπιά, δεν εκπλήσσει ο τρόπος με τον οποίο η πλειοψηφία των συγκροτημάτων του Τύπου υποδέχτηκε τη νέα κυβέρνηση, χωρίς να λείπει, βέβαια, ο προβληματισμός για το κατά πόσον θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες, μπροστά στις δυσκολίες της οικονομίας να ανακάμψει, τη λαϊκή δυσαρέσκεια και τις διεργασίες στα λεγόμενα «εθνικά θέματα», που προμηνύονται έντονες το επόμενο διάστημα.

Σε κάθε περίπτωση, ανασχηματισμός και διαπραγμάτευση πάνε μαζί. Η ίδια η κυβέρνηση ιεραρχεί ψηλά τις νέες ανατροπές στα Εργασιακά, αλλά και την εφαρμογή των ψηφισμένων νόμων για το Ασφαλιστικό, που συνιστούν βάση για παραπέρα απώλειες ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

Ο στόχος που θέτει τώρα η κυβέρνηση, για λογαριασμό του κεφαλαίου, είναι να κάνει όλη τη «δουλειά» μέχρι το Γιούρογκρουπ στις 5 Δεκέμβρη, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» και η συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους.

Με βάση αυτό το χρονοδιάγραμμα, οι επόμενες 30 μέρες, με αιχμή τη βδομάδα 14 - 20 Νοέμβρη, θα είναι περίοδος - «φωτιά» για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Τη βδομάδα εκείνη θα βρίσκεται στην Αθήνα το κουαρτέτο, για να ολοκληρώσει τις συνεννοήσεις για τα νέα μέτρα, οι οποίες βέβαια συνεχίζονται εντατικά αυτές τις μέρες.

Επίσης, στις 15 και 16 Νοέμβρη θα βρίσκεται στην Ελλάδα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, με ατζέντα, πέρα από την οικονομία, τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας, ενώ, σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, συζητιέται πλέον ανοιχτά η «αντικατάσταση» της ΝΑΤΟικής βάσης στο Ιντσιρλίκ της Τουρκίας με αυτήν της Σούδας.

Ολες αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την ανάγκη να δοθεί αποφασιστική απάντηση από το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Να σημάνει πραγματικά συναγερμός από τα σωματεία, τις Επιτροπές Αγώνα, τους εργαζόμενους και τους συνδικαλιστές, που συνειδητοποιούν το μέγεθος της επίθεσης και την ανάγκη να απαντηθεί επιθετικά.

Απέναντι σε παλιά και νέα μέτρα, η μάχη για την προετοιμασία της απεργίας στο Δημόσιο στις 24 Νοέμβρη και στις 8 Δεκέμβρη για τους εργατοϋπάλληλους στον ιδιωτικό τομέα, χρειάζεται να πάρει χαρακτηριστικά ολομέτωπης αναμέτρησης με το κεφάλαιο, την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή πολιτική τους, με σχέδιο από κάθε σωματείο και καθημερινές πρωτοβουλίες στους κλάδους, στα εργοστάσια, στα μαγαζιά.

Να μη ριζώσει στους χώρους δουλειάς το κλίμα ανοχής, αναμονής και νέων προσδοκιών που προσπαθούν να καλλιεργήσουν η εργοδοσία και τα κόμματά της, αξιοποιώντας και τον ανασχηματισμό.

Ούτε, βέβαια, να «τσιμπήσει» ο λαός στην κοροϊδία περί «στροφής της κυβέρνησης στην καθημερινότητα», στην προσπάθεια που κάνουν να τον ξεγελάσουν ότι το νέο σχήμα κομίζει κάτι διαφορετικό από τη διαχείριση της φτώχειας και της μιζέριας, που είναι στον πυρήνα της πολιτικής της κυβέρνησης.

Κάτω από το φως των εξελίξεων, περισσότεροι εργαζόμενοι μπορούν τώρα να δουν καλύτερα τον υπονομευτικό ρόλο των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που, σε συνεννόηση και με μοιρασμένους ρόλους εμπόδισαν την οργάνωση πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπως πρότεινε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Η στάση τους βοηθάει το κεφάλαιο και την κυβέρνηση, γι' αυτό και πρέπει να καταδικαστεί. Να τους απομονώσουν οι εργαζόμενοι, να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση των απεργιακών κινητοποιήσεων, να τις μετατρέψουν σε εφαλτήριο για νέους, πιο μαζικούς ταξικούς αγώνες.