Ενα μεγάλο ποτάμι εργαζομένων, λαού και νεολαίας πλημμύρισε χτες απ' άκρη σ' άκρη τη χώρα. Διαβεβαίωσε ότι «το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί, όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή».

Διαδήλωσε την οργή του για το ότι «τα κέρδη τους είναι οι ζωές μας». Και έδωσε υπόσχεση ότι «εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε μικρέ!».

Τα απεργιακά συλλαλητήρια στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στη Λάρισα και σε άλλες μικρές και μεγάλες πόλεις καταγράφηκαν ως τα μαζικότερα των τελευταίων χρόνων.

Νεότεροι σε ηλικία άνθρωποι, που βγήκαν μαζικά στον δρόμο, δεν είχαν ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Το έδειχναν άλλωστε ο ενθουσιασμός τους στα συνθήματα, η οργή στο πρόσωπό τους, η δύναμη και ο παλμός της φωνής τους.

Οι παλλαϊκές απεργιακές συγκεντρώσεις έστειλαν μήνυμα ότι κανένα συγχωροχάρτι δεν δίνει ο λαός σ' αυτούς που ρίχνουν τις ευθύνες για το έγκλημα στην «κακιά τη χώρα» για να γλιτώσουν την οργή του λαού, ενώ «φταίνε τα κέρδη κι αυτοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα», όπως ακούστηκε ξανά και ξανά στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια.

Κι ας έκαναν ό,τι μπορούσαν η κυβέρνηση και τα επιτελεία της, από κοντά και οι παπαγάλοι κάθε είδους, για να αποτρέψουν τον κόσμο να διαδηλώσει.

Εβαλαν εμπόδια και τρομοκράτησαν...

Εκλεισαν το Μετρό και όλους τους σταθμούς. Μίλησαν για τα επεισόδια «που με 1.000% βεβαιότητα θα γίνουν», όπως έλεγε ένας από τους δημοσιογράφους τους πρωί πρωί. Προετοίμασαν και τους γνωστούς μηχανισμούς...

Κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ έκαναν ότι «συμπονάνε» και ότι πήραν το μήνυμα από τους διαδηλωτές...

Και την ίδια ώρα η κυβέρνηση εξήγγειλε νέους πακτωλούς στους ομίλους και μειώσεις δρομολογίων, προαναγγέλλοντας ότι θα συνεχίσει στις ίδιες «ράγες», αυτές της «απελευθέρωσης» και της πολιτικής που σκοτώνει για τα κέρδη!

Δασκάλεψαν τον λαό και τη νεολαία...

Οτι τώρα δεν είναι ώρα για οργή και για να ψάχνουμε για τους ενόχους, ότι προς θεού, δεν πρέπει να τους πάρει όλους η μπάλα και πιο πολύ το σάπιο σύστημά τους, είπαν να κάτσουν στη γωνία και να περιμένουν τις εκλογές... για να αλλάξει ο Μανωλιός και να συνεχίσει αλλιώς την ίδια πολιτική.

Είπαν ότι δεν φταίει η πολιτική της ΕΕ, δεν φταίει το αστικό κράτος, «δεν φταίνε οι κυβερνήσεις από τον Τρικούπη και μετά» που έσπασαν τον ΟΣΕ σε χίλια κομμάτια και τον εμπορευματοποίησαν, δεν φταίει η υποχρηματοδότηση, το κέρδος που βάζει την ασφάλεια του λαού στο ζύγι... Φταίει ο άνθρωπος που κάνει λάθη, φταίνε τα ρουσφέτια τους, φταίει η κακιά η (χ)ώρα, φταίει που δεν πρόλαβαν να βάλουν μερικά φανάρια.

Αποδείχθηκε ότι είχαν δεκάδες χιλιάδες λόγους για μια τέτοια άθλια προπαγάνδα...

Οσους ακριβώς λόγους είχαν και οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, οι αγρότες, οι δεκάδες χιλιάδες μαθητές και φοιτητές που πλημμύρισαν απ' άκρη σ' άκρη την Ελλάδα, σε μια πρωτοφανή απεργιακή κινητοποίηση.

Διαβεβαιώνοντας, όπως ακούστηκε από τις απεργιακές συγκεντρώσεις, ότι συνεχίζουμε:

«Με οργάνωση και αγώνα. Η ζωή μας δεν είναι κόστος. Για σύγχρονες, ασφαλείς, φτηνές μαζικές συγκοινωνίες για τον λαό. Για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και στις σχολές, στις πόλεις και στα χωριά, παντού. Για να έχουμε δημόσια και σύγχρονη Υγεία για όλο τον λαό. Για να ξεριζώσουμε την εγκληματική πολιτική του κέρδους, την καρδιά του κτήνους!».