Ζώντας ήδη στην «επόμενη μέρα», με τη νέα οικονομική κρίση να δείχνει τα δόντια της στους χιλιάδες που έμειναν χωρίς δουλειά, σε εργαζόμενους που δεν θα κάνουν φέτος ούτε ένα μεροκάματο και σ' εκείνους που ζουν στην «γκρίζα ζώνη» της υποαπασχόλησης και της μισο-ανεργίας, τα αστικά επιτελεία παρουσιάζουν ως «λύση» το να αναβαθμίσει η κυβέρνηση το ρόλο των «ειδικών» στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, όπως έκανε και με το επιστημονικό επιτελείο για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Κοροϊδεύουν το λαό ότι η ενεργότερη συμμετοχή των «ειδικών» στη «συνταγή» διαχείρισης της κρίσης είναι το κλειδί για να κατανεμηθούν «δικαιότερα» τα βάρη και ο ίδιος να πληρώσει λιγότερα. Η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει...

Ποιος δεν θυμάται τους «ειδικούς» στην προηγούμενη καπιταλιστική κρίση, που τη μια δικαιολογούσαν τα μνημόνια με τους διάφορους «επιταχυντές» και «πολλαπλασιαστές» της οικονομίας, την άλλη παρουσίαζαν θεωρίες για τη «χρυσή ισορροπία περικοπών και φόρων», την επομένη τεκμηρίωναν με ...επιστημονικά δεδομένα και μελέτες την «ανάγκη» να πετσοκοπούν οι συντάξεις;

Ετσι και σήμερα, μια απλή ματιά στα όσα προτείνουν οι «ειδικοί», δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας για τα σχέδια κυβέρνησης - κεφαλαίου να φορτώσουν στους εργαζόμενους τα σπασμένα και της νέας κρίσης.

Οικονομολόγοι, καθηγητές πανεπιστημίων, τεχνοκράτες πολυεθνικών επιχειρήσεων και στελέχη «δεξαμενών σκέψης» αρθρογραφούν για την ανάγκη να ανασταλεί και η ελάχιστη προστασία από τις απολύσεις, που έτσι κι αλλιώς έχει περιορισμένο και βραχύβιο χαρακτήρα, ώστε «οι επιχειρήσεις να αφεθούν ελεύθερες να χειριστούν τα εργασιακά θέματα με τον τρόπο που διοίκηση και εργαζόμενοι σ' αυτές κρίνουν προσφορότερο».

Προτείνουν επίσης «να επανεξεταστεί το σύνολο της φορολογικής νομοθεσίας (...) μειώνοντας τους συντελεστές φορολογίας» για τις επιχειρήσεις και ισχυρίζονται ότι «η πανδημία μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη για άρση των στρεβλώσεων στην οικονομία», ώστε να υπάρξει πιο γρήγορη ανάκαμψη.

Ολα αυτά έρχονται να κουμπώσουν με τις προτάσεις του ΣΕΒ και άλλων εργοδοτικών ενώσεων, που ζητάνε «στοχευμένες πολιτικές» και «μεταρρυθμίσεις» για ένα νέο «παραγωγικό μοντέλο», όπου η κρίση μπορεί να παίξει ρόλο καταλύτη.

Τι έχουν να περιμένουν απ' όλους αυτούς οι εργαζόμενοι και ο λαός; Τίποτα απολύτως! Πάνω στην πλάτη του ετοιμάζουν έναν νέο γύρο αντεργατικών μέτρων και «μεταρρυθμίσεων» για την «τόνωση της επιχειρηματικότητας», που σημαίνει ακόμα χειρότεροι όροι δουλειάς και ζωής για την πλειοψηφία του λαού.

Οι ΠΝΠ της κυβέρνησης εν μέσω πανδημίας, το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, οι διάφορες «αναπτυξιακές τράπεζες», το νομοσχέδιο για την αναμόρφωση της Εκπαίδευσης, τα σχέδια για «μεταρρύθμιση» και «ψηφιοποίηση» του κράτους, ώστε να γίνει πιο ευέλικτο για τις επιχειρήσεις, είναι μπούσουλας για πιο επιθετική συνέχεια.

Αλλά και το «αφήγημα» για μεγαλύτερη παρέμβαση του κράτους στη συγκράτηση των εισοδημάτων και της ανεργίας, με περισσότερα μέτρα επεκτατικής πολιτικής, δεν είναι καινούργιο. Τα ευρωπαϊκά κονδύλια και η προσωρινή αναστολή των δημοσιονομικών περιορισμών, που η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι διαφημίζουν ως «σωτηρία», θα αξιοποιηθούν για γενναίες επιδοτήσεις και δάνεια στους επιχειρηματικούς ομίλους, τα οποία θα πληρώσει ξανά ο λαός.

Φιλολαϊκή συνταγή διαχείρισης της κρίσης δεν μπορεί να υπάρξει, όπως δεν υπάρχει και καπιταλιστική ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Τα συμφέροντα των εργαζομένων και των επιχειρηματικών ομίλων δεν συναντιούνται πουθενά, όσοι «ειδικοί» κι αν επιστρατευτούν για να συγκαλύψουν και να νομιμοποιήσουν την άγρια ταξική πολιτική, που σε όλες τις εκδοχές της έχει για θύμα το λαό.

Μόνο με την οργάνωση, τη συμμαχία και την πάλη τους μπορούν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο. Με το ΚΚΕ στο πλευρό τους, έχουν την πείρα, μπορούν να αποκτήσουν και τη δύναμη να το κάνουν!