Feeds
Η αποκάλυψη της ύπουλης προπαγάνδας, για τα δήθεν οφέλη της νέας δομής του ΝΑΤΟ, απαιτεί την ενίσχυση της αντιΝΑΤΟικής πάλης του φιλειρηνικού και του λαϊκού κινήματος
Τούτες τις χρονιάρες μέρες, που οι ευχές για τους ανθρώπους του μόχθου εκφράζουν τις προσδοκίες τους για ό,τι το καλύτερο στους ίδιους και σ' όλη την ανθρωπότητα, το μήνυμα για "επί γης ειρήνη", δεν αποτελεί μια τυπική ευχή. Είναι απαίτηση και ανάγκη, αφορά τη ζωή και την ύπαρξη της ανθρωπότητας, την προστασία της από τις επιβουλές των κυρίαρχων κύκλων της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της "νέας τάξης πραγμάτων", που όσο εξουσιάζει τους λαούς τόσο δυναμώνει ο κίνδυνος να παίρνουν σάρκα και οστά οι πολεμοκάπηλες διαθέσεις τους. Η νέα δομή του ΝΑΤΟ δεν προϊδεάζει απλά για τις προθέσεις της ασύδοτης δράσης αυτών που τη σχεδίασαν και όσων τη συναποφάσισαν. Η πείρα από τις πολεμικές αναμετρήσεις στην περιοχή μας, οι εστίες έντασης στη γειτονιά μας, το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των εστιών, δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορο το λαό, γνωρίζοντας ότι το μέλλον παρουσιάζεται δυσοίωνο. Τα επιχειρήματα όλων των πολιτικών δυνάμεων που αποδέχτηκαν τη νέα κατάσταση, στο όνομα του "ρεαλισμού της νέας τάξης", της προσαρμογής στη "νέα" πραγματικότητα, της "αναβάθμισης" της χώρας στο διεθνές στερέωμα και των δυνατοτήτων υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων - αδιάφορο αν στο παρελθόν το ίδιο το ΝΑΤΟ διέψευδε έμπρακτα ανάλογες προσδοκίες - βρίσκονται στο κενό. Οι επικρίσεις για"εθνικιστικό απομονωτισμό" από τον Κ. Σημίτη, δεν μπορούν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι η άρχουσα τάξη της χώρας εμπλέκεται συνειδητά στους τυχοδιωκτισμούς των πολυεθνικών, προς όφελος του άκρατου πλουτισμού, θυσιάζοντας την ίδια την ειρήνη. Τούτες τις μέρες, στο "έμπα" του καινούριου χρόνου, που ο απολογισμός των πεπραγμένων της επίσημης πολιτικής ηγεσίας, γίνεται αφορμή για μια ακόμη προσπάθεια προπαγανδιστικής παραπλάνησης των εργαζομένων, οι ευχές για "ειρήνη στον κόσμο", βρίσκουν δικαίωση μέσα από τους λαϊκούς αγώνες ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επιβουλές της "νέας τάξης", ενάντια στη νέα δομή του ΝΑΤΟ, για την αποχώρηση της Ελλάδας από τη λυκοσυμμαχία.
Η ΒΑΛΚΑΝ ΕΞΠΟΡΤ, η μεγαλύτερη βιομηχανία κατεργασίας ξύλου στη Β. Ελλάδα, έχει "πρόβλημα ρευστότητας", η επιχείρηση ιματισμού "Δεδέογλου" κλείνει και μεταφέρεται στην Κομοτηνή, πετώντας 160 εργάτες στο δρόμο Χριστουγεννιάτικα. Η ΤΟΠΣ έχει ήδη κλείσει, ενώ η ΠΕΠΣΙΚΟ - ΗΒΗ αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Η Τράπεζα Μακεδονίας - Θράκης οδεύει προς ιδιωτικοποίηση, το ίδιο και η ΜΕΛ. Η συνεταιριστική επιχείρηση ΑΓΝΟ βρίσκεται στα πρόθυρα του κλεισίματος, ενώ τεράστια προβλήματα αντιμετωπίζει το 80% των βιοτεχνιών ιματισμού και το 70% των δερματάδικων και των καπνομάγαζων. Οι "γκρίζες" αυτές πινελιές είναι μέρος μόνο του ζοφερού τοπίου της Θεσσαλονίκης, ενώ η Βορειοκεντρική Εύβοια - "κλασικό" πλέον παράδειγμα"καμένης γης" - δείχνει τον ένα και μοναδικό δρόμο, που έχουν οι εργαζόμενοι: Συσπείρωση, αντίσταση και πάλη, για την εφαρμογή μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής.
Η οικογένεια Παναγιώτη Βαζούρα πρόσφερε 1.000.000 δρχ. για τα 80 χρόνια του ΚΚΕ.
Το 1998 θα είναι μια περισσότερο δύσκολη χρονιά για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, καθώς η κυβέρνηση βάζει φιλόδοξους... στόχους για την επόμενη χρονιά
Χίλια άτομα δουλεύουν στην υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Πειραιά, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της δημοτικής αρχής. Είκοσι ένα δισεκατομμύρια πλήρωσαν τα τελευταία πέντε χρόνια οι δημότες της πόλης για την καθαριότητα. Ο Πειραιάς, όμως και ιδιαίτερα οι εργατοσυνοικίες του, πνίγονται στα σκουπίδια
Ο προσανατολισμός και το περιεχόμενο του πρόσφατα ψηφισμένου στη Βουλή πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Πολιτισμού είναι χαρακτηριστικά της πορείας του μέσα στο 1997. Μιας πορείας εντεινόμενης παράδοσης του πολιτισμού στην ασυδοσία της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας"
Τα χειρότερα για τους ΕΒΕ είναι επί θύραις και μόνο η αγωνιστική κινητοποίηση και συμπαράταξή τους, με τους άλλους εργαζόμενους, μπορεί να τα αποτρέψει. Αυτό είναι το βασικό δίδαγμα των εμπειριών του χρόνου που φεύγει
