Το στυγερό έγκλημα της περασμένης Παρασκευής στην Οδησσό, όπου οι νεοναζί του «Δεξιού Τομέα» έκαψαν ζωντανούς ρωσόφωνους διαδηλωτές, και η αιματηρή επιχείρηση της πραξικοπηματικής κυβέρνησης του Κιέβου στις ανατολικές περιοχές συγκλονίζουν και το λαό μας και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο στον πλανήτη. Ο ουκρανικός λαός ματώνει από την ανοιχτή επέμβαση των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ που στηρίζουν την κυβέρνηση των εθνικιστών και φασιστών του Κιέβου και συγκρούονται με την καπιταλιστική Ρωσία για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων, των αγωγών και των μεριδίων της αγοράς. Για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται περίτρανα ότι οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν την ειρήνη και την ασφάλεια για κανένα λαό, αλλά αντίθετα τον οδηγούν στον πόλεμο και τη δυστυχία.

Εγραφε ο «Ριζοσπάστης» του Σαββάτου ότι οι εξελίξεις στην Ουκρανία πρέπει να γίνουν κριτήριο ψήφου για τους εργαζόμενους. Πρώτα απ' όλα, γιατί επιβεβαιώνεται ανάγλυφα ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της ΕΕ που στήριξε ανοιχτά φασιστικές - ναζιστικές δυνάμεις καθώς και τη νέα πραξικοπηματική αστική κυβέρνηση. Ολη η φιλολογία περί δήθεν «δημοκρατικών αξιών» της ΕΕ πάει περίπατο. Φανερώνει, σε αντίθεση με όσους προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους για το αντίθετο, ότι μέσα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τις συμμαχίες είναι που οι λαοί θα είναι πάντα χαμένοι, γιατί εκεί μέσα είναι «ο λύκος που τρώει πρόβατα»!

Η στάση λοιπόν της ΕΕ στην Ουκρανία δεν είναι αποτέλεσμα «κακού χειρισμού», «απόκλισης από τις αρχές της», όπως ισχυρίζονται κάποιοι αστοί πολιτικοί που δήθεν ασκούν κριτική στην ΕΕ, προβάλλοντας όμως ότι μπορεί να αλλάξει. Η ΕΕ δεν μπορεί να γίνει «Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ειρήνης και της συνεργασίας», όπως σπέρνουν αυταπάτες οι δυνάμεις του οπορτουνισμού και της σοσιαλδημοκρατίας που συσπειρώνονται στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (εκεί όπου συμπροεδρεύει ο ΣΥΡΙΖΑ).

Η Ουκρανία επίσης, με τον πλούτο που διαθέτει, με το γεγονός ότι είναι ενεργειακός κόμβος, αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν αρκεί μια χώρα να έχει πλεονεκτήματα. Οσο αυτά τα χειρίζονται οι καπιταλιστές, μπορούν να γίνουν κατάρα για το λαό. Η ιστορία, παλιότερη και πρόσφατη, το δείχνει περίτρανα. Οταν μαλώνουν τα «βουβάλια» (τα μεγάλα μονοπωλιακά συγκροτήματα σε διάφορους τομείς της οικονομίας), την πληρώνουν τα «βατράχια» (οι λαοί που βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε αυτόν τον ανταγωνισμό). Ας σκεφθούν οι εργαζόμενοι πώς πρέπει να σταθούν απέναντι σε όσους τους υπόσχονται ότι θα αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα από την ενεργειακή και γεωστρατηγική θέση της χώρας!

Είναι φανερό ότι το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου ανάμεσα σε συμμαχίες καπιταλιστικών κρατών, για το οποίο πολλές φορές έχει μιλήσει το ΚΚΕ, γίνεται σήμερα ανησυχητικά ορατό, διαψεύδοντας όσους λένε ότι είναι δυνατόν με ορισμένους κανόνες να λύνονται πάντα ειρηνικά, δηλαδή με συμβιβασμό, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Ολοι οι συμβιβασμοί είναι πάντα προσωρινοί.

Τι άλλο δείχνει η Ουκρανία; Οτι ο λαός θα πρέπει να βρίσκεται σε ετοιμότητα να βάλει τη σφραγίδα του σε τέτοιου είδους εξελίξεις, για να μην γίνει κλοτσοσκούφι στις αντιθέσεις ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται εργατικό κίνημα ισχυρό, δυνατή λαϊκή συμμαχία σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, ότι πρέπει ο λαός να είναι οργανωμένος.