Η εξέλιξη με το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «Νίμιτς» στον Περσικό Κόλπο ανεβάζει για μια ακόμα φορά την ένταση και επιβεβαιώνει ότι η ευρύτερη περιοχή παραμένει κρίσιμο σημείο σύγκρουσης ανταγωνιστικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, για την κυριαρχία τους πάνω στους παγκόσμιους δρόμους του εμπορίου και της Ενέργειας.

Οσο κι αν ο Κόλπος φαντάζει μακριά, οι εξελίξεις αυτές αφορούν και την Ελλάδα, εξαιτίας της βαθιάς εμπλοκής στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και των αναβαθμισμένων αποστολών που αναλαμβάνουν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα για λογαριασμό της αστικής τάξης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Η αντιπαράθεση με το Ιράν και οι σχέσεις που αναπτύσσει με την Κίνα και τη Ρωσία είναι το βασικό «ελατήριο» του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού στην περιοχή, που συντηρεί τον κίνδυνο μιας πιο γενικευμένης ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης.

Το γεγονός μάλιστα ότι η ένταση κλιμακώνεται μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ, και ενόψει της κυβερνητικής εναλλαγής, επιβεβαιώνει ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική όχι μόνο δεν πρόκειται να μετατοπιστεί από τους βασικούς της άξονες, αλλά θα γίνει ακόμα πιο επιθετική, προκειμένου να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ειδικά με την Κίνα, που απειλεί την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα.

Σ' αυτήν την αντιπαράθεση, η περιοχή του Κόλπου αναδεικνύεται σε ένα από τα σημεία - κλειδιά. Καθόλου τυχαία, οι αμερικανικές στρατιωτικές υπηρεσίες είχαν έγκαιρα σημειώσει την αυξημένη παρουσία του κινεζικού Πολεμικού Ναυτικού στην περιοχή, με διάφορες αφορμές, όταν παλιότερα την επισκέπτονταν σπάνια.

Οσο όμως προχωρά ο σχεδιασμός του «νέου δρόμου του μεταξιού», με το θαλάσσιο παρακλάδι του να διασχίζει τον Ειρηνικό, η Κίνα διεκδικεί να αναβαθμίσει το ρόλο της και με στρατιωτικά μέσα στον έλεγχο αυτού του κρίσιμου εμπορικού δρόμου, ο οποίος, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, μέχρι το 2050 θα εξυπηρετεί το 1/3 του παγκόσμιου εμπορίου!

Απέναντι σ' αυτήν την ορμητική επέκταση των κινεζικών μονοπωλιακών συμφερόντων, που αποτυπώνεται και στη σύσφιξη των οικονομικών σχέσεων με το Ιράν, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενισχύουν το στρατιωτικό τους «αποτύπωμα» στην ευρύτερη περιοχή, με τη συμβολή και της Ελλάδας.

Ετσι ερμηνεύονται εξελίξεις όπως: Η μετατροπή όλης της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο - ανάχωμα στην οικονομική και στρατιωτική επιρροή της Κίνας και της Ρωσίας, που αυξάνεται από τον Καύκασο μέχρι τη Βόρεια Αφρική. Η αναβάθμιση υποδομών της χώρας για να χρησιμοποιηθούν υποβοηθητικά από τον αμερικανικό στόλο που πλέει στην περιοχή. Η σύσφιξη των σχέσεων με τα ΗΑΕ και τη Σαουδική Αραβία, που ως μέλη του «Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου» συνεργάζονται στενά με το ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις θα αποκτήσουν σύντομα και επιτόπια παρουσία στην περιοχή του Κόλπου, καθώς αναμένεται να ολοκληρωθεί η υπογραφή της σύμβασης με τη Σαουδική Αραβία για την αποστολή μίας συστοιχίας «Patriot» και 40 τουλάχιστον στρατιωτικών για την επάνδρωσή της.

Στο τραπέζι παραμένει σταθερά και η συμμετοχή της χώρας σε πολυεθνική ναυτική δύναμη που θα περιπολεί στον Κόλπο, με πρόσχημα την προστασία της ναυσιπλοΐας, στην πραγματικότητα όμως για να απειλεί το Ιράν. Να λοιπόν γιατί τα γεγονότα στον Κόλπο αφορούν άμεσα τον ελληνικό λαό και τον εκθέτουν σε κίνδυνο, με ευθύνη της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Η προσπάθειά τους, μάλιστα, μετά την εκλογή Μπάιντεν να παρουσιάσουν τις εξελίξεις αυτές ως επιβεβαίωση ότι «οι ΗΠΑ επιστρέφουν» στην περιοχή για να εγγυηθούν τάχα την ειρήνη και τη σταθερότητα, τους εκθέτει ακόμα περισσότερο. Ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός ξεδιπλώνεται αδιάλειπτα πάνω στις ίδιες ράγες και πυροδοτεί επικίνδυνες εντάσεις, που συνυπάρχουν με πρόσκαιρες ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις και συμβιβασμούς, σε βάρος των λαών.

Οσο βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτόν το σχεδιασμό, τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος για το λαό να μετατραπεί σε στόχο μιας ενδεχόμενης απάντησης από χώρες που βρίσκονται στο στόχαστρο της αμερικανοΝΑΤΟικής απειλής, σε συνθήκες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Καμία επανάπαυση και κανένας εφησυχασμός δεν επιτρέπεται λοιπόν. Να γίνει το 2021 χρονιά ανάτασης των αγώνων του λαού για απεμπλοκή από τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, για αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του κεφαλαίου.