Τα μονοπώλια απαιτούν άμεσες μεταρρυθμίσεις, προκειμένου το σύνολο της Εκπαίδευσης να προσαρμοστεί αποτελεσματικά στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου, για εργατικό δυναμικό φτηνό, ευέλικτο, χωρίς δικαιώματα, αλλά καταρτισμένο με εκείνες τις χρηστικές δεξιότητες που απαιτεί το κεφάλαιο για αύξηση της κερδοφορίας του. Στο πλαίσιο αυτό, η τωρινή ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Αριθμοί κλειδιά της Εκπαίδευσης στην Ευρώπη», μέσα από την καταγραφή της προόδου που έχουν κάνει τα κράτη - μέλη στην προσαρμογή τους στις απαιτήσεις της αγοράς για την Εκπαίδευση, προβάλλει, ταυτόχρονα, έναν μπούσουλα για τα νέα αντιδραστικά μέτρα, που οφείλουν να πάρουν οι αστικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ.

«Κρίση του πολιτικού συστήματος», «έχει τρωθεί ο αξιακός κώδικας», «το κυρίαρχο μοντέλο οργάνωσης της οικονομίας αμφισβητείται εκ των πραγμάτων», «η ποιότητα της δημοκρατίας συνδέεται άμεσα με την κάλυψη των βασικών αναγκών τουλάχιστον της ζωής των πολλών», «το προσωπικό αδιέξοδο κάθε άνεργου, η αγωνία κάθε νέου που ψάχνει μάταια για δουλειά είναι η πρώτη ύλη αναπόφευκτων κοινωνικών εντάσεων». Διαπιστώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας για ένα κοινωνικό σύστημα, που βρίσκεται ανεπιστρεπτί σε ρότα αντίδρασης. Τη βαρβαρότητά του τη συνοδεύει η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να χειραγωγεί όπως πριν λαϊκές συνειδήσεις. Δεν υπάρχει λύση για το λαό εντός του, αλλά και το ίδιο δεν έχει γιατρειά και σωτηρία. Η ενιαία ταξική, πολιτική πάλη μιας λαϊκής συμμαχίας, που θα διεκδικεί την εξουσία σε όφελός της, είναι μονόδρομος και αναπόφευκτη, ό,τι και αν κάνει το σύστημα για να εμποδίσει τις «κοινωνικές εντάσεις».