«Εχετε, πάντως, καλή προσωπική χημεία...». Αυτό είναι ένα από τα δημοσιογραφικά συμπεράσματα, που τέθηκε και για συζήτηση μάλιστα αμέσως μετά το προχτεσινό ντιμπέιτ ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Η «καλή χημεία» ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έχει βάση. Τα διαφορετικά πολιτικά «συστατικά» τους φτιάχνουν μια πολύ καλή «χημεία» για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, με δεδομένο ότι, παρά τις διαφορές τους, έχουν ως κοινή στρατηγική στόχευση τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών τους. Μια «χημεία» που οδηγεί το λαό στην καταστροφή.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους στο ντιμπέιτ, αμφότεροι οι πολιτικοί αρχηγοί δεν μπόρεσαν να κρύψουν το δεδομένο. Οτι η πολιτική τους την επομένη των εκλογών, ανεξάρτητα από το κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει, θα είναι αντιλαϊκή. Θα εφαρμόσουν κατά γράμμα αυτά που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά και ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ και Ποτάμι, τον Ιούλη και τον Αύγουστο. Ενα τρίτο αντιλαϊκό μνημόνιο που έρχεται να προστεθεί στα δύο προηγούμενα.

Τα μέτρα, που περιλαμβάνονται στα προηγούμενα, αλλά και στο νέο μνημόνιο και θα είναι το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης, δίνουν ένα ακόμα ισχυρό χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα, στο εισόδημα των εργαζομένων, στις συντάξεις, γενικά στη ζωή των λαϊκών στρωμάτων. Θα επιβάλουν φόρους, θα προχωρήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις, θα τσακίσουν τους φτωχούς αγρότες. Και την ίδια στιγμή, θα ενισχύσουν ακόμα περισσότερο τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, θα ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας, θα ασκήσουν πολιτική με στόχο να υπάρξει ανάκαμψη των κερδών των μεγάλων ομίλων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ερωτήσεις που έγιναν για τα περιβόητα «παράλληλα» ή ισοδύναμα μέτρα, μέτρα δηλαδή που υποτίθεται ότι θα παρθούν για να ανακουφίσουν από τις επιπτώσεις του μνημονίου ή για να αντικαταστήσουν άλλα επώδυνα, οι απαντήσεις και από τους δύο ήταν γενικές και αόριστες... Και πώς άλλωστε να μην είναι, όταν το ίδιο το μνημόνιο που έχουν ψηφίσει από κοινού αποκλείει στην ουσία την αντικατάσταση ενός αντιλαϊκού μέτρου από κάποιο «φιλολαϊκό». Το μνημόνιο ορίζει με σαφήνεια ότι όποιο μέτρο αντικατασταθεί θα φέρει ένα ίδιο ή και ακόμα χειρότερο. Για παράδειγμα, η διατύπωση του νόμου 4336/2015 (μνημόνιο) για το Ασφαλιστικό είναι η εξής: «Οι θεσμοί είναι έτοιμοι να λάβουν υπόψη τους τα άλλα διαρθρωτικά μέτρα (...) σε αντικατάσταση ορισμένων μέτρων από αυτά που αναφέρθηκαν προηγουμένως (...) υπό την προϋπόθεση ότι τα μέτρα αυτά θα παρουσιαστούν στους θεσμούς κατά τη διάρκεια της φάσης του σχεδιασμού και ότι θα είναι συγκεκριμένα και ποσοτικά μετρήσιμα σε επαρκή βαθμό και ότι, ελλείψει αυτών, η βασική επιλογή είναι εκείνη που προσδιορίζεται παραπάνω».

Πλέον, κανείς δεν μπορεί να κάνει ότι δεν ξέρει. Η «χημεία» τους είναι φαρμάκι για το λαό και νέκταρ για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτό πρέπει να είναι κριτήριο, για να ξεπεράσει ο λαός τα ψευτοδιλήμματα που θα πέσουν την τελευταία στιγμή, προκειμένου να τον εξαπατήσουν, ώστε με την ψήφο του να συναινέσει στην αντιλαϊκή επίθεση της επόμενης μέρας.