Για αποθήκευση στο δίσκο κάντε δεξί κλικ εδώ και επιλέξτε Save Target as...

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΗΠΑ

Αγρια καταστολή των διαδηλώσεων καταδίκης της σφαγής στη Γάζα

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

Κλιμακώνουν τον αγώνα με νέα κάθοδο στην Αθήνα στις 10 Μάη

ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΚΟΛΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

Μειώσεις πάνω από 15% έφερε η βάρβαρη κανονικότητα ΕΕ και κυβερνήσεων

50ό ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»

Επόμενος σταθμός στην Γκράβα στις 25 Μάη

Ελπίδα είναι οι αγώνες των λαών

Τις γιορτινές αυτές μέρες, κρατάμε την ελπίδα που γεννούν οι αγώνες του λαού και της νεολαίας σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας. Οι λαοί δεν είπαν την τελευταία τους λέξη απέναντι στην «κανονικότητα» του πολέμου και της εκμετάλλευσης. Εχουν τη δύναμη να φέρουν τα πάνω κάτω, για μια πραγματική «Ανάσταση Λαών». Χρόνια πολλά, καλές γιορτές σε όλους!

Λόγω των γιορτών του Πάσχα, ο «Ριζοσπάστης» θα κυκλοφορήσει ξανά την Τετάρτη 8 Μάη

ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΣΕ ΝΕΑ ΣΦΑΓΕΙΑ...

Πρόβες πολέμου και εξοπλιστικές δαπάνες στα ύψη για τα πολεμοκάπηλα σχέδια της ΕΕ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Το ... αμίλητο νερό για το επικίνδυνο πολεμικό φορτίο των ΗΠΑ που φυλάσσεται μυστικά στη χώρα μας

ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ

Πρόκληση για τα θύματα της Χρυσής Αυγής και όλο τον λαό

ΣΤΙΣ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ

ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΚΚΕ
και εκεί που ψηφίζονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις και εκεί που ανατρέπονται, στους δρόμους του αγώνα!

• Για να δυναμώσει κι άλλο μέσα στον λαό το ρεύμα αμφισβήτησης της βάρβαρης πολιτικής της ΕΕ, του κράτους και του κεφαλαίου. Το σημαντικό που τώρα κρίνεται είναι να ενισχυθεί ο πραγματικός αντίπαλός τους: Το ΚΚΕ.
• Για να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας σε δύο πολέμους, στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Δεν θέλουμε η Ελλάδα να γίνεται ορμητήριο και στρατηγείο πολέμων, δεν θέλουμε η χώρα να γίνεται στόχος πολύμορφων αντιποίνων!

Στυγνό...

Σε ζωντανή μετάδοση παρακολούθησαν οι ΗΠΑ και όλος ο κόσμος την έφοδο των αστυνομικών δυνάμεων στο κατειλημμένο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, αφού δεν κατάφεραν με απειλές και εκβιασμούς να σπάσουν τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης των φοιτητών στον Παλαιστινιακό λαό. Δυνάμεις καταστολής, οπλισμένες σαν αστακός, εισέβαλαν κινηματογραφικά στο κτίριο του πανεπιστημίου και συνέλαβαν τους φοιτητές, που απαιτούσαν να σταματήσει εδώ και τώρα η συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ. Παρέδωσαν έτσι η κυβέρνηση Μπάιντεν και ο κρατικός μηχανισμός των ΗΠΑ ένα ζωντανό μάθημα για το περίφημο «κράτος δικαίου» στην ισχυρότερη ιμπεριαλιστική δύναμη του κόσμου, στην πιο ...«τέλεια» δημοκρατία, όπως προβάλλεται από τα ευρωατλαντικά παπαγαλάκια και στη χώρα μας.

... πρόσωπο

Στον απόηχο μάλιστα των γεγονότων και με την καταστολή να επεκτείνεται σε άλλα πανεπιστήμια, ο «νεοφιλελεύθερος» και «ακροδεξιός» Τραμπ τσακωνόταν με τον «δημοκράτη» και «προοδευτικό» Μπάιντεν για το πόσο πιο γρήγορα θα έπρεπε να είχε γίνει η επέμβαση της αστυνομίας, ώστε να μην πλήττονται η εικόνα των ΗΠΑ στον κόσμο και οι σχέσεις τους με το Ισραήλ! Δεν κρύβουν μάλιστα ότι ήταν αίτημα του πανίσχυρου ισραηλινού λόμπι να τελειώνουν μια ώρα αρχύτερα οι κινητοποιήσεις των φοιτητών, αφού προσπάθησαν να τους συκοφαντήσουν ως «αντισημιτιστές». Αυτό είναι λοιπόν το στυγνό πρόσωπο της «δημοκρατίας» τους, δηλαδή της δικτατορίας του κεφαλαίου, στις ΗΠΑ, στην ΕΕ και παντού. Αυτήν τη «δημοκρατία» προσπαθεί να «ξεπλύνει» με τα προεκλογικά σποτάκια της και η ΕΕ, κάνοντας ακόμα μεγαλύτερη την ανάγκη να πέσει «φούμο» στα κόμματα και στην πολιτική της, να βγει ακόμα πιο δυνατό το ΚΚΕ.

Πρότυπο

Μειωμένες κατά 15% σε σχέση με το 2011 είναι οι αποδοχές των μισθωτών, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ για τον Μάη και τον Ιούνη του 2023 (τα τελευταία πρόσφατα). Πιο συγκεκριμένα, ο μέσος μεικτός μισθός πλήρους και μερικής απασχόλησης ήταν 1.045 ευρώ, ενώ περίπου 740.000 εργαζόμενοι με μερική απασχόληση αμείβονταν με μόλις 464 ευρώ μεικτά! Αποκαλυπτική για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων είναι η μερική απασχόληση, που αυξήθηκε κατά 131% από το 2011. Σε σχέση με εκείνη τη χρονιά (μετά ξεκίνησαν οι μνημονιακές περικοπές και ψηφίστηκε ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου), ο μέσος μισθός ειδικά της μερικής απασχόλησης έχει μειωθεί κατά 22,4%! Που σημαίνει ότι χιλιάδες περισσότεροι εργαζόμενοι, κυρίως νέοι, μπαίνουν στην αγορά εργασίας με ακόμα χειρότερους όρους. Αυτή η «κανονικότητα» των άθλιων μισθών καταγράφεται σε περιόδους που η ελληνική οικονομία προβάλλεται περίπου ως «πρότυπο» για τους ρυθμούς ανάκαμψης σε όλη την Ευρώπη, με εύσημα από διεθνείς οίκους αξιολόγησης και τα όργανα της ΕΕ. Που σημαίνει ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας προϋποθέτει ένταση της εκμετάλλευσης, με «πάγωμα», ακόμα και με μείωση των εργατικών αποδοχών εξαιτίας της ακρίβειας που σαρώνει. Για όλα αυτά απήργησαν την 1η Μάη χιλιάδες εργαζόμενοι στη χώρα. Με τα ίδια κριτήρια πρέπει να φτάσουν και μέχρι την κάλπη των ευρωεκλογών. Να καταψηφίσουν τα κόμματα και την ΕΕ της αντεργατικής «κανονικότητας», να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο το ΚΚΕ, που παλεύει στο πλευρό τους για σύγχρονους μισθούς και δικαιώματα.

Χίλια νήματα

Οι αποκαλύψεις για τις σχέσεις των χούλιγκαν του Ολυμπιακού που εμπλέκονται στη δολοφονία του αστυνομικού στου Ρέντη με τη διοίκηση της ομάδας και η ...μισθοδότηση ορισμένων από τον δήμο Πειραιά είναι άλλη μια απόδειξη για τα χίλια νήματα που συνδέουν τους οπαδικούς στρατούς με τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα των ιδιοκτητών των ΠΑΕ. Οι αρχηγοί των οπαδικών στρατών μόνο άγνωστοι δεν είναι στις διοικήσεις, οι οποίες, κατά τ' άλλα, βγάζουν πύρινους λόγους ενάντια στην οπαδική βία και υπόσχονται κάθαρση μετά από κάθε περιστατικό. Αποδεικνύεται όμως και η μεγάλη υποκρισία των κυβερνήσεων, που είναι θεματοφύλακες της επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό, με όλα τα καρκινώματα που τη συνοδεύουν. Παρά τα μέτρα και τις ποινές που ανακοινώνονται κατά καιρούς, ειδικά μετά από «χοντρά» σκηνικά οπαδικής βίας, τα συμφέροντα που λυμαίνονται τον αθλητισμό όχι μόνο παραμένουν ανέγγιχτα αλλά θωρακίζονται κι άλλο, με νέους νόμους για την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου και των άλλων αθλημάτων. Οσο για την «πρόσληψη» τέτοιων εγκληματικών στοιχείων στον δήμο Πειραιά, όπου, όπως καταγγέλλεται, δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους, ας δώσουν απαντήσεις το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο υποψήφιος περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ, Ιωακειμίδης, που στηρίζουν ως «προοδευτική» και «επιτυχημένη» τη δημοτική αρχή...

1469 Γεννιέται ο πολιτικός στοχαστής από τη Φλωρεντία Νικολό Μακιαβέλι.

1837 Εγκαινιάζεται το Οθώνειον Πανεπιστήμιον (νυν Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), που στεγάζεται προσωρινά στην Πλάκα.

1887 Γεννιέται η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη.

1959 Η ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει με μήνυμά της τον κομμουνιστή ποιητή Κώστα Βάρναλη για την απονομή του βραβείου «Λένιν».

1968 Εκτεταμένες συμπλοκές φοιτητών και αστυνομίας ξεσπούν στο κτιριακό συγκρότημα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στο Παρίσι. Είναι η πρώτη εκδήλωση του «Γαλλικού Μάη».

1977 Με ομόφωνη απόφασή της, η κυπριακή Βουλή ζητάει το άνοιγμα του φακέλου της προδοσίας της Κύπρου. Το αίτημα υποστηρίζει σύσσωμη η αντιπολίτευση στην Ελλάδα, προσκρούει όμως στην άρνηση της κυβέρνησης της ΝΔ.

1982 Η κυβέρνηση της Τουρκίας ανακοινώνει ότι δεν αποδέχεται τη νέα συμφωνία για το Δίκαιο της Θάλασσας, που υπερψηφίστηκε από 130 χώρες.

1996 Πεθαίνει ο διακεκριμένος Ελληνας κιθαρίστας Δημήτρης Φάμπας.

1948 Από τις 4 έως τις 7 Μάη εκτελούνται 154 κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι σε αντίποινα για τον σκοτωμό του υπουργού Δικαιοσύνης, Χρ. Λαδά (αρμόδιου υπουργού για τον Α.Ν. 509) από τον Ε. Μουτσογιάννη την Πρωτομαγιά.

1979 Το Κόμμα των Συντηρητικών κερδίζει τις βουλευτικές εκλογές στη Μ. Βρετανία. Νέα πρωθυπουργός γίνεται η Μάργκαρετ Θάτσερ.

1982 Στον πόλεμο των Φόκλαντ, το βρετανικό αντιτορπιλικό «Σέφιλντ» βάλλεται από πύραυλο «Εξοσέτ» (βυθίστηκε μετά από λίγες μέρες). Σκοτώθηκαν 20 άτομα. Δύο μέρες πριν βρετανικό υποβρύχιο είχε βυθίσει το αργεντινό καταδρομικό «Στρατηγός Μπελγκράνο», σκοτώνοντας 320 ναύτες.

1994 Το Ισραήλ και η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης υπογράφουν συνθήκη, με την οποία παραχωρούνται στους Παλαιστίνιους στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη και στη Λωρίδα της Γάζας τα πρώτα μέτρα ελευθερίας μετά τον πόλεμο του 1967. Συγκροτείται η Παλαιστινιακή Αρχή.

1818 Γεννιέται στην πόλη Τριρ της Πρωσίας ο Καρλ Μαρξ.

1821 Πεθαίνει εξόριστος στο νησί της Αγίας Ελένης, αιχμάλωτος των Βρετανών, ο Γάλλος επαναστάτης, στρατηγός και κατόπιν αυτοκράτορας της Γαλλίας Ναπολέων Βοναπάρτης.

1912 Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της «Πράβντα», οργάνου της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος των Μπολσεβίκων. Η 5η Μάη καθιερώνεται ως Μέρα του Επαναστατικού Τύπου.

1955 Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας γίνεται κυρίαρχο κράτος καθώς τερματίζεται και επίσημα η συμμαχική κατοχή. Την ίδια μέρα, η χώρα μπαίνει στο ΝΑΤΟ.

1961 Ο Αλαν Μπάρτλετ Σέπαρντ γίνεται ο πρώτος Αμερικανός κοσμοναύτης που ταξιδεύει στο Διάστημα (δεύτερος στον κόσμο, μετά τον Σοβιετικό Γιούρι Γκαγκάριν).

1981 Ο 27χρονος Ιρλανδός Μπόμπι Σαντς (πολιτικός κρατούμενος, εκλεγμένος βουλευτής και μαχητής του ΙΡΑ) πεθαίνει στις φυλακές Λονγκ Κες της Βόρειας Ιρλανδίας, ύστερα από απεργία πείνας, που κράτησε 66 μέρες.

1999 Πεθαίνει ο κομμουνιστής ηθοποιός Βασίλης Διαμαντόπουλος.

2010 Εκατοντάδες χιλιάδες λαού απεργούν και διαδηλώνουν κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Με στόχο την ανακοπή της λαϊκής ανάτασης και τη συκοφάντηση του λαϊκού κινήματος, προβοκάτορες επιτίθενται και πυρπολούν υποκατάστημα της Μαρφίν, δολοφονώντας τρεις ανθρώπους.

Επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Γερμανία

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, επικεφαλής αντιπροσωπείας του Κόμματος, θα επισκεφτεί τη Γερμανία από τις 9 έως τις 11 Μάη.

Το πρόγραμμα της επίσκεψης έχει ως εξής:

-- Την Πέμπτη 9 Μάη, Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ θα επισκεφτεί στις 12 μ. το πρώην ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου. Θα καταθέσει στεφάνι στο Διεθνές Μνημείο, θα περιηγηθεί στους χώρους του στρατοπέδου, στο Κρεματόριο και στο Σημείο Στρατώνα του Νίκου Ζαχαριάδη, και θα καταθέσει λουλούδια στην τιμητική αίθουσα για τους κρατούμενους. Στη 1.30 μ.μ. θα επισκεφτεί το Σκοπευτήριο των SS στο Νταχάου, όπου εκτελέστηκαν από τους ναζί περισσότεροι από 4.000 Σοβιετικοί στρατιώτες - στελέχη του Κόμματος των Μπολσεβίκων.

Στη συνέχεια, στις 4 μ.μ. θα μιλήσει σε πολιτική συγκέντρωση στο Μόναχο με θέμα «Στις ευρωεκλογές οι Ελληνες μετανάστες στη Γερμανία ψηφίζουμε ΚΚΕ. Για δουλειά με δικαιώματα - Για να μην κλείσει κανένα ελληνικό σχολείο - Τιμωρούμε τα κόμματα της ΕΕ και του συστήματος».

-- Την Παρασκευή 10 Μάη στις 8 μ.μ. θα μιλήσει σε πολιτική συγκέντρωση στο Ντίσελντορφ με θέμα «Με ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό για πανευρωπαϊκή αντεπίθεση! Σπάμε τα δεσμά της ΕΕ! Για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού, την Ευρώπη των εργατών, των αγροτών, των λαών!».

-- Το Σάββατο 11 Μάη στις 12 μ. θα επισκεφτεί το μουσείο - σπίτι του Φρίντριχ Ενγκελς στο Βούπερταλ.

ΝΕΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ

Στις 9 Ιουνίου κάνε αυτό που σκέφτεσαι... #ΤΩΡΑ_ΚΚΕ

Γιατί και την επόμενη μέρα των εκλογών θα είναι η αξιόπιστη, μαχητική, λαϊκή αντιπολίτευση ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και την αντιλαϊκή πολιτική, ενάντια στη συναίνεση που δίνουν ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης!

Γιατί

η ψήφος δεν πρέπει να αξιοποιηθεί σαν άλλοθι από τη ΝΔ για επιτάχυνση της αντιλαϊκής πολιτικής, δεν πρέπει να δώσει «πράσινο φως» στην υλοποίηση των αντιλαϊκών Οδηγιών της ΕΕ. Δεν πρέπει να γίνει ούτε άλλοθι για τον ΣΥΡΙΖΑ, που με κάθε τρόπο διαβεβαιώνει ότι στηρίζει αυτήν την πολιτική, παίρνοντας εύσημα από υπουργούς της κυβέρνησης, ούτε ξέπλυμα για το ΠΑΣΟΚ, με τις μεγάλες ευθύνες του για τη σημερινή κατάσταση, για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ 2, που αφού κυβέρνησαν, υλοποιώντας αντιλαϊκές πολιτικές (π.χ. μνημόνια), σήμερα προσπαθούν να σερβίρουν την ξαναζεσταμένη σούπα των αυταπατών και των ψευδαισθήσεων.

Γιατί

το ΚΚΕ στο Ευρωκοινοβούλιο κάνει ό,τι κάνει και έξω από αυτό. Αναδεικνύει και υπερασπίζεται τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, ξεσκεπάζει την ΕΕ, που δεν είναι «σπίτι» αλλά φυλακή των λαών. Χρειαζόμαστε πιο δυνατό ΚΚΕ και εκεί που ψηφίζονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις και εκεί που ανατρέπονται, στους δρόμους του αγώνα.

Γιατί

όταν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά ψήφιζαν μαζί νομοσχέδια της ΝΔ επικαλούμενοι «ευρωπαϊκές Οδηγίες» - κολλώντας στη ΝΔ ακόμα και «προοδευτικά» ένσημα - το ΚΚΕ μπήκε μπροστά για να οργανωθούν μεγάλες εργατικές, φοιτητικές και αγροτικές κινητοποιήσεις κόντρα στην πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης.

Γιατί

δεν έχει δεσμεύσεις στην ΕΕ, στους επιχειρηματικούς ομίλους και τα λόμπι, στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Γιατί παλεύει για την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και με τον εργαζόμενο λαό να κάνει κουμάντο.

Γιατί

αποκαλύπτει ότι πίσω από κάθε έγκλημα που ζει ο λαός μας βρίσκεται η ΕΕ και η πολιτική της υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, που τη συνδιαμορφώνουν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπερασπίζονται την ΕΕ.

Γιατί

λέει την αλήθεια για την ΕΕ: Γίνεται μόνο χειρότερη για τους λαούς. Γιατί είναι ένωση των καπιταλιστών, λειτουργεί για τα δικά τους συμφέροντα, που είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με τα συμφέροντα των πολλών. Η ΕΕ της καταστολής και των παρακολουθήσεων, της απαγόρευσης των απεργιών και του συνδικαλισμού σε κράτη - μέλη της, των λόμπι και των ματωμένων πλεονασμάτων, το μόνο δίκαιο που υπερασπίζεται είναι την αδικία: Οι λίγοι να βγάζουν αμύθητα κέρδη από την εκμετάλλευση των λαών!

Γιατί

όλα τα άλλα κόμματα εξωραΐζουν την ΕΕ. Η ΝΔ καλεί τον λαό να την ψηφίσει «ώστε η Ελλάδα να γίνει Ευρώπη», ενώ τον ίδιο λόγο επιστρατεύουν ως κριτήριο ψήφου και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ κ.λπ. Ολοι τους κρύβουν πως η ΕΕ είναι: Ο κίνδυνος γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, τα ναυάγια ξενιτεμένων, η Κοινή Αγροτική Πολιτική, η ακρίβεια, οι καθηλωμένοι μισθοί, η εμπορευματοποίηση κρίσιμων τομέων (π.χ. σιδηρόδρομοι), τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία! Η ΕΕ είναι τα λόμπι και η διαφθορά, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η δουλειά έως τα 70.

Γιατί ήδη όλοι τους έχουν φορτώσει στον λαό έναν δυσβάσταχτο λογαριασμό να πληρώσει.

Πρόκειται για τα 600 προαπαιτούμενα αντιλαϊκά μέτρα του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ και για την τεράστια αύξηση των στρατιωτικών δαπανών που έχει ήδη αποφασίσει η ΕΕ. Κάθε εργαζόμενος στην ΕΕ πληρώνει ήδη 530 ευρώ για τις πολεμικές δαπάνες.

Για να δυναμώσεικι άλλο μέσα στον ελληνικό λαό το ρεύμα αμφισβήτησης της βάρβαρης πολιτικής της ΕΕ, του κράτους και του κεφαλαίου. Το σημαντικό που τώρα κρίνεται είναι να ενισχυθεί ο πραγματικός πολιτικός και ιδεολογικός αντίπαλός τους: Το ΚΚΕ.

Για να δυναμώσειο αγώνας ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας σε δύο πολέμους, στη ρωσοΝΑΤΟική σύγκρουση στην Ουκρανία και στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Δεν θέλουμε η Ελλάδα να γίνεται ορμητήριο και στρατηγείο πολέμων, δεν θέλουμε η χώρα να γίνεται στόχος πολύμορφων αντιποίνων!

Πιο δυνατό ΚΚΕγια να βγει από την κάλπη... μήνυμα αλληλεγγύης του ελληνικού λαού στον λαό της Παλαιστίνης, που ματώνει από το κράτος του Ισραήλ με τη στήριξη της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ! Η κυβέρνηση ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα που έχουν κυβερνήσει την τελευταία 15ετία έστησαν... καριέρα πάνω στη συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ. Γι' αυτό η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ (και τα στελέχη που τώρα είναι Νέα Αριστερά) έχουν μπλοκάρει την ενεργοποίηση της ομόφωνης απόφασης της Βουλής - από το 2015 - για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. Η Ιστορία έχει μία σωστή πλευρά, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά!

Γιατί

είναι η μόνη αντισυστημική ψήφος, γιατί δεν πρέπει η ψήφος να σκορπίσει δεξιά κι αριστερά, ούτε να εγκλωβιστεί σε βολικά ακροδεξιά μορφώματα. Πραγματικός αντίπαλος είναι το ΚΚΕ, που παλεύει ενάντια στο σύστημα που γεννά την ακροδεξιά και τον φασισμό. Εξάλλου αντίπαλοι της ακροδεξιάς δεν είναι όσοι υπερασπίζονται την ΕΕ του αντικομμουνισμού και των ακροδεξιών κυβερνήσεων, όσοι κυβερνούν ή συγκυβέρνησαν με την ακροδεξιά, όσοι «κλείνουν τα μάτια» στην κατασκευασμένη, ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, που ταυτίζει τον φασισμό με αυτόν που τον συνέτριψε, τον κομμουνισμό.

Γιατί

το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ εκφράζει την εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση. Οι υποψήφιοί του έγιναν γνωστοί από τη δράση για την υπεράσπιση του λαού και της νεολαίας, και όχι από το lifestyle...

Γιατί

η ψήφος στο ΚΚΕ μένει ΚΚΕ, μένει στο πλευρό του λαού και των δικαιωμάτων του. Η ψήφος στα άλλα κόμματα θα μετατραπεί σε στήριξη στην πολιτική της ΕΕ. Αυτό έκαναν, αυτό θα ξανακάνουν, γι' αυτό τα στελέχη τους και οι ευρωβουλευτές τους αλλάζουν κόμματα σαν τα πουκάμισα...

Γιατί

είναι το Κόμμα που υπερασπίζεται τους λαούς της Ευρώπης και την προοπτική μιας πραγματικής Ευρώπης των εργαζομένων και των λαών. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος για να δυναμώσει η Ευρώπη των λαών:

Των εργατών που οργάνωσαν μεγάλες απεργίες σε πολλές χώρες της ΕΕ τα τελευταία χρόνια.

Των αγροτών που έβγαλαν στη σέντρα την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, που ξεκληρίζει τους μικρούς αγρότες και εκτοξεύει το κόστος για τους παραγωγούς και τους καταναλωτές.

Γιατί

έχει πρόταση διεξόδου που συμφέρει τη λαϊκή πλειοψηφία και όχι την κοινωνική μειοψηφία που ζει με αμύθητο πλούτο από την εκμετάλλευση των πολλών. Το ΚΚΕ έχει πρόταση σύγκρουσης με τις αιτίες που γεννούν τα βάσανα του λαού. Γιατί οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας σε όλους τους τομείς μπορούν να απογειωθούν σπάζοντας τα δεσμά της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της καπιταλιστικής εξουσίας και οικονομίας. Γιατί σήμερα ο λαός μας είναι «απομονωμένος», καταδικασμένος στην ακρίβεια και την ανασφάλεια από την ΕΕ και το σύστημα της εκμετάλλευσης. Οι λαοί θα πουν την τελευταία λέξη και θα νικήσουν σε κάθε χώρα κατακτώντας τη δική τους εξουσία.

Σπάμε τα δεσμά της ΕΕ

Για την Ελλάδα και την Ευρώπη του Σοσιαλισμού, την Ευρώπη των λαών, των εργατών, των αγροτών!

Με πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ για πανευρωπαϊκή αντεπίθεση!

ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΣΕ ΝΕΑ ΣΦΑΓΕΙΑ...

Πρόβες πολέμου και εξοπλιστικές δαπάνες στα ύψη για τα πολεμοκάπηλα σχέδια της ΕΕ

«Η Ευρώπη προετοιμάζεται για...».

Αν πληκτρολογήσει κανείς αυτήν τη φράση στα αγγλικά, η μηχανή αναζήτησης της Google θα του επιστρέψει 2,35 δισ. αποτελέσματα. Τουλάχιστον τα μισά από αυτά συμπληρώνονται από την λέξη «πόλεμο». Περίπου ίδιος είναι ο αριθμός των αποτελεσμάτων για το λήμμα «ευρωεκλογές» (επίσης στα αγγλικά), που κυριαρχεί στις αναζητήσεις λίγες βδομάδες πριν από τις κάλπες του Ιούνη...

Η ΕΕ του πολέμου προετοιμάζεται και ταυτόχρονα προετοιμάζει τους λαούς να ριχτούν σε μάχη για συμφέροντα ξένα προς τα δικά τους, στο έδαφος σκληρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διευθετηθούν με - εύθραυστους ούτως ή άλλως - συμβιβασμούς ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα, αλλά και στο εσωτερικό τους.

Ο ένας μετά τον άλλον, Ευρωπαίοι και ΝΑΤΟικοί αξιωματούχοι, αρχηγοί κυβερνήσεων και κρατών της Ευρώπης μιλούν ανοιχτά για το ενδεχόμενο πολέμου μεγάλης κλίμακας, αποκρύβοντας βέβαια το γεγονός ότι είναι οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που διαμορφώνουν το υπόβαθρο του πολέμου.

Και ότι η πολιτική των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ είναι αυτή που ρίχνει λάδι στη φωτιά, στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία, την Κίνα και τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Σημείο καμπής αποτέλεσε χωρίς αμφιβολία ο πόλεμος στην Ουκρανία. Τίποτα δεν είναι ίδιο σε όλο τον πλανήτη μετά από αυτόν.

Σε άρθρο του τον Μάρτη του 2024 με τίτλο «Αν θέλουμε ειρήνη πρέπει να προετοιμαστούμε για πόλεμο», ο Σαρλ Μισέλ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, έγραφε ότι μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης άλλαξε μια για πάντα.

«Πρέπει να είμαστε αμυντικά έτοιμοι και να μεταβούμε σε κατάσταση "πολεμικής οικονομίας". Είναι καιρός να αναλάβουμε την ευθύνη για τη δική μας ασφάλεια (...) Πρέπει να είμαστε σε θέση να μιλάμε όχι μόνο τη γλώσσα της διπλωματίας αλλά και τη γλώσσα της ισχύος»¹.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Ζοζέπ Μπορέλ, ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, δήλωσε τον Απρίλη πως «βρισκόμαστε αναμφίβολα σε πόλεμο (...) και ένας συμβατικός πόλεμος υψηλής έντασης στην Ευρώπη δεν αποτελεί πλέον φαντασίωση».

Ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και νυν πρωθυπουργός της Πολωνίας, Ντόναλντ Τουσκ, έχει επίσης προειδοποιήσει ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι προετοιμασμένη για πόλεμο.

Μάλιστα, όταν ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Πέδρο Σάντσεθ, είχε ζητήσει από τους υπόλοιπους ηγέτες της ΕΕ να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τη λέξη «πόλεμος» στις δηλώσεις τους στις Συνόδους Κορυφής, ο Τουσκ απάντησε ότι ο πόλεμος δεν είναι πλέον μια αφηρημένη ιδέα, προειδοποιώντας πως «κυριολεκτικά κάθε σενάριο είναι πιθανό» και πρόσθεσε: «Ξέρω ότι ακούγεται καταστροφικό, ειδικά για τους ανθρώπους της νεότερης γενιάς, αλλά πρέπει να συνηθίσουμε νοητικά την άφιξη μιας νέας εποχής. Της προπολεμικής εποχής»².

Ζούμε λοιπόν την εποχή μιας νέας πολεμικής προπαρασκευής στην Ευρώπη, με την ΕΕ να πρωταγωνιστεί σε εξοπλιστικές δαπάνες και πρόβες πολέμου, αλλά και στην προπαγάνδα για τη συστράτευση των λαών.

Ο μύθος της «Ευρώπης της ειρήνης» έχει βέβαια καταπέσει προ πολλού. Οι ιμπεριαλιστικές αποστολές και επεμβάσεις της ΕΕ ανά τον κόσμο, ο ευρωστρατός, η διαμόρφωση της Κοινής Πολιτικής στην Αμυνα επιβεβαιώνουν τον πολεμοκάπηλο χαρακτήρα της ΕΕ και προμηνύουν τα χειρότερα για τους λαούς, που βρίσκονται μπροστά σε μεγάλα διλήμματα και προκλήσεις.

Αυτή η «μεγάλη εικόνα» των ανταγωνισμών και των εξελίξεων, που προμηνύονται ραγδαίες, πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου για τα λαϊκά στρώματα και στις ευρωεκλογές. Να εκφραστεί μαζικά και με την ψήφο η καταδίκη στην ΕΕ του πολέμου και στα κόμματά της, που στηρίζουν αυτήν την πολιτική και προετοιμάζουν νέα σφαγεία για τους λαούς.

Να ενισχυθεί το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που με συνέπεια αποκαλύπτει τους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, παλεύει για την απεμπλοκή της χώρας από τον πόλεμο. Που πρωταγωνιστεί στον αγώνα για να μη γίνει ο λαός ουρά στα εγκληματικά σχέδια και τις επιδιώξεις της αστικής τάξης, αλλά οργανωμένη δύναμη ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που γεννάει τους πολέμους!

Από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, η πολεμική προπαρασκευή της ΕΕ δεν αποτυπώνεται μονάχα στις δηλώσεις των αξιωματούχων, αλλά και στους προϋπολογισμούς των κρατών, στους νόμους, στις κινήσεις των στρατευμάτων, στη διαρκή ενίσχυση της Ουκρανίας με νέα και πιο σύγχρονα πολεμικά μέσα, στα σχέδια για την αποστολή ακόμα και χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία.

Στη Συνδιάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, το 2023, οι συμμετέχοντες έδωσαν έμφαση στην «ευρωατλαντική ενότητα» και στην υποστήριξη της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου. Φέτος, όμως, το κλίμα ήταν διαφορετικό. Υπήρξε γενική συναίνεση ότι η «τάξη» που εγκαθιδρύθηκε μετά το 1991, αμέσως μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, έχει πάψει ουσιαστικά να υφίσταται.

Ολο αυτό το διάστημα σημειώθηκαν μια σειρά από γεγονότα που πριν από μερικά χρόνια θα φάνταζαν απίθανα και επιβεβαιώνουν ότι έχουμε περάσει σε μια νέα, τελείως διαφορετική φάση σε ό,τι αφορά τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις συγκρούσεις.

Για πρώτη φορά, η «Στρατηγική Αντίληψη» του ΝΑΤΟ για το 2022 χαρακτήρισε τη Ρωσία «απειλή» και όχι «εταίρο» και δεσμεύτηκε να υπερασπιστεί «κάθε σπιθαμή της επικράτειας του ΝΑΤΟ». Το ΝΑΤΟ διπλασίασε τις πολυεθνικές μάχιμες ομάδες του από 4 σε 8, που εκτείνονται από τη Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα.

Ωστόσο δεν έμεινε μόνο στα σχέδια. Προκειμένου να δείξει την αποφασιστικότητά του, το ΝΑΤΟ ξεκίνησε τον Γενάρη μια γιγαντιαία στρατιωτική άσκηση («Steadfast Defender 2024»), τη μεγαλύτερη από την εποχή του «ψυχρού πολέμου», με τη συμμετοχή 90.000 στρατιωτών από 32 κράτη - μέλη.

Στην άσκηση συμμετείχαν επίσης τα δύο νέα μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, η Φινλανδία και η Σουηδία. Με την είσοδό της στο ΝΑΤΟ η Σουηδία έβαλε τέλος στην πολιτική της ουδετερότητας, που ακολουθούσε εδώ και 75 χρόνια.

Επίσης για πρώτη φορά από τα χρόνια του «ψυχρού πολέμου», η Γερμανία έπιασε τον ΝΑΤΟικό στόχο για δαπάνες 2% επί του ΑΕΠ για την Αμυνα, όπως ανακοίνωσε τον Φλεβάρη, ξεπερνώντας ακόμα και τη Μεγάλη Βρετανία. Ακόμη στο χρονοντούλαπο πέρασε τον Απρίλη η πολιτική της Γερμανίας να μη διατηρεί μόνιμη στρατιωτική παρουσία εκτός των συνόρων της, όταν τα πρώτα της στρατεύματα κατέφθασαν στη Λιθουανία.

Η γερμανική κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι θα αναπτύξει στη Λιθουανία μια ετοιμοπόλεμη μονάδα μάχης, αποτελούμενη από 4.800 στρατιώτες και 200 άτομα πολιτικό προσωπικό, μαζί με τις οικογένειές τους. Η ταξιαρχία αναμένεται να είναι επιχειρησιακή μέχρι το 2027.

Η Ευρώπη εξοπλίζεται απ' άκρη σ' άκρη. Το 2014, όταν η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία, τα ευρωπαϊκά κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ δαπάνησαν 235 δισεκατομμύρια δολάρια ή το 1,47% του ΑΕΠ για την Αμυνα. Το 2023, το ποσό αυτό αυξήθηκε σε 347 δισεκατομμύρια δολάρια (και τα δύο υπολογίζονται σε τιμές 2015), που ισοδυναμεί με 1,85% του ΑΕΠ.

Μέχρι το 2024, οι αμυντικές δαπάνες αναμένεται να φθάσουν τα 380 δισεκατομμύρια δολάρια και το 2% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤΟ. Ολα δείχνουν ότι τα ποσά αυτά θα συνεχίσουν να αυξάνονται κατακόρυφα.

Σήμερα, 10 από τα 22 ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ έχουν υπερβεί τον στόχο της πολεμικής δαπάνης 2% επί του ΑΕΠ και 17 ακόμη αναμένεται να το κάνουν μέχρι το τέλος του 2024. Το ΝΑΤΟ, μάλιστα, με τη συμφωνία των Ευρωπαίων εταίρων, αποφάσισε αυτό να είναι το κατώτατο και όχι το ανώτατο όριο των δαπανών.

Μάλιστα, όπως τόνισε ο Σαρλ Μισέλ, η πολεμική βιομηχανία στην Ευρώπη έχει αυξήσει την παραγωγική της ικανότητα κατά 50% από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, και η παραγωγή πυρομαχικών των κρατών της ΕΕ θα διπλασιαστεί σε πάνω από 2 εκατομμύρια βλήματα ετησίως μέχρι το τέλος του 2025.

Πώς αποτυπώνονται όλα αυτά σε κάθε κράτος της Ευρώπης;

Μόλις τρεις μέρες μετά την εισβολή των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία, ο Γερμανός καγκελάριος, Ολαφ Σολτς, ανακοίνωσε την «αλλαγή των καιρών» (Zeitenwende) στη Γερμανία, υποσχόμενος ότι η κυβέρνηση θα εργαστεί «για μια συνεπή στρατιωτική ανάπτυξη μετά από επτά δεκαετίες».

Η Γερμανία αυξάνει έκτοτε το επίπεδο των στρατιωτικών δαπανών της. Χάρη στο ειδικό ταμείο των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ, έπιασε φέτος τον στόχο του 2% του ΑΕΠ και ο Σολτς διαβεβαιώνει ότι η αλλαγή αυτή θα είναι μόνιμη: «Εγγυόμαστε αυτό το 2% μακροπρόθεσμα, καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 2020 και του 2030», είπε.

Η Γερμανία στοχεύει σε έναν «ετοιμοπόλεμο» στρατό. «Σήμερα, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει σοβαρά αυτό που εμείς στη Γερμανία αποφεύγαμε για μεγάλο χρονικό διάστημα, ότι δηλαδή χρειαζόμαστε μια ισχυρή Bundeswehr (γερμανικές Ενοπλες Δυνάμεις)», δήλωσε ο Ολαφ Σολτς τον Νοέμβρη του 2023, προσθέτοντας ότι η Γερμανία χρειάζεται «μια μακροπρόθεσμη, μόνιμη αλλαγή πορείας».

Ο υπουργός Αμυνας της Γερμανίας, Μπόρις Πιστόριους, έχει προβλέψει ότι «θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε κινδύνους μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας». Τόνισε επίσης την επείγουσα ανάγκη οι χώρες της ΕΕ να ενισχύσουν τις «αμυντικές τους βιομηχανίες» για να προετοιμαστούν για «πιθανές προκλήσεις», ιδίως υπό το πρίσμα της πιθανότητας μειωμένης εμπλοκής των ΗΠΑ στην ήπειρο.

Κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Πολωνία προέβλεψε πως σε μια περίοδο 5 έως 8 ετών, μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουση με τη Ρωσία «θα μπορούσε να είναι δυνατή».

Η αλλαγή στην προσέγγιση είναι εμφανής από την πρώτη παράγραφο του νέου Στρατιωτικού και Στρατηγικού Δόγματος της Γερμανίας: «Ο πόλεμος έχει επιστρέψει στην Ευρώπη. Η Γερμανία και οι σύμμαχοί της πρέπει και πάλι να αντιμετωπίσουν μια στρατιωτική απειλή. Η διεθνής τάξη δέχεται επίθεση στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Ζούμε σε ένα σημείο καμπής».

Ο εχθρός είναι επίσης σαφής: «Η Ρωσική Ομοσπονδία θα παραμείνει η μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρωατλαντική περιοχή». Επίσης αναφέρεται και η Κίνα, η οποία περιγράφεται ότι κινείται σε μια κατεύθυνση «όλο και πιο επιθετικής διεκδίκησης περιφερειακής κυριαρχίας».

Το δόγμα αυτό αναθεωρήθηκε για πρώτη φορά από το 2011, όταν ακόμα για τη Γερμανία η Ρωσία ήταν πηγή φθηνής Ενέργειας που τροφοδοτούσε τη βιομηχανία της και οι αμυντικές δαπάνες του Βερολίνου είχαν συρρικνωθεί. Σύμφωνα με το αναθεωρημένο αυτό δόγμα, η Γερμανία θα επικεντρωθεί στην ευρωπαϊκή και εθνική άμυνα ώστε να γίνει «πολεμικά έτοιμη». Δεσμεύεται επίσης για επέκταση της αμυντικής βιομηχανίας.

Οι μεταρρυθμίσεις στον γερμανικό στρατό συνεχίζονται με γρήγορους ρυθμούς. Τον περασμένο Απρίλη ανακοινώθηκε η αναδιοργάνωση της επιχειρησιακής διοίκησης του στρατού, καθιστώντας τον κυβερνοχώρο και την πληροφορική πλήρη στρατιωτικό κλάδο, ισότιμο με το ναυτικό, την αεροπορία και τις χερσαίες δυνάμεις.

Στόχος είναι «να αναδιαρθρώσουμε την Bundeswehr με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι βέλτιστα τοποθετημένη ακόμη και σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, σε περίπτωση άμυνας, σε περίπτωση πολέμου», σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας.

Σε ρυθμούς εντατικής πολεμικής προετοιμασίας κινείται και η Γαλλία καθώς αυξάνει δραστικά τις στρατιωτικές της δαπάνες. Η Γαλλία θα πιάσει τον ΝΑΤΟικό στόχο του 2% το 2024, νωρίτερα από ό,τι είχε προβλεφθεί.

Το 2017, η Γαλλία δαπάνησε 30 δισ. ευρώ για τον στρατό της, αλλά «τελικά θα φτάσει τα 69 δισ. ευρώ, γεγονός που μου επιτρέπει να επιβεβαιώσω ότι η Γαλλία θα επιτύχει τον στόχο του 2% που έχει θέσει το ΝΑΤΟ φέτος», σύμφωνα με τον Γάλλο υπουργό Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο γαλλικός αμυντικός προϋπολογισμός θα συνεχίσει να αυξάνεται σταθερά τα επόμενα χρόνια, βάσει του επταετούς νόμου «για τον στρατιωτικό σχεδιασμό» της χώρας (LPM).

Ο LPM 2024 - 2030 παρουσιάστηκε στη Γαλλία στις 4 Απρίλη, μετά από 2 χρόνια προετοιμασίας. Τον Γενάρη, ο Μακρόν είχε ανακοινώσει για πρώτη φορά ότι ο LPM θα περιλάμβανε επενδύσεις ύψους 400 δισ. ευρώ, καλύπτοντας την ανάγκη για πρόσθετα πυρομαχικά και οπλισμό, εξαιτίας της επιστροφής σε εποχές συγκρούσεων «υψηλής έντασης» στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Λίγους μήνες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η γαλλική «Le Monde» αποκάλυψε ότι οι μεγαλύτεροι όμιλοι της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας κλήθηκαν να αυξήσουν την παραγωγή τους. Τον Ιούνη του 2022, κατά τη διάρκεια του Eurosatory, μιας έκθεσης στρατιωτικού εξοπλισμού που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, ο Πρόεδρος Μακρόν ανέφερε για πρώτη φορά ότι η Γαλλία πρέπει να εισέλθει σε κατάσταση «πολεμικής οικονομίας».

Παράλληλα, ο Γάλλος υπουργός Αμυνας κάλεσε την πολεμική βιομηχανία και τις δομές Ερευνας και Ανάπτυξης της χώρας να προετοιμαστούν για μια «μεγάλη γεωπολιτική αλλαγή» στην Ευρώπη. Ηδη από το 2022, ο αμυντικός βιομηχανικός τομέας της Γαλλίας είχε συνάψει συμφωνίες ύψους 30 δισ. ευρώ.

Τον περασμένο Γενάρη ο Μακρόν κάλεσε εκ νέου τη γαλλική πολεμική βιομηχανία να αυξήσει την παραγωγή όπλων και πυρομαχικών, αλλά και τις επενδύσεις στην καινοτομία. Μάλιστα, τόνισε ότι ορισμένες βιομηχανίες άργησαν να κατανοήσουν «τη σημασία τού να μπορείς να παραδίδεις γρήγορα» και ότι «τον τελευταίο ενάμιση χρόνο μερικές φορές έχασαν συμβάσεις».

Συνεχίζοντας στην ίδια ρότα, πριν από έναν μήνα, κατά την επίσκεψή του σε εργοστάσιο πυρομαχικών στο Μπορντό, όπου οι παραγγελίες έχουν εκτοξευθεί από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ο Μακρόν δήλωσε: «Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας διαρκούς γεωπολιτικής αλλαγής (...) στην οποία η αμυντική βιομηχανία θα διαδραματίσει έναν όλο και πιο σημαντικό ρόλο». Και πρόσθεσε: «Πρέπει να πάμε γρήγορα, πρέπει να πάμε σκληρά, πρέπει να πάμε ψηλά».

Σε ό,τι αφορά τις Ενοπλες Δυνάμεις, ήδη από το 2022 ο γαλλικός στρατός προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο «πολέμου υψηλής έντασης». Χαρακτηριστική είναι η άσκηση μεγάλης κλίμακας που ξεκίνησε το 2023, με τη συμμετοχή 20.000 στρατιωτών. Στην άσκηση «Orion», οι δυνάμεις της Γαλλίας, των ΗΠΑ, του Βελγίου, της Ιταλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου συμμετείχαν σε προσομοίωση μιας «μείζονος σύγκρουσης» με κάποιον αντίπαλο. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο για τον σχεδιασμό της επιχείρησης, η Γαλλία «δεν είχε πραγματοποιήσει ποτέ άσκηση τέτοιου μεγέθους για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα».

Αμέσως μετά τις δηλώσεις του Μακρόν ότι δεν αποκλείεται η αποστολή χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία απέναντι στη Ρωσία, ο διοικητής των χερσαίων δυνάμεων της Γαλλίας έγραψε στη «Le Monde»: «Οι γαλλικές χερσαίες δυνάμεις είναι έτοιμες να ανταποκριθούν σε οποιαδήποτε απειλή, καθώς προετοιμάζονται ακόμη και για τις πιο δύσκολες εμπλοκές»³.

Ο πρωθυπουργός της Πολωνίας έχει δηλώσει σε πολλές περιπτώσεις ότι η Ευρώπη εισέρχεται σε μια «προπολεμική περίοδο»: «Δεν θέλω να τρομάξω κανέναν, αλλά ο πόλεμος δεν είναι πλέον μια έννοια του παρελθόντος. Είναι πραγματικός και ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια (...) Ξέρω ότι ακούγεται καταστροφικό, ειδικά για τους ανθρώπους της νεότερης γενιάς, αλλά πρέπει να συνηθίσουμε νοητικά την άφιξη μιας νέας εποχής. Της προπολεμικής εποχής (...) Ζούμε την πιο κρίσιμη στιγμή από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».

Μάλιστα, τον Δεκέμβρη, ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Πολωνίας είχε δηλώσει σε συνέντευξη ότι μέσα στα επόμενα τρία χρόνια εκτιμάται πως η Ρωσία θα μπορούσε να συγκρουστεί με κράτη του ΝΑΤΟ⁴.

Η Πολωνία δαπάνησε 31,6 δισ. δολάρια κατά τον πολεμικό προϋπολογισμό το 2023, καταλαμβάνοντας τη 14η θέση στον κόσμο όσον αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες, το μεγαλύτερο μερίδιο επί του ΑΕΠ (3,9%) μεταξύ όλων των μελών του ΝΑΤΟ.

Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει προετοιμάσει νέα νομοθεσία για την ενίσχυση της ικανότητας αυτοάμυνας της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης χρηματοδότησης για μαθήματα πρώτων βοηθειών, δημόσια συστήματα προειδοποίησης και περισσότερα καταφύγια έκτακτης ανάγκης.

Ολο και περισσότερο αυξάνονται επίσης τα προγράμματα στρατιωτικής εκπαίδευσης για πολίτες, που προσφέρονται σε εθνικό επίπεδο από κρατικούς και ιδιωτικούς οργανισμούς. Με το σύνθημα «Εκπαιδεύσου με τον στρατό», οι πολωνικές Ενοπλες Δυνάμεις προσφέρουν μονοήμερα μαθήματα δοκιμής παντού, από τις μεγάλες πόλεις έως τις απομακρυσμένες περιφερειακές περιοχές.

Η χώρα έχει μετατραπεί σε πεδίο ασκήσεων για τους στρατούς του ΝΑΤΟ που διεξάγουν πρόβες πολέμου. Κατά τη διάρκεια τέτοιων ασκήσεων, ο λογαριασμός του Γενικού Επιτελείου Αμυνας της Ισπανίας έγραψε στο Twitter: «Αν θέλουμε να είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε στην Ανατολική Ευρώπη, η διδασκαλία και η εκπαίδευση στη διάσχιση υδάτινων διαδρομών είναι απαραίτητες», προσθέτοντας φωτογραφίες Ισπανών στρατιωτών που εκπαιδεύονται στην Πολωνία.

Η πολεμική προετοιμασία εντείνεται και στις γειτονικές Βαλτικές χώρες. Στην Εσθονία, η πρωθυπουργός δήλωσε ότι το ενδεχόμενο πολέμου με τη Ρωσία απέχει μόλις «3 με 5 χρόνια»⁵.Στα κράτη της Βαλτικής, η προετοιμασία περιλαμβάνει την αύξηση των δαπανών, την αγορά νέων όπλων και την επαναφορά της επιστράτευσης.

Αν και η Εσθονία διαθέτει μόλις 6.000 στρατιώτες στις Ενοπλες Δυνάμεις, προετοιμάζει εντατικά τους πολίτες για συμμετοχή σε πολεμικές επιχειρήσεις: Πραγματοποιεί διαγωνισμούς «στρατιωτικού αθλητισμού» και ενθαρρύνει τους πολίτες να διατηρούν όπλα στα σπίτια τους. Οι διαγωνισμοί περιλαμβάνουν πορείες 25 χιλιομέτρων, ασκήσεις ελιγμών και άλλες που δοκιμάζουν δεξιότητες χρήσιμες για μια αντάρτικη δύναμη. Πάνω από 25.000 Εσθονοί έχουν συμμετάσχει σε τέτοιες εβδομαδιαίες ασκήσεις.

Επίσης η Λετονία εκπαιδεύει τους πολίτες με αντίστοιχο τρόπο, επιτρέποντάς τους να διατηρούν όπλα και συσκευές νυχτερινής όρασης στα σπίτια τους, ενώ έχει τριπλασιάσει το μέγεθος των Ειδικών Δυνάμεων στον στρατό.

Η Λιθουανία έχει διανείμει στους πολίτες της ένα βιβλίο πολιτικής άμυνας που περιγράφει λεπτομερώς πώς να επιβιώσουν από μια ρωσική εισβολή. Μεταξύ άλλων, ενημερώνει τους κατοίκους για το πώς να εντοπίζουν τα ρωσικά άρματα μάχης και τις νάρκες. Σχεδιάζει επίσης την επανέναρξη της στρατιωτικής επιστράτευσης για άνδρες ηλικίας 19 έως 26 ετών.

Την επέκταση της επιστράτευσης σχεδιάζει και η Δανία. Ο πρωθυπουργός της ανακοίνωσε την κλήση έως και 5.000 κληρωτών ανά έτος από το 2026, με επιστράτευση και των γυναικών για πρώτη φορά, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις. Κάλεσμα στον λαό να καταταγεί προκειμένου να αυξηθούν οι έφεδροι απηύθυνε ο Βέλγος υπουργός Αμυνας τον περασμένο Φλεβάρη, μετά την ψήφιση του νόμου για τη μεταρρύθμιση της εφεδρείας του στρατού.

Με την ένταξη της Σουηδίας, το ΝΑΤΟ «αγκάλιασε» πλέον ολόκληρη τη Σκανδιναβία. Ετσι, για πρώτη φορά οργανώθηκε φέτος στις σκανδιναβικές χώρες και τη Φινλανδία η άσκηση «Nordic Response», στην οποία συμμετείχαν πάνω από 20.000 στρατιώτες από 13 χώρες.

Μετά την είσοδο της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, ο υπουργός Αμυνας της Νορβηγίας προέτρεψε τη χώρα του να είναι έτοιμη για μια πιθανή σύγκρουση με τη Ρωσία, ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.

«Πρέπει να είμαστε έτοιμοι ότι η Ρωσία μπορεί να αναθεωρήσει τα σχέδιά της και το πού αναπτύσσει τις δυνάμεις της ως απάντηση στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ», είπε. Μάλιστα, ο επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων της Νορβηγίας κάλεσε τον λαό να συγκεντρώσει μέχρι και προμήθειες για την περίπτωση πολέμου: «Αυτό που θα πρέπει να σκεφτεί ο νορβηγικός πληθυσμός είναι η δική του ετοιμότητα (...) Συνιστούμε σε όλους να έχουν εφόδια για τρεις ημέρες για να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους».

Η ένταξη στο ΝΑΤΟ σε καμία περίπτωση δεν αύξησε το αίσθημα ασφάλειας στη Σουηδία: «Ολοι οι Σουηδοί πρέπει να προετοιμαστούν ψυχολογικά για πόλεμο», δήλωσε ο ανώτατος διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων⁶.

Επίσης, ο Σουηδός πρωθυπουργός προέτρεψε τον λαό να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο πολέμου: «Η Ουκρανία μάς δίδαξε ότι ο σημαντικότερος πόρος μιας χώρας στον πόλεμο είναι η κοινή βούληση του λαού να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Πρέπει κι εμείς να αρχίσουμε να συζητάμε τις προσδοκίες που συνοδεύουν τη σουηδική υπηκοότητα. Τελικά, πρόκειται για την υπεράσπιση της Σουηδίας, των αξιών μας και του τρόπου ζωής μας - με τα όπλα στο χέρι και τη ζωή μας σε κίνδυνο. Η ιθαγένεια δεν είναι ένα ταξιδιωτικό έγγραφο»...

Παραπομπές:

1. https://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2024/03/19/if-we-want-peace-we-must-prepare-for-war/

2. https://www.bbc.com/news/world-europe-68692195

3. https://www.rfi.fr/en/international-news/20240319-french-army-says-prepared-for-toughest-engagements

4. https://www.independent.co.uk/news/world/europe/nato-attack-western-europe-polan-russia-b2458276.html

5. https://www.thetimes.co.uk/article/russia-could-threaten-nato-borders-within-three-years-says-estonia-0zfnndpkf

6. https://www.bbc.com/news/world-europe-67935464

ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΣ ΕΕ

Ενας πόλεμος πριν τον πόλεμο!

Η πολεμική προετοιμασία της ΕΕ κρατάει πολλά χρόνια και δεκαετίες. Η όξυνση της αντιπαράθεσης, όμως, με την καπιταλιστική Ρωσία μετά το 2014, με επίκεντρο την Ουκρανία και ιδιαίτερα μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και τη ρωσική εισβολή, έχει οδηγήσει την ΕΕ σε κατάσταση πλήρους πολεμικής προπαρασκευής.

Αυτό δεν αποτυπώνεται μόνο στις προσαρμογές που γίνονται στα «δόγματα ασφάλειας» των κρατών - μελών και στην αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών, αλλά και στην ένταση της πολεμικής προπαγάνδας, με στόχο να στρατεύονται ενεργά οι λαοί πίσω από τα σχέδια του ευρωατλαντικού στρατοπέδου απέναντι στη Ρωσία και στο υπό διαμόρφωση ευρασιατικό στρατόπεδο, για το ενδεχόμενο μιας γενικευμένης σύγκρουσης.

Καθοριστικό ρόλο σ' αυτήν την προπαγανδιστική εκστρατεία του πολέμου παίζει το Ευρωκοινοβούλιο με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματά του, που καλλιεργούν αντιρωσισμό, προβάλλουν την πολιτική της καπιταλιστικής Ρωσίας και των συμμάχων της ως «απειλή για τις ευρωπαϊκές και δυτικές αξίες» και καλούν τους λαούς της ΕΕ να τις υπερασπιστούν με κάθε τρόπο, αν χρειαστεί και με πόλεμο.

Κυρίαρχο στοιχείο σ' αυτήν την προπαγάνδα είναι ο αντικομμουνισμός - αντισοβιετισμός. Οχι μόνο με τη συνειδητή και μεθοδευμένη παραχάραξη της Ιστορίας, αλλά και με την άθλια προσπάθεια να ταυτιστεί η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία με τη Σοβιετική Ενωση, ως συνέχεια του «κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού», όπως χυδαία λένε.

Δίνουν έτσι στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση - που γίνεται για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων - χαρακτηριστικά αντιπαράθεσης της «δημοκρατίας» με τον «ολοκληρωτισμό», σε μια προσπάθεια να σύρουν τους λαούς κάτω από τις πολεμικές σημαίες του ευρωατλαντισμού. Τον ίδιο ακριβώς στόχο υπηρετεί και το κατάπτυστο σποτ που δημιούργησε το Ευρωκοινοβούλιο για να διαφημίσει τις ευρωεκλογές.

Ας δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα για το πώς η ΕΕ και το Ευρωκοινοβούλιο, με τις ψήφους και των ελληνικών κομμάτων, πλην ΚΚΕ, κλιμακώνουν τα τελευταία χρόνια αυτήν την προπαγανδιστική εκστρατεία του πολέμου.

Το 2016, σε έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Αμυνας και Ασφάλειας, σκιαγραφούνταν το περίγραμμα των σύγχρονων «απειλών» που αντιμετωπίζει η ΕΕ, με τη Ρωσία να είναι η μόνη χώρα που κατονομαζόταν ευθέως ως στρατηγικός αντίπαλος.

«Συνεχίζει να παραβιάζει την κυριαρχία των γειτόνων της και προκαλεί ανοιχτά την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ειρήνη και τάξη ασφαλείας», ήταν η σχετική αναφορά στην Εκθεση, η οποία φυσικά κατέληγε στην ...ανάγκη για «μια αποτελεσματική κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας».

«Η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει τις οικείες ικανότητες ασφάλειας και άμυνάς της, καθώς δεν μπορεί να αξιοποιήσει το πλήρες δυναμικό της ηγετικής θέσης στην παγκόσμια σκηνή παρά μόνο αν συνδυάσει την απαράμιλλη ήπια δύναμή της με σκληρή δύναμη» και «οι ικανότητες άμυνας και αποτροπής είναι κρίσιμης σημασίας για την άσκηση επιρροής εκ μέρους μας (...) δεδομένου ότι η πολιτική ισχύος επικρατεί εκ νέου στον χώρο των διεθνών σχέσεων», σημειωνόταν επίσης!

Τι ακριβώς θα κληθούν να υπερασπιστούν με αυτήν την ισχύ; Τα «ανθρώπινα δικαιώματα» είναι πάντα ένα ισχυρό πρόσχημα και μια «ευαισθησία» των ιμπεριαλιστών «αλά καρτ», για να χαράσσονται κάλπικες διαχωριστικές γραμμές στο δίπολο «δημοκρατία - ολοκληρωτισμός».

Αυτό ακριβώς συμβαίνει σε Εκθεση του Ευρωκοινοβουλίου το 2017 «Σχετικά με την αντιμετώπιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας».

Η Εκθεση υπενθυμίζει «τη δέσμευση της ΕΕ να ενεργεί στη διεθνή σκηνή στο όνομα των αρχών που ενέπνευσαν τη δημιουργία της, στις οποίες περιλαμβάνονται η δημοκρατία, το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αρχών του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του Διεθνούς Δικαίου».

Γι' αυτό, σημειωνόταν στην Εκθεση, «είναι επείγουσα ανάγκη να εντείνει η διεθνής κοινότητα τις προσπάθειές της για την παρακολούθηση και την αντιμετώπιση τυχόν συγκρούσεων ή δυνητικών συγκρούσεων που ενδεχομένως θα οδηγούσαν σε πράξεις οι οποίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν αποτρόπαια εγκλήματα»! Εδώ δεν υπάρχει ευθεία αναφορά στη Ρωσία, αλλά ...τι κάνει «νιάου νιάου» στα κεραμίδια;

Το 2018 το Ευρωκοινοβούλιο ψήφισε Εκθεση με την οποία ανάβει το «πράσινο φως» για παρεμβάσεις «σε κρίσεις στο εξωτερικό», με ενίσχυση της «ικανότητας μετακίνησης των στρατευμάτων και του μη στρατιωτικού προσωπικού διαχείρισης κρίσεων, της μετακίνησης του υλικού και του εξοπλισμού στο έδαφος άλλων κρατών - μελών και εκτός της ΕΕ, ελεύθερα και ταχέως»!

Η Εκθεση καταγράφει την επιτάχυνση όλων των σχετικών σχεδιασμών, όπως η μετατροπή όλων των πολιτικών υποδομών που αφορούν τις μεταφορές, π.χ. οι δρόμοι, οι σιδηρόδρομοι, τα λιμάνια κ.ο.κ., σε υποδομές «διττής χρήσης», δηλαδή και για στρατιωτικούς σκοπούς, κάνοντας έτσι όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, αλλά και - κυριολεκτικά - στόχο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Το 2019 το Ευρωκοινοβούλιο πατάει γκάζι στην πολεμική προπαγάνδα απέναντι στη Ρωσία, αλλά και σε Κίνα, Ιράν, Βόρεια Κορέα, στις οποίες καταλογίζει «επιθετικές ενέργειες», που «επιδιώκουν να υποσκάψουν ή να αναστείλουν τα ιδρυτικά θεμέλια και τις βασικές αρχές των ευρωπαϊκών δημοκρατιών και της κυριαρχίας όλων των χωρών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης».

Οι κατηγορίες ειδικά σε βάρος της Ρωσίας περιλαμβάνουν ακόμα «κατακόρυφη αύξηση της εχθρικής κατασκοπευτικής δράσης», «παρεμβάσεις με στόχο να επηρεαστούν εκλογικές διαδικασίες και δημοψηφίσματα», στήριξη σε «αντιευρωπαϊκά κόμματα και ακροδεξιά κινήματα», σχέσεις με «αυταρχικά καθεστώτα», προσπάθεια «να αποσταθεροποιήσει τις υποψήφιες για ένταξη στην ΕΕ χώρες», «προκλητικές στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας πολύ κοντά στην ΕΕ». Ετσι φτιάχνεται το προφίλ μιας Ρωσίας που απειλεί τις «αξίες της Δύσης».

Το πρόβλημά τους δεν είναι βέβαια ο «ολοκληρωτισμός» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στη Ρωσία, πολύ περισσότερο που έχουν και οι ίδιοι βαρύ ποινικό μητρώο σ' αυτά τα θέματα. Το ζήτημα είναι οι ανταγωνισμοί που οξύνονται στην περιοχή και παγκόσμια, στο έδαφος ισχυρών οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων, μετατρέποντας τον άλλοτε «στρατηγικό εταίρο» της ΕΕ σε σημερινό αντίπαλο.

Την ίδια χρονιά, στο κατάπτυστο ψήφισμα εξίσωσης του φασισμού με τον σοσιαλισμό, στα 80 χρόνια από την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το Ευρωκοινοβούλιο κατηγορούσε την καπιταλιστική Ρωσία ότι «συνεχίζει να ξεπλένει τα κομμουνιστικά εγκλήματα και να εξυμνεί το σοβιετικό ολοκληρωτικό καθεστώς» και την καλούσε «να συμβιβαστεί με το τραγικό παρελθόν της»! Τα λέει αυτά για τη Ρωσία του Πούτιν, όπου ο αντικομμουνισμός οργιάζει και με κρατική σφραγίδα.

Το 2021 οι σχέσεις ΕΕ - Ρωσίας απασχολούν την Κομισιόν, σε έκθεση της οποίας γινόταν λόγος για «παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Διεθνούς Δικαίου», για προσπάθειες «της Ρωσίας να υπονομεύσει τα συμφέροντα της ΕΕ» και για ανάγκη ενίσχυσης της θέσης της ΕΕ στη «γειτονιά» της Ρωσίας, μέσα από «ενίσχυση της στήριξης στους Ανατολικούς εταίρους μας», για συνέχιση της στήριξης «στη ρωσική κοινωνία των πολιτών», της προσπάθειας δηλαδή για ενεργή παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις στη Ρωσία με βάση τα δικά της συμφέροντα.

Η πάλη ενάντια στον πόλεμο ξεκινά από εκεί που αρχίζει η προετοιμασία του...

Χαρακτηριστικά, η πρόεδρος της Σουηδικής «Εταιρείας Ειρήνης» δήλωσε τον περασμένο Φλεβάρη στο «Al Jazeera» ότι πολλοί νέοι και γονείς ήρθαν σε επαφή με την οργάνωση, κάνοντας ερωτήσεις όπως: «Θα πρέπει τα παιδιά μας να πολεμήσουν για το ΝΑΤΟ; Είμαστε σε πόλεμο;»¹.

«Στις εστίες συγκρούσεων του κόσμου και γύρω από αυτές, το ερώτημα πώς θα καταφέρουν τα κράτη να βάλουν περισσότερους ανθρώπους στη (στρατιωτική) στολή είναι ζωτικής σημασίας», σημειώνει από την πλευρά του ο «Economist», σε άρθρο με τίτλο «Θα πέθαινες πραγματικά για την πατρίδα σου;»².

Οι ολλανδικές Ενοπλες Δυνάμεις αριθμούν 49.000 στρατιώτες, λιγότερο από το ένα πέμπτο του μεγέθους τους κατά τη διάρκεια του «ψυχρού πολέμου». Πέρυσι η τακτική κατάταξη απέδωσε μόλις 3.600 από τους 5.000 νέους στρατιώτες που αναμενόταν.

Μέχρι το 2030, η Γερμανία ελπίζει να αυξήσει τη δύναμη των στρατευμάτων της σε 203.000 και η Γαλλία από 240.000 σε 275.000. Η Πολωνία σχεδιάζει να φτάσει από 197.000 σε 220.000 μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και τελικά σε 300.000.

Οι νέες επενδύσεις και οι εκστρατείες στρατολόγησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν απέφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα στη Γερμανία, η οποία δήλωσε ότι ο στρατός της συρρικνώθηκε κατά περίπου 1.500 στρατιώτες το 2023.

Το Ηνωμένο Βασίλειο παραδέχτηκε επίσης πρόσφατα ότι δυσκολεύεται να βρει νεοσύλλεκτους, με το υπουργείο Αμυνας της χώρας να αναφέρει ότι 5.800 περισσότεροι άνθρωποι αποχώρησαν παρά εντάχθηκαν στις Ενοπλες Δυνάμεις το 2023. Ο βρετανικός στρατός έχει να πιάσει τους στόχους πρόσληψης από το 2010.

Οι νέοι δηλώνουν απρόθυμοι να πολεμήσουν. Εδώ και δεκαετίες η «Παγκόσμια Ερευνα Αξιών» (WVS), ένα ακαδημαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα, θέτει στους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο την ίδια ερώτηση: «Θα ήσασταν πρόθυμοι να πολεμήσετε για τη χώρα σας;».

Στην πιο πρόσφατη έρευνα, μεταξύ 2017 και 2022, οι ηλικίες 16 - 24 απάντησαν κατά μέσο όρο μόλις 55% «ναι» σε Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λιθουανία, Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Ισπανία, Σουηδία και Μεγάλη Βρετανία.

«Ο πόλεμος επιστρέφει στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Πρέπει να προετοιμαστούμε για το γεγονός ότι κάποια στιγμή θα παρουσιαστεί η σύγκρουση», είπε και σημείωσε ότι πριν από το άρθρο 5 της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, στο οποίο αναφέρεται πως μια επίθεση σε κράτος - μέλος είναι επίθεση προς όλο το ΝΑΤΟ, έρχεται «το άρθρο 3. Σε αυτό το άρθρο, όλοι οι σύμμαχοι υποσχέθηκαν ότι θα μπορούσαν να υπερασπιστούν πρώτα τον εαυτό τους.

Εχουμε χάσει πάρα πολύ αυτό το άρθρο. Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε το ΝΑΤΟ ως μια τηλεφωνική γραμμή έκτακτης ανάγκης. Και αυτό σημαίνει ότι σε αυτήν τη νέα εποχή συλλογικής άμυνας, κάθε κράτος - μέλος πρέπει πρώτα και κύρια να μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του».

Ο ΝΑΤΟικός έκανε ξεκάθαρο ότι η πολεμική ικανότητα του ΝΑΤΟ βασίζεται στην προετοιμασία του κάθε μέλους ξεχωριστά.

Η πάλη ενάντια στους πολέμους των ιμπεριαλιστών είναι διεθνιστικό καθήκον της εργατικής τάξης σε κάθε χώρα. Και ξεκινά από εκεί, με αυτοτελή πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό...

Παραπομπές

1. https://www.aljazeera.com/news/2024/2/7/its-healthy-to-be-on-war-alert-swedens-conscription-push-gathers-pace

2. https://www.economist.com/international/2024/04/17/would-you-really-die-for-your-country

«Κόφτες» στην επιστολική;

Ερωτηματικά προκαλεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργείων Εξωτερικών και Εσωτερικών (δόθηκε στη δημοσιότητα την Τετάρτη 1η Μάη) για τον κατάλογο των χωρών στις οποίες δεν θα σταλούν οι φάκελοι της επιστολικής ψήφου. Με βάση την απόφαση αυτή, δεν θα σταλεί επιστολική ψήφος σε Ουκρανία, Ρωσία, Λευκορωσία, Κούβα, Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας και τα Ελάσσονα Εξωτερικά Νησιά των ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν μια σειρά χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση στις οποίες κατοικούν Ελληνες και που δεν αποκλείονται από την επιστολική ψήφο (π.χ. το Ισραήλ). Στην ΚΥΑ δεν αναφέρονται ούτε τα κριτήρια που οδήγησαν σε αυτόν τον αποκλεισμό, ούτε αν υπάρχουν Ελληνες εκλογείς σε αυτές τις περιοχές οι οποίοι δήλωσαν ότι επιθυμούν να ψηφίσουν με επιστολική ψήφο, ούτε, φυσικά, αν σκοπεύουν τα αρμόδια υπουργεία να πάρουν άλλα μέτρα για τη διευκόλυνσή τους. Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει εξηγήσεις γι' αυτήν την απόφαση και τους λόγους που την επέβαλαν. Εκτός αν το «καθολικό» δικαίωμα ψήφου (για το οποίο κόπτονταν όταν ψήφιζαν την επιστολική ψήφο) ισχύει μόνο για όσους απόδημους ζουν στις χώρες του ευρωατλαντικού στρατοπέδου και όχι στις χώρες του ...«άξονα του κακού», όπου τις κατατάσσουν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Το ΚΚΕ έφερε το θέμα στη Βουλή

Κοινοβουλευτική παρέμβαση πραγματοποίησαν βουλευτές του ΚΚΕ για το επικίνδυνο αμερικανικό πολεμικό φορτίο που φυλάσσεται μυστικά στην Ελλάδα και για το οποίο η κυβέρνηση «ποιεί την νήσσαν».

Με Ερώτησή τους προς τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιώργος Μαρίνος, Θανάσης Παφίλης, Νίκος Παπαναστάσης, Γιάννης Δελής και Βασίλης Μεταξάς τονίζουν πως οι αποκαλύψεις και τα ερωτήματα του «Ριζοσπάστη» στις 10/4/2024 σχετικά με την αποδοχή, από την κυβέρνηση, του αιτήματος των ΗΠΑ να φυλαχτεί σε στρατιωτικές αποθήκες μεγάλη ποσότητα πυρομαχικών από τις ΗΠΑ, δεν έχουν απαντηθεί, και ζητούν άμεση ενημέρωση.

Οπως αναφέρεται στην Ερώτηση, «η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη συναίνεση και την κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων, εμπλέκει βαθύτερα τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, συμμετέχει στην υλοποίηση των αμερικανοΝΑΤΟικών - ευρωατλαντικών σχεδιασμών, στηρίζει το κατοχικό κράτος του Ισραήλ στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.

Η πορεία της εμπλοκής σε βάρος άλλων λαών προκαλεί μεγάλους κινδύνους για τον λαό μας, βάζει τη χώρα στο στόχαστρο αντιποίνων, λόγω της χρησιμοποίησης των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, της αποστολής όπλων και πυρομαχικών, ακόμα και απαγορευμένων βομβών λευκού φωσφόρου, στο ουκρανικό μέτωπο, της συμμετοχής της φρεγάτας "Υδρα" στη στρατιωτική επιχείρηση "Ασπίδες" της ΕΕ στον πόλεμο στην Ερυθρά Θάλασσα, της αποστολής συστοιχίας πυραύλων "Patriot" στη Σαουδική Αραβία.

Ενώ, όπως έγινε γνωστό, στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, "ασκούνται πιέσεις" για να διαθέσει η ελληνική κυβέρνηση συστοιχία πυραύλων S-300 ή "Patriot" στην ουκρανική κυβέρνηση.

Το ΚΚΕ, που παλεύει σταθερά για την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, αποκαλύπτει και αντιπαλεύει διαρκώς τις επικίνδυνες κυβερνητικές αποφάσεις, ενημερώνει συστηματικά τον λαό μας και πρωταγωνιστεί στην ανάπτυξη της πάλης του.

Πρόσφατα, στις 10 Απρίλη, η εφημερίδα "Ριζοσπάστης" αποκάλυψε και κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αποδέχθηκε αμερικανικό αίτημα να φυλαχτεί σε στρατιωτικές αποθήκες μεγάλη ποσότητα πυρομαχικών από τις ΗΠΑ. Η εφημερίδα έθεσε στην κυβέρνηση σημαντικά ερωτήματα, τα οποία ακόμα δεν έχουν απαντηθεί.

(...) Λόγω της σοβαρότητας των αποκαλύψεων της εφημερίδας "Ριζοσπάστης" και επειδή η κυβέρνηση τηρεί "σιγήν ιχθύος", η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταθέτει Ερώτηση στον υπουργό Αμυνας» με τα ερωτήματα που περιλαμβάνονται στο δημοσίευμα.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Ηπιαν το αμίλητο νερό για το επικίνδυνο πολεμικό φορτίο των ΗΠΑ που φυλάσσεται μυστικά στη χώρα μας

Το αμίλητο νερό έχουν πιει η κυβέρνηση και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων για τις αποκαλύψεις του «Ριζοσπάστη» ότι δέχτηκαν να φιλοξενήσουν φορτίο με μεγάλης επικινδυνότητας πολεμικό υλικό των ΗΠΑ, το οποίο φυλάσσεται σε μυστική τοποθεσία, μέχρι να μεταφερθεί σε άγνωστο προορισμό για λογαριασμό του αμερικανικού στρατού.

Με δημοσίευμα στις αρχές Απρίλη, ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε ότι η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε το αμερικανικό αίτημα να φιλοξενηθεί σε στρατιωτικές αποθήκες μια μεγάλη παρτίδα πυρομαχικών από τις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχετικό αίτημα κατέθεσε η αμερικανική πρεσβεία στην Ελλάδα και έγινε δεκτό από την κυβέρνηση και την ηγεσία του στρατού.

Ως αποτέλεσμα, δεκάδες εμπορευματοκιβώτια με πυρομαχικά βρίσκονται σήμερα αποθηκευμένα σε άγνωστη στρατιωτική τοποθεσία, που όπως όλα δείχνουν διαμορφώθηκε κατάλληλα γι' αυτόν τον σκοπό.

Πιο συγκεκριμένα, η αμερικανική πρεσβεία ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση να υποδεχτεί το φορτηγό πλοίο «Sagamore» και να «φιλοξενήσει» προσωρινά το φορτίο του. Είχε προηγηθεί η άρνηση άλλης ευρωπαϊκής χώρας - μέλους του ΝΑΤΟ να το ξεφορτώσει, όπως ήταν αρχικά προγραμματισμένο, και να αποθηκεύσει αυτή το πολεμικό υλικό, επικαλούμενη διάφορα κωλύματα.

Απαντώντας θετικά στο αμερικανικό αίτημα, η ελληνική κυβέρνηση έδωσε άδεια στο φορτηγό πλοίο να ξεφορτώσει στην Αλεξανδρούπολη. Στη συνέχεια το πολεμικό φορτίο μεταφέρθηκε σε άγνωστη τοποθεσία, όπου φυλάσσεται από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το φορτίο θα μεταφορτωθεί σύντομα σε άλλο εμπορικό πλοίο που θα μισθώσουν οι ΗΠΑ και θα μεταφερθεί στον τελικό του προορισμό, ο οποίος παραμένει άγνωστος.

Τα πυρομαχικά που περιέχονται στα εμπορευματοκιβώτια περιλαμβάνουν από πυραύλους, σφαίρες και ελαφρά όπλα μέχρι χειροβομβίδες και δακρυγόνα αέρια.

Ενα από τα κοντέινερ εμφανίζεται να περιέχει «επικίνδυνα υλικά», στα οποία περιλαμβάνεται και ο λευκός φώσφορος.

Νεότερες πληροφορίες επιβεβαιώνουν τη μεγάλη επικινδυνότητα του φορτίου για το στρατιωτικό προσωπικό που παίρνει μέρος στη φύλαξή του, αλλά και ευρύτερα για την περιοχή στην οποία φυλάσσεται.

Οπως προκύπτει, μάλιστα, η επικινδυνότητα του φορτίου είναι πολύ μεγαλύτερης κλίμακας από αυτή που έχουν εκπαιδευτεί να διαχειρίζονται οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, προκαλώντας ανησυχία για τους κινδύνους έκθεσης στα αμερικανικά κοντέινερ, όσο καιρό αυτά παραμένουν στην Ελλάδα.

Ηδη, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν καταγγελθεί «παρενέργειες» σε προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων που πήρε μέρος στη διαμόρφωση του χώρου φύλαξης των κοντέινερ, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι επίκειται και «καθησυχαστική» επιθεώρηση από αμερικανικά κλιμάκια, ειδικά στο υλικό που είναι μεγαλύτερης επικινδυνότητας.

Ανησυχία προκαλεί επίσης η έκθεση αυτού του υλικού σε σχετικά μεγάλες θερμοκρασίες, όπως αυτές που επικρατούν στη χώρα μας ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, σε συνδυασμό με το περιεχόμενο των κοντέινερ και τον κίνδυνο ανάφλεξης.

Σε κάθε περίπτωση, η «σιγή ασυρμάτου» από την πλευρά της κυβέρνησης και της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων μεγαλώνει και τα ερωτήματα και τις δικαιολογημένες ανησυχίες για την επικινδυνότητα του υλικού.

Μετά και τα παραπάνω, ο «Ριζοσπάστης» επαναφέρει για άλλη μια φορά τα ερωτήματα που είχε θέσει προς την κυβέρνηση με το προηγούμενο δημοσίευμα, προσθέτοντας και νέα:

• Για ποιους λόγους το συγκεκριμένο πολεμικό φορτίο δεν έγινε δεκτό από άλλο ευρωπαϊκό κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα να καταλήξει στη χώρα μας;
• Τι ακριβώς περιέχεται στα εμπορευματοκιβώτια; Πόσο επικίνδυνο είναι το φορτίο; Πού φυλάσσεται και με ποια μέτρα ασφαλείας; Υπάρχουν πράγματι όπλα λευκού φωσφόρου ανάμεσα στο πολεμικό υλικό;
• Πότε σκοπεύουν να το μετακινήσουν οι Αμερικανοί και προς ποιον προορισμό; Αληθεύει ότι η μεταφορά του επισπεύδεται σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό και επίκειται τις αμέσως επόμενες μέρες, αντί για δύο μήνες μετά, όπως προγραμματιζόταν όταν «κλείστηκε» η συμφωνία;
• Πόσο ασφαλής για το στρατιωτικό προσωπικό φύλαξης, αλλά και για τους κατοίκους περιοχών που γειτνιάζουν με τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, είναι η «έκτακτη» αποθήκευση ενός τόσο μεγάλου όγκου στρατιωτικού υλικού;

Προκύπτει όμως και ένα ακόμα ερώτημα: Ποιος θα πληρώσει τελικά το κόστος όλης αυτής της «φασαρίας» για λογαριασμό του αμερικανικού στρατού και συγκεκριμένα το υψηλό κόστος της μεταφοράς και της φύλαξης;

Η μεταφορά δεκάδων κοντέινερ από και προς το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, με μισθωμένα φορτηγά που πρέπει να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές, είναι πολυέξοδη, όπως και η διαμόρφωση συγκεκριμένου χώρου που να μπορεί να φιλοξενήσει το στρατιωτικό υλικό με ασφάλεια.

Πηγές αναφέρουν ότι το κόστος μπορεί να αγγίζει και τα 100.000 ευρώ, αφού τέτοιας επικινδυνότητας υλικό χρειάζεται ειδική μεταχείριση, με αναχώματα, σκίαστρα, κάμερες, φωτισμό κ.λπ.

Ποιος πληρώνει αυτόν τον λογαριασμό; Θα φορτωθούν και αυτά τα έξοδα εξυπηρέτησης των Αμερικανών στην καμπούρα του ελληνικού λαού; Οπως φορτώνονται τα 500.000 ευρώ κάθε μέρα για να περιπολεί η φρεγάτα «Υδρα» στην Ερυθρά για λογαριασμό των εφοπλιστών και των ομίλων των Μεταφορών;

Καλό... τσούγκρισμα!

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

Κλιμακώνουν τον αγώνα με νέα κάθοδο στην Αθήνα στις 10 Μάη

«Θέλουμε δουλειά, καμίνια - μηχανές να ανάψουνε ξανά». Με αυτό το ξεκάθαρο και δίκαιο αίτημα οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και τα Σωματεία τους κατεβαίνουν για μία ακόμα φορά στην Αθήνα την Παρασκευή 10 Μάη, στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα. Δίνουν έτσι συνέχεια στον εμβληματικό και αλύγιστο αγώνα τους για «ΛΑΡΚΟ ανοιχτή», για να παραμείνουν στις εργασίες τους, για να μη μαραζώσει ο τόπος τους.

Με ώθηση από τις μεγάλες και συγκινητικές στιγμές που χαρακτήρισαν τον αγώνα τους το τελευταίο διάστημα και όπλο την πλατιά εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και οι οικογένειές τους ετοιμάζονται για άλλη μια σκληρή αναμέτρηση με την κυβέρνηση. Απαιτούν να σταματήσει το έγκλημα, να ανανεωθούν οι συμβάσεις τους μέχρι να έρθει ο νέος ιδιοκτήτης και να ξεκινήσει άμεσα σχέδιο συντήρησης και επαναλειτουργίας της ΛΑΡΚΟ.

Στο πλευρό τους και αυτήν τη φορά θα είναι εργαζόμενοι και συνδικάτα από κάθε γωνιά της Στερεάς Ελλάδας. Οι βιοπαλαιστές επαγγελματίες και αγρότες, ο λαός της Λοκρίδας και των άλλων περιοχών όπου δραστηριοποιείται η ΛΑΡΚΟ και βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κοινωνικό - οικονομικό μαρασμό. Δίπλα τους θα είναι και οι γυναίκες της ΛΑΡΚΟ, αλλά και οι μαθητές, τα παιδιά των εργατών, που δίνουν τον δικό τους συγκινητικό αγώνα.

Την Πέμπτη 2 Μάη αντιπροσωπεία των Σωματείων Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ συναντήθηκε με εκπροσώπους της εταιρείας ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ενός εκ των εταίρων της κοινοπραξίας που ανακηρύχθηκε προτιμητέος νέος ιδιοκτήτης της ΛΑΡΚΟ.

Ενημερώνοντας για όσα προέκυψαν από τη συνάντηση, τα Σωματεία σημειώνουν σε ανακοίνωσή τους ότι η αποκλειστική ευθύνη για τις εξελίξεις στη ΛΑΡΚΟ ανήκει στην κυβέρνηση. Καλούν τον πρωθυπουργό σε διάλογο με βάση τις προτάσεις που έχουν καταθέσει, και παράλληλα απευθύνουν κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στο συλλαλητήριο της 10ης Μάη στην Αθήνα.

Συγκεκριμένα, τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ αναφέρουν: «Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων τονίσαμε ότι αυτό που διεκδικούμε είναι να λειτουργήσει η ΛΑΡΚΟ όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Οτι θέλουμε δουλειά και να συνεχίσουμε να ζούμε στα χωριά μας με τις οικογένειές μας.

Στο πλαίσιο αυτό, αναπτύξαμε τις προτάσεις μας για το σχέδιο συντήρησης και επαναλειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, με όλους τους εργαζόμενους στις θέσεις τους, μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα όποια νομικά ζητήματα έχουν προκύψει στους δύο διαγωνισμούς.

Οι εκπρόσωποι της εταιρείας μάς ξεκαθάρισαν από την πλευρά τους ότι "μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαγωνισμοί και η μετάβαση, δεν έχουν καμία ευθύνη για ζητήματα που αφορούν τη ΛΑΡΚΟ".

Σε αυτό το σημείο τονίσαμε τα προβλήματα που θα δημιουργήσει η κυβέρνηση στην περιουσία της ΛΑΡΚΟ, σε περίπτωση που δεν αλλάξει την απόφασή της για την απομάκρυνση των εργαζομένων από τις εγκαταστάσεις της.

Αυτό που προέκυψε ξεκάθαρα είναι ότι η ευθύνη είναι αποκλειστικά της κυβέρνησης. Καλούμε τον πρωθυπουργό σε διάλογο πάνω στις προτάσεις που έχουν καταθέσει τα Σωματεία για επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ».

Και προσθέτουν: «Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα για "ΛΑΡΚΟ ανοιχτή". Λέμε όχι στα προγράμματα ανεργίας και στη σπατάλη των χρημάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Διεκδικούμε με χρήματα που έχει η ΛΑΡΚΟ στα ταμεία της να υλοποιηθεί σχέδιο συντήρησης και προετοιμασίας επαναλειτουργίας, με παράλληλη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας.

Δεν θα επιτρέψουμε να αντιμετωπίσουν οι περιοχές γύρω από την ΛΑΡΚΟ τον άμεσο κίνδυνο βιομηχανικού ατυχήματος. Δεν θα επιτρέψουμε να ερημώσουν οι περιοχές γύρω από τη ΛΑΡΚΟ σε 5 νομούς.

Επόμενος σταθμός το συλλαλητήριο των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στο Σύνταγμα την Παρασκευή 10 Μάη, στις 7μ.μ. Καλή Ανάσταση. Καλή αντάμωση. Καλούς αγώνες».

ΕΛΣΤΑΤ - ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ

Μεγαλώνουν οι ανισότητες, βυθίζεται στη φτώχεια ο λαός

Την ώρα που ο ΟΟΣΑ ανακοίνωνε την Πέμπτη τις προβλέψεις του για την ελληνική οικονομία, προβλέποντας ανάπτυξη 2% για φέτος και 2,5% για την επόμενη χρονιά, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τις συνθήκες διαβίωσης, που δημοσιεύονταν την ίδια μέρα, επιβεβαίωναν ότι ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα από την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Το αντίθετο: Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το εισόδημα του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,28 φορές μεγαλύτερο από το εισόδημα του φτωχότερου 20% του πληθυσμού, με την Ελλάδα να καταλαμβάνει τον πέμπτο υψηλότερο δείκτη οικονομικής ανισότητας μεταξύ 13 ευρωπαϊκών κρατών όπου υπάρχουν στοιχεία.

Την ίδια στιγμή το πλουσιότερο 25% του πληθυσμού κατείχε το 45,7% του συνολικού διαθέσιμου εισοδήματος, από 45,3% το 2022 και 44,19% το 2019. Από την άλλη, το φτωχότερο 25% του πληθυσμού κατείχε το 2023 το 10,4% του συνολικού διαθέσιμου εισοδήματος.

Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και τους γνωστούς «μπόσικους» δείκτες, σε κίνδυνο φτώχειας ή σε κοινωνικό αποκλεισμό βρισκόταν το 26,1% του πληθυσμού, έναντι 26,3% στην έρευνα του 2022, με τη χώρα να κατέχει το τρίτο υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας ή σε κοινωνικό αποκλεισμό μεταξύ 12 ευρωπαϊκών χωρών, μετά τη Βουλγαρία (30%) και την Ισπανία (26,5%).

Το 47,3% στο σύνολο των νοικοκυριών αντιμετωπίζει δυσκολίες στην πληρωμή του κόστους στέγασης (ενοίκιο, στεγαστικό δάνειο, πάγια), με το ποσοστό στον «μη φτωχό πληθυσμό» να διαμορφώνεται επίσης σε υψηλά επίπεδα, στο 39,8%. Το 23,6% του πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω δήλωσε ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών δεν υποβλήθηκε σε ιατρική εξέταση ή θεραπεία για πρόβλημα υγείας, αν και χρειαζόταν, το αντίστοιχο ποσοστό για οδοντιατρική εξέταση ανεβαίνει στο 32,3%, ενώ το 27% ζει σε συνθήκες στενότητας χώρου.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΚΟΛΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

Μειώσεις πάνω από 15% έφερε η βάρβαρη κανονικότητα ΕΕ και κυβερνήσεων

Αυτά τα στοιχεία για μια ακόμα φορά δίνουν την πραγματική εικόνα πίσω από τα παχιά λόγια για τις αυξήσεις - μούφα στον κατώτατο μισθό, σύμφωνα με τον μνημονιακό νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου.

Αποδεικνύεται δηλαδή ότι τόσο με τον καθορισμό του κατώτατου μισθού με κριτήριο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας, όσο και με την επέλαση των «ελαστικών» εργασιακών σχέσεων, που αποτελούν θεμελιακές ...αξίες της ΕΕ, επιτυγχάνεται η γενική συμπίεση των μισθών ώστε να κερδίζουν περισσότερα οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Σύμφωνα λοιπόν με τον ΕΦΚΑ και τη Eurostat, ο μέσος μεικτός μισθός το 2023 είναι μειωμένος τουλάχιστον κατά 15% συγκριτικά με 12 χρόνια πριν, το 2011. Μια μείωση που γίνεται βέβαια ακόμα μεγαλύτερη λόγω του πληθωρισμού.

Παράλληλα, η μερική απασχόληση αποτελεί τουλάχιστον το 25% της συνολικής απασχόλησης.

Ας σημειωθεί ότι τα στοιχεία του ΕΦΚΑ βγήκαν με μεγάλη καθυστέρηση καθώς είμαστε στον Μάη του 2024 και μόλις πριν από λίγες μέρες δημοσίευσε τα στοιχεία που αφορούν την περίοδο Μάρτη - Αυγούστου του 2023.

Για τις συγκρίσεις που κάνουμε επιλέγουμε το έτος 2011, καθώς από το 2012 και μετά, με εφαρμογή των μνημονιακών νόμων, πετσοκόφτηκε ο κατώτατος μισθός κατά 22% για τους εργαζόμενους άνω των 25 ετών και κατά 32% για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι μπορεί τα μνημόνια να «τέλειωσαν», όπως λένε κατά σειρά οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ από το 2018, όμως ακόμα και σήμερα οι ονομαστικοί μισθοί είναι κάτω από ό,τι 12 χρόνια πριν!

Τον Ιούνη του 2023 ο μέσος μεικτός μισθός της συνολικής απασχόλησης (πλήρους και μερικής) ήταν 1.045 ευρώ. Ειδικότερα, της πλήρους απασχόλησης 1.258 ευρώ και της μερικής απασχόλησης 464 ευρώ. Πηγαίνοντας 12 χρόνια πριν, τον Ιούνη του 2011, βλέπουμε ότι ο μέσος μισθός της συνολικής απασχόλησης ήταν 1.230 ευρώ. Της πλήρους απασχόλησης ήταν 1.405 ευρώ και της μερικής απασχόλησης 597 ευρώ!

Συμπέρασμα: Ο μέσος μισθός της συνολικής απασχόλησης μειώθηκε κατά 15%, της πλήρους κατά 10,5% και της μερικής κατά 22,5%. Η μείωση είναι ακόμα μεγαλύτερη λόγω του πληθωρισμού, καθώς ο Γενικός Δείκτης Τιμών Καταναλωτή τον Ιούνη του 2023 είναι αυξημένος κατά 12% συγκριτικά με τον Ιούνη του 2011.

Τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα; Η εφαρμογή κάθε Οδηγίας της ΕΕ, με προεξάρχουσα αυτή για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, που στην Ελλάδα παίρνει τη μορφή του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, απαγορεύοντας ουσιαστικά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Πρόκειται για ρύθμιση που εντάσσεται στο μενού του «Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», ο οποίος αποτελεί ευαγγέλιο για όλες τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωενωσιακού τόξου.

Μεσολάβησαν ακόμα η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η γενίκευση της μερικής απασχόλησης με νόμους όλων των κυβερνήσεων που καθιέρωναν στην Ελλάδα την περιβόητη «ευελφάλεια» της ΕΕ, για να γίνεται πιο ανταγωνιστική η εργατική δύναμη.

Ετσι, βλέπουμε ότι τον Ιούνη του 2011 δούλευαν με μερική απασχόληση 320.507 εργαζόμενοι, ενώ τον Ιούνη του 2023 αυτοί υπερδιπλασιάστηκαν φθάνοντας τους 740.137, ποσοστιαία αύξηση 131%!

Ενα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι ότι τον Ιούνη του 2023 το 50% των εργαζομένων έπαιρνε ως μισθό από μερικές δεκάδες ευρώ έως 983 ευρώ μεικτά το πολύ!

Αντίστοιχα, τον Αύγουστο του 2023, τον μήνα μάλιστα που, σύμφωνα με τις κυβερνήσεις, «αυξάνονται τα εισοδήματα» καθώς κορυφώνεται η δουλειά στον τουρισμό, ο μέσος μεικτός μισθός της συνολικής απασχόλησης (πλήρους και μερικής) ήταν 1.115 ευρώ. Ειδικότερα, της πλήρους απασχόλησης 1.296 ευρώ και της μερικής απασχόλησης 515 ευρώ. Τον Αύγουστο του 2011 ο μέσος μισθός της συνολικής απασχόλησης ήταν 1.308 ευρώ, της πλήρους απασχόλησης 1.446 ευρώ και της μερικής απασχόλησης 660 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι ο μέσος μισθός της συνολικής απασχόλησης μειώθηκε κατά 15%, της πλήρους κατά 10,5% και της μερικής κατά 22%. Και εδώ ισχύει ότι η μείωση είναι ακόμα μεγαλύτερη λόγω του πληθωρισμού, καθώς ο Γενικός Δείκτης Τιμών Καταναλωτή είναι αυξημένος κατά 14% τον Αύγουστο του 2023 συγκριτικά με τον Αύγουστο του 2011.

Την τάση μείωσης των μισθών, σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό, επιβεβαιώνουν και στοιχεία της Eurostat που δείχνουν ότι οι ετήσιες μέσες αποδοχές των μισθωτών για εργασία πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα μειώθηκαν και από 19.837 ευρώ το 2011 έπεσαν στα 17.514 ευρώ το 2023, ποσοστιαία μείωση 10,7%. Δηλαδή ο κάθε μισθωτός χάνει 1,7 μισθούς τον χρόνο.

Αν πάμε δύο χρόνια πιο πίσω, το 2009, όπου στην Eurostat εμφανίζονται οι υψηλότερες ετήσιες μεικτές αποδοχές (21.595 ευρώ) των μισθωτών πλήρους απασχόλησης, από το 1995 έως σήμερα, τότε η μείωση είναι ακόμα μεγαλύτερη και φθάνει το 19%, με τον κάθε μισθωτό να χάνει 2,7 μισθούς τον χρόνο!

Επαναλαμβάνουμε ότι η μείωση είναι ακόμα μεγαλύτερη καθώς ο πληθωρισμός μεταξύ, για παράδειγμα, των ετών 2009 και 2023 αυξήθηκε σωρευτικά κατά 21%.

Με αυτούς τους μισθούς, με αυτές τις εργασιακές σχέσεις και με τις πάνω από 7.000 απολύσεις τη μέρα που φέρνουν χτίζεται το «επενδυτικό θαύμα» της οικονομίας, αποσπώντας τα εύσημα από ΕΕ και ΗΠΑ. Πάνω σε αυτά τα λεηλατημένα εισοδήματα στηρίζονται τα κέρδη - ρεκόρ των 10 δισ. ευρώ για τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις.

Οσο κι αν προσπαθεί λοιπόν η κυβέρνηση να εξωραΐσει την αντεργατική «κανονικότητα» σε Ελλάδα και ΕΕ, η πραγματικότητα είναι η ζωή - κόλαση για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Ετσι καταρρίπτεται ο μύθος της «ανάπτυξης για όλους», που έλεγε η ΝΔ, ή της «δίκαιης ανάπτυξης» που «πουλάει» ο ΣΥΡΙΖΑ. Στον φαύλο κύκλο της οικονομίας από κρίση σε ανάπτυξη και ξανά σε κρίση, κερδισμένοι και χαμένοι παραμένουν πάντα οι ίδιοι: Από τη μια τα μονοπώλια με τα κέρδη τους, από την άλλη οι εργαζόμενοι με τη φτώχεια τους.

Απέναντι σ' αυτήν την βάρβαρη πολιτική, οι εργαζόμενοι μπορούν να σταθούν με τον αγώνα τους, τις διεκδικήσεις τους για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για πραγματικές αυξήσεις, και με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ και στις ευρωεκλογές. Για την ενίσχυση της οργάνωσης και της λαϊκής πάλης, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

Με πιο ισχυρό ΚΚΕ, ο λαός μπορεί να τα καταφέρει! Να ανοίξει δρόμο για να σπάσουν τα δεσμά της ΕΕ, να αντιστοιχήσει τη ζωή του με τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.

Σχεδόν οι μισές προσλήψεις είναι μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης

Στον αστερισμό της «ευελιξίας», της υποαπασχόλησης και των απολύσεων συνεχίζει να κινείται η αγορά εργασίας, όπως αποτυπώνεται και από επίσημα στοιχεία του πρώτου τριμήνου του έτους. Σύμφωνα με την «Εργάνη» το τρίμηνο Γενάρη - Μάρτη έγιναν 644.069 νέες προσλήψεις, από τις οποίες όμως μόνο 340.662 (52,89%) ήταν με σύμβαση πλήρους απασχόλησης. Σημειώνεται πως ένα μέρος και από αυτές τις συμβάσεις είναι ορισμένου χρόνου και άρα έχουν ημερομηνία λήξης. Ακόμα 239.805 προσλήψεις (37,23%) ήταν με σύμβαση μερικής απασχόλησης και 63.602 (9,88%) με σύμβαση εκ περιτροπής εργασίας.

Την ίδια περίοδο βέβαια συνεχίστηκε και το τσουνάμι των απολύσεων, που έφτασαν τις 587.834, με τις επιχειρήσεις να αξιοποιούν τους δεκάδες αντεργατικούς νόμους, ώστε χωρίς εμπόδια να απολύουν τους μισθωτούς, να ανακυκλώνουν το εργατικό δυναμικό, πάντα σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα.

Αντίστοιχη εικόνα εμφανίζεται και τον μήνα Μάρτη, καθώς στις 252.606 προσλήψεις που έγιναν, μόνο το 53,02% ήταν πλήρους απασχόλησης, το 36,04% ήταν συμβάσεις μερικής απασχόλησης και το 10,94% ήταν με εκ περιτροπής εργασία. Σε αυτές πρέπει να προστεθούν και 2.837 πλήρους απασχόλησης που μετατράπηκαν σε μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία.

Οσον αφορά στους μισθούς, και εδώ συνεχίζεται η συμπίεσή τους, χωρίς καμία ουσιαστική βελτίωση για τους μισθωτούς. Ετσι, σε 14 επιχειρησιακές συμβάσεις που κατατέθηκαν στο πληροφοριακό σύστημα και αφορούν 3.145 μισθωτούς δεν δόθηκε ούτε ένα ευρώ αύξηση, ενώ ακόμα 5 επιχειρησιακές συμβάσεις που αφορούν 8.874 εργαζόμενους προβλέπουν αύξηση μόλις 4,38%, δηλαδή κάτω από τον πραγματικό πληθωρισμό.

Στο μεταξύ, σταθερά σε διψήφιο αριθμό συνεχίζει να κινείται το ποσοστό της επίσημης ανεργίας, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Ετσι, τον μήνα Μάρτη, το ποσοστό της ανεργίας ανήλθε στο 10,2%, από 10,8% τον περασμένο Φλεβάρη και 11,4% τον αντίστοιχο μήνα του 2023. Ο αριθμός των ανέργων τον Μάρτη του 2024 ανήλθε σε 492.867 άτομα, των απασχολούμενων σε 4,325 εκατ. και των ατόμων εκτός εργατικού δυναμικού σε 2,96 εκατ. άτομα.

Το ποσοστό ανεργίας στους άνδρες ήταν 7,2% και στις γυναίκες 13,8%, ενώ στους νέους μέχρι 24 ετών το ποσοστό ανεργίας διαμορφώθηκε στο 21,1%.

Αναλυτικές οδηγίες για την επιστολική ψήφο

Η διαδικασία της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 με επιστολική ψήφο έχει τρία βασικά στάδια:

1ο: Παραλαβή του ειδικού φακέλου ψηφοφορίας με επιστολική ψήφο

2ο: Συμπλήρωση του ψηφοδελτίου επιστολικής ψήφου και συμπλήρωση και υπογραφή της αίτησης - υπεύθυνης δήλωσης επιστολικής ψήφου

3ο: Αποστολή φακέλου επιστροφής επιστολικής ψήφου στις αρμόδιες Επιτροπές Συλλογής Επιστολικής Ψήφου

Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σε ολόκληρη τη διαδικασία άσκησης του εκλογικού δικαιώματος με επιστολική ψήφο, διότι πέρα από τη συμπλήρωση όλων των μερών του ψηφοδελτίου σωστά, προκειμένου να εξασφαλιστεί η εγκυρότητά του, ο εκλογέας ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ οι οποίοι έχουν διαφορετική μορφή (ΜΕΓΑΛΟΣ - ΜΕΣΑΙΟΣ - ΜΙΚΡΟΣ), διαφορετικές διαστάσεις και διαφορετικό περιεχόμενο, τους οποίους πρέπει να διαχειριστεί σωστά προκειμένου να ασκήσει έγκυρα το εκλογικό του δικαίωμα.

Αποστολή από το ΥΠΕΣ

Η αποστολή από το υπουργείο Εσωτερικών ταχυδρομικά, μέσω συστημένης κατεπείγουσας επιστολής, του ειδικού φακέλου της επιστολικής ψήφου στους εκλογείς, θα γίνεται από τις 8 Μαΐου έως το αργότερο τις 24 Μαΐου 2024.

Το υπουργείο Εσωτερικών έχει ενημερώσει προφορικά ότι η αποστολή των ειδικών φακέλων στις πιο απομακρυσμένες περιοχές (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία κ.λπ.) θα χρειαστεί το μέγιστο 7 μέρες για να φτάσει στους αντίστοιχους εκλογείς.

Ο εκλογέας ενημερώνεται με κάθε πρόσφορο μέσο και ιδίως με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) στην ηλεκτρονική διεύθυνση (mail) που είχε συμπληρώσει στην αίτηση εγγραφής στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους επιστολικής ψήφου, για την αποστολή του ειδικού φακέλου. Στο συγκεκριμένο μήνυμα θα συμπεριλαμβάνεται σύνδεσμος για την παρακολούθηση της εξέλιξης της αποστολής.

Παραλαβή του ειδικού φακέλου από τον εκλογέα

ΠΟΥ: Η παραλαβή από τον εκλογέα γίνεται στη διεύθυνση που έχει δηλώσει κατά την υποβολή της αίτησης για την εγγραφή του στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων επιστολικής ψήφου.

ΠΟΙΟΣ: Η παραλαβή του ειδικού φακέλου γίνεται μόνο από τον εκλογέα ή από πρόσωπο που αυτός είχε ρητά εξουσιοδοτήσει (με την αίτηση εγγραφής του στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων επιστολικής ψήφου) ειδικά για την παραλαβή του φακέλου.

ΠΩΣ: Η παραλαβή του ειδικού φακέλου από τον εκλογέα γίνεται αφού η ταχυδρομική ή ταχυμεταφορική εταιρεία που το παραδίδει πιστοποιήσει ότι αυτός που παραλαμβάνει είναι ο εκλογέας - παραλήπτης του φακέλου.

Η πιστοποίηση γίνεται με την αποστολή από την εταιρεία μηνύματος στο κινητό τηλέφωνο του εκλογέα (στον αριθμό που είχε δηλώσει στην αίτηση εγγραφής του). Το μήνυμα θα περιλαμβάνει μοναδικό προσωπικό αριθμό ταυτοποίησης (ΡΙΝ), τον οποίο ο εκλογέας (ή το εξουσιοδοτημένο από αυτόν πρόσωπο) γνωστοποιεί στον υπάλληλο της ταχυδρομικής ή ταχυμεταφορικής εταιρείας που παραδίδει τον ειδικό φάκελο.

Επίσης, μπορεί να ζητηθεί η επίδειξη από τον εκλογέα στην εταιρεία αποδεικτικού εγγράφου της ταυτότητάς του (όπως ΑΔΤ, διαβατηρίου κ.λπ.).

ΤΙ: Ο ειδικός φάκελος ψηφοφορίας (ΜΕΓΑΛΟΣ) που παραλαμβάνει ο εκλογέας περιέχει:

• Αίτηση - υπεύθυνη δήλωση επιστολικής ψήφου.
• Ψηφοδέλτιο επιστολικής ψήφου.
• Εντυπο οδηγιών και κατάλογο υποψηφίων ανά συνδυασμό, σε αλφαβητική σειρά και με ξεχωριστή αρίθμηση ανά συνδυασμό.
• Φάκελο ψηφοφορίας (όπου κλείνεται το ψηφοδέλτιο επιστολικής ψήφου).
• Φάκελο επιστροφής επιστολικής ψήφου με προσυμπληρωμένη τη διεύθυνση του παραλήπτη (που είναι το εκλογικό τμήμα διαλογής της επιστολικής ψήφου).

Στο στάδιο αυτό ο εκλογέας πρέπει:

α. Να συμπληρώσει το ψηφοδέλτιο της επιστολικής ψήφου.

β. Να το τοποθετήσει μέσα στον φάκελο ψηφοφορίας και να κλείσει τον φάκελο με το ειδικό αυτοκόλλητο.

γ. Να συμπληρώσει και να υπογράψει την αίτηση - δήλωση επιστολικής ψήφου.

Συμπλήρωση του ψηφοδελτίου της επιστολικής ψήφου

1. ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ

Το ψηφοδέλτιο επιστολικής ψήφου διαφέρει από τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών που υπάρχουν στα εκλογικά τμήματα, όπου οι εκλογείς ψηφίζουν με αυτούσια παρουσία.

Το ψηφοδέλτιο επιστολικής ψήφου τυπώνεται σε χαρτί μεγέθους Α4 από το υπουργείο Εσωτερικών, είναι ενιαίο, περιλαμβάνει το σύνολο των κομμάτων (ή των συνασπισμών κομμάτων) που συμμετέχουν στις ευρωεκλογές (κατά σειρά ανακήρυξης από το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου) και έχει ειδικό χώρο για την επιλογή των υποψηφίων κάθε συνδυασμού από τους εκλογείς.

Σε περίπτωση που αυτό καταστραφεί κατά τη συμπλήρωση, δίνεται η δυνατότητα στον εκλογέα να τυπώσει ξανά το ψηφοδέλτιο από το site του ΥΠΕΣ.

2. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ

Στην πρώτη σελίδα στην κορυφή υπάρχει η επικεφαλίδα

«ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024 ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΥ

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΜΕ ΜΑΥΡΟ 'Η ΜΠΛΕ ΣΤΙΛΟ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑΥΡΟ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΕΤΕ»

Από κάτω, επίσης στην πρώτη σελίδα, σε δύο στήλες ακολουθούν οι συνδυασμοί.

Κάθε θέση στην οποία αναγράφεται ο συνδυασμός περιέχει διαδοχικά σε ευθεία οριζόντια γραμμή α) πλαίσιο στο οποίο τοποθετείται το έμβλημα του συνδυασμού, β) πλαίσιο στο οποίο αναγράφεται η συντομογραφία του συνδυασμού και γ) πλαίσιο μέσα στο οποίο υπάρχει τετράγωνο, στο οποίο ο εκλογέας εκφράζει την προτίμησή του στον συνδυασμό που επιθυμεί, βάζοντας σταυρό με μαύρο ή μπλε στιλό.

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Εχει μεγάλη σημασία να συμπληρωθεί η προτίμηση στον συνδυασμό στην πρώτη σελίδα.

Διαφορετικά το ψηφοδέλτιο θα θεωρηθεί ή λευκό ή άκυρο.

Μετά την παράθεση των συνδυασμών υπάρχει η επιλογή «ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΓΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ - ΨΗΦΙΖΩ ΛΕΥΚΟ».

Μετά αναγράφεται η φράση:

«ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝ (0) ΕΩΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4) ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΕΙΤΕ ΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΣ ΕΙΤΕ ΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ 'Η ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΕΠΙΛΕΞΕΙ»

Από κάτω παρατίθεται πίνακας ο οποίος περιέχει τετράγωνα αριθμημένα από το 1 έως το 42.

Τώρα ο εκλογέας κυκλώνει από τον πιο πάνω πίνακα το τετράγωνο ή τα τετράγωνα (μέχρι 4) που αντιστοιχούν στους υποψήφιους στους οποίους εκφράζει την προτίμησή του, από τον συνδυασμό που ήδη πιο πάνω έχει επιλέξει (βάζοντας με μαύρο ή μπλε στιλό σταυρό στο αντίστοιχο τετράγωνο).

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Ο εκλογέας μπορεί να εκφράσει την προτίμησή του υπέρ το πολύ τεσσάρων (4) υποψηφίων του συνδυασμού που έχει επιλέξει.

Αν δεν επιλέξει κανέναν υποψήφιο, το ψηφοδέλτιο θεωρείται έγκυρο υπέρ του συνδυασμού.

Αν επιλέξει περισσότερους από τέσσερις (4) υποψηφίους, το ψηφοδέλτιο θεωρείται έγκυρο όσον αφορά τον συνδυασμό, ωστόσο δεν λαμβάνεται υπόψη κανένας σταυρός προτίμησης.

Στη συνέχεια παρατίθεται η ένδειξη:

«ΚΥΚΛΩΣΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΙΝΑΚΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ "0", ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ, ΕΩΣ "4"».

Ο εκλογέας πρέπει να σημειώσει πάνω στο ψηφοδέλτιο και τον συνολικό αριθμό προτίμησης υπέρ υποψηφίων που έχει επιλέξει.

Γι' αυτό, κάτω από την πιο πάνω ένδειξη παρατίθενται σε οριζόντια σειρά πέντε (5) τετράγωνα, το καθένα από τα οποία έχει αρίθμηση στο κέντρο του από το μηδέν (0) έως το (4).

Ο εκλογέας κυκλώνει το τετράγωνο που φέρει τον αριθμό ο οποίος αντιστοιχεί στον αριθμό των υποψηφίων που έχει επιλέξει.

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Αν ο εκλογέας δεν συμπληρώσει με τον πιο πάνω τρόπο τον αριθμό των σταυρών προτίμησης, το ψηφοδέλτιο θεωρείται έγκυρο όσον αφορά τον συνδυασμό που έχει επιλέξει, ωστόσο δεν λαμβάνεται υπόψη κανένας σταυρός προτίμησης.

3. ΦΑΚΕΛΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ

Ο εκλογέας, αφού έχει συμπληρώσει σωστά όλα τα μέρη του ψηφοδελτίου επιστολικής ψήφου, τοποθετεί το ψηφοδέλτιο στον φάκελο ψηφοφορίας και κλείνει τον φάκελο χρησιμοποιώντας το ειδικό αυτοκόλλητο που υπάρχει.

Ο φάκελος ψηφοφορίας μέσα στον οποίο τοποθετείται το ψηφοδέλτιο επιστολικής ψήφου (ΜΙΚΡΟ).

4. ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ - ΥΠΕΥΘΥΝΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΥ

Μετά τη συμπλήρωση του ψηφοδελτίου επιστολικής ψήφου και το κλείσιμο αυτού μέσα στον φάκελο ψηφοφορίας, ο εκλογέας πρέπει να συμπληρώσει την αίτηση - υπεύθυνη δήλωση επιστολικής ψήφου είτε σε χαρτί και να την υπογράψει είτε ηλεκτρονικά, μέσω ειδικής εφαρμογής (της εφαρμογής στην οποία έκανε την αίτηση εγγραφής του στον ειδικό εκλογικό κατάλογο εκλογέων επιστολικής ψήφου). Εντυπο της υπεύθυνης δήλωσης υπάρχει μέσα στον ειδικό φάκελο ψηφοφορίας με επιστολική ψήφο (θα αναρτάται στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών).

Η αίτηση - υπεύθυνη δήλωση επιστολικής ψήφου περιέχει προσυμπληρωμένη την Αρχή στην οποία απευθύνεται (η οποία είναι η Εφορευτική Επιτροπή Διαλογής Επιστολικής Ψήφου, καθώς και το περιεχόμενο αυτής.

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Αν ο εκλογέας συμπληρώσει την παραπάνω αίτηση - υπεύθυνη δήλωση όπως θα του έχει σταλεί σε χαρτί (και όχι μέσω του gov.gr), θα πρέπει να τοποθετήσει μέσα στον φάκελο επιστροφής και α) την υπογεγραμμένη αίτηση - υπεύθυνη δήλωση επιστολικής ψήφου και β) φωτοτυπία των δύο όψεων της αστυνομικής του ταυτότητας ή της ελληνικής άδειας οδήγησης ή του ελληνικού του διαβατηρίου ή της ταυτότητας των ενόπλων δυνάμεων ή των σωμάτων ασφαλείας.

1. ΜΟΡΦΗ ΦΑΚΕΛΟΥ

Ο φάκελος επιστροφής επιστολικής ψήφου (ΜΕΣΑΙΟΣ) είναι από αδιαφανές χαρτί λευκής απόχρωσης. Στο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ του φακέλου αυτού αναγράφονται η πλήρης διεύθυνση του αποστολέα (δηλαδή του εκλογέα στον οποίο αντιστοιχεί ο φάκελος) και δίπλα ο ειδικός εκλογικός αριθμός του εκλογέα, η Επιτροπή Συλλογής Επιστολικής Ψήφου και το εκλογικό τμήμα διαλογής επιστολικής ψήφου στο οποίο έχει κατανεμηθεί ο εκλογέας στον οποίο αντιστοιχεί ο φάκελος, η πλήρης διεύθυνση παραλαβής του φακέλου (δηλαδή η έδρα της Επιτροπής Συλλογής Επιστολικής Ψήφου).

Επίσης, πάνω στον φάκελο επιστροφής επιστολικής ψήφου υπάρχει η ένδειξη «ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ» ακολουθούμενη από ένα τετράγωνο πλαίσιο και τη λέξη ΝΑΙ, όπου η πιο πάνω Επιτροπή σημειώνει αν ο εκλογέας έχει βάλει την αίτηση - υπεύθυνη δήλωση μέσα στον φάκελο.

2. ΤΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΥ

Μέσα στον φάκελο επιστροφής ο εκλογέας τοποθετεί τον σφραγισμένο φάκελο ψηφοφορίας, ο οποίος περιέχει το ψηφοδέλτιο επιστολικής ψήφου, και την αίτηση - υπεύθυνη δήλωση επιστολικής ψήφου, αν τη συμπληρώσει χειρόγραφα, μαζί με αντίγραφο ταυτότητας ή διαβατηρίου ή της ελληνικής άδειας οδήγησης ή του ελληνικού του διαβατηρίου ή της ταυτότητας των ενόπλων δυνάμεων ή των σωμάτων ασφαλείας.

3. ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΥ

Ο φάκελος επιστροφής επιστολικής ψήφου αποστέλλεται ταχυδρομικά με μέριμνα του εκλογέα. Απαγορεύεται η αποστολή του φακέλου επιστροφής από τρίτο πρόσωπο, εκτός αν υπάρχει ρητή εξουσιοδότηση γι' αυτόν τον σκοπό από τον εκλογέα, αποκλειστικά σε περίπτωση αδυναμίας του να αποστείλει ο ίδιος τον φάκελο. Τα έξοδα αποστολής τα αναλαμβάνει το ΥΠΕΣ, δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα σχετικές λεπτομέρειες. Για την ταυτοποίηση του αποστολέα από τον υπάλληλο της εταιρείας ταχυμεταφορών, η εταιρεία αποστέλλει με μήνυμα στο κινητό τηλέφωνο του εκλογέα έναν μοναδικό αριθμό ταυτοποίησης (ΡΙΝ), τον οποίο ο εκλογέας ή το εξουσιοδοτημένο από αυτόν πρόσωπο γνωστοποιεί στον υπάλληλο της εταιρείας που παραλαμβάνει τον φάκελο επιστροφής επιστολικής ψήφου.

Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία και παραληφθεί ο φάκελος από την αρμόδια Επιτροπή Συλλογής Επιστολικής Ψήφου, ο εκλογέας ενημερώνεται με σχετικό μήνυμα.

Με βάση όλα τα παραπάνω, έχει μεγάλη σημασία η άμεση αποστολή του φακέλου, χωρίς καθυστέρηση.

Αναλυτικότερες οδηγίες για την παραλαβή - συμπλήρωση - αποστολή της επιστολικής ψήφου θα υπάρχουν στο πόρταλ «902.gr».

Βιβλιοπαρουσίαση στις Σέρρες

Την Παρασκευή 10 Μάη στις 7.30 μ.μ., στην αίθουσα «Κερκίνη» του ξενοδοχείου «Elpida Resort», στις Σέρρες, θα γίνει παρουσίαση του βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής» «Αντιγόνη στη Χάγη». Θα μιλήσει η Λιάνα Κανέλλη, βουλευτής του ΚΚΕ.

ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ

Πρόκληση για τα θύματα της Χρυσής Αυγής και όλο τον λαό

Ο Μιχαλολιάκος είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 13 ετών στη δίκη που κράτησε πάνω από 7 χρόνια και έριξε στα «μαλακά» τον πρωτεργάτη της ναζιστικής οργάνωσης.

Η απόφαση προκαλεί δικαιολογημένα το λαϊκό αίσθημα και προσβάλλει τα θύματα και τους αγώνες του λαού ενάντια στο τέρας της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, που άλλωστε συνέβαλαν καθοριστικά στο να συλληφθούν και να καταδικαστούν οι πρωταίτιοι.

Η απόφαση - πρόκληση του Συμβουλίου πάρθηκε ενάντια στην εισαγγελική πρόταση, που ήταν αντίθετη και ζητούσε την παραμονή του ναζιστή στη φυλακή, θεωρώντας ότι δεν έχει υπάρξει καμία μεταμέλεια.

Μάλιστα, με εκτεταμένη αρθρογραφία του ο Μιχαλολιάκος εξακολουθεί να μιλά για «πολιτική δίωξη» σε βάρος του και για «σκευωρία», πιστός στην ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού, που ήταν και το κίνητρο πίσω από την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής. Με αυτόν τον τρόπο, συνεχίζει να υπερασπίζεται τα δεκάδες εγκλήματα και τις δολοφονικές επιθέσεις που διέπραξαν οι ναζί.

Η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών επικαλείται το ότι ο Ν. Μιχαλολιάκος έχει συμπληρώσει τα 3/5 της ποινής των 13 ετών που του επιβλήθηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, άρα πληροί τις προϋποθέσεις αποφυλάκισης.

Περιορίστηκε μάλιστα να του επιβάλει ως όρους την απαγόρευση εξόδου από την Αττική, την εμφάνιση σε αστυνομικό τμήμα της περιοχής του, την παραμονή σε συγκεκριμένο μέρος και την απαγόρευση συνάντησης με συγκατηγορούμενούς του.

Από τις ίδιες τις εξελίξεις επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι το αστικό κράτος και η Δικαιοσύνη του δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον φασισμό, διότι αυτός είναι γέννημα - θρέμμα του ίδιου συστήματος, του καπιταλισμού, υπηρετεί σχέδια και ανάγκες της αστικής τάξης σε βάρος του λαού.

Το ίδιο προκύπτει από την υπόθεση με τους «Σπαρτιάτες» και τον καταδικασμένο ναζί Κασιδιάρη: Μόλις αποκλείστηκε το φασιστικό μόρφωμα από τις ευρωεκλογές, ο φυλακισμένος για συμμετοχή στη διεύθυνση της Χρυσής Αυγής δήλωσε ότι στηρίζει τον μπροστινό του στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, που κατεβαίνει υποψήφιος με δικό του κόμμα στις ευρωεκλογές.

Σε δήλωσή τους οι συνήγοροι της οικογένειας Φύσσα σημειώνουν ανάμεσα σε άλλα ότι η αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου «συνιστά μέγιστη προσβολή των θυμάτων της Χρυσής Αυγής και των οικογενειών τους, καθώς και για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Είναι δεδομένο ότι ο εν λόγω καταδικασθείς για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης δεν έχει επιδείξει κανένα ίχνος μεταμέλειας από την καταδίκη του έως και σήμερα. Είναι επίσης δεδομένο ότι η εγκληματική δραστηριότητα του νεοναζί εγκληματία ξεκίνησε το μακρινό 1978 και συνεχίστηκε για 35 έτη, μέχρι να φτάσουμε στη δολοφονία του Παύλου, η οποία και οδήγησε στη σύλληψή του.

Είναι απορίας άξιο, λοιπόν, πώς ένας τέτοιος αμετανόητος νεοναζί εγκληματίας με ηγετική εγκληματική δράση, ο οποίος λίγες ώρες μετά την πρωτόδικη καταδίκη του δήλωνε "υπερήφανος για τις ιδέες μου, για τις οποίες αγωνίστηκα από ηλικίας 15 ετών, από το 1972, επί 48 ολόκληρα χρόνια..." και του οποίου οι ναζιστικές ιδέες, σύμφωνα με το σκεπτικό της καταδικαστικής αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου, αποτέλεσαν το κίνητρο της εγκληματικής δράσης της ΧΑ κατά όσων έκρινε ως αντιφρονούντες, των πολιτικών και ιδεολογικών αντιπάλων της και των μεταναστών, κρίθηκε από την ελληνική Δικαιοσύνη ως μη ύποπτος τελέσεως νέων αξιόποινων πράξεων».

«Αναμένουμε από τις ανώτατες εισαγγελικές αρχές της πολιτείας να πράξουν δεόντως τα δικονομικώς δυνατά και να προσβάλουν το βούλευμα αποφυλάκισης», καταλήγει η δήλωση.

ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ

Πόσο πράσινη είναι η «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ;

Η Τομεακή Επιτροπή Ρεθύμνου του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση με θέμα «Πόσο πράσινη είναι η "πράσινη μετάβαση" της ΕΕ; Αγώνας για πραγματική προστασία του περιβάλλοντος - το παράδειγμα του Ρεθύμνου», την Τρίτη 14 Μάη, στις 7 μ.μ. στον Δημοτικό Κήπο Ρεθύμνου.

Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής και εκ νέου υποψήφιος, ενώ θα παρέμβουν:

Βάνα Σφακιανάκη: «Ενεργειακοί σχεδιασμοί στην Κρήτη»

Βαλάντης Μανωλεσάκης: «Η κακοποίηση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος, η καταπάτηση του δημόσιου χώρου»

Μανούσος Μανουσογιάννης: «Η κερδοσκοπική διαχείριση των απορριμμάτων απειλή και για τον λαό και για το περιβάλλον»

Κατερίνα Κορρέ: «Εμπειρία από την οργάνωση των αγώνων για την προστασία του περιβάλλοντος στο Ρέθυμνο»

Γιάννης Βασιλάκης: «Η παγκρήτια δικτύωση για το περιβάλλον»

Ελεάνα Καζίλα: «Για την προστασία του νερού ως κοινωνικού αγαθού»

Βενετία Γίγη: «Κίνδυνοι από τις σχεδιαζόμενες εξορύξεις των υδρογονανθράκων»

Αντώνης Κλάδος: «Για τη διαχείριση του αρδευτικού νερού».

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Επιβεβαιώνεται ότι αστικό κράτος και ΕΕ «ξεπλένουν» συστηματικά τον φασισμό

Σε ανακοίνωσή του για την απόφαση αποφυλάκισης του Μιχαλολιάκου το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η προκλητική απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λαμίας για την αποφυλάκιση του Ν. Μιχαλολιάκου με περιοριστικούς όρους αποτελεί προσβολή για τα θύματα της Χρυσής Αυγής και συνολικά τον λαό, όμως δυστυχώς δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Ερχεται σε συνέχεια της συστηματικής ευνοϊκής αντιμετώπισης και άλλων καταδικασμένων ηγετικών στελεχών της φασιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής, ήδη από την πρωτόδικη απόφαση. Ερχεται, μάλιστα, τη στιγμή που είναι σε εξέλιξη η δίκη σε δεύτερο βαθμό, που θα πρέπει να καταδικάσει ακόμα πιο αυστηρά τους εγκληματίες χρυσαυγίτες για τις αποτρόπαιες πράξεις τους.

Ακόμα πιο προκλητική είναι και η αναγνώριση από το Δικαστικό Συμβούλιο στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής "θετικής διαγωγής", για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, όταν με συνεχή αρθρογραφία του όλα αυτά τα χρόνια υπερασπίζεται τη φασιστική - ναζιστική ιδεολογία και τις εγκληματικές πράξεις της. Μέρος αυτής της αρθρογραφίας μάλιστα επικαλέστηκε και ο εισαγγελέας, ο οποίος ήταν αρνητικός στο αίτημα αποφυλάκισης.

Επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά ότι το αστικό κράτος και οι νόμοι του όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν τον φασισμό, αλλά πολλές φορές τού συμπεριφέρονται με το "γάντι", όταν την ίδια στιγμή επιφυλάσσουν διώξεις και καταστολή για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα που αγωνίζονται. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η ΕΕ, που "ξεπλένει" συστηματικά τον φασισμό, αλλά και όσοι "κλείνουν το μάτι" σε ψηφοφόρους των φασιστικών μορφωμάτων.

Τώρα πρέπει να ασκήσει έφεση ο εισαγγελέας και να μην επιτρέψει την προκλητική αποφυλάκιση του αρχιναζιστή εγκληματία.

Η προσπάθεια "ξεπλύματος" για μια ακόμα φορά της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής και των παραφυάδων της απαιτεί εγρήγορση από το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Μόνο ο λαός με την πάλη του θα νικήσει οριστικά τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά».

Μαζική εξόρμηση στα διόδια των Μαλγάρων

Το κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ, στις κάλπες και στους δρόμους της διεκδίκησης, μετέφεραν μέλη της Τομεακής Οργάνωσης Δυτικής Θεσσαλονίκης του Κόμματος, με μαζική εξόρμηση που πραγματοποίησαν το απόγευμα της Πέμπτης στα διόδια των Μαλγάρων. Μοίρασαν στους διερχόμενους οδηγούς υλικό για τις ευρωεκλογές της 9η Ιούνη, αλλά και την ανακοίνωση της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας ενάντια στις αυξήσεις - «φωτιά» στα διόδια, με αφορμή τον υπερδιπλασιασμό τους στην Εγνατία Οδό.

Δραστηριότητα υποψήφιων ευρωβουλευτών του ΚΚΕ

Την Τετάρτη 8 Μάη στις 7 μ.μ., η ΚΟΒ Εκπαιδευτικών Καρδίτσας καλεί σε σύσκεψη - συζήτηση στο cafe «Ρόπτρον». Θα μιλήσει η Πόπη Μπούτα, υποψήφια ευρωβουλευτής.

Την Πέμπτη 9 Μάη

- Στις 11 π.μ., στο θέατρο Πάρκου Κατερίνης, σε ανοιχτή σύσκεψη, θα μιλήσει ο Δήμος Κουμπούρης, υποψήφιος ευρωβουλευτής.

- Στις 7. μ.μ., η ΚΟ Ταύρου διοργανώνει σύσκεψη - συζήτηση στο πάρκο Λαού στον Ταύρο. Θα μιλήσει η Στέλλα Βαλαβάνη, υποψήφια ευρωβουλευτής.

- Στις 7 μ.μ. η ΚΟΒ Φαρσάλων καλεί σε σύσκεψη - συζήτηση με ομιλήτρια την Μαρία Γαβαλά, υποψήφια ευρωβουλευτή.

- Στις 9 μ.μ. η ΚΟΒ Φαρκαδόνας Τρικάλων καλεί σε σύσκεψη - συζήτηση στο Ζάρκο. Θα μιλήσει ο Ρίζος Μαρούδας, υποψήφιος ευρωβουλευτής.

Την Παρασκευή 10 Μάη

- Στις 7.30 μ.μ., στο πάρκο Αλοννήσου και Σιδηροκάστρου, στον δήμο Θεσσαλονίκης, θα μιλήσει ο Δήμος Κουμπούρης.

Ετσι προχωράει η Ιστορία, οι λαοί θα πουν την τελευταία λέξη

Η ομορφιά της θαμπώνει. Δεν είναι τυχαία η πιο φωτογραφημένη πόλη στον κόσμο. Το θέαμα με τους ουρανοξύστες το βράδυ, πάνω από τις γέφυρες του ποταμού Hudson, μένει για πάντα στη μνήμη. Οι γυάλινοι πύργοι και οι τεράστιες λεωφόροι με τους ατμούς του μετρό να βγαίνουν απ' τα σπλάχνα τους, το Empire State Building και το κτίριο Chrysler, τα ξακουστά μουσεία και τα θέατρα, η Times Square όπου διαφημίζουν τη διαφήμιση, το άγαλμα της Ελευθερίας και οι όψεις του ποταμού πάνω από τις σιδερένιες γέφυρες στο Μπρούκλιν και την Αστόρια, το πράσινο στις λίμνες του Central Park, όλα βγαλμένα από το σκηνικό μιας από τις εκατοντάδες ταινίες που αναφέρονται στην πόλη.

Απ' τον 86ο όροφο του Εμπάιρ Στέιτ οι άνθρωποι μοιάζουν με μυρμήγκια. Ετσι τους κοιτάνε οι μέτοχοι των μονοπωλίων και των ομίλων κι η πρωινή βάρδια που πετυχαίνουμε στη λεωφόρο Park στα γραφεία της JP Morgan: Στη σειρά δεκάδες κουστουμαρισμένοι, ίδιο σουλούπι, κουστούμι, χαρτοφύλακας, πάνε να παίξουν τις μετοχές και τις τύχες του κόσμου στα χρηματιστήρια, να υπογράψουν μνημόνια για τους λαούς και «διατακτικές» ιμπεριαλιστικών πολέμων, που περιμένουν να εκτελέσουν τα αεροπλανοφόρα που βλέπει κανείς στις αποβάθρες απέναντι απ' το Νιου Τζέρσεϊ. Δεν προλαβαίνουν να σαλπάρουν: για την Ουκρανία και την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μ. Ανατολή και τον Ειρηνικό, παντού όπου οι ΗΠΑ κονταροχτυπιούνται με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, παντού όπου «σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ» και για να μοιράσουν σφαίρες επιρροής, δρόμους ενέργειας, εμπορίου κι αγορές οι αμερικανοΝΑΤΟικοί με την Κίνα, τη Ρωσία και λοιπούς.

Η άλλη του όψη, ο ανελέητος πόλεμος που γίνεται κάθε μέρα εδώ: Αν θέλει να δει κανείς πώς χτίζονται οι ουρανοξύστες μπορεί να ρωτήσει τους εργαζόμενους στην «Amazon» που συνάντησε η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με τις 10 ώρες αναρρωτική άδεια τον χρόνο. «Το έχεις γράψει σωστά; Μήπως εννοείς δέκα μέρες τον χρόνο;» μας ρωτάνε στο τηλέφωνο απ' την Ελλάδα. Κι όμως, δεν γράφτηκε κατά λάθος. Τα όσα λένε οι εργαζόμενοι είναι ανατριχιαστικά, ένα υπερσύγχρονο Νταχάου: Εγκαταστάσεις «φτιαγμένες σαν φυλακή, χωρίς φυσικό φως, με ελάχιστο εξαερισμό», πάμφθηνο εργατικό δυναμικό που απολύεται και ανακυκλώνεται ανά τρίμηνο, συνεχή εργατικά ατυχήματα που απλά «δεν υπάρχουν» για την εταιρεία και τις κυβερνήσεις, όπως υποδηλώνει και το τηλέφωνο που έχουν οι συνδικαλιστές στα μπλουζάκια τους ώστε οι εργαζόμενοι να καταγγέλλουν τα περιστατικά, ξέφρενη εντατικοποίηση στις πάνω από 16 βάρδιες που τρέχουν κάθε 24ωρο στις εγκαταστάσεις της, «ένα χταπόδι που ρουφάει και ρουφάει», όπως χαρακτηριστικά μας λένε. Οι διηγήσεις θα μπορούσαν με ευκολία να είναι κάποια σελίδα από τους «Ανθρώπους της Αβύσσου» ή τη «Σιδερένια Φτέρνα» του Λόντον, απ' τη «Ζούγκλα» του Σίνκλερ ή τους «Ανθρώπους και ποντίκια» του Στάινμπεκ, γραμμένα έναν αιώνα πριν.

Εως και η περιβόητη και της μόδας «συμπερίληψη» είναι αποκαλυπτική για την «ανθρωπιά» των καπιταλιστών και του αστικού κράτους: Η «Amazon» έχει στη δούλεψή της εκατοντάδες εργαζόμενους με προβλήματα όρασης στα πλαίσια της «κοινωνικής εταιρικής πολιτικής» και τους δίνει... πέντε λεπτά χρόνο για να πάνε στην τουαλέτα, εκατοντάδες μέτρα από το πόστο τους. Δεν είμαστε σκουπίδια αλλά άνθρωποι, μας λένε. Γι' αυτό οργανώθηκαν και παλεύουν.

Οι νέες τεχνολογίες, ό,τι πιο σύγχρονο έχουν δημιουργήσει οι εργαζόμενοι, οι επιστήμονες, στην υπηρεσία της πιο άγριας, μεσαιωνικής εκμετάλλευσης: Τεχνητή νοημοσύνη που σκανάρει σωματότυπους εργαζομένων για το πώς θα κατανέμεται πιο αποτελεσματικά η μυϊκή τους δύναμη, συστήματα αξιολόγησης, λογισμικά που μετράνε και χρονομετρούν τα πάντα, ακόμη και τους μηχανικούς που τα φτιάχνουν και τα χειρίζονται... Οπως τα ακούμε όλα αυτά, η ρήση απ' τις Γραφές στο κεντρικό κτίριο του συγκροτήματος Ροκφέλερ στο κέντρο της πόλης αποκτάει άλλο νόημα: «Και η σοφία και η γνώση θα είναι η σταθερότητα των καιρών σου», λέει το γλυπτό του Lee Lawrie από μάρμαρο και γυαλί. Ο «θεοσεβούμενος» Ροκφέλερ παρέλειψε πονηρά τον άλλο μισό στίχο του Ησαΐα: «Ο φόβος του Κυρίου είναι ο θησαυρός του». Δεν τον ξέχασε όμως όταν έστειλε στην κρεμάλα τους Πάρσονς και Σπάις επειδή πάλεψαν για 8ωρο καλώντας τους εργαζόμενους «σπάστε τη φτώχεια και τον τρόμο της σκλαβιάς / Λευτεριά είν' το ψωμί και ψωμί είν' η λευτεριά»¹, «γεννώντας» έτσι την Εργατική Πρωτομαγιά, τη μέρα της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Δεν το ξεχνάνε ούτε οι σημερινοί βασιλιάδες του πλούτου, οι δισεκατομμυριούχοι της «Amazon» και των υπόλοιπων μονοπωλίων που έχουν εξαπολύσει έναν ανελέητο πόλεμο λάσπης, απειλών και τρομοκρατίας, δικηγόρους και αγωγές κι απολύσεις απέναντι σε μια χούφτα οργανωμένων και αποφασισμένων συνδικαλιστών και στα 8.000 μέλη του σωματείου. Αυτή είναι η «σταθερότητα των καιρών» του κεφαλαίου, η σιδερένια φτέρνα της δικτατορίας των μονοπωλίων. Εκατό χρόνια μετά, τόσο «ξεπερασμένη» είναι η ταξική πάλη.

Οσο κι αν θάφτηκε από τον αστικό Τύπο η δήλωση ακούστηκε πολύ δυνατά: Μέχρι να φτάσουμε στην «Amazon» λίγη ώρα μετά, οι εργαζόμενοί της την έχουν ήδη δει και επικροτούν την πρωτοβουλία.

Το ΚΚΕ και πάλι, σταθερά, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας: Με τους λαούς, απέναντι σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, απέναντι στην εμπλοκή στα σχέδιά τους που συνυπογράφουν ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και οι λοιποί της «ιερής ΝΑΤΟικής συμμαχίας».

Πολλοί εξάλλου στη Ν. Υόρκη - που κάθε άλλο παρά οπαδούς του ΚΚΕ θα τους έλεγε κανείς - δεν άφησαν ασχολίαστη την αντίθεση που έβγαζε «μάτι»: Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στο Κολούμπια, με τους φοιτητές των πανεπιστημίων για λευτεριά στην Παλαιστίνη, λίγες μέρες απ' όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στ. Κασσελάκης, είχε στα ίδια μέρη ραντεβού με το πιο αιματοβαμμένο αμερικανο-ισραηλινό λόμπι, AIPAC, που ζητάει την ολοκλήρωση της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού, ραντεβού που αναβλήθηκε απλά κάτω απ' την κατακραυγή.

Τη μέρα που η αποστολή του Κόμματος επέστρεφε στην Ελλάδα, την περασμένη Κυριακή, 54 καθηγητές της Νομικής Σχολής του Κολούμπια έστελναν επιστολή στην ηγεσία του πανεπιστημίου καταδικάζοντας την απόφαση της σχολής να αποβάλει με συνοπτικές διαδικασίες τους διαδηλωτές φοιτητές και να επιτρέψει την έφοδο της αστυνομίας στην πανεπιστημιούπολη, ζητώντας «τον σεβασμό των βασικών αξιών του κράτους δικαίου που θα έπρεπε να διέπουν το πανεπιστήμιό μας».

Η «απάντηση» ήρθε λίγες μέρες μετά, ανήμερα Πρωτομαγιάς, με τη μαζική έφοδο της αστυνομίας, με πλαστικές σφαίρες και ελικόπτερα, γκλομπς και εκατοντάδες συλλήψεις, που επιβεβαίωσαν όσα μας διηγήθηκαν μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί για το πιο σύντομο ανέκδοτο του «κράτους δικαίου» και των... προοδευτικών Δημοκρατικών του Μπάιντεν. Για τις μαύρες λίστες των πανεπιστημίων ελέω χορηγών και μπίζνες με ισραηλινά funds και την πολεμική βιομηχανία που θησαυρίζει από τη γενοκτονία, για εργαζόμενους φοιτητές του πανεπιστημίου που δεν μπορούν να φανούν στις διαδηλώσεις γιατί την άλλη μέρα θα έχουν απολυθεί, που σημαίνει ότι θα απελαθούν, για τις μακαρθικές μεθόδους και την ωμή βία απέναντι στο κύμα καταλήψεων και κινητοποιήσεων που σαρώνει απ' άκρη σ' άκρη τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, διαδηλώνοντας για λευτεριά στην Παλαιστίνη, αλλά και για τα δικά τους εργασιακά και άλλα δικαιώματα και για να αναγνωριστούν τα φοιτητικά συνδικάτα τους.

Δεν ξέρουν τι σημαίνει πανεπιστήμιο που να το ορίζει η αγορά, κρύβουν ότι οι φωνές ολοένα και δυναμώνουν στις ΗΠΑ ενάντιά του, μας λένε όταν η συζήτηση φτάνει στο πρόσφατο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Εκεί στο Κολούμπια, λοιπόν, όπου κατά την κυβέρνηση... δεν γίνονται αγώνες και κινητοποιήσεις αλλά οι φοιτητές διαβάζουν, στα «ποιοτικά» πανεπιστήμια, κατά ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ...

Το «melting pot», το «χωνευτήρι των λαών», συνεχίζει να δουλεύει μέρα - νύχτα. Λατινοαμερικανοί, Αφρικανοί, Ασιάτες, Ευρωπαίοι, στην πόλη μιλιούνται, λένε, πάνω από 800 γλώσσες. «Εδώ δεν νοιώθεις ξένος γιατί όλοι είναι ξένοι», μας λένε. Καθόλου όμως δεν σημαίνει αυτό ότι ο ρατσισμός και οι διακρίσεις δεν είναι πανταχού παρόντα: «Ξέρω πώς είναι στην Παλαιστίνη γιατί είμαι μαύρος στην Αμερική», μας λέει ένας συνδικαλιστής στην «Amazon». Η μεγάλη πλειοψηφία, εξάλλου, ανάμεσά τους και χιλιάδες Ελληνες, είναι χωρίς χαρτιά ή με ψεύτικα έτσι ώστε να είναι μόνιμα με τη «δαμόκλειο σπάθη» της απέλασης.

Χωρίς όλους αυτούς η «καρδιά του καπιταλισμού» θα σταματούσε την άλλη στιγμή, όπως και σταμάτησε για μια στιγμή πριν από μερικά χρόνια, στην πανδημία. Η εικόνα με τους ομαδικούς τάφους στη Ν. Υόρκη, ακόμα στοιχειώνει, «έμβλημα» της εμπορευματοποιημένης Υγείας, εδώ που έχουν για πρότυπο οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και λοιποί, που τα πάντα είναι εμπόρευμα, πουλιούνται και αγοράζονται.

Από τότε, μας λένε οι ντόπιοι, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα: Τιμές που εκτοξεύτηκαν παραπέρα, με τους μισθούς να μένουν καθηλωμένοι. Ερευνητικά προγράμματα που ακυρώθηκαν όταν οι μετοχές που ήταν συνδεδεμένες με αυτά πήραν την κατηφόρα αφήνοντας τους ερευνητές «επί ξύλου κρεμάμενους».

Επέλαση του real estate σε κάθε γειτονιά της πόλης, με τους εργαζόμενους σε όλες τις πόλεις της Β. Αμερικής να φεύγουν όλο και πιο μακριά από τα κέντρα των πόλεων επειδή δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα τεράστια ενοίκια, αφήνοντας πίσω άδεια διαμερίσματα που ανήκουν σε funds ή συγκατοικώντας «7 νομά σε ένα δωμά» όπως παλιά. Και εδώ η «κοινωνική πολιτική» των καπιταλιστών τσακίζει κόκαλα: Στο Τορόντο, στα πρώην γκέτο που αδειάζουν σε ένα βράδυ για να χτιστούν οι νέοι ουρανοξύστες δίνουν ένα ποσοστό διαμερισμάτων σε άπορους, στους κάτω ορόφους και με ξεχωριστή είσοδο από τους πλούσιους ενοίκους...

Ετσι κι αλλιώς αυτοί είναι μάλλον από τους «τυχερούς»: Σύμφωνα με περσινή έκθεση, οι Αμερικανοί που πεινάνε αυξήθηκαν κατά 40% σε μια χρονιά. Δεκατρία εκατομμύρια παιδιά στις ΗΠΑ ζούσαν το 2022 σε καθεστώς «επισιτιστικής ανασφάλειας». Ενα στα πέντε ζουν πλέον σε νοικοκυριά πλήρους φτωχοποίησης. Οι εργαζόμενοι φτωχοί, των οποίων οι μισθοί δεν επαρκούν για να καλύψουν τους λογαριασμούς τους, αυξάνονται δραματικά. Το ίδιο και τα χρέη, που έχουν πλέον ξεπεράσει τα 34 τρισ. δολάρια, το 1/3 του παγκόσμιου χρέους.

Στην «καρδιά» του καπιταλισμού οι ανισότητες είναι πιο ψηλές κι απ' τους ουρανοξύστες: Το 10% των Αμερικανών κατέχει σχεδόν το 70% του πλούτου των ΗΠΑ. Το 50%, περίπου 63 εκατομμύρια οικογένειες που βρίσκονται στο τέρμα της αβύσσου, «κατέχει» περίπου το 2,5% του πλούτου. Οι Αμερικανοί «πληρώνουν» και καλούνται να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά την ένταση των ανταγωνισμών με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και την αμφισβήτηση της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ, με ένταση της εκμετάλλευσης, νέες στρατιωτικές δαπάνες και αύξηση της ψαλίδας πλούτου - φτώχειας.

Στο «melting pot» η κοινωνική δυσαρέσκεια βράζει, όσο οι αντιθέσεις που βρίσκονται στο DNA του ιστορικά ξεπερασμένου καπιταλιστικού συστήματος, επιβεβαιώνοντας πως «οι ιδέες μας, τα ιδανικά του σοσιαλισμού, ο πόθος και η ελπίδα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την οικοδόμηση μιας δίκαιης κοινωνίας, δεν έχουν σύνορα, είναι παγκόσμιας εμβέλειας. Αλλωστε, οι Ελληνες που ζουν στο εξωτερικό, έχουν στα χέρια τους περισσότερες αποδείξεις για αυτά που προσπαθούμε να εξηγήσουμε στον ελληνικό λαό: Οτι, παρά τις διαφορές από χώρα σε χώρα, καπιταλιστικοί παράδεισοι δεν υπάρχουν. Ανθρώπινος καπιταλισμός επίσης δεν υπάρχει. Οσο ανεπτυγμένη και να είναι μια καπιταλιστική χώρα, οποιουδήποτε "χρώματος" κυβέρνηση και να έχει, σε οποιαδήποτε κατάσταση και να βρίσκονται οι "θεσμοί" της, παντού μια μειοψηφία κοινωνικών παρασίτων εκμεταλλεύεται τον ιδρώτα και τη σκέψη της μεγάλης πλειοψηφίας. Και αυτή η μεγάλη πλειοψηφία βιώνει όλο και μεγαλύτερα αδιέξοδα...».

Οχι τους Ελληνες εφοπλιστές με τα γραφεία τους στην 5η λεωφόρο, στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης, ούτε τους Ελληνες με τη μεγαλύτερη ιδιωτική επένδυση σε φωτοβολταϊκά στον Καναδά, όχι την καμαρίλα των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων, των μηχανισμών τους, μα τους άλλους: Τους μετανάστες εργάτες και τους απογόνους τους, νέα παιδιά, μαθητές και φοιτητές, επιστήμονες, επαγγελματίες, φορείς της διασποράς, εργατικούς συλλόγους που παντού υποδέχτηκαν θερμά τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και την αντιπροσωπεία του Κόμματος, επιβεβαιώνοντας ότι «το Κόμμα μας, οι ιδέες μας έχουν πολύ βαθιές ρίζες, οι οποίες ξεπερνούν τα σύνορα της χώρας. Ρίζες και δεσμοί που κρατάνε από το παρελθόν - από τότε που έφευγαν οι καραβιές από το λιμάνι του Πειραιά, με τους μετανάστες εργάτες στριμωγμένους "σαν στρείδια στο κατάστρωμα", όπως λέει και το τραγούδι... Κι αντέχουν στον χρόνο, περνάνε από γενιά σε γενιά. Αλλά δημιουργούνται και καινούριοι δεσμοί, που σφυρηλατούνται στον αγώνα για όσα έχουν ανάγκη οι ομογενείς. Για να κρατιέται ζωντανή η ιστορική μνήμη, ο λαϊκός μας πολιτισμός, η "φλόγα" και η ελπίδα για μια άλλη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο»...

Εξάλλου, πίσω από κάθε ιστορία που μας λένε, μπορεί κανείς να δει ανάγλυφα τον «ένοχο» του ξενιτεμού τους, την πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ: Ανεργοι επί χρόνια στην Ελλάδα, αγρότες που τους ξεκλήρισε η πολιτική της ΚΑΠ και των κυβερνήσεων, που ήρθαν για μια καλύτερη μοίρα δουλεύοντας στην αρχή 100 ώρες τη βδομάδα για 5 δολάρια την ώρα... Λογιστές που μετά από χρόνια δουλειάς με μισθούς πείνας και ατελείωτες απλήρωτες υπερωρίες ήρθαν με κάποιο συγγενή στην άλλη άκρη του κόσμου. Νέοι επιστήμονες, διδακτορικοί, καθηγητές που τους ζητάνε να ζήσουν με 800 ευρώ στην Ελλάδα και χωρίς χρηματοδότηση για τα προγράμματά τους. Φοιτητές που συναντάμε τυχαία σε κάποιο εστιατόριο να δουλεύουν για να μπορέσουν να σπουδάσουν. Δεύτερης γενιάς μετανάστες που παλεύουν να κρατήσουν τις οικογενειακές επιχειρήσεις αλλά «ευνοούνται οι μεγάλες εταιρείες». Και βέβαια, πολλοί άλλοι παλιότεροι που μας διηγούνται για τα «52 πικρά χρόνια» στις ΗΠΑ.

Οι κυβερνήσεις του κατά τ' άλλα «brain gain», που κάνουν τώρα ότι τους θυμούνται για τα ψηφαλάκια, τους έχουν και εδώ στα αζήτητα. Με υποστελεχωμένα προξενεία που δεν μπορούν να διαχειριστούν τα χιλιάδες αιτήματα, με «απαξίωση σε βαθμό εγκατάλειψης» για τα ελληνικά σχολεία, με τους καθηγητές τους να μην μπορούν να πληρώσουν ούτε το νοίκι σε μια πόλη όπως η Νέα Υόρκη.

Μόνο το ΚΚΕ σταθερά αναδεικνύει και παλεύει για τα ζητήματα αυτά, διεκδικεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις μέσα και έξω από τη Βουλή και την Ευρωβουλή.

«Είστε η ελπίδα μας», «σε βλέπω στην τηλεόραση και συμφωνώ με ό,τι λέτε», «είμαστε συγκινημένοι που είστε εδώ», «μπορεί να μην είμαι άξια να είμαι στο ΚΚΕ αλλά είμαι μαζί σας», είναι μερικά μόνο απ' όσα λένε στον Δ. Κουτσούμπα στην Αστόρια, στο Τορόντο, στο Μόντρεαλ, ακόμα και στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης στην ενδιάμεση πτήση, όπου τον ΓΓ σταματάει ένας Ελληνας για να ευχηθεί καλή επιτυχία στις ευρωεκλογές. «Ξέρουμε για την καλή δουλειά που κάνετε στην Ελλάδα», μας λένε οι εργαζόμενοι στην «Amazon» που υποδέχονται ολόθερμα τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Τα λόγια τους άλλη μια απόδειξη ότι «Δυνατό ΚΚΕ στην Ελλάδα και στους Ελληνες του εξωτερικού, είναι το πιο ισχυρό μήνυμα αντίστασης στους λαούς της Ευρώπης και όλου του κόσμου. Είναι μήνυμα αντίστασης, ελπίδας και ανατροπής!». Γι' αυτό και το βράδυ των ευρωεκλογών αυτό το μήνυμα θα πρέπει να ακούγεται ακόμη πιο δυνατά.

Γιατί οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη, γιατί η Ιστορία θα προχωρήσει ξανά με τον δικό τους αγώνα. «Γιατί παρά τον σημερινό αρνητικό συσχετισμό, ξέρουμε ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν και θα αλλάξουν. Δεν μπορεί το σημερινό σκοτάδι που έχει απλωθεί πάνω από τον πλανήτη, ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές των αρχών της δεκαετίας του '90, και βασανίζει τους λαούς, να αποτελέσει το μέλλον της ανθρωπότητας. Εχουμε βαθιά αισιοδοξία, που πηγάζει όμως από γνώση και ανάλυση της ιστορικής εξέλιξης της ανθρωπότητας, της πορείας και των αντιφάσεων του καπιταλισμού, ότι οι λαοί θα είναι αυτοί που θα πουν την τελευταία λέξη. Οτι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».

* Με πλάγια έντονα γράμματα αποσπάσματα από τις ομιλίες του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, σε Μόντρεαλ, Τορόντο και Νέα Υόρκη.

Παραπομπή

1. R. Boyer - H. Morais, Η άγνωστη ιστορία του Εργατικού Κινήματος των ΗΠΑ, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 173

Σκελετοί στην ντουλάπα και ρετάλια στον ... απόπατο

Προσοχή! Σκελετοί στην ντουλάπα!

Ο Κασσελάκης στο Σκοπευτήριο Καισαριανής...

Εντάξει, το έχουμε ξαναδεί το έργο

(το 2015 με τον Τσίπρα).

Η δεύτερη φορά είναι σκέτη φάρσα...

Απορούμε πάντως γιατί δεν πήρε μαζί του και τον ...Τσούνις.

* * *

Ο άλλος σκελετός ακούει στο όνομα Καρατζαφέρης.

Ο πρώην πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ.

(και νυν λαγός της ΝΔ).

Τέτοιο ...λιβάνισμα στον Μητσοτάκη, ούτε σε ευχέλαιο!

Κι από την άλλη, βρωμιές και αντικομμουνισμός

από τον ακροδεξιό παρτενέρ των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ

στην ψήφιση του 1ου μνημονίου...

Κάτι ρετάλια σαν τον Καρατζαφέρη

(άνθρωποι των αποστολών για το αστικό πολιτικό σύστημα και τους «συμμάχους»)

ο λαός τα έχει κατατάξει πιο κάτω κι από τον πάτο.

Στον ...απόπατο(για να το πούμε ευγενικά)

* * *

Σκελετούς έχει και η ντουλάπα της ΕΕ.

Απόδειξη; Το εμετικό προεκλογικό σποτάκι

που καλεί κυρίως τους νέους

να υπερασπιστούν με την ψήφο τους τη ...δημοκρατία.

Ο αντικομμουνισμός σε πρώτο πλάνο

και μάλιστα στη χειρότερη εκδοχή του.

Δεν της το 'χουμε πάντως της ΕΕ να οργανώνει τέτοιες καμπάνιες

μόνο και μόνο για να λύσει τις διαφορές της με το παρελθόν

και να συκοφαντήσει τον σοσιαλισμό που γνωρίσαμε

με ολίγον από αντιφασισμό

(για ξεκάρφωμα και για να συντηρείται η θεωρία των «δύο άκρων»)...

* * *

Το σποτάκι της ΕΕ «τα βάζει» με τους «ολοκληρωτισμούς»

ταυτίζοντας αθλίως τη σοσιαλιστική εξουσία

με τα σημερινά (αστικά) καθεστώτα

σε χώρες όπως η καπιταλιστική Ρωσία

(στρατηγικός αντίπαλος των Ευρωατλαντικών)

που επικράτησαν μετά τις ανατροπές

(«κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση» της δικτατορίας του κεφαλαίου σε ΗΠΑ και ΕΕ).

* * *

Το ...διακύβευμα επομένως

είναι να υπερασπιστούν οι Ευρωπαίοι

τις «δυτικές αξίες» και τη δημοκρατία

από τον «ολοκληρωτισμό», που τον παρουσιάζουν ως διαρκή απειλή...

Και πώς θα γίνει αυτό;

Τώρα με την ψήφο, αύριο με το όπλο...

«Σιγοψήνουν» το κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών

σε έναν πόλεμο για τα συμφέροντα (και τους ανταγωνισμούς)

της αστικής τάξης στη μια και στην άλλη πλευρά!

Κι όλα αυτά με μανδύα την υπεράσπιση των ευρωατλαντικών ...«αξιών»

(της φτώχειας, του πολέμου, της εκμετάλλευσης)

απέναντι στον «ολοκληρωτισμό» του ευρασιατικού στρατοπέδου

(της φτώχειας, του πολέμου, της εκμετάλλευσης επίσης)...

* * *

Οπότε, μάλλον σαν πολεμικό ανακοινωθέν

ακούγεται η καμπάνια της ΕΕ

παρά σαν πληρωμένη καταχώρηση για τις ευρωεκλογές...

Εχουν κι αυτοί τα άγχη τους...

Πώς να στρατεύσουν τον λαό

στους εγκληματικούς πολεμικούς σχεδιασμούς τους

χωρίς κάποιο αφήγημα υπεράσπισης του φωτός έναντι του σκότους;

Αλλά πραγματικό σκότος είναι ο καπιταλισμός

που γεννάει τον πόλεμο.

* * *

Σε συνθήκες πολεμικής προπαρασκευής

(όπως οι σημερινές...)

η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι αυτή που παλεύει

για απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σφαγεία

και όχι για ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή.

Είναι αυτή που καλεί τον λαό να μη διαλέξει ιμπερια-ληστή

αλλά να οργανώσει την πάλη του

για να γκρεμίσει από το βάθρο της την καπιταλιστική εξουσία.

(πρώτα απ' όλα στην ίδια του τη χώρα).

Να σπάσει τα δεσμά της, να την ανατρέψει

για να απαλλαγεί μια και καλή από τους πολέμους, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση...

* * *

Εχει γίνει πλέον ...κλισέ στα κανάλια

η ερώτηση προς τα στελέχη του ΚΚΕ

(και τους υποψήφιους ευρωβουλευτές):

«Αφού το ΚΚΕ θέλει αποδέσμευση από την ΕΕ

γιατί να σας ψηφίσει ο κόσμος;»

Τι μας θυμίζει, τι μας θυμίζει...

Α, ναι! Το ερώτημα του ...ενός εκατομμυρίου στις εθνικές εκλογές:

«Αφού το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει,

γιατί να σας ψηφίσει ο κόσμος;»

* * *

Η απάντηση είναι ίδια:

Ακριβώς επειδή το ΚΚΕ είναι ενάντια στην ΕΕ

ο λαός πρέπει να το ενισχύσει

ακόμα περισσότερο στις ευρωεκλογές!

Γιατί το δίλημμα δεν είναι ποιον θα έχει απέναντί του την επόμενη μέρα

να ψηφίζει αντιλαϊκές Οδηγίες και νόμους

εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις...

Αλλά ποιον θα έχει απέναντι σ' αυτούς και δίπλα του,

πρωταγωνιστή στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης...

Εκεί δηλαδή που ανατρέπονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις!

Κι αυτό είναι μόνο το ΚΚΕ.

* * *

Ο λαός έχει τη δύναμη!

Και θα έχει ακόμα μεγαλύτερη την επόμενη μέρα

αν βγει πιο ισχυρό το ΚΚΕ

και πιο αδύναμοι όλοι οι άλλοι στις ευρωεκλογές!

50ό ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»

Επόμενος σταθμός στην Γκράβα στις 25 Μάη

«Γράφουμε Ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο - Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!» είναι το σύνθημα του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που έχει ξεκινήσει ήδη το «ταξίδι» του και θα κορυφωθεί στις 18, 19, 20 και 21 Σεπτέμβρη στην Αθήνα, στον χώρο του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης».

Φέτος, λόγω της συμπλήρωσης 50 χρόνων του Φεστιβάλ, επιλέχθηκε οι εκδηλώσεις να κάνουν στάση σε όλα τα σημεία της Αττικής από όπου πέρασε το κεντρικό Φεστιβάλ τα προηγούμενα 49 χρόνια.

Η αρχή έγινε την Κυριακή 28 Απρίλη στην Καισαριανή, με τεράστια συμμετοχή λαού και νεολαίας, τιμώντας με ευλάβεια τους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του 1944, και δεύτερος σταθμός του Φεστιβάλ θα είναι η Γκράβα το Σάββατο 25 Μάη. Στην Γκράβα το Φεστιβάλ της ΚΝΕ βρέθηκε το 1990, σε μια δύσκολη περίοδο, όταν κορυφωνόταν η κρίση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, με τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ενωση και στις Λαϊκές Δημοκρατίες της Ευρώπης.

Επιστρέφοντας σ' αυτόν τον χώρο η ΚΝΕ απευθύνεται κυρίως στους μαθητές και στις μαθήτριες της Αττικής, με ένα πλούσιο πρόγραμμα:

• 19.00 - 20.00 Συζήτηση για το bullying και τη ρατσιστική βία:«Μαγκιά δεν είναι να στοχοποιείς τον αδύναμο, αλλά να αγωνίζεσαι κόντρα στο σύστημα της αδικίας».

Στη συζήτηση θα μπορούν όλοι και όλες να συμμετέχουν στον χώρο της εκδήλωσης μέσα από ειδική εφαρμογή.

Θα μιλήσουν:

-- Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, επικεφαλής του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ.

-- Μυρτώ Καλτικοπούλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, επικεφαλής της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ.

-- Παναγιώτης Κατηφές, επικεφαλής του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ κατά των Ναρκωτικών και των Εξαρτήσεων.

-- Παναγιώτης Βαλάκος, μέλος της Τομεακής Επιτροπής Εκπαιδευτικών Αττικής του Κόμματος.

• 20.15 - 20.30 Χαιρετισμός από την Κλειώ Χριστοπούλου, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και υποψήφια ευρωβουλευτή του ΚΚΕ.
• 20.30 - 21.30 «Κίσσα γκρι», Drugitiz, Dason, Retro, Frank the Zapper.
• 21.30 - 22.00 Κώστας Μαλιάτσης - Stand up comedy.
• 22.00 - 00.00 Raibo, Ζωγράφος - Ghetto Rock, McYinka, Το Σφάλμα full band.
• 00.00 - 01.00 «Ρεμπετωραίοι».

Στον χώρο θα λειτουργούν εκθέσεις και στέκι κατά των ναρκωτικών. Περιλαμβάνονται επίσης τουρνουά σκακιού, πινγκ πονγκ και άλλες δραστηριότητες.

Στις 11 Μάη το μαθητικό ραντεβού στη Λάρισα

Το Σάββατο 11 Μάη στην πλατεία Ταχυδρομείου θα γίνει το Μαθητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ στη Λάρισα, με το οποίο η Τομεακή Οργάνωση της ΚΝΕ κορυφώνει τη φετινή δραστηριότητά της. Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ περιλαμβάνει:

• Χορογραφία σύγχρονου χορού από μαθητές Γυμνασίων, με αφορμή τη γυναικοκτονία της 28χρονης Κυριακής.
• Συναυλίες από μαθητικά συγκροτήματα της πόλης.
• Συγκέντρωση με κεντρική ομιλία από τον Θοδωρή Κωτσαντή, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ και υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΚΚΕ.
• Συναυλία με τους Raibo και Drugitiz.

Στον χώρο του Φεστιβάλ θα λειτουργούν γωνιά του «κόκκινου Αερόστατου», έκθεση έργων τέχνης με θέμα «Τα Τέμπη της καθημερινότητας», στέκι των ΕΠΑΛ, έκθεση για τις ευρωεκλογές και έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής».

ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΚΝΕ

«Πολεμάμε το άδικο, χτίζουμε το αύριο... »

Η καθημερινότητα των μαθητών, η οπτική τους πάνω στα προβλήματα που συζητά όλη η κοινωνία, αλλά και η ανάγκη απάντησης με κόκκινη αγωνιστική ψήφο στις ερχόμενες ευρωεκλογές αναδεικνύονται με πολυμορφία και δημιουργικότητα στα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ που μεταφέρουν σε όλη τη χώρα το σύνθημα «Πολεμάμε το άδικο, χτίζουμε το αύριο... με το ΚΚΕ αλλάζουμε τα δεδομένα!».

Το περασμένο Σάββατο πολλές τέτοιες εκδηλώσεις έγιναν στην Αττική.

Συζητήσεις, ομιλίες και θεματικά πρότζεκτ περιελάμβανε το Μαθητικό Φεστιβάλ στην Πανόρμου, ενώ στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα ξεχώρισε ο θεατρικός αυτοσχεδιασμός, όπου συμμετείχαν δεκάδες μαθητές, χαρίζοντας γέλιο στο κοινό με τις έξυπνες ιδέες τους. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με δυνατό χιπ χοπ live με τους Nada Nessa και Kappa.

Στα Σεπόλια, μια γειτονιά που σηκώθηκε στο πόδι και συγκίνησε με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις για να καταδικαστεί το τέρας - μαστροπός Ηλ. Μίχος και να εκφραστεί αλληλεγγύη σε κάθε παιδί, το Μαθητικό Φεστιβάλ ήταν γεμάτο workshops και graffiti, ενάντια στον φασισμό, ενάντια στον πόλεμο, για τις μαθητικές κινητοποιήσεις κ.ά., ενώ δεν έλειψαν οι εύστοχες ομιλίες και οι συναυλίες με μαθητικά συγκροτήματα.

Στο Ιλιον συγκίνηση σκόρπισε το μουσικο-αφηγηματικό αφιέρωμα μαθητών του Μουσικού Σχολείου για τις δολοφονίες γυναικών που μας έχουν συγκλονίσει τα τελευταία χρόνια. Στη συνέχεια ο Nosfi, με τη ραπ μουσική του, πήρε με την παρέα του το μικρόφωνο ξεσηκώνοντας την πλατεία. Στους αντιφασιστικούς του στίχους το κοινό απάντησε με το σύνθημα «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί», ενώ πολλές φορές ακούστηκαν συνθήματα για την Παλαιστίνη βάζοντας στο στόχαστρο το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.

Τα καλοριφέρ που σκάνε και τα παράθυρα που πέφτουν στα σχολεία θύμισε ο μαθητικός χαιρετισμός που άνοιξε τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ στο Ν. Ηράκλειο, ενώ αφορμή για συζήτηση αποτέλεσαν η κεντρική έκθεση και το πρότζεκτ μαθητών Λυκείων για τον χαρακτήρα της ΕΕ, βασισμένο στις απαντήσεις ερωτηματολογίων που είχαν συμπληρώσει μαθητές. Ιδιαίτερα συγκινητικά ήταν το θεατρικό σκετς μαθητών Γυμνασίου της Ν. Ιωνίας, που έγραψαν οι ίδιοι, εμπνευσμένοι από τους αγώνες του λαού ενάντια στη σφαγή στην Παλαιστίνη, κλείνοντας με τη φράση, η οποία αποτελούσε και τον τίτλο της παράστασης «Εγώ περνώ τις πύλες του θανάτου, μα εύχομαι κανείς να μη με ακολουθήσει πια», καθώς και το μουσικο-αφηγηματικό αφιέρωμα «Για αυτές που έφυγαν νωρίς», αφιερωμένο στην πολύμορφη βία που υφίστανται οι γυναίκες. Παραστάσεις, παιχνίδια και πολλή μουσική συμπλήρωναν το πλούσιο πρόγραμμα.

Αίσθηση στον μαθητόκοσμο και τους περαστικούς έκανε το Μαθητικό Φεστιβάλ στο Μαρούσι. Οι εκθέσεις και τα πρότζεκτ που δημιούργησαν οι μαθητές της περιοχής για τη σφαγή στη Γάζα, η έκθεση για τα επιτεύγματα της ΕΣΣΔ σε αντιπαραβολή με τα δεινά που φέρνει η ΕΕ στους λαούς της Ευρώπης, καθώς και η έκθεση ζωγραφικής τράβηξαν τα βλέμματα όλων, παράλληλα με το μουσικό πρόγραμμα.

Στην Καλλιθέα προβλήθηκε βίντεο για τα ΕΠΑΛ με συνεντεύξεις από μαθητές από χώρες της ΕΕ που βρίσκονται σε μαθητεία. Εγιναν συζητήσεις για τη βία κατά των γυναικών και για τη σημασία των μαθητικών αγώνων, ενώ ξεχώρισε το αντιπολεμικό αφιέρωμα από μαθήτριες Γυμνασίων και Λυκείων.

Στη Φυλή μίλησε ο Παύλος Κατσιγιάννης, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ, που ανέδειξε ότι το κριτήριο του κέρδους στον καπιταλισμό είναι το βασικότερο κίνητρο της παραγωγής και σε αυτό υποτάσσεται η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, φωτίζοντας την κατάσταση στα σχολεία της περιοχής, την έλλειψη έργων υποδομής κ.ά. Ακολούθησαν μουσικοθεατρικό αφιέρωμα για τα 140 χρόνια από τη γέννηση του Κώστα Βάρναλη, συναυλία από τη μουσική ομάδα του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στο Μενίδι κ.ά.

Πλούσιο ήταν το πρόγραμμα εκδηλώσεων στο Κερατσίνι, με προβολές δύο ταινιών μικρού μήκους από κινηματογραφικές ομάδες του 1ου και 2ου ΓΕΛ, θεατρικό δρώμενο από μαθητές του 7ου ΓΕΛ Πειραιά και του Καλλιτεχνικού Σχολείου και χορευτικές επιδείξεις από τη χορευτική ομάδα του ΤΡΑΒΕΡΣΟ - Πολιτιστικού Στεκιού της ΚΝΕ στον Πειραιά, καθώς και ομιλίες, εικαστικά δρώμενα κ.ά.

Στο Λαύριο ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε το καλλιτεχνικό δρώμενο με τίτλο «Μονόλογοι από τη Γάζα», με σκέψεις, ελπίδες, όνειρα και φόβους Παλαιστίνιων μαθητών από τη Γάζα, ενώ δεν έλειψαν πρότζεκτ, εκθέσεις, ομιλίες και μουσικό πρόγραμμα.

Με μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκαν Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε πολλές περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας και συγκεκριμένα σε Καλαμαριά, Τούμπα, Χαριλάου, Λαγκαδά, Νάουσα, Τρίγλια, Διαβατά και Κουφάλια, με παιχνίδια για μαθητές Γυμνασίων με τίτλο «Ανακάλυψε τον επαναστάτη που κρύβεις μέσα σου», έκθεση με ταμπλό για την πολιτική της ΕΕ μέχρι τουρνουά μπάσκετ και σκακιού καθώς και συναυλίες από μαθητικά μουσικά συγκροτήματα.

Στην Τούμπα, σε κεντρικό σημείο του φεστιβάλ ήταν η γωνιά «Για τους επαναστάτες που μας εμπνέουν» καθώς και η γωνιά με τίτλο «Εκφράσου ενάντια σε ό,τι σε εξοργίζει και θες να το αλλάξεις», όπου δημιουργήθηκαν από τους μαθητές ζωγραφιές, κείμενα, φωτογραφίες και αφίσες. Η κεντρική συζήτηση είχε τίτλο «Ενισχύουμε τους αγώνες μας για να ζήσουμε καλύτερα, να κατακτάμε τα δικαιώματά μας, να εμποδίζουμε τα σχέδια που μας επιβάλλουν», όπου συμμετείχαν πολλοί μαθητές.

Στην Καλαμαριά πλούσιο ήταν το μουσικό πρόγραμμα, ενώ νωρίτερα οι μαθητές είχαν την ευκαιρία στο στέκι για τις νέες γυναίκες να γράψουν σκέψεις και αιτήματα ενάντια στη βία των γυναικών. Ακόμα, ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα την ΕΕ, όπου αναδείχθηκαν στοιχεία για τον αντιλαϊκό της ρόλο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξαν οι μαθητές στη Νάουσα για την έκθεση με θέμα τις ευρωεκλογές καθώς και για τη συζήτηση με τίτλο «Βρες την πραγματική ουσία. Λέμε όχι σε όλα τα ναρκωτικά», ενώ στον χώρο λειτούργησε εικαστικό εργαστήρι και διεξήχθησαν αθλητικές δραστηριότητες.

Τέλος, στα Διαβατά, το Μαθητικό Φεστιβάλ έγινε για 2η συνεχή χρονιά. Την τιμητική της είχε η έκθεση μαθητών της περιοχής για το έγκλημα των Τεμπών, που με τη ζωγραφική τους ανέδειξε το σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Στα Κουφάλια διεξήχθη για πρώτη φορά Μαθητικό Φεστιβάλ. Οι μαθητές της περιοχής έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις αθλητικές δραστηριότητες, ενώ προβλημάτισε πολύ η έλλειψη χώρων άθλησης στην περιοχή, που αναδείχθηκε μέσα από συζητήσεις.

Τραγούδια από μαθητικά συγκροτήματα, ζωγραφιές και γκράφιτι, ομιλίες και άλλες ποικίλες δραστηριότητες είχαν τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε Χαλκίδα και Λαμία.

Στη Χαλκίδα ξεχώρισε η προβολή βίντεο που ετοίμασαν οι μαθητές, προβάλλοντας στιγμές από την αγωνιστική τους δράση. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η απαγγελία ποιήματος που έγραψε μαθήτρια με αφορμή τη δολοφονία της 28χρονης στους Αγίους Αναργύρους.

Στη Λαμία τον παλμό έδωσε το χιπ χοπ μαθητικό συγκρότημα «ΜΖΦ». Ιδιαίτερη στιγμή αποτέλεσε η παρουσίαση τραγουδιού από τους Αποστολία και Δημοσθένη, αφιερωμένο στο έγκλημα στα Τέμπη, σε δική τους σύνθεση.

«Τα κάτω πάνω» στο Περιστέρι

Η μουσικοθεατρική παράσταση «Τα κάτω πάνω» της Μαρίας Παπαγιάννη, σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου, έρχεται την Κυριακή 12 Μάη στο Θέατρο Πολιτών στο Περιστέρι (Παπαρρηγοπούλου 94).

Την παράσταση διοργανώνουν οι Τομεακές Οργανώσεις Νοτιοδυτικών Συνοικιών - Περιστερίου, Βορειοδυτικής Αττικής, Δυτικών Συνοικιών και Πειραιά.

Δύο ηθοποιοί και δύο μουσικοί λένε, τραγουδούν και παίζουν ένα παραμύθι που μέσα του έχει πολλές μικρές ιστορίες. Τραγούδια πολλά και διαφορετικά που έγραψε ο Θάνος Μικρούτσικος για παιδιά, συνδέονται με καμβά ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα και για τη χαρά να μοιραζόμαστε ιστορίες, στιγμές, περιπέτειες και ταξίδια!

Σκηνοθετική επιμέλεια: Χρύσα Κοτταράκου. Ενορχήστρωση και πνευστά: Θύμιος Παπαδόπουλος. Πιάνο: Γιάννης Λουπάκης. Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρύσα Κοτταράκου και Βασίλης Χατζηδημητράκης.

Προσκλήσεις διατίθενται από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Επίσης, όποιος επιθυμεί μπορεί να απευθυνθεί στο τηλ. 6986.909.744.

Συνεχίζονται οι συναντήσεις των φίλων του «κόκκινου Αερόστατου»

Τη σκυτάλη από την Αττική πήραν οι φίλοι του «κόκκινου Αεροστάτου» σε Θεσσαλονίκη και Κρήτη. Για μια μέρα συγκεντρώθηκαν παιδιά από τη Θεσσαλονίκη και τους γύρω νομούς, καθώς και από όλη την Κρήτη και συζήτησαν για όλα όσα τους απασχολούν, ονειρεύτηκαν το σχολείο που θέλουν και έχουν ανάγκη, συλλογίστηκαν τις αιτίες των πολέμων και της καταστροφής του περιβάλλοντος, αντάλλαξαν γνώμες για το τι τους αρέσει να κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους, αλλά και στις ομάδες του «κόκκινου Αερόστατου». Φυσικά, από τις συναντήσεις δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και το μήνυμα αλληλεγγύης στα παιδιά της Παλαιστίνης.

Οι φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου» στη Θεσσαλονίκη συναντήθηκαν στον Πύργο του Παιδαγωγικού του ΑΠΘ και συμμετείχαν στις πολύμορφες δραστηριότητες.

Τη συζήτηση στην ολομέλεια απασχόλησε κυρίως το θέμα του περιβάλλοντος. Με ευφάνταστο τρόπο η ομάδα Πυλαίας - Χορτιάτη επικεντρώθηκε στη βιομηχανία ρούχων που ρυπαίνει το περιβάλλον, ενώ η ομάδα του Καλοχωρίου παρουσίασε μια εργασία για τον τόπο της. Εναν βαλτότοπο που δόθηκε στους πρόσφυγες για να στήσουν τη ζωή τους, στις αρχές του περασμένου αιώνα. Μίλησαν για τη θάλασσα που κάποτε ήταν καθαρή και μπορούσαν να την απολαμβάνουν τα καλοκαίρια, τον όμορφο υδροβιότοπο. Και πέρασαν στο σήμερα, που μετά την ανάπτυξη των βιομηχανιών ο τόπος τους ρυπαίνεται ολοένα και περισσότερο και γίνεται αφιλόξενος για τους κατοίκους του. Μοιράστηκαν με όλα τα παιδιά τις σκέψεις τους για το πώς θα ήθελαν να είναι ο τόπος τους, για να γίνει πάλι φιλικός για τους κατοίκους.

Στη συνέχεια όλα μαζί έφτιαξαν με ανακυκλώσιμα υλικά ένα μεγάλο αερόστατο.

Τα παιδιά συμμετείχαν, επίσης, σε παρουσίαση με θέμα «Εργαζόμενος άνθρωπος: Σε αυτόν ανήκει ο κόσμος», όπου είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν με εργαζόμενους. Το ενδιαφέρον των παιδιών κέντρισαν τα δισεκατομμύρια που έβγαλαν οι πολυεθνικές φαρμάκου την περίοδο της πανδημίας. Με «βοηθό» την πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στην «Pfizer» και... ακολουθώντας τις οδηγίες της, συνειδητοποίησαν πόσα εκατομμύρια έβγαλε η εταιρεία και τι τελικά από αυτά τα χρήματα πήγε στους εργαζόμενους.

Μέσα από την παρακολούθηση ταινίας μικρού μήκους πέρασαν στην επόμενη θεματική, «Γιατί γίνονται πόλεμοι σήμερα και πώς μπορούμε να τους σταματήσουμε;». Είπαν τη γνώμη τους και έβαλαν το δικό τους Χ στον πόλεμο, που στερεί από τα παιδιά και τους γονείς τους τη χαρά, τους οδηγεί στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στον θάνατο.

Τη σκυτάλη πήραν τα θεατρικά παιχνίδια, η επίλυση γρίφων, ενώ συμμετείχαν και στον «κύκλο της εμπιστοσύνης». Εξέφρασαν τη γνώμη τους για το περιοδικό του «κόκκινου Αερόστατου». Δημιούργησαν το δικό τους εξώφυλλο, έστησαν το ημερολόγιο του απορημένου με δικές τους απορίες, όπως γιατί γίνεται μπούλινγκ και γιατί δεν έχουν ελεύθερο χρόνο.

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με ξενάγηση στον χώρο του Πανεπιστημίου, όπου τα παιδιά συζήτησαν για τη δύναμη της γνώσης, το σχολείο που θέλουν, καθώς και τους πρόσφατους αγώνες των φοιτητών ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Η συνάντηση ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στο μνημείο για τους φοιτητές - θύματα του εγκλήματος των Τεμπών, όπου απέθεσαν ένα γαρύφαλλο.

Στον χώρο του Πανεπιστημίου στο Ηράκλειο πραγματοποιήθηκε η 1η παγκρήτια συνάντηση φίλων του «κόκκινου Αερόστατου».

Η συνάντηση ξεκίνησε με την υποδοχή των μικρών φίλων, στους οποίους χαρίστηκαν δώρα και κάρτα συμμετοχής, ενώ ακολούθησε παιχνίδι γνωριμίας.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε πλούσιες δραστηριότητες, όπως ξενάγηση στα εργαστήρια της Ιατρικής Σχολής και πειράματα, κατασκευή lego-ρομπότ, επιδαπέδια παιχνίδια ενάντια στον ρατσισμό, ομαδικά παιχνίδια κ.ά.

Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον στις παρουσιάσεις των ίδιων των παιδιών. Μέσα από βίντεο, μικρά θεατρικά παρουσίασαν τα θέματα με τα οποία είχαν ασχοληθεί όλο το προηγούμενο διάστημα. Η ομάδα των Χανίων παρουσίασε ένα stop-motion video με τίτλο «Μόνο Ειρήνη», η ομάδα του Ηρακλείου των μεγαλύτερων ηλικιακά παιδιών, παρουσίασε σκετς για το 8ωρο και την κατάργησή του και η ομάδα του Ηρακλείου των μικρότερων ηλικιακά παιδιών παρουσίασε ένα πρωτότυπο θεατρικό σκετς, βασισμένο στο βιβλίο «Κι όμως κινείται».

Στη συνάντηση καλεσμένος ήταν ο σκιτσογράφος Κωνσταντίνος Ρουγγέρης, που έπαιξε με τα παιδιά σκιτσάροντας και συζητώντας.

Ξεχωριστή στιγμή αποτέλεσε το αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα αλληλεγγύης που έστειλαν τα παιδιά στον λαό της Παλαιστίνης, απλώνοντας μια μεγάλη σημαία της Παλαιστίνης και φωνάζοντας το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».

ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ

Τρεις ταινίες για να δούμε με τα παιδιά μας...

Το Νεανικό Πλάνο, ιδρυτικός φορέας και συνδιοργανωτής του Φεστιβάλ Ολυμπίας, προσφέρει στους αναγνώστες του «Ριζοσπάστη» δωρεάν πρόσβαση για 200 προβολές, στις ταινίες «Αντιγόνη», «Η καρδιά του Μεσκίτ» και «Οι μικροί λύκοι» μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους, στη διεύθυνση https://tinyurl.com/2s3puepf. Για να κάνετε χρήση της δωρεάν πρόσβασης, θα πρέπει να εγγραφείτε δωρεάν στην πλατφόρμα του φεστιβάλ και να χρησιμοποιήσετε τον κωδικό RIZOSPASTIS αφού ζητήσετε την «ενοικίαση» της ταινίας.

«Αντιγόνη», της Σοφί Ντεράπ, για εφήβους.

Η Αντιγόνη, άριστη μαθήτρια και υποδειγματικό μέλος της κοινότητας, παραβαίνει τον νόμο βοηθώντας τον αδερφό της να δραπετεύσει από τη φυλακή. Καθώς ο κλοιός στενεύει διαρκώς γύρω της, αυτή ορθώνει το ανάστημά της απέναντι στις αρχές... Αρνείται να βάλει τον εαυτό της πάνω από την οικογένειά της, να ξεχάσει τις ρίζες της ώστε να ενσωματωθεί στον καινούργιο τόπο και να πάρει άδεια παραμονής, όταν απελαύνουν τον αδερφό της. Πατρίδα της είναι οι άνθρωποί της. Αυτούς επιλέγει, αυτούς υπερασπίζεται με κάθε τίμημα.

«Οι μικροί λύκοι», του Samuel Kishi Leopo, για παιδιά Γυμνασίου - Λυκείου.

Δυο μικρά αδερφάκια έχουν μόλις περάσει, μαζί με τη μητέρα τους, τα σύνορα από το Μεξικό προς τις ΗΠΑ, σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Οσο περιμένουν τη μητέρα τους να επιστρέψει απ' τη δουλειά, τα παιδιά κατασκευάζουν με τις ζωγραφιές τους ένα φανταστικό σύμπαν και σκέφτονται την υπόσχεση της μαμάς τους ότι θα πάνε στην Ντίσνεϊλαντ, στη δική τους «Γη της Επαγγελίας». Ο σκηνοθέτης χτίζει πάνω στις εμπειρίες της δικής του παιδικής ηλικίας και αφηγείται μια ιστορία μετανάστευσης εκρηκτικά επίκαιρη.

«Η καρδιά του Μεσκίτ», της Ana Laura Calderon, για παιδιά όλων των ηλικιών.

Η Lucia, ένα κορίτσι μιας φυλής ιθαγενών του βόρειου Μεξικού, των Yoreme, ονειρεύεται να γιατρέψει τη ραγισμένη καρδιά του πατέρα της παίζοντας άρπα, ένα μουσικό όργανο που παραδοσιακά παίζουν μόνο οι άντρες της κοινότητάς της.

CAMERA ZIZANIO

Μια συνάντηση αλλιώτικη από τις άλλες

Τον Νίκο Θεοδοσίου, σκηνοθέτη, ερευνητή κινηματογράφου και συγγραφέα, εμπνευστή της Camera Zizanio και καλλιτεχνικό διευθυντή της για 23 χρόνια, σπάνια τον βλέπεις μόνο του όταν επισκέπτεσαι τα γραφεία του Φεστιβάλ Ολυμπίας, είναι πάντα περιτριγυρισμένος από παιδιά, τους εξηγεί ακούραστα τα πλάνα και τις γωνίες, δίνει τις συμβουλές του στο μοντάζ, τα παροτρύνει να σχεδιάσουν το πιο όμορφο άνοιγμα των προβολών, τα daily news της Camera Zizanio.

Εμείς τον ευχαριστούμε θερμά για το κείμενο που έγραψε για τον «Ριζοσπάστη» επιχειρώντας να μας απαντήσει σε ερωτήματα, όπως: Τι είναι η Camera Zizanio; Τι προσφέρουν η επαφή και η γνώση της κινηματογραφικής τέχνης στα παιδιά; Από τι υλικά είναι φτιαγμένες οι ταινίες τους; Ποιες είναι οι αλήθειες τους;

Οι παλιοί αφηγούνται πως ένας «ψύλλος», πριν από 27 χρόνια, στάθηκε η αφορμή να γεννηθεί ένα από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ νεανικού κινηματογράφου στην Ευρώπη. Μάλιστα, ένας ψύλλος! Αλλά η ιστορία δεν σταμάτησε στη δημιουργία του Φεστιβάλ Ολυμπίας. Αυτό το φεστιβάλ είχε μια πρωτόγνωρη δυναμική που κανείς δεν θυμάται να είχε συμβεί πιο πριν.

Στο φρεσκοσκαμμένο και ποτισμένο με ωραίες ιδέες χώμα της Ολυμπίας βρήκαν ευκαιρία και φύτρωσαν πολλά «ζιζάνια»! Που άρχισαν να έχουν τον δικό τους λόγο. Εβγαζαν και εφημερίδα! Κάποιοι είπαν πως είχαν μεγάλο θράσος. Αλλοι έμειναν άφωνοι παρατηρώντας το φαινόμενο. Και τι έγινε όταν τα μικρά ζιζάνια πήραν μια κάμερα στα χέρια τους; Στήθηκε μια γιορτή, κάτι σαν φεστιβάλ. Ενα φεστιβάλ μέσα στο φεστιβάλ!!! Αυτή είναι η «Camera Zizanio».

Αυτό που μοιάζει σαν ένα αλλοπρόσαλλο, γεμάτο παραδοξολογίες παραμύθι, δεν είναι παρά η πραγματική ιστορία του Φεστιβάλ Ολυμπίας και της Camera Zizanio.

Ο «Ψύλλος» δεν είναι άλλος από την πολυβραβευμένη ταινία του Δημήτρη Σπύρου, που μιλάει για ένα παιδί που εκδίδει μια χειρόγραφη εφημερίδα στην ορεινή Ολυμπία του '60, για να σπάσει τα όρια του χωριού του. Η διεθνής πορεία της ταινίας αποκάλυψε την ύπαρξη ενός ποιοτικού κινηματογράφου για παιδιά και νέους που μέχρι τότε ήταν άγνωστος ως περιεχόμενο στα παιδιά, στους γονείς και τους εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα.

Ενα φεστιβάλ θα μπορούσε να αποτελέσει την πόρτα εισόδου αυτού του κινηματογράφου στην Ελλάδα. Και μάλιστα ενός κινηματογράφου που παρουσιάζει την πραγματική ζωή, που είναι πολλές φορές σκληρή, και τους προβληματισμούς και τα όνειρα των νέων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

Με αυτήν τη σκέψη δημιουργήθηκε το Φεστιβάλ Ολυμπίας. Κι αν ο κινηματογράφος είναι «παράθυρο στον κόσμο», εδώ τώρα μιλάμε για ολόκληρη «πόρτα»!!!

Τα παιδιά, όμως, δεν μπορείς, ή, για την ακρίβεια, δεν πρέπει να τα καθηλώσεις σε μια καρέκλα. Η σχέση των νεαρών θεατών με τη μεγάλη οθόνη έπρεπε να προχωρήσει περισσότερο, να γίνει αμφίδρομη. Στην Ευρώπη είχαν εμφανιστεί, με τη βοήθεια της εξέλιξης της τεχνολογίας και του βίντεο, τέτοιες δουλειές, οπότε έπρεπε και στην Ελλάδα τα παιδιά να περάσουν από την άλλη μεριά της οθόνης, να πάρουν την κάμερα στα χέρια τους. Αυτό που ήταν μπροστά τους, απέναντί τους, έπρεπε να γίνει δικό τους.

Σε αυτήν τη βάση γεννήθηκε η Camera Zizanio - δεν είχε όνομα τότε. Η πρώτη σκέψη ήταν η δημιουργία ενός πλαισίου που θα αγκαλιάσει τις νεανικές δημιουργίες, θα τις φέρνει στον ίδιο χώρο. Μια μεγάλη συνάντηση που θα έδινε όχι μόνο τη δυνατότητα δημόσιας προβολής των νεανικών οπτικοακουστικών έργων αλλά θα αποτελούσε ταυτόχρονα χώρο διαλόγου, ανταλλαγής ιδεών και εμπειριών αλλά και δημιουργίας. Αυτή ήταν η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας, και χάριν συντομίας Camera Zizanio.

Κι αν παραξενεύει το όνομα Ζιζάνιο, πρέπει να πούμε ότι «Ζιζάνιο» ήταν ο τίτλος της ημερήσιας εφημερίδας - που συνεχίζει με άλλη μορφή - του Φεστιβάλ Ολυμπίας και συντάσσεται από παιδιά. Από παιδιά που έχουν την ελευθερία να βλέπουν και να κρίνουν τα πράγματα με τη δική τους ματιά, ενίοτε κριτική, ανατρεπτική, με χιούμορ αλλά και σοβαρότητα, όπως πουθενά αλλού. Ενας ανανεωμένος «ψύλλος» δηλαδή.

Αυτό θέλαμε να είναι και το περιεχόμενο των ταινιών που έρχονταν στην Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας κι έτσι δόθηκε το όνομα Camera Zizanio.

Οι παλιοί αφηγούνται πως από τα πιο απλά πράγματα γεννιούνται οι ωραίες ιδέες που μπορεί να γίνουν και μεγάλες.

Τον κρύο χειμώνα του 1996, σε μια πόλη του βορρά, την Κοζάνη, στο σπίτι μιας καθηγήτριας η οθόνη τηλεόρασης χρωματίστηκε όχι από κάποιο ανούσιο τηλεοπτικό πρόγραμμα, αλλά ένα κινηματογραφικό πρωτόλειο.

Ηταν μια ταινιούλα που είχαν φτιάξει οι μαθητές του Γυμνασίου για να μιλήσουν για την πόλη τους. Μάλιστα, η ταινία μίλαγε στα γαλλικά γιατί έπρεπε να ταξιδέψει στη Γαλλία, να την δουν τα παιδιά ενός σχολείου εκεί. Κάτι σαν ενδοσχολική αλληλογραφία αλλά με εικόνες και ήχους.

Δεν είχε ξαναφανεί στην Ελλάδα κάτι παρόμοιο. Και έτσι γεννήθηκε η σκέψη: Γιατί και οι άλλοι μαθητές δεν θα μπορούσαν να εκφραστούν με παρόμοιο τρόπο; Να κάνουν ταξίδια που ποτέ δεν είχαν φανταστεί;

Από αυτήν την ιδιωτική προβολή στην Κοζάνη, όπου βρεθήκαμε για κάποιες προβολές του «Ψύλλου» σε μαθητές, στο μοναδικό σινεμά της πόλης, άρχισε η επεξεργασία ενός εκπαιδευτικού προγράμματος που ονομάσαμε «εκφράζομαι με εικόνες και ήχους». Κι αυτό ξεκίναγε από τη σκέψη πως ενώ υπήρχαν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για να πάρουν τα παιδιά την κάμερα στα χέρια τους, δεν υπήρχαν οι υποκειμενικές. Κι όταν ο υποκειμενικός παράγοντας δεν υπάρχει, τον δημιουργείς.

Ετσι ξεκίνησαν τα κινηματογραφικά εργαστήρια με παιδιά και εκπαιδευτικούς. Εργαστήρια που περιλάμβαναν τόσο το θεωρητικό μέρος όσο και το πρακτικό και επεκτάθηκαν και σε ειδικευμένα εργαστήρια και σεμινάρια για εκπαιδευτικούς, που με τη σειρά τους θα κατηύθυναν τα παιδιά.

Η παράλληλη διοργάνωση της Camera Zizanio, που έφερε για πρώτη φορά στην Ελλάδα ταινίες παιδιών από την Ευρώπη αρχικά και από τον υπόλοιπο κόσμο αργότερα, λειτούργησε ενισχυτικά στα κινηματογραφικά εργαστήρια. Ετσι, από τις μόλις 7 ταινίες από την Ελλάδα που είχαμε το 2001, φτάσαμε τώρα να ξεπερνούν τις 150!

Με αυτόν τον τρόπο μπήκε η κινηματογραφική παιδεία στο ελληνικό σχολείο, χωρίς όμως να είναι θεσμοθετημένη. Και αυτό αποτελεί μια μόνιμη διεκδίκηση προς τη μεριά του κράτους. Γιατί η καλλιέργεια των Τεχνών, μαζί με την καλλιτεχνική δημιουργία σε συνθήκες ελευθερίας, διαμορφώνει τους αυριανούς ενεργούς πολίτες που χρειάζεται η κοινωνία μας.

Αυτό αποτελεί έναν υψηλό παιδαγωγικό στόχο του Φεστιβάλ και είναι ο λόγος που τα κινηματογραφικά εργαστήρια αλλά και οι άλλες εκπαιδευτικές δράσεις αποτελούν τις βασικές συνιστώσες του Φεστιβάλ Ολυμπίας και της Camera Zizanio. Κι αυτό τις κάνει να ξεχωρίζουν από τις αντίστοιχες διοργανώσεις του εξωτερικού.

Εδώ ο μύθος κι η πραγματικότητα πορεύονται μαζί. Πώς;

Η επιτυχημένη πορεία της Camera Zizanio έφερνε στον Πύργο, όπου διεξάγεται το Φεστιβάλ, ταινίες από το εξωτερικό αλλά και τους δημιουργούς τους. Πάνω από εκατό παιδιά, από ευρωπαϊκές χώρες κυρίως, έρχονταν εδώ και ο αριθμός αυξανόταν συνεχώς. Καθώς θέλαμε να δώσουμε μια διευρυμένη παιδαγωγική διάσταση σε αυτήν τη «συνάντηση», δημιουργήσαμε τα πολυεθνικά εργαστήρια. Δηλαδή, ομάδες παιδιών με επικεφαλής έναν εκπαιδευτικό, που στη διάρκεια πέντε ημερών θα συνεργάζονταν και θα δημιουργούσαν μια μικρή ταινία.

Απαραίτητος όρος ήταν να υπάρχει μια θεματική ενότητα κάθε φορά, μια ιδέα πάνω στην οποία θα έχτιζαν τις ιστορίες τους. Η ιδέα μπορεί να είναι μια λέξη ή μια φράση. Στην 200ή επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης το θέμα ήταν «Ελευθερία». Πρόπερσι τα «δικαιώματα της γυναίκας» και πέρυσι ήταν η φράση του Νίκου Καζαντζάκη «Φτάσε όπου δεν μπορείς».

Επιπλέον όρος ήταν κάθε ομάδα να αποτελείται από άτομα διαφορετικής καταγωγής. Αυτός ήταν ο τρόπος να έρθουν πιο κοντά, για να γκρεμιστούν οποιαδήποτε στερεότυπα και προκαταλήψεις.

Ολο αυτό ονομάστηκε «Mythos Project». Η ματιά των παιδιών, η κριτική και καλλιτεχνική τους προσέγγιση, ήταν με έναν τρόπο η κορύφωση της εκπαιδευτικής διάστασης που έκλειναν μέσα τους το Φεστιβάλ Ολυμπίας και η Camera Zizanio.

Συμπερασματικά, η Camera Zizanio, που δεν είναι απλά ένα «φεστιβάλ», θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και «σχολείο». Ενα σχολείο διαφορετικό. Είναι μια διαδικασία μέσα από την οποία μπορεί να αναδεικνύονται νέοι καλλιτέχνες αλλά οπωσδήποτε θα δημιουργηθούν θεατές με ενσυναίσθηση, κριτική σκέψη, δημιουργικοί.

Την πιο μεγάλη εντύπωση προκαλεί η διαπίστωση, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, ότι οι ταινίες που έχουν κάνει παιδιά, δεν είναι για παιδιά! Κι αυτό έχει την εξήγησή του. Οταν τα παιδιά παίρνουν την κάμερα είναι για να μας μιλήσουν, να εκφράσουν τις σκέψεις, τις ανησυχίες ή τους προβληματισμούς τους. Και απευθύνονται στον κόσμο των μεγάλων. Σε αυτούς που ρυθμίζουν τις ζωές τους. Δεν απευθύνονται μόνο στους συνομηλίκους τους, γιατί αυτοί γνωρίζουν όσα βιώνουν. Ενα άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο των ταινιών που κάνουν τα παιδιά είναι η άμεση αντανάκλαση σε αυτές των κοινωνικών ζητημάτων. Ενώ μια επαγγελματική ταινία, από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι την ολοκλήρωσή της, θέλει πολύ χρόνο, για τη νεανική δημιουργία δεν απαιτείται αυτό. Μια κάμερα, που μπορεί να είναι και ένα κινητό σήμερα, και ένας κοινός υπολογιστής αρκούν για να δώσουν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Σε ελάχιστο χρόνο λοιπόν και ενώ το ζήτημα είναι «ζεστό», μπορεί να βγει προς τα έξω, να προκαλέσει συζητήσεις, να ευαισθητοποιήσει ανθρώπους ή και να κινητοποιήσει. Και επιπλέον, καθώς οι ταινίες αυτές μπορούν και κινούνται έξω από εμπορικά δίκτυα διανομής, μπορούν να πλησιάσουν ένα πολύ ευρύτερο κοινό, μέσα και έξω από τα σύνορα.

Τα παιδιά αναμφισβήτητα σε κάθε περίπτωση χαίρονται από τη συμμετοχή τους σε τέτοιες δράσεις, αλλά πάντα το ζητούμενο θα είναι τι κερδίζουν. Γι' αυτό υποστηρίζουμε πως θα έπρεπε να υπάρχει ένα κεντρικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα για όλα τα σχολεία που προϋποθέτει και την εκπαίδευση εκπαιδευτικών για να κατευθύνουν τους μαθητές στην ανάπτυξη των δημιουργικών ικανοτήτων τους.

• Η Camera Zizanio και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους θα διεξαχθούν από 30 Νοέμβρη έως 7 Δεκέμβρη. Οι αιτήσεις συμμετοχής είναι ανοιχτές μέσω της ιστοσελίδας του φεστιβάλ και της πλατφόρμας Filmfreeway. Στο YouTube κανάλι και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της Camera Zizanio μπορείτε να βρείτε πληροφορίες και ταινίες από την Camera Zizanio και το Μythos Project.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

79 χρόνια μετά ακτινοβολεί, εμπνέει και συνεγείρει, για έναν κόσμο χωρίς πολέμους και εκμετάλλευση

Εβδομήντα εννιά χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, που σφραγίστηκε με το αίμα εκατομμυρίων και συνεγείρει πολύ περισσότερους μέχρι σήμερα. Παρά τα εκατομμύρια ευρώ που διατίθενται για να γιορτάζεται την 9η Μάη η λεγόμενη «Μέρα της Ευρώπης», με σκοπό το ξαναγράψιμο της Ιστορίας και την ταύτιση φασισμού - κομμουνισμού, η επιδιωκόμενη υποβάθμιση και στρέβλωση της συμβολής των κομμουνιστών στην Αντιφασιστική Νίκη αποδεικνύεται ακατόρθωτη.

Ξημερώνοντας η 9η Μάη του 1945, η Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων. Τέσσερις μήνες αργότερα (2 Σεπτέμβρη 1945) συνθηκολόγησε και η Ιαπωνία μετά τη νίκη των σοβιετικών στρατευμάτων εναντίον της στη Μαντζουρία. Σφραγίστηκε έτσι η νίκη των λαών κατά του φασιστικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ που αποτελούσαν τα καπιταλιστικά κράτη Γερμανία - Ιαπωνία - Ιταλία και οι σύμμαχοί τους.

Οπως ο Α', έτσι και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1939 - 1945) ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της πάλης για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Αυτές οι αντιθέσεις οξύνθηκαν ακόμα περισσότερο εξαιτίας της ύπαρξης της Σοβιετικής Ενωσης, σε συνδυασμό με την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση (1929 - 1933). Τόσο πριν όσο και μετά την έναρξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, στόχος και των δύο ιμπεριαλιστικών μπλοκ, φασιστικών και μη φασιστικών καπιταλιστικών κρατών, ήταν η καταστροφή του πρώτου εργατικού σοσιαλιστικού κράτους, της ΕΣΣΔ, που αποτελούσε φάρο για όλους τους λαούς.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε διάρκεια 2.194 μέρες και απλώθηκε σε έκταση 22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Πάνω από 110 εκατομμύρια άνθρωποι επάνδρωσαν τους τακτικούς στρατούς. Οι νεκροί στον πόλεμο, στρατιωτικοί και μη, έφτασαν τα 50 εκατομμύρια.

Στη χώρα μας, οι νεκροί έφτασαν συνολικά τις 405.000 (θάνατοι από την πείνα, εκτελεσμένοι, νεκροί των μαχών, νεκροί του ελληνοϊταλικού και ελληνογερμανικού πολέμου, χιλιάδες που εξοντώθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης - κυρίως Εβραίοι της Θεσσαλονίκης - κ.ά.).

Οι πρώτες πολεμικές επιχειρήσεις άρχισαν από τις 19 Σεπτέμβρη 1931, όταν η Ιαπωνία επιτέθηκε στη Μαντζουρία και λίγα χρόνια αργότερα (3 Οκτώβρη 1935) η Ιταλία επιτέθηκε στην Αιθιοπία.

Στις 18 του Ιούλη 1936 ξέσπασε το φασιστικό - στρατιωτικό κίνημα του Φράνκο στην Ισπανία κατά της κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου. Ετσι άρχισε ο ισπανικός Εμφύλιος, που έληξε την άνοιξη του 1939 με την επικράτηση των φασιστών.

Καθοριστικό ρόλο σ' αυτήν την εξέλιξη είχαν, από τη μια, η τεράστια βοήθεια σε έμψυχο, στρατιωτικό υλικό και οικονομικά μέσα που προσέφεραν η Γερμανία και η Ιταλία στους Ισπανούς φασίστες και, από την άλλη, η υποκριτική στάση των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, της Αγγλίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ που, στο όνομα της δήθεν «μη επέμβασης» και της υποκριτικής πολιτικής του «κατευνασμού» απέναντι στον κίνδυνο του φασισμού και του πολέμου, στέρησαν από τον ισπανικό λαό τα απαραίτητα μέσα για να πολεμήσει, βοηθώντας έτσι τον Φράνκο και τους συμμάχους του.

Στις 25 του Νοέμβρη 1936, η Γερμανία και η Ιαπωνία υπέγραψαν σύμφωνο αντικομμουνιστικής στρατιωτικής συνεργασίας, γνωστό και ως «αντικομιντέρν σύμφωνο», εναντίον της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Παράλληλα, οι ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία ανέχτηκαν την προσάρτηση της Αυστρίας από τη Γερμανία στις 12 Μάρτη 1938, ενώ έναν χρόνο μετά, στις 12 Απρίλη του 1939, η Ιταλία κατέκτησε και την Αλβανία.

Στις 29 Σεπτέμβρη 1938 υπογράφτηκε το Σύμφωνο του Μονάχου, με το οποίο παραχωρήθηκε στη Γερμανία το σουδητικό τμήμα της Τσεχοσλοβακίας. Το Σύμφωνο υπέγραψαν, από τη μια, οι Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ, πρωθυπουργοί της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας, αντίστοιχα, και, από την άλλη, οι Χίτλερ και Μουσολίνι. Ο Τσάμπερλεν δήλωσε μάλιστα ότι με το Σύμφωνο του Μονάχου ήταν εξασφαλισμένη η ειρήνη.

Την 1η Σεπτέμβρη 1939, η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία, ενώ οι συμφωνίες αμοιβαίας βοήθειας που είχε υπογράψει η Πολωνία με τη Βρετανία και τη Γαλλία έμειναν στα χαρτιά. Ο πόλεμος που οι Βρετανία και Γαλλία κήρυξαν κατά της Γερμανίας δεν διεξαγόταν. Εμεινε στην Ιστορία ως ένας «παράξενος πόλεμος».

Στις επίμονες και συνεχείς προσπάθειες της Σοβιετικής Ενωσης να συνάψουν αντιφασιστική συμμαχία, οι ΗΠΑ - Βρετανία - Γαλλία κρατούσαν αρνητική στάση, ενώ συνέχιζαν την πολιτική της υπονόμευσης σε βάρος της.

Ηταν ολοφάνερο ότι τα μη φασιστικά καπιταλιστικά κράτη ενίσχυαν και ωθούσαν τη Γερμανία για να επιτεθεί όσο γινόταν πιο γρήγορα εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης. Κάτω από αυτές τις συνθήκες και με γνώμονα το κέρδισμα χρόνου, η ηγεσία της υπέγραψε στις 23 Αυγούστου 1939 το «γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης», γνωστό ως «Σύμφωνο Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ».

Το «Σύμφωνο Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ» υπογράφτηκε μόνο αφού είχε προηγηθεί το Σύμφωνο του Μονάχου μεταξύ Αγγλίας - Γαλλίας - Γερμανίας και είχαν ναυαγήσει όλες οι προηγούμενες φιλειρηνικές προσπάθειες της Σοβιετικής Ενωσης, καθώς και οι προσπάθειες να συγκροτηθεί αντιχιτλερικό μέτωπο.

Το «Σύμφωνο Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ» εξασφάλισε στην ΕΣΣΔ 21 μήνες ειρήνης, που αποδείχθηκαν ανεκτίμητοι στην πολεμική της προετοιμασία ενόψει της αναπόφευκτης γερμανικής επίθεσης. Διήρκεσε μέχρι τις 22 Ιούνη 1941, οπότε η Γερμανία το παραβίασε. Με το κωδικό όνομα «Μπαρμπαρόσα» εισέβαλε στη Σοβιετική Ενωση, με μια στρατιωτική μηχανή που έως τότε δεν είχε δει ο κόσμος. Ο Χίτλερ, και όχι μόνο αυτός, ήταν βέβαιος ότι σε λίγους μήνες θα είχε καταλάβει την ΕΣΣΔ, θα είχε συντρίψει το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος και θα είχε εξοντώσει τους κομμουνιστές.

Οι ΗΠΑ και η Βρετανία άνοιξαν το δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη κατά του «Αξονα», με την απόβαση στη Νορμανδία, μόλις στις 6 Ιούνη 1944, 3 χρόνια μετά τη δημιουργία του «αντιφασιστικού συμφώνου» (12 Ιούλη 1941) ανάμεσα σε αυτές και τη Σοβιετική Ενωση! Είχαν προηγηθεί οι εποποιίες του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ και στο Κουρσκ, που σήμαναν τη στροφή στον πόλεμο κατά του «Αξονα», ενώ το 1944 ήταν η χρονιά που ο Κόκκινος Στρατός καταδίωκε τις γερμανικές στρατιές από τα εδάφη της Σοβιετικής Ενωσης και προετοιμαζόταν να απελευθερώσει και τις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης. Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ - Βρετανίας φοβούνταν δικαιολογημένα ότι μπορούσε ο Κόκκινος Στρατός να μπει μόνος στο Βερολίνο.

Ο Β' Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος απέδειξε ότι η αντιπαράθεση καπιταλισμού - σοσιαλισμού συνεχιζόταν αμείωτη στο πλαίσιο της αντιναζιστικής - αντιχιτλερικής συμμαχίας. Ο ιμπεριαλισμός δεν χάνει ποτέ τον στρατηγικό του στόχο. Καμία προσωρινή συμμαχία με ένα τμήμα του για πολεμικούς σκοπούς δεν πρέπει να οδηγεί στην άμβλυνση του ταξικού κριτηρίου. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή σάλπισε την αντίσταση στον εισβολέα.

Στις 28 Οκτώβρη 1940, η φασιστική Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο και εισέβαλε στην Ελλάδα από το έδαφος της Αλβανίας. Η δικτατορία των Μεταξά - Γλίξμπουργκ εξέφραζε την εξουσία της αστικής τάξης σε συνεργασία με την Αγγλία, με τη συναίνεση των αστικών κομμάτων που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης και ανοχής στην κυβέρνηση Μεταξά. Ο ξεσηκωμός του λαού και ο ηρωισμός του στα πεδία των μαχών στην Πίνδο ανέκοψαν προσωρινά την εισβολή.

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή σάλπισε την αντίσταση στον εισβολέα, παρά το γεγονός ότι το ίδιο ήταν σοβαρά χτυπημένο από τη μεταξική δικτατορία, με χιλιάδες μέλη του στις φυλακές και τις εξορίες.

Επίσης, οι φυλακισμένοι κομμουνιστές, από την πρώτη στιγμή, ζήτησαν να αποφυλακιστούν για να πολεμήσουν στο μέτωπο, η μεταξική δικτατορία αρνήθηκε και στη συνέχεια τους παρέδωσε στους κατακτητές.

Στις 27 Απρίλη 1941, γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα και η χώρα βρέθηκε υπό την τριπλή κατοχή της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Βουλγαρίας. Ενα μέρος του αστικού πολιτικού κόσμου επέλεξε την ανοιχτή συνεργασία με τους κατακτητές. Ενα άλλο διέφυγε, μαζί με το Παλάτι, στο εξωτερικό (Κάιρο και Λονδίνο), παίρνοντας μαζί του τις τεράστιες ποσότητες των κρατικών αποθεμάτων σε χρυσό. Ενα τρίτο, που έμεινε στην Ελλάδα, απείχε από τον αγώνα, προσβλέποντας καιροσκοπικά σε μελλοντικές εξελίξεις, ενώ ένα άλλο συμμαχικό της Βρετανίας, που ανέλαβε να διεξαγάγει αντικατοχικό αγώνα, συνεργαζόταν στην πλειοψηφία του και με τους κατακτητές, για να χτυπηθούν το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να οργανωθεί η αντίσταση στον κατακτητή. Αποτέλεσε τον βασικό εμπνευστή, καθοδηγητή και αιμοδότη της ΕΑΜικής Αντίστασης. Εδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του. Με πρωτοβουλία του, αμέσως μετά την έναρξη της κατοχής, δημιουργήθηκαν το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ - 16 Ιούλη 1941) και στις 27 Σεπτέμβρη 1941 το ΕΑΜ. Στο ΕΑΜ και στις οργανώσεις του (ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, Εθνική Αλληλεγγύη, ΕΤΑ, ΟΠΛΑ, ΕΛΑΝ) συσπειρώθηκε η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Το ΕΑΜ οργάνωσε την ένοπλη λαϊκή αντίσταση και έσωσε τον λαό από την πείνα. Δημιούργησε φύτρα εξουσίας στις απελευθερωμένες περιοχές (Αυτοδιοίκηση, Λαϊκή Δικαιοσύνη). Τροφοδότησε τη λαϊκή πολιτιστική ανάταση. Στις 10 Μάρτη 1944 ορκίστηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), το κεντρικό πολιτικό όργανο διοίκησης των απελευθερωμένων περιοχών.

Χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ΕΑΜίτες έδωσαν τη ζωή τους. Η Καισαριανή, το Κούρνοβο, η Ακροναυπλία, η Κοκκινιά, το Χαϊδάρι, ο Αϊ - Στράτης, το Μονοδένδρι, το στρατόπεδο «Παύλος Μελάς» είναι μερικοί μόνο από τους τόπους της θυσίας.

Αυτός ο μαζικός λαϊκός αγώνας δεν κατόρθωσε να φθάσει στην τελική νίκη. Το ΚΚΕ, παρά την προσφορά του, δεν ήταν επαρκώς στρατηγικά - πολιτικά προετοιμασμένο να θέσει το ζήτημα της κατάκτησης της εργατικής εξουσίας ως αποτέλεσμα της αντιστασιακής πάλης και έπαθλο του λαϊκού αγώνα. Δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις μιας πορείας που μπορούσε, τουλάχιστον από την άποψη του υποκειμενικού παράγοντα, να οδηγήσει στη νίκη, στην εργατική εξουσία.

Αποσπάστηκε η πάλη ενάντια στον πόλεμο και στον φασισμό - ναζισμό από την ανάγκη της πάλης για την εργατική εξουσία.

Η Σοβιετική Ενωση σήκωσε το κύριο βάρος του πολέμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι και το καλοκαίρι του 1944, όταν στη δυτική Ευρώπη οι αμερικανοβρετανικές δυνάμεις αντιμετώπιζαν 75 γερμανικές μεραρχίες, ο Κόκκινος Στρατός είχε καθηλώσει 200 στο ανατολικό μέτωπο! Η ΕΣΣΔ είχε την καθοριστική συμβολή με τεράστιο κόστος. Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά: Οι νεκροί της ξεπέρασαν τα 20 εκατομμύρια, ανάμεσά τους το άνθος των κομμουνιστών, οι πιο νέες, ικανές και παραγωγικές ηλικίες. Αντίστοιχα, οι νεκροί της Βρετανίας έφτασαν τις 375.000 και των ΗΠΑ τις 405.000. Οι ανθρώπινες θυσίες της ΕΣΣΔ, μαζί με τους ανάπηρους και τους τραυματισμένους, πλησίασαν τα 30 εκατομμύρια!

Το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών, των εργοστασίων, του πλούτου που είχε δημιουργήσει με μεγάλο μόχθο και ενθουσιασμό ο σοβιετικός λαός με τη σοσιαλιστική οικοδόμηση δύο δεκαετιών, καταστράφηκε και λεηλατήθηκε από τους ναζί εισβολείς. Τα στοιχεία είναι ασύλληπτα: Σε σωρούς ερειπίων μετατράπηκαν 1.710 πόλεις. Κάηκαν 70.000 χωριά και κεφαλοχώρια. Καταστράφηκαν ολοκληρωτικά ή εν μέρει 32.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις και 65.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών. Καταληστεύτηκαν 98.000 κολχόζ, 5.000 σοβχόζ και μηχανοτρακτερικοί σταθμοί, χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, ανώτερα ιδρύματα και βιβλιοθήκες.

Η νίκη της Σοβιετικής Ενωσης κατά της ναζιστικής Γερμανίας και των συμμάχων της, με ηγέτη τον Ι. Β. Στάλιν, επιτεύχθηκε χάρη: Στον ρόλο της εργατικής σοβιετικής εξουσίας στη δημιουργία και στην οργάνωση της αμυντικής θωράκισης της Σοβιετικής Ενωσης. Στα πλεονεκτήματα που προσφέρουν η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο των λαϊκών μαζών, με ηγέτιδα δύναμη την εργατική τάξη. Στον ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος ως επαναστατικής εργατικής πρωτοπορίας. Αποτελεί ένα τεράστιο ιστορικό δίδαγμα για το παρόν και το μέλλον του επαναστατικού κινήματος.

Θα ήταν αδύνατη η σωτηρία της Σοβιετικής Ενωσης αν δεν είχε διανύσει, στα μόλις 20 χρόνια από τη λήξη του εμφύλιου πολέμου που ακολούθησε την Οκτωβριανή Επανάσταση, μια τεράστια απόσταση στον δρόμο της συνειδητά σχεδιασμένης κοινωνικοοικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα της χώρας μας αναδείχθηκε σε ένα από τα πιο μαζικά των κατεχόμενων χωρών, δίπλα σε αυτό της Γιουγκοσλαβίας. Ολα τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, τα παρτιζάνικα τμήματα, με την ηρωική και ένοπλη πάλη τους καθήλωσαν εκατοντάδες εχθρικές μεραρχίες. Προξένησαν σημαντικές καταστροφές στα στρατεύματα κατοχής.

Για την 9η Μάη του 1945, ως σύμβολο της Αντιφασιστικής Νίκης, τρέφουν άσβεστο μίσος οι διακρατικές ενώσεις, τα κάθε λογής διαπιστευμένα όργανα, που υπηρετούν τον καπιταλισμό. Επιχειρούν να τη σβήσουν από τη μνήμη, παραχαράσσουν το περιεχόμενό της, αντιστρέφουν την ιστορική αλήθεια. Αυτό αποτελεί συστατικό της αντικομμουνιστικής - αντισοσιαλιστικής προπαγάνδας τους, προκειμένου να κρύψουν την οργανική διασύνδεση που έχει το τερατούργημα του ναζισμού - φασισμού με τον μονοπωλιακό καπιταλισμό και τις μεγάλες ευθύνες των αστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Στις πρώτες θέσεις αυτής της μεθοδευμένης βρώμικης εκστρατείας βρίσκεται η καπιταλιστική Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ιδιαίτερα μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες (1989 - 1991), η προσπάθεια να ξαναγραφτεί η Ιστορία του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου πήρε διαστάσεις συντονισμένης και ξέφρενης εκστρατείας.

Ο ιμπεριαλισμός επιχειρεί να σβήσει την προσφορά του Κομμουνιστικού Κινήματος, να κρύψει τις κατακτήσεις του σοσιαλιστικού συστήματος. Επιχειρούν να χειραγωγήσουν τις νεότερες γενιές, με τη μαύρη προπαγάνδα, να τις υποτάξουν μαζικά στα σημερινά του εγκλήματα. Ο αντικομμουνισμός αποτελεί παγκόσμια ιδεολογική και πολιτική δράση των δυνάμεων του κεφαλαίου, προκειμένου να υψωθούν απέραστα τείχη, για να μη βγει ο κόσμος από το πισωγύρισμα που τον έφερε η αντεπανάσταση του 1989 - 1991.

Πρωτοστατώντας η Ευρωπαϊκή Ενωση στην αντικομμουνιστική υστερία, καθιέρωσε την 9η Μάη ως «Μέρα της Ευρώπης», απαλείφοντας τη «Μέρα της Νίκης των Λαών»! Καθόλου τυχαίο το ότι η εκδίωξη των γερμανικών στρατευμάτων από τον Κόκκινο Στρατό και η απελευθέρωση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης ονοματίζονται κατοχή! Στη Γερμανία και στην Αυστρία, οι λιποτάκτες του γερμανικού στρατού, που αυτομόλησαν στους αντιπάλους, κυρίως στον σοβιετικό Στρατό, ουσιαστικά θεωρούνται «εθνική ντροπή»!

Η ΕΕ και οι ΗΠΑ στηρίζουν την επιχείρηση ιστορικής αποκατάστασης και δικαίωσης των φασιστών στις χώρες της Βαλτικής και στην Ουκρανία, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου συντάχθηκαν με τους ναζί. Τους βάφτισαν «αγωνιστές της δημοκρατίας», επειδή πολέμησαν ενάντια στον Κόκκινο Στρατό και στη σοβιετική εξουσία.

Εβδομήντα εννιά χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα διδάγματα από αυτόν ενισχύουν τη θέση ότι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη εναλλακτική λύση είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός. Είναι η απαλλαγή της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, η θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού, της ενεργητικής συμμετοχής των εργαζομένων στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών.

Η όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και οι κλιμακούμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι, σε Ουκρανία, Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Βαλκάνια κ.α. σκιαγραφούν όλο και πιο έντονα την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου στην ευρύτερη περιοχή, με συμμετοχή και της χώρας μας.

Απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στην κρίσιμη κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, από την άποψη των αντιθέσεων που οξύνονται, η στάση του ΚΚΕ είναι η μόνη που μπορεί να εκφράσει το πραγματικό συμφέρον του λαού: Να μην παγιδευτεί στις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης, να μη διαλέξει ιμπερια-ληστή! Να δώσει οργανωμένα τη μάχη για απεμπλοκή από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, δυναμώνοντας την πάλη για ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, που φέρνει μόνο φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση.

Eκδηλώσεις για την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών

Πέμπτη 9 Μάη

-- Στις 6 μ.μ., στο Πάρκο Νικόπολης στη Θεσσαλονίκη, θα μιλήσει ο Λεωνίδας Στολτίδης, βουλευτής του ΚΚΕ.

-- Στις 7 μ.μ. η ΚΟ Ασπροπύργου του ΚΚΕ καλεί στην πλατεία Γενοκτονίας στην Γκορυτσά Ασπροπύργου. Θα μιλήσει ο Χρήστος Τσοκάνης, βουλευτής του ΚΚΕ.

Σάββατο 11 Μάη

-- Στις 7 μ.μ. οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη Ν. Φιλαδέλφεια και η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ καλούν στην πλατεία Πατριάρχου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Θα μιλήσει η Τούλα Μητσέα, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Δευτέρα 13 Μάη

-- Στις 7.30 μ.μ. οι ΚΟ Καλλιθέας του ΚΚΕ και η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ καλούν στην πλατεία Δαβάκη. Θα μιλήσουν ο Θοδωρής Κωτσαντής, υποψήφιος ευρωβουλευτής, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, και η Ρούλα Ελευθεριάδου, στέλεχος του ΚΚΕ, πρόεδρος του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Ποντίων Αθήνας και μέλος του ΓΣ της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

-- Στις 7.30 μ.μ. η ΚΟ Ασπρων Χωμάτων - Ρέντη του ΚΚΕ καλεί στην πλατεία Παλαιού Βυρσοδεψείου. Θα μιλήσει η Κλειώ Χριστοπούλου, υποψήφια ευρωβουλευτής και μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΤΗΣ ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ

Στοιχείο της αντιδραστικής ταυτότητας της ΕΕ η παραχάραξη της Ιστορίας και ο αντικομμουνισμός

Μια ξεχωριστή εκδήλωση πραγματοποίησαν το Σάββατο 29 Απρίλη στο ΚΥΒΕ Περιστερίου οι Κομματικές Οργανώσεις Περιστερίου του ΚΚΕ και το τοπικό Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, με θέμα «Ο ρόλος της ΕΕ στην επιχείρηση αναθεώρησης της Ιστορίας για την κρίσιμη δεκαετία του '40. Με το ΚΚΕ κρατάμε ζωντανή την ιστορική μνήμη».

Στην εκδήλωση μίλησαν ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής και εκ νέου υποψήφιος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Κώστας Σκολαρίκος, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ.

Λίγες μέρες μετά την εκδήλωση ο βρώμικος ρόλος της ΕΕ επιβεβαιώθηκε ξανά, με το αντικομμουνιστικό και ανιστόρητο προεκλογικό σποτ του Ευρωκοινοβουλίου, όπου δηλώσεις ανθρώπων που έζησαν τη ναζιστική θηριωδία τσουβαλιάζονται με «μαρτυρίες» σκοπιμότητας από τις χώρες του σοσιαλισμού, αναπαράγοντας την άθλια και επικίνδυνη για τους λαούς εξίσωση του φασιστικού τέρατος με τον κομμουνισμό.

Σημειωτέον, η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο έντονων αντιδράσεων ενάντια στην απόφαση της δημοτικής αρχής Παχατουρίδη του Περιστερίου να τοποθετήσει ένα περίπτερο μπροστά από την πρόσοψη του Μουσείου ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, που με τα εκθέματα, τη συνολικότερη λειτουργία και τις δράσεις του επιδιώκει να κρατήσει ζωντανή στη συλλογική μνήμη, να προβάλει και να αναδείξει τη σπουδαία αγωνιστική Ιστορία του λαού της πόλης και της Δυτικής Αθήνας, κόντρα στην επιχείρηση αναθεώρησης της Ιστορίας.

Οι ομιλητές κατήγγειλαν τη στάση της δημοτικής αρχής και εξέφρασαν το αίτημα του λαού της πόλης, σωματείων και φορέων να απομακρυνθεί το περίπτερο από την είσοδο του Μουσείου.

Στοχεύουν στο παρελθόν για να ξορκίσουν το μέλλον του λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος

Στην ομιλία του ο Κ. Σκολαρίκος τόνισε μεταξύ άλλων ότι η ΕΕ «από τη φύση της ως διακρατική καπιταλιστική συμμαχία είναι προσανατολισμένη στην προάσπιση των καπιταλιστικών συμφερόντων και της καπιταλιστικής εξουσίας στα κράτη - μέλη της.

Αυτή η αποστολή δεν εκπληρώνεται μόνο μέσα από ένα πολύπλευρο αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο και τους μηχανισμούς καταστολής που στρέφονται ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, αλλά και μέσω της αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας και κατά προέκταση της αστικής ιστοριογραφίας.

Η από μέρους της αστικής ιστοριογραφίας προβολή του καπιταλισμού ως έσχατου και ανυπέρβλητου ορίου στην ιστορία της ανθρωπότητας και ταυτόχρονα η δυσφήμιση των στιγμών ανάτασης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της οργανωτικής και ιδεολογικής - πολιτικής του πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος, αποτελούν προϋπόθεση για την εξασφάλιση της συναίνεσης των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων στην καπιταλιστική εξουσία και της διαιώνισης της εκμετάλλευσής τους.

Ακριβώς γι' αυτό, η Ευρωπαϊκή Ενωση πρωτοστατεί στην παραχάραξη και την αναθεώρηση της Ιστορίας με επίκεντρο τον ιμπεριαλιστικό Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε πανευρωπαϊκά εργατικές - λαϊκές μάζες βγήκαν στο προσκήνιο της Ιστορίας, παλεύοντας με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και με το όπλο στο χέρι να γίνουν κύριοι της μοίρας τους».

Ο ομιλητής υπογράμμισε πως κύριο όχημα για την αναθεώρηση της Ιστορίας είναι η ταύτιση φασισμού - κομμουνισμού. «Το 2009, η Ευρωπαϊκή Ενωση όρισε την 23η Αυγούστου ως ημέρα μνήμης για τα θύματα των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων, επιχειρώντας να τοποθετήσει κάτω από αυτή την ταμπέλα τον φασισμό και τον κομμουνισμό.

Οπως αναφέρεται σε σχετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, "η Ευρώπη δεν θα είναι ενωμένη, εκτός εάν μπορεί να διαμορφώσει μια κοινή γνώμη για την ιστορία της, αναγνωρίζοντας τον ναζισμό, τον σταλινισμό και τα φασιστικά και κομμουνιστικά καθεστώτα ως κοινή κληρονομιά και ανοίγοντας έναν τίμιο και επιμελή διάλογο για τα εγκλήματά τους".

Η θεωρητική καταδίκη του φασισμού εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι τουλάχιστον προκλητική, αν αναλογιστεί κανείς ότι πρώην ναζί συμμετείχαν σε επιτελικές θέσεις του προδρόμου της, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας. Ενδεικτικά, ο Βάλτερ Χαλστάιν, πρώτος πρόεδρος της Κομισιόν την περίοδο 1958-1967, που στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναφέρεται ως πρωτεργάτης της, υπήρξε στέλεχος του ναζιστικού κόμματος.

Φυσικά αυτό δεν αποτελεί μια κάποια ιδιαιτερότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γενικότερα, την επομένη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πολλά από τα στελέχη του ναζιστικού και φασιστικού καθεστώτος ή κατά τόπους συνεργάτες τους βρήκαν ασφαλές καταφύγιο στην αγκαλιά των καπιταλιστικών κρατών και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, αφού θεωρήθηκαν χρήσιμοι στον αγώνα εναντίον του κομμουνισμού.

Ενδεικτικά, ο Πάουλ Ντίκοπφ, πρώην στέλεχος του ναζιστικού κόμματος και των SS, έκανε καριέρα στους μηχανισμούς καταστολής της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, προστατεύοντας ή και στρατολογώντας άλλους πρώην ναζί, προτού αναλάβει επικεφαλής της Interpol το διάστημα 1968-1972 και ενώ ήταν πληροφοριοδότης της CIA.

Ανάλογα, ο Αντολφ Χόιζενγκερ, επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Στρατού της ναζιστικής Γερμανίας το 1944, το 1961 αναδείχτηκε σε πρόεδρο της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ. Αλλά και στην Ελλάδα, μετά την Απελευθέρωση, η κυβέρνηση Παπανδρέου και οι Βρετανοί σύμμαχοί της αξιοποίησαν τους άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας και άλλων δοσιλογικών οργανώσεων, προκειμένου να χτυπήσουν το ΚΚΕ και το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και να στελεχώσουν τις ένοπλες δυνάμεις και γενικότερα τους μηχανισμούς καταστολής του καπιταλιστικού κράτους.

Η θεωρητική καταδίκη του φασισμού από την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι προκλητική για έναν ακόμα λόγο. Τα χρόνια της ύπαρξής της και με τις δικές της πλάτες σε πολλά ευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη, όπως στα κράτη της Βαλτικής, την Πολωνία, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία, την Ουκρανία, ξηλώνονται αντιφασιστικά μνημεία και ανεγείρονται μνημεία των ναζιστικών "Waffen SS" (Ες-Ες), ενώ παράλληλα απαγορεύονται κομμουνιστικά σύμβολα και η δράση των Κομμουνιστικών Κομμάτων και των Κομμουνιστικών Νεολαιών».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Κ. Σκολαρίκος σημείωσε: «Ο ιδεολογικός - πολιτικός αγώνας τους είναι ταξικός και γι' αυτό μονομέτωπος και αφορά την ανακοπή του εργατικού - λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος.

Οι ιθύνοντες της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας κατανοούν καλά ότι οι λαοί της Ευρώπης ερχόμενοι καθημερινά αντιμέτωποι με τις καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις, την ανεργία και την πείνα, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την προσφυγιά, αργά ή γρήγορα θα αναζητήσουν άλλο δρόμο, θα φτάσουν στο δίλημμα που έθεσε ο Λένιν πριν από 100 χρόνια, όταν έλεγε:

"...Το ζήτημα μπαίνει τώρα έτσι: Να πεινάμε και να τραβάμε στο μακελειό για τα συμφέροντα άλλων, για ξένα συμφέροντα, ή να προσφέρουμε μεγάλες θυσίες για τον σοσιαλισμό, για τα συμφέροντα των 9/10 της ανθρωπότητας"».

«Στρεφόμενοι ενάντια στο ιστορικό παρελθόν του εργατικού - λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος επιχειρούν να ξορκίσουν και το μέλλον του. Ταυτίζοντας τον φασισμό με τον κομμουνισμό, επιχειρούν να συγκαλύψουν ότι η αμφισβήτηση της εξουσίας τους δεν έρχεται από το μαύρο παρελθόν, αλλά από το φωτεινό μέλλον του σοσιαλισμού», πρόσθεσε.

Στη συνέχεια στάθηκε στην ελληνική περίπτωση, με τις διάφορες φάσεις στην παραχάραξη της Ιστορίας της δεκαετίας 1940-1949: Από τον ξέφρενο αντικομμουνισμό που αποτυπώθηκε στην αστική ιστοριογραφία μετά τον αγώνα του ΔΣΕ, στην προσαρμογή την περίοδο που ακολούθησε μετά την πτώση της χούντας λόγω της χρεοκοπίας του αντικομμουνισμού της τελευταίας και λόγω της ανόδου του εργατικού - λαϊκού κινήματος, μέχρι την επικράτηση της αντεπανάστασης και την επάνοδο όλων των μουχλιασμένων επιχειρημάτων της μετεμφυλιακής καπιταλιστικής προπαγάνδας που επανήλθαν σε νέο περιτύλιγμα.

Καταλήγοντας ανέφερε: «Οσο και να σπείρουν τη μούχλα της αστικής προπαγάνδας στα μυαλά, όσο και να επιδιώξουν να φρενάρουν τη ριζοσπαστικοποίηση των εργατικών - λαϊκών συνειδήσεων, όσο και να στηρίξουν τη συσκότιση της Ιστορίας, τα ιδεολογήματά τους δεν μπορούν να επικρατήσουν οριστικά, γιατί έρχονται σε σύγκρουση με την αντικειμενική πραγματικότητα, με τη ζωή και τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων, με την ιστορική αναγκαιότητα υπέρβασης της καπιταλιστικής εξουσίας (...)

Με ΚΚΕ δυνατό, ερχόμαστε σε σύγκρουση με τα ιδεολογήματα του καπιταλιστικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οπλιζόμαστε από την Ιστορία, τους αγώνες και τους λαούς μας, για να σπάσουμε τα δεσμά της ΕΕ, για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού».

Πλυντήριο του φασισμού - ναζισμού η εξίσωσή του με τον σοσιαλισμό

Στην ομιλία του ο Κ. Παπαδάκης μεταξύ άλλων τόνισε: «Ο αντικομμουνισμός δεν είναι απλά μια τοποθέτηση της ΕΕ, είναι στοιχείο της ίδιας της αντιδραστικής ταυτότητάς της και του χαρακτήρα της, της ίδιας της αποστολής της (...)

Εκατομμύρια ευρώ δίνονται κάθε χρόνο, με σκοπό να ξαναγραφτεί η Ιστορία, σε επιστημονικές μελέτες και προγράμματα, όπως αυτό με την επωνυμία "Πολίτες, ισότητα, δικαιώματα και αξίες", που προωθεί αντικομμουνιστικές δράσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωκοινοβούλιο χρηματοδοτούν δράσεις με σκοπό την προώθηση του λεγόμενου "ευρωπαϊκού τρόπου ζωής".

Στους στόχους του προγράμματος αναφέρεται ως πρώτος: "Η υποστήριξη έργων που αποσκοπούν στην υπόμνηση καθοριστικών για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία γεγονότων, όπως η άνοδος στην εξουσία απολυταρχικών και ολοκληρωτικών καθεστώτων", δηλαδή ο στόχος είναι να εμποτιστούν οι λαοί και ιδιαίτερα η νεολαία με αντικομμουνισμό, με την προκλητική κι ανιστόρητη εξίσωση του κομμουνισμού με το τέρας του φασισμού.

Μάλιστα, επικαλούνται τον ολοκληρωτισμό γι' αυτό το άθλιο τσουβάλιασμα, όμως ο φασισμός αποτελεί γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού, μορφή διαχείρισής του, εξ ου και η κοινή οικονομική τους βάση, η εξουσία των μονοπωλίων, την οποία μόνο ο σοσιαλισμός ανατρέπει, ο πιο συνεπής πολέμιος του φασισμού και του καπιταλισμού που τον γεννά. Το εν λόγω λοιπόν πρόγραμμα χρηματοδοτείται ως το 2027 με 1,7 δισ., ενώ το Ευρωκοινοβούλιο ζήτησε πρόσφατα αυτό να ανέβει στα 2,6 δισ.».

«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο», συνέχισε, «παίζει σημαντικό ρόλο, μέσα από τις εκθέσεις, ψηφίσματα και μέσο όρο περίπου 30 εκδηλώσεις, εκθέσεις που διοργανώνει κάθε χρόνο με άμεσο ή έμμεσο περιεχόμενο τον αντικομμουνισμό, κυρίως από αντικομμουνιστές κι άλλα φασιστοειδή, ευρωβουλευτές που βρίσκουν φιλόξενες αγκαλιές στα κτίρια του Ευρωκοινοβουλίου. Ανεξαρτήτως πολιτικής προσέγγισης η πραγματικότητα δείχνει ότι φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, ακροδεξιοί ταυτίζονται στον αντικομμουνισμό και συναντιούνται με αυτόν τον εκλεπτυσμένο των οπορτουνιστών, των ευρωκομμουνιστών».

Επισήμανε ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο γεγονός πως «προσπαθούν επίσης να παραχαράξουν την Ιστορία παραλλάσσοντας το νόημα σημαντικών επετείων. Η 9η Μάη, για παράδειγμα, συμβολίζει τη συντριβή του φασισμού και η ΕΕ εδώ και χρόνια εκείνη τη μέρα γιορτάζει τη "Μέρα της Ευρώπης", αποσιωπώντας ότι τότε τσακίστηκε και υποτάχθηκε το ναζιστικό τέρας. Προσπαθώντας η ΕΕ να φτιάξει έναν ιδεολογικό χυλό - δηλητήριο σχετικά με τις "ευρωπαϊκές" σάπιες "αξίες" δεν θα καταφέρει ποτέ να διαγράψει την ιστορική φωτογραφία με την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο να ανεμίζει στο Ράιχσταγκ».

Αναφερόμενος στο σήμερα που έχει φουντώσει η συζήτηση για τη λεγόμενη «ακροδεξιά στροφή» στις χώρες της Ευρώπης, προβάλλοντας την ΕΕ ως δήθεν πολέμια της ακροδεξιάς, υπογράμμισε ότι «πρόκειται για μια αντιστροφή της πραγματικότητας» και εξήγησε:

«Γιατί η Λεπέν και ο Μακρόν μαζί ψήφισαν τον νόμο στη Γαλλία σε βάρος των μεταναστών, η Κομισιόν μαζί με την ακροδεξιά κυβέρνηση Μελόνι στην Ιταλία και την επερχόμενη ουγγρική προεδρία στην ΕΕ από κοινού καταστρώνουν σχέδιο εξορίας των προσφύγων στην Τυνησία, στη Ρουάντα, στην Αλβανία, σε σύγχρονα κολαστήρια και στρατόπεδα συγκέντρωσης με βάση και το νέο Σύμφωνο - έκτρωμα της ΕΕ για το Ασυλο και τη Μετανάστευση.

Από πού κι ως πού αντισυστημικοί οι ακροδεξιοί που υμνολογούν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ; Μάλιστα, πλέον έχουν όλοι τους "μαζέψει" και κάτι μισόλογα που έλεγαν παλιότερα για αποχώρηση από την ΕΕ, ενώ όπου κυβερνούν, σαν να μην τρέχει τίποτα, στηρίζουν την κερδοφορία των ομίλων. Αποτελούν τους καλύτερους υπηρέτες του εκμεταλλευτικού συστήματος, της αστικής τάξης κάθε χώρας, εφαρμόζοντας πολιτική υπέρ της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και τσακίσματος των εργατικών δικαιωμάτων.

Οι λαοί έχουν πείρα και χρειάζεται να την αξιοποιήσουν. Καμία συμπαράταξη των λεγόμενων "δημοκρατικών δυνάμεων" της αναπαλαιωμένης σοσιαλδημοκρατίας, καμία "προοδευτική διακυβέρνηση" δεν μπορεί να συγκρουστεί με τον φασισμό. Αυτός δεν αντιμετωπίζεται με υπομνήματα ούτε εξολοθρεύεται με δικαστικές αποφάσεις. Και αυτό γιατί όλα τα παραπάνω στην ουσία αφήνουν άθικτη τη ρίζα του προβλήματος, τις ίδιες τις σχέσεις εκμετάλλευσης αυτού του βάρβαρου συστήματος που γεννούν και τον φασισμό.

Μόνο η ενίσχυση του ΚΚΕ θα είναι αντίβαρο και στην ακροδεξιά, στον φασισμό, μόνο ένα πιο δυνατό ΚΚΕ με περισσότερες δυνάμεις πρώτα και κύρια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα θα τους αντιμετωπίζει στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές. Για να ορθώνεται τείχος αντίστασης σε κάθε ρατσιστική, ομοφοβική αντίληψη από το ίδιο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα».

Ο Κ. Παπαδάκης έφερε ακόμη ένα παράδειγμα, όπου ομάδα ευρωβουλευτών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος συνέταξε το κατάπτυστο ψήφισμα με τίτλο «Για τη σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης». Ανάμεσα σε άλλα, αυτό το κείμενο καταδίκαζε την ΕΣΣΔ και τον Κόκκινο Στρατό ως συνεργάτες των ναζί! Εφτασαν δηλαδή σε σημείο να εξισώσουν τον σοβιετικό λαό, που έδωσε 20.000.000 νεκρούς στην πάλη ενάντια στον ναζισμό... με τους χιτλερικούς!

«Αυτό το ψήφισμα του Σεπτέμβρη του 2019 αποτέλεσε συνέχεια της Διακήρυξης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Μάη του 2019 που έχει και την υπογραφή της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και μιλούσε για "σιδηρούν παραπέτασμα" που είχε υψωθεί στην Ευρώπη. Να, λοιπόν, ο πάντα βρώμικος ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού», πρόσθεσε.

Ωστόσο, όπως θύμισε, «παρ' όλη την προσπάθειά τους πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι το ψήφισμα δεν είχε τη φιλόδοξη κατάληξη των εμπνευστών του. Είναι αλήθεια ότι χάρη σε μια μεγάλη κινητοποίηση, που στην πρώτη γραμμή της βρέθηκαν το ΚΚΕ και η Ευρωκοινοβουλευτική του Ομάδα, ξεσκεπάστηκαν οι ανιστόρητες λαθροχειρίες αυτής της αθλιότητας».

Οσον αφορά την έκθεση για τη λεγόμενη «ευρωπαϊκή ιστορική συνείδηση» ο Κ. Παπαδάκης ανέφερε ότι «παρέχουν ένα ισχυρό αίσθημα σκοπού για το "ευρωπαϊκό ειρηνευτικό εγχείρημα". Αυτό το "ειρηνευτικό εγχείρημα" το βιώνουν από πρώτο χέρι οι λαοί της ΕΕ με τα δισ. ευρώ που δίνει η ΕΕ για πολεμικούς εξοπλισμούς στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπως και στην αμέριστη στήριξη του κράτους - κατακτητή Ισραήλ για τη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα κι ενώ ετοιμάζεται το ισραηλινό κράτος - δολοφόνος να ισοπεδώσει και τη Ράφα και οξύνει τον επικίνδυνο ανταγωνισμό του με το Ιράν».

Ανάμεσα στα «έργα και τις ημέρες» της ΕΕ αναφέρθηκε επίσης και στο λεγόμενο «Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας» στις Βρυξέλλες, ένα «"μνημείο" αντικομμουνισμού κι ιστορικής παραχάραξης σε ένα κτίριο δίπλα στο Ευρωκοινοβούλιο. Δεν είναι τυχαίο ότι απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε μαθητές, φοιτητές, νέους που αγωνιούν για το μέλλον τους και θέλουν να τους μπολιάσουν με αντικομμουνισμό, συνδυάζοντας και τις χρηματοδοτούμενες επισκέψεις στο Ευρωκοινοβούλιο. Επιπλέον να σημειώσουμε ότι μέλος του ΔΣ είναι και ο ευρωβουλευτής πλέον της Νέας Αριστεράς Παπαδημούλης».

Ολοκληρώνοντας την ομιλία ο Κ. Παπαδάκης τόνισε ότι σήμερα είμαστε περισσότεροι από χτες. Υπογράμμισε ότι έχει κυλήσει αρκετό νερό στο αυλάκι από τότε που το ΚΚΕ, στα δύσκολα πρώτα χρόνια της αντεπανάστασης, έδωσε το σάλπισμα να σηκώσουμε ψηλά την κόκκινη σημαία, με οδηγό την ισχυρή ακλόνητη πεποίθηση των κομμουνιστών ότι παρά τις ανατροπές, το μέλλον είναι ο σοσιαλισμός και ότι η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη των λαών. «Σε πείσμα όσων κήρυτταν το τέλος της Ιστορίας και του ΚΚΕ, η Ιστορία τούς διέψευσε. Με οδηγό τη γνώση για τις νομοτέλειες στην εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών και των νόμων που κινούν την Ιστορία, προχωρούμε».

«Σήμερα συμπορεύονται με το ΚΚΕ πολλοί που εκτίμησαν τη διαχρονικά ακέραιη στάση του, τη συνέπεια και τη μαχητικότητά του. Απευθύνουμε κάλεσμα σήμερα σε αυτούς που θέλουν να στείλουν μήνυμα στην κυβέρνηση και να της κόψουν τη φόρα, σε όσους θέλουν να αποδοκιμάσουν την ΕΕ, σε όλους αυτούς που δεν της έχουν εμπιστοσύνη, που ανησυχούν για τη διαρκή επιδείνωση της ζωής τους και τις μεγάλες ευθύνες της ΕΕ γι' αυτό».

Στο πλευρό των εργαζομένων το ΚΚΕ

Στο πλευρό των εργαζομένων βρίσκεται διαχρονικά το ΚΚΕ, στηρίζοντας με κάθε μέσο την πάλη τους, τόσο για τα δικαιώματά τους όσο και για τις θέσεις εργασίας. Ετσι, και τώρα, από την πρώτη στιγμή που οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν για τις νέες δυσάρεστες εξελίξεις, η ΤΟ Ημαθίας του ΚΚΕ σημείωσε:

«Οι εργαζόμενοι έχουν πείρα, με τον αγώνα τους κατάφεραν να διασφαλίσουν όλα αυτά τα χρόνια να μη χαθούν μια σειρά από δικαιώματα. Εχουν δει τους συναδέλφους από όλα τα κλωστοϋφαντουργεία της περιοχής με τον αγώνα τους να κερδίζουν δεδουλευμένα, δικαιώματα, να εξασφαλίζουν ότι θα βγουν στη σύνταξη όσοι ήταν κοντά, όταν έκλεισαν τα εργοστάσια.

Το ΚΚΕ, όλα αυτά τα χρόνια, στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων της "Βαρβαρέσος", που μέσα από το σωματείο τους, με πολύμορφες πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις, έχουν βάλει φρένο στα σχέδια κλεισίματος του εργοστασίου, στις απολύσεις και στην απληρωσιά. Και αυτήν τη φορά το ΚΚΕ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις ώστε να μη χαθεί ούτε μια θέση εργασίας, να μην κλείσει το εργοστάσιο, να πληρωθούν όλα τα δεδουλευμένα τους όλοι οι εργάτες».

Η Οργάνωση του Κόμματος καλεί σε συμπόρευση με το ΚΚΕ για την πραγματική διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα που στριμώχνει τις ζωές μας στη μέγγενη του κόστους - οφέλους. Και σημειώνει: «Τόσο οι εργαζόμενοι όσο και ο λαός της περιοχής μπορούν να βγάλουν ακόμη πιο ώριμα συμπεράσματα και από αυτές τις εξελίξεις, να δώσουν δύναμη στη δύναμή τους, ενισχύοντας το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές, δυναμώνοντας τον αγώνα που ανοίγει τον δρόμο για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και τη ζωή των εργαζομένων, για να γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του».

ΝΗΜΑΤΟΥΡΓΙΑ «ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ»

Διαχρονικό έγκλημα κυβερνήσεων, εργοδοσίας και ΕΕ με θύματα τους εργαζόμενους

Τα χρέη της εργοδοσίας προς τους εργαζόμενους ξεπερνούν τα 7 εκατομμύρια ευρώ και αφορούν τόσο τους εργαζόμενους που συνέχιζαν να εργάζονται μέχρι και πριν από λίγες μέρες, όσο και δεδουλευμένα εργαζομένων που έφυγαν με «οικειοθελή αποχώρηση» ή βγήκαν στη σύνταξη, αλλά και όσους απολύθηκαν και δεν τους έχει καταβληθεί ακόμη αποζημίωση.

Αμέσως οι εργαζόμενοι, με οργανωτή του αγώνα τους το σωματείο τους, μέσα από μαζική Γενική Συνέλευση, αποφάσισαν αγωνιστικές δράσεις και παρεμβάσεις, με πρώτη την απεργιακή συγκέντρωση της 1ης Μάη. Συνεχίζουν με κινητοποίηση την Πέμπτη 9 Μάη, στις 10 π.μ. έξω από τη ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) Νάουσας και την Παρασκευή 10 Μάη έξω από τη ΔΕΗ στη Βέροια.

Διεκδικούν τα αυτονόητα: Με ευθύνη της κυβέρνησης και της εργοδοσίας να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ από τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις. Να δοθεί άμεσα επίδομα 4.000 ευρώ σε όλους τους απολυμένους από τη ΔΥΠΑ. Να μην εκπλειστηριαστεί σπίτι απλήρωτου - απολυμένου και να μην κοπούν ρεύμα - νερό. Να παγώσουν οι λογαριασμοί σε ρεύμα - νερό καθώς και δάνεια, δημοτικά τέλη κ.ά. Να προστατευτούν οι άνεργοι. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογιστεί ως συντάξιμος.

Η συγκεκριμένη εταιρεία, μια από τις τελευταίες που παρέμειναν στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας, ξεκίνησε πιο έντονα την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων την περίοδο της πρόσφατης καπιταλιστικής κρίσης.

Από τον Ιούνη του 2013 μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2014, για να διασφαλίσει τα κέρδη που είχε αποκομίσει από τη σκληρή δουλειά των ίδιων των εργαζομένων και αξιοποιώντας τα εργαλεία που της έδωσαν τα περίφημα μνημόνια, ξεκίνησε με μειώσεις μισθών έως και 30% εκβιάζοντας τότε τους εργαζόμενους πως σε περίπτωση που δεν αποδεχθούν θα προχωρήσει σε ατομικές συμβάσεις, ενώ, την ίδια στιγμή, είχε ξεκινήσει ήδη προσλήψεις νέων εργαζομένων με 526 ευρώ τον μήνα.

Από τότε μέχρι σήμερα η επιχείρηση «Βαρβαρέσος» απέλυσε πρωτοπόρους εργάτες που συμμετείχαν στις απεργιακές μάχες, έκανε ομαδικές απολύσεις, ήταν η πρώτη επιχείρηση στην περιοχή που απασχόλησε «νοικιασμένους» εργάτες, απέλυσε μέχρι και μωρομάνα, έβαζε τους εργαζόμενους να υπογράφουν ότι δήθεν παρακολουθούν «εκπαιδευτικά σεμινάρια» εξασφαλίζοντας έτσι τζάμπα χρηματοδότηση μέσω ΟΑΕΔ. Εφάρμοζε δηλαδή κάθε εργαλείο που της παρείχαν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας της.

Οπως αποδείχθηκε στην πορεία, αυτές οι «θυσίες» που ζητούσε από τους εργαζόμενους ήταν μόνο η ...αρχή, αφού από το 2019 ξεκίνησαν η καθυστέρηση και η μη πληρωμή των δεδουλευμένων, που φτάνουν μέχρι και σήμερα. Σε όλα τα παραπάνω η εργοδοσία είχε πάντα σύμμαχο όλα αυτά τα χρόνια το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του: Τα αστικά δικαστήρια που ήταν πάντα αποτελεσματικά και άμεσα, όταν επρόκειτο να βγάλουν παράνομες τις απεργίες, αξιοποιώντας π.χ. τον νόμο Χατζηδάκη που ποινικοποιεί τους απεργιακούς αγώνες και τη συνδικαλιστική δράση. Την ίδια ώρα, πάντα καθυστερούσαν να εκδικάσουν τις προσφυγές των εργαζομένων για τη διεκδίκηση των δεδουλευμένων. Στη διάθεση της εργοδοσίας ήταν πάντα και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, αφού η αστυνομία είχε οξυμένα αντανακλαστικά για να χτυπήσει αγώνες και κινητοποιήσεις υπεράσπισης απολυμένων εργαζομένων και διεκδίκησης για την πληρωμή των δεδουλευμένων τους, την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Ο «Ριζοσπάστης» συναντήθηκε με τους εργαζόμενους της «Βαρβαρέσος» στην πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση στη Νάουσα. Εκεί άλλωστε βρέθηκε και αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον υποψήφιο ευρωβουλευτή Βασίλη Τομπουλίδη, στηρίζοντας έμπρακτα τον αγώνα των εργαζομένων.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» ο Ζ. Δ., εργαζόμενος από το 1989 μέχρι και σήμερα στην εταιρεία, σημείωσε: «Τα προβλήματα ξεκίνησαν στην ουσία από το 2009, όταν και ξεκίνησε η εφαρμογή της εκ περιτροπής εργασίας. Σήμερα μας χρωστάνε δεδουλευμένα και αποζημιώσεις χρόνων (...) Δεν μπορούμε να πληρώσουμε τους λογαριασμούς μας, να αποπληρώσουμε το δάνειο του σπιτιού μας, είμαστε σε πτώχευση! Περιμένουμε από το κράτος έστω μια βοήθεια 4.000 ευρώ για να μπορέσουμε κάπως να αντεπεξέλθουμε...».

Ο Κ. Β. συνεχίζει: «Κάναμε υπομονή τόσα χρόνια, βάλαμε πλάτη σε δύσκολες στιγμές, όπως στην πανδημία, με μειωμένο προσωπικό και αυτό είναι το "ευχαριστώ" της εργοδοσίας...».

Ενώ ο Θ. Ζ. υπογραμμίζει: «Η εργοδοσία έπαιρνε επιδοτήσεις, είχε κέρδη από τη δουλειά μας και τα επένδυε σε τουρισμό και φωτοβολταϊκά και τώρα δεν έχει, λέει, να μας πληρώσει! Είναι το τελευταίο εργοστάσιο υφαντουργίας στην Ημαθία, με μεγάλη ιστορία. Αν κλείσει κι αυτό η πόλη θα ερημώσει».

Οπως δήλωσε ο Παναγιώτης Κουτσουπιάς, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην «Βαρβαρέσος» και αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ημαθίας, «δεν θα επιτρέψουμε να χαθεί ούτε ένα ευρώ από τα χρωστούμενα, τα δεδουλευμένα και κάθε εργασιακό μας δικαίωμα». Παράλληλα, το σωματείο καλεί και τον λαό της πόλης να σταθεί συμπαραστάτης στον αγώνα τους.

Στο πλευρό των εργαζομένων βρίσκεται το Εργατικό Κέντρο Ημαθίας. Ο Νίκος Νατζμέ, πρόεδρος του ΕΚ, δηλώνει: «Στηρίζουμε έμπρακτα τον αγώνα τους ενάντια στην εργοδοσία, στους νόμους όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ».

Η ανάπτυξη της κλωστοϋφαντουργίας στην πόλη της Νάουσας, αφού πάτησε πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων χιλιάδων εργατών και εργατριών, που έδωσαν ζωή στα εργοστάσια της περιοχής, έφερε τα επόμενα «επεισόδια»: Εργοστάσια που έκλεισαν μέσα σε μια νύχτα, όχι επειδή σταμάτησε να υπάρχει η ανάγκη για ποιοτική ένδυση του λαού, όχι επειδή ήταν ζημιογόνα, αλλά γιατί οι ιδιοκτήτες τους αποφάσισαν να μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους είτε σε άλλους, πιο κερδοφόρους κλάδους, είτε να μεταφέρουν τις εγκαταστάσεις τους σε άλλες χώρες με φθηνότερο κόστος παραγωγής. Ετσι, από τους 4.500 εργαζόμενους στην κλωστοϋφαντουργία και τον ιματισμό στη Νάουσα πλέον δεν έμεινε ούτε ένας.

Διαχρονικά οι κυβερνήσεις, ακολουθώντας τις Οδηγίες της ΕΕ, άνοιξαν τον δρόμο της ερήμωσης των εργοστασίων και μιας πόλης ολόκληρης αξιοποιώντας την περιβόητη «ελευθερία της κίνησης κεφαλαίων», που επέτρεψε στους εργοδότες να ανοίγουν και να κλείνουν τα εργοστάσια κατά το δοκούν, να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους όπου και όποτε τους συμφέρει, αφήνοντας τους εργαζόμενους μετέωρους. Αυτή είναι η ΕΕ των επιχειρηματικών ομίλων, αυτή είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη στην οποία «πίνουν νερό» όλα τα αστικά κόμματα.

Το ίδιο «έργο» ζουν τώρα οι εργαζόμενοι στη Δυτική Μακεδονία και όπου αλλού εξελίσσεται το ευρωενωσιακό έργο της απολιγνιτοποίησης για την προώθηση των «πράσινων» μπίζνες. Το ίδιο έργο ζουν και αντιπαλεύουν εδώ και σχεδόν 5 χρόνια οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις να στραγγαλίζουν μεθοδικά την επιχείρηση για να τη δώσουν «καθαρή» από προσωπικό και δικαιώματα στον επόμενο «επενδυτή».

Ανάπτυξη και κερδοφορία για τους επιχειρηματικούς ομίλους και συντρίμμια για τη ζωή των εργαζομένων. Εν ολίγοις, μπροστά στο κυνήγι του κέρδους, δεν υπολογίζουν τις ανάγκες και τις ζωές των εργαζομένων.

Ορισμένα αποκαλυπτικά στοιχεία για τη δανέζικη αγορά εργασίας

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 300.000 Δανοί (11% του συνολικού εργατικού δυναμικού) εργάζονται με τις λεγόμενες «συμβάσεις μηδενικών ωρών» ή με την ταμπέλα του freelancer («συνεργάτες» και «αυτοαπασχολούμενοι», σύμφωνα με τους αντεργατικούς νόμους που συγκαλύπτουν τη σχέση μισθωτής εργασίας).

Αν αρρωστήσει ένας εργαζόμενος «ελεύθερος επαγγελματίας» η βάρδιά του απλά ακυρώνεται, ενώ δεν υπάρχει ασφάλεια και σύνταξη αν δεν πληρώσει ο ίδιος το ταμείο του. Τα όποια δικαιώματά του βρίσκονται υπό διαρκή πίεση, την ώρα μάλιστα που το όριο συνταξιοδότησης στη Δανία έχει φτάσει στα 69 χρόνια και αναμένεται να αυξηθεί στα 74 για τους σημερινούς 20άρηδες...

Αντίστοιχα, στη Σουηδία υπάρχουν - επίσημα τουλάχιστον - 262.000 εργαζόμενοι με συμβάσεις μηδενικών ωρών (ακόμα και στον δημόσιο τομέα), ενώ στη Νορβηγία παρόμοια συμβόλαια ελαστικής εργασίας υπάρχουν μεταξύ άλλων σε μεγάλα εργοτάξια στο Οσλο, που αφορούν μέχρι και το 90% του προσωπικού.

Μάλιστα, τον Νοέμβρη του 2017 η κατάσταση είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο που τα νορβηγικά σωματεία κήρυξαν απεργία με αίτημα να απαγορευτούν οι εταιρείες προσωρινής απασχόλησης, τα γνωστά δουλεμπορικά.

Κατά καιρούς στη Δανία βλέπουν το φως της δημοσιότητας απίστευτες καταγγελίες εργαζομένων για τις συνθήκες της δουλειάς τους. Οπως αυτή για τη μεγαλύτερη εταιρεία ηλεκτρονικού λιανικού εμπορίου, που ανάγκαζε τους οδηγούς της να ουρούν σε μπουκάλια και να δουλεύουν 15 ώρες τη μέρα, 7 μέρες συνεχόμενα και σε αρκετές περιπτώσεις επί μήνες χωρίς ρεπό, ενώ επέβαλλε βαριά πρόστιμα για τυχόν καθυστέρηση των παραγγελιών.

Αντίστοιχα, πριν 3 χρόνια η «Wolt» αρνήθηκε να υπογράψει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με τους εργαζόμενους - οδηγούς της, με την πρόφαση ότι «οι οδηγοί δεν είναι μισθωτοί εργαζόμενοι αλλά αυτοαπασχολούμενοι, δεν πρόκειται συνεπώς για σχέση εργοδότη - εργαζόμενου».

Εκπρόσωπος της εργοδοτικής ένωσης HORESTA ανέφερε πρόσφατα σε συνέντευξή της ότι «οι εργοδότες του κλάδου δυσκολεύονται να βρουν εργατικό δυναμικό» και ότι «η μόνη λύση είναι η ευκολότερη προσέλκυση εργατικού δυναμικού εκτός ΕΕ», ζητώντας μεταξύ άλλων «να νομοθετηθούν ακόμα πιο χαμηλός κατώτατος μισθός και προσαρμογή της "θετικής λίστας" ανά κλάδο (με βάση την οποία μπορεί κάποιος να έρθει στη Δανία για δουλειά)».

Τέτοια έμπνευση είχαν και οι εργοδότες στις αλυσίδες εστιατορίων «Hereford Beestow» και «Βrp Price», που στη διαπραγμάτευση με την 3F για νέα ΣΣΕ έβαλαν ως όρο την οριζόντια μείωση των μισθών στις 125 κορόνες την ώρα, τη μείωση των αδειών κατά 5 μέρες τον χρόνο, την κατάργηση κάθε προσαύξησης στον μισθό για τις βραδινές ώρες και τα Σαββατοκύριακα, καθώς και του δικαιώματος να γνωρίζει ο εργαζόμενος το πρόγραμμά του 4 βδομάδες πριν...

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΔΑΝΙΑ

Σημαντική κατάκτηση η Επιτροπή Αγώνα στον Επισιτισμό, που συμπληρώνει έναν χρόνο δράσης

Μια σημαντική κατάκτηση για τους Ελληνες μετανάστες στη Δανία που απασχολούνται στον Επισιτισμό - και όχι μόνο - αποτελεί η συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα από πρωτοπόρους εργαζόμενους πριν από έναν περίπου χρόνο.

Στην Επιτροπή Εργαζομένων Επισιτισμού Δανίας (Greek Club 3F) συσπειρώνονται σήμερα δεκάδες επαγγελματίες, που είτε δουλεύουν χρόνια στη Δανία, είτε μεταναστεύουν τώρα. Αλλά και πολλοί φοιτητές, που απασχολούνται σε εστιατόρια, καφετέριες και ξενοδοχεία, κυρίως στην Κοπεγχάγη, για να εξασφαλίσουν ένα εισόδημα.

Η τελευταία αυτή κατηγορία διευρύνεται διαρκώς, αφού είναι υποχρεωτικό οι φοιτητές να εργάζονται τουλάχιστον 12 ώρες τη βδομάδα για να δικαιούνται το φοιτητικό επίδομα από το κράτος. Ετσι, ο κλάδος συγκεντρώνει πολλούς νέους Ελληνες μετανάστες που βρίσκονται στη Δανία για σπουδές.

Οι συνθήκες δουλειάς που περιγράφουν λαντζιέρηδες, μάγειρες και σερβιτόροι, δεν απέχουν από αυτές που συναντά κανείς σε αντίστοιχα επαγγέλματα στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.

Απλήρωτη δουλειά και υπερωρίες, 10ωρα και 12ωρα, πρακτική χωρίς αμοιβή σε «κυριλάτα» εστιατόρια, απολύσεις και ανακύκλωση του προσωπικού, εργοδοτικές αυθαιρεσίες και χαμηλοί μισθοί, είναι «κανονικότητα» στο πολυδιαφημισμένο «σκανδιναβικό μοντέλο» της Δανίας.

Κι όλα αυτά σε έναν κλάδο με μεγάλη κερδοφορία, που προσελκύει νέες και μεγάλες επενδύσεις, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο!

Από τα πρώτα της βήματα, η Επιτροπή έδωσε συλλογική φωνή στις ανησυχίες και στις διεκδικήσεις των εργαζομένων στον κλάδο. Εφερε πιο κοντά τους Ελληνες εργαζόμενους στον Επισιτισμό, προσφέροντας και πρακτική βοήθεια στους νεότερους.

Προώθησε όμως καθοριστικά και την κοινή δράση με τους Δανούς εργαζόμενους, παίρνοντας πρωτοβουλίες στήριξης των αγώνων τους.

Εδώ και έναν χρόνο, αναγνωρίζεται ως «σωματειακή επιτροπή» της πολυκλαδικής Ομοσπονδίας 3F, της μεγαλύτερης στη Δανία, που εκπροσωπεί χαμηλόμισθους κυρίως εργαζόμενους διαφορετικών ειδικοτήτων.

«Λόγω της δράσης της, η Επιτροπή καταξιώνεται διαρκώς στη συνείδηση περισσότερων Ελλήνων εργαζομένων στον Επισιτισμό», μας λέει ο Παναγιώτης Παπάζογλου, πρόεδρος της Επιτροπής, φοιτητής στην Κοπεγχάγη και εργαζόμενος στον Επισιτισμό.

Οπως εξηγεί, είναι το πρώτο σωματείο Ελλήνων εργαζομένων στον χώρο του Επισιτισμού στη Δανία και «προέκυψε σαν ανάγκη από την ίδια τη ζωή και την πείρα μας στον κλάδο, αφού καταρρίφθηκε πολύ νωρίς η εξιδανικευμένη εικόνα της Δανίας - "εργασιακού παράδεισου" και του σκανδιναβικού μοντέλου».

Απαριθμώντας βασικούς σταθμούς της δράσης αυτόν τον έναν χρόνο, στέκεται ιδιαίτερα στις μάχες που δόθηκαν για τα εργασιακά δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων στον Επισιτισμό.

«Πήραμε σημαντικές πρωτοβουλίες που έφεραν πιο κοντά τους εργαζόμενους. Δεκάδες συνάδελφοι απευθύνθηκαν στην Επιτροπή, διεκδίκησαν και σε πολλές περιπτώσεις κατάφεραν να δικαιωθούν!

Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα αναρρωτικών αδειών και αποζημιώσεων που κερδήθηκαν μετά από την επίμονη πίεση του σωματείου, οι παρεμβάσεις μας για τις συνθήκες υγείας και ασφάλειας σε χώρους δουλειάς, η στήριξη εργαζομένων που απολύθηκαν χωρίς αποζημίωση και τώρα τη διεκδικούν μαζί με δεδουλευμένα, παρεμβάσεις για την κατοχύρωση της συνδικαλιστικής δράσης κ.ά.».

Σημαντικές είναι και οι δράσεις ενημέρωσης των εργαζομένων για τα δικαιώματά τους και πώς συλλογικά μπορούν να τα διεκδικήσουν.

Οπως μας λέει ο πρόεδρος της Επιτροπής, «διοργανώσαμε 4 ενημερωτικές εκδηλώσεις για τα εργασιακά δικαιώματα στη Δανία, αναδεικνύοντας την τραγική κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο. Η μεγαλύτερη μάστιγα είναι τα μηδενικά συμβόλαια εργασίας, με τα 2/3 των εργαζομένων στον Επισιτισμό να απασχολούνται με αυτή τη "σύγχρονη" μορφή σκλαβιάς, χωρίς εγγυημένες ώρες εργασίας, άρα και χωρίς σίγουρο εισόδημα, με μόνιμο άγχος αν θα έχουν δουλειά και την επόμενη μέρα ή τον επόμενο μήνα».

Η Επιτροπή συμμετέχει ενεργά στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των Δανών εργαζομένων, ενώ τον περασμένο Νοέμβρη εκπροσωπήθηκε στη συνέλευση της «3F Κοπεγχάγης», αναδεικνύοντας την ανάγκη μετανάστες και ντόπιοι να παλεύουν μαζί για τα κοινά τους προβλήματα.

Πρόσφατα, μάλιστα, συμμετείχε στον συντονισμό συνδικάτων της Δανίας που διαδήλωσαν ενάντια στη διά παντός κατάργηση μιας παραδοσιακής αργίας, προκειμένου τα κρατικά έσοδα εκείνης της μέρας να πάνε στον προϋπολογισμό για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες.

«Σταθήκαμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των συναδέλφων μας στην Ελλάδα, καταδικάζοντας το αντιδραστικό - αντεργατικό νομοσχέδιο που δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους, επεκτείνοντας την ευελιξία ακόμα και με συμβόλαια μηδενικών ωρών, τσακίζοντας το 8ωρο με τη νομοθέτηση 13ωρης εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες, παρατείνοντας τον εργάσιμο βίο έως τα 74 χρόνια και θεσμοθετώντας τη συνεχόμενη 6ήμερη εργασία», μας λέει ο Π. Παπάζογλου, εξηγώντας ότι ο νόμος που ψηφίστηκε πριν από έναν χρόνο στη χώρα μας, «ήταν "copy paste" από το περίφημο δανέζικο μοντέλο!».

Η Επιτροπή εξέφρασε επίσης έμπρακτα την αλληλεγγύη της στους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, με αποστολή χρημάτων μέσω του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ενώ στήριξε και το κάλεσμα της Ελληνικής Κοινότητας Δανίας για τον έναν χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη, συμμετέχοντας στην παράσταση διαμαρτυρίας έξω από την ελληνική πρεσβεία.

Τέλος, με δικό της μπλοκ και πανό συμμετείχε μαζικά στις μεγάλες κινητοποιήσεις που διοργάνωσαν στην Κοπεγχάγη παλαιστινιακοί και άλλοι φορείς ενάντια στη σφαγή στη Γάζα και τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή.

Το κύρος και η αποδοχή που κατακτά βήμα το βήμα, φάνηκαν και από τη μαζική συμμετοχή στη μεγάλη συναυλία που οργανώθηκε για την οικονομική ενίσχυση της Επιτροπής τον περασμένο Σεπτέμβρη, με τη συμμετοχή καλλιτεχνών από την Ελλάδα και από τους Ελληνες μετανάστες.

Δεν λείπουν ωστόσο και οι δυσκολίες: «Ζούμε σε άλλη χώρα, όπου ισχύουν άλλες παραδόσεις, άλλα δεδομένα, διαφορετικές Συλλογικές Συμβάσεις, διαφορετικό επίπεδο αιτημάτων και δικαιωμάτων», σημειώνει ο συνδικαλιστής και προσθέτει:

«Αντιμετωπίζουμε και μια σειρά αντικειμενικά εμπόδια, όπως η δυσκολία με τη γλώσσα, η πολυδιάσπαση στην οργανωτική δομή του συνδικαλιστικού κινήματος της Δανίας, όπου οι ομοσπονδίες καλύπτουν νομικά και συνδικαλιστικά μόνο όσους είναι μέλη τους. Οι συνδρομές όμως είναι πολύ ψηλές, ιδιαίτερα για νέους μετανάστες και φοιτητές, που πληρώνουν πανάκριβα τα αναγκαία για την επιβίωσή τους».

Οπως παρατηρεί ο ίδιος, μπορεί η Δανία να είναι μια ισχυρότερη οικονομία και το επίπεδο των μισθών σχετικά καλύτερο, ωστόσο, ειδικά τα τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι καταγράφουν σοβαρές απώλειες, γίνονται μεγάλες περικοπές στο σύστημα Υγείας, το κόστος ζωής ειδικά στην Κοπεγχάγη έχει εκτοξευθεί και η αγοραστική αξία του μισθού είναι η χαμηλότερη των τελευταίων 70 χρόνων.

«Ο στόχος που βάζουμε τώρα και συζητήσαμε αναλυτικά στην τελευταία εκλογοαπολογιστική μας συνέλευση, είναι να δυναμώσει η Επιτροπή ακόμα περισσότερο με νέα μέλη, να κρατήσει τον αγωνιστικό και ταξικό της προσανατολισμό, να παραμείνει σωματείο που παλεύει για τα δικαιώματα των εργαζομένων, απέναντι στην εργοδοσία, τις εργοδοτικές ενώσεις και τις κυβερνήσεις τους», σημειώνει ο Π. Παπάζογλου, κλείνοντας τη συζήτηση με τον «Ριζοσπάστη».

Οι εξόριστοι Χριστοί της Γυάρου

Εκεί στον «Τάφο των ζωντανών», σ' αυτό το άγονο, άνυδρο ξερονήσι, με τους αρουραίους, τους σκορπιούς, τα γαϊδουράγκαθα και τον δαιμονισμένο άνεμο, 9 μίλια ανατολικά της Σύρου, που από την αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκε ως κάτεργο και τόπος εξόντωσης αντιφρονούντων, εκεί εκτοπίζονται εκείνη τη νύχτα πάνω από 6.000 αγωνιστές. Εκτός από κομμουνιστές και όσοι θεωρήθηκαν αριστεροί ή ύποπτοι για αντίσταση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. Στοιβάζονται στο στρατόπεδο, ανάμεσα στις δύο στοιχειωμένες, από τα βασανιστήρια, χαράδρες.

Αμέσως διαλύονται 280 πολιτικές, συνδικαλιστικές, πολιτιστικές, φοιτητικές κ.ά. οργανώσεις, ενώ κατάσχονται τα αρχεία και όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία. Η διαταγή δίνεται από τον αρχηγό του ΓΕΣ Οδυσσέα Αγγελή.

Ηδη από τις 26 Απρίλη έχουν μεταφερθεί στη Γυάρο οι πρώτοι 1.350 πολιτικοί κρατούμενοι, ενώ έχουν στηθεί και 10 Εκτακτα Στρατοδικεία.

4 μέρες μετά το Πάσχα, χιλιάδες Χριστοί σταυρώνονται στο νησί του θανάτου. Σε χιλιάδες κεφάλια καρφώνονται αγκάθινα στεφάνια.

Ομως εκείνοι μπόρεσαν να αντέξουν τα πάντα. Αντεχαν με το πείσμα αυτού που ξέρει πως έχει δίκιο, με την ακλόνητη πίστη στις ιδέες τους, μπόρεσαν ακόμα και να βαδίσουν πάνω στην πιο αγριεμένη θάλασσα.

Ξεπέρασαν τις 25.000 αυτοί που πέρασαν από τους «όρμους του τρόμου» και τα πειθαρχεία, που υπέστησαν το μαρτύριο του κουβαλήματος της πέτρας, της δίψας, τα μεσαιωνικά βασανιστήρια στα διάφορα απομονωτήρια του νησιού και στις 3 περιόδους λειτουργίας του, έως το 1974.

Κι αν τότε, τα πιο φωτεινά μυαλά της χώρας ανέβηκαν τον πιο εφιαλτικό Γολγοθά κι αν κάποιοι μαρτύρησαν κρεμασμένοι στη γνωστή «συκιά του Γλάστρα» ή χάθηκαν «σε άνιση μάχη κι αγώνα», εμείς σήμερα είμαστε εδώ για να αποδείξουμε πως όχι μόνο δεν ξεχνάμε και δεν συγχωρούμε κανέναν, αλλά και πως τίποτα δεν θα πάει χαμένο. Ούτε μια σταγόνα αίματος.

Η ανυποχώρητη πάλη και η θυσία τους δεν θα πάψουν στιγμή να εμπνέουν και να καθοδηγούν τους αγώνες.

Τον Μάη του 1967 ήταν η δεύτερη φορά που άνοιξε η Γυάρος και μάλιστα μέσα σε συνθήκες μεγάλης διεθνούς έντασης. Στη Μέση Ανατολή είχαν ανάψει φωτιές. Οι κρατούμενοι έμαθαν εκεί την είδηση του διορισμού του Μοσέ Νταγιάν στη θέση του αρχηγού των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων και το ξέσπασμα του «Πολέμου των 6 Ημερών».

Αυτό το 2ο άνοιγμα έγινε, προφανώς, με βάση σχέδια που είχαν από καιρό καταρτιστεί. Οι πολλές χιλιάδες άνθρωποι, που μεταφέρθηκαν στη Γυάρο, συγκεντρώθηκαν από όλη την Ελλάδα και ένα μέρος τους ταξίδεψε με αρματαγωγό. Ηταν φανερό πως η συγκέντρωσή τους έγινε με στόχο τη δημιουργία και καλλιέργεια κλίματος υποταγής και με βάση καταλόγους, που είχαν επίσης συνταχτεί από πολύ καιρό.

Τι άλλο όμως είχε συμβεί τις προηγούμενες μέρες;

Εχει δολοφονηθεί στον Ιππόδρομο του Φαλήρου ο κομμουνιστής ΕΑΜίτης και πρώην Μακρονησιώτης Παναγιώτης Ελής.

Εχουν κλειστεί στις φυλακές Βουλιαγμένης οι πρώτοι ανήλικοι (κάτω των 19 ετών) πολιτικοί κρατούμενοι Γιώργος Παπαπέτρος και Τάσος Λουκέρης.

Λίγες μέρες μετά, στις 22 Μάη, στις ακτές της Ρόδου βρίσκεται το πτώμα του δολοφονημένου Νικηφόρου Μανδηλαρά, συνιδρυτή της Ενωσης Δημοκρατικών Δικηγόρων και βασικού συνηγόρου υπεράσπισης στη δίκη για την υπόθεση «ΑΣΠΙΔΑ».

Στο μεταξύ, η χούντα έχει διαλύσει και τα αστικά πολιτικά κόμματα.

• Πάλι σε σκοτεινούς καιρούς ζούμε. Οι συνταγματάρχες αντικαταστάθηκαν από άλλου τύπου δυνάστες, με πολλά και διαφορετικά ονόματα, Ευρωπαϊκή Ενωση, επενδυτές, funds, τράπεζες, «κοράκια», τρομονόμους, Ταμεία Ανάκαμψης...

Παλαιότερα, όποτε κινδύνευαν τα κέρδη της εξουσίας, στήνονταν από τους τυράννους στρατοδικεία, εξορίες και εκτελεστικά αποσπάσματα.

• Σήμερα φέρνουν: 13ωρη εργασία, δουλειά τις Κυριακές, συμβάσεις μηδενικών ωρών, δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα και συντάξεις πείνας, ακρίβεια σε όλα τα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, φοροληστεία, εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, στεγαστική κρίση, διάλυση ζωών και περιουσιών από τις φυσικές καταστροφές, φτωχοποίηση, εμπλοκή μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους

Αντί για εκείνους τους ανεκδιήγητους κολονέλους, σήμερα έχουμε άλλου... προηγμένου τύπου, νταήδες.

Αυτούς με τα λευκά κολάρα και με θεό τους το χρήμα.

Αυτούς που όταν βλέπουν στη δράση μας κίνδυνο για την εξουσία και τα κέρδη τους, δεν διστάζουν να φτάσουν έως την πλήρη εξόντωσή μας.

Σε όλους αυτούς λέμε ότι δεν συμβιβαζόμαστε με τους πολέμους να μας κυκλώνουν. Οτι αρνούμαστε να στέλνουμε τα παιδιά μας φαντάρους στα πολεμικά σφαγεία του ιμπεριαλισμού και να βλέπουμε τη Μεσόγειο, αντί για θάλασσα ειρήνης, να γίνεται όλο και περισσότερο πεδίο ανταγωνισμών. Οτι δεν δεχόμαστε η χώρα μας να μετατρέπεται απ' άκρη σ' άκρη σε μια απέραντη αμερικάνικη βάση.

Πάλι ήρθε λοιπόν η στιγμή, που χρειάζεται να πούμε αυτό που έλεγαν κι εκείνοι οι 6.000 που εξορίστηκαν στις 4 του Μάη στη Γυάρο: «Δεν δουλώνουμε, δεν υπογράφουμε».

Κι αυτό θα ακουστεί δυνατά από όλους αυτούς που μπορούν να δουν ξανά μπροστά τους εκείνες τις στρατιές των βασανισμένων και των εκτελεσμένων του χτες, να ανασταίνονται.

Να ανασταίνονται, όχι ρακένδυτοι και γεμάτοι πληγές από τα βασανιστήρια, αλλά να ανασταίνονται ολοφώτεινοι, όμορφοι και αγέρωχοι, με καθαρά λευκά πουκάμισα, ξυρισμένοι και γελαστοί.

Μπορούν να τους δουν να πιάνουν από το χέρι τα παιδιά του σήμερα και να τα οδηγούν σε ένα μέλλον φωτεινό, με δικαιοσύνη και χωρίς εκμετάλλευση.

Αυτό έκαναν κι αυτό θα κάνουν πάντα. Αυτές οι Αναστάσεις είναι πλέον οι χρεώσεις τους.

Κι αν είναι μικρές ακόμα οι εστίες της αντίστασης, οι «πιστοί» του αγώνα διακρίνονται για τη συνέπεια στο όνειρο. Αυτή η αξία είναι δυνατή, παρούσα και ισχυρή κινητήρια δύναμη.

Μαζί τους αντιστεκόμαστε κι εμείς σε όλα όσα διαλύουν τις ζωές μας και κυρίως στη λήθη.

Αν κάποιοι θέλουν να κρύψουν πως η Ιστορία της κοινωνίας των ανθρώπων είναι η Ιστορία της ταξικής πάλης, εμείς αυτό θα το φωνάζουμε.

Κι αν η Ιστορία που διδάσκονται σήμερα τα παιδιά στη Γ' Γυμνασίου, σταματά στο 1870, αποσιωπώντας 150 χρόνια εγκληματικής δράσης του καπιταλισμού - ιμπεριαλισμού, κι αν χρόνια τώρα γίνεται συστηματική προσπάθεια να διαγραφούν οι μαύρες σελίδες της ιστορίας από τη συλλογική μνήμη, εμείς - όλα όσα συνέβησαν - θα τα θυμόμαστε, θα τα σκαλίζουμε, θα τα συζητάμε και θα τα γράφουμε.

Λαός χωρίς μνήμη είναι λαός χωρίς μέλλον.

Γι' αυτό είναι κάτι που δεν θα το υπογράψουμε ποτέ!

Καλό Πάσχα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Η πρόσληψη της ποίησής του από τους συγγραφείς και κριτικούς της γενιάς του Αλέξανδρο Αργυρίου, Κώστα Κουλουφάκο, Τάσο Λειβαδίτη, Ανδρέα Φραγκιά

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

Συνοδοιπόροι του, ως προς τις αισθητικές και τις πολιτικές θέσεις του, τέσσερις προσωπικότητες της γενιάς του, προερχόμενες από την περιοχή της κομμουνιστικής λογοτεχνίας και κριτικογραφίας: Ο κριτικός Αλέξανδρος Αργυρίου (ψευδώνυμο του Αλέξανδρου Κουμπή, 1921 - 2009), ο ποιητής, πεζογράφος και κριτικός Κώστας Κουλουφάκος (1924 - 1994), ο ποιητής και κριτικός Τάσος Λειβαδίτης (1922 - 1988) και ο πεζογράφος και δημοσιογράφος Ανδρέας Φραγκιάς (1921 - 2002).

Αναφερόμαστε κυρίως στην εποχή κατά την οποία προσπαθούσε να διαμορφώσει το προσωπικό ύφος και ήθος του, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '60. Τότε αρχίζει να δίνει και τους πρώτους στίχους του για τραγούδια, αυτά τα αριστουργήματα της άλλης πρωτότυπης δημιουργίας του, στον Μίκη Θεοδωράκη και στον Γιώργο Ζαμπέτα.

Συνεχίζοντας, λοιπόν, για τρίτο Σαββατοκύριακο το αφιέρωμά μας στον μαχητή της πρώτης γραμμής με τον λόγο και το τραγούδι, η έρευνά μας επιχειρεί να σταθεί στην πρόσληψη της ποιητικής του κατάθεσης.

Η πρώτη κριτική που εντοπίσαμε, προέρχεται από το περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» (τεύχος 30, Ιούνης 1957). Ο Κώστας Κουλουφάκος αντιμετωπίζει τη δεύτερη συλλογή του Δημήτρη Χριστοδούλου, «Πελταστές» (1956), με κάποια επιφύλαξη, συγκρίνοντάς την με την πρώτη, «Νυχτοφύλακες»:

«Ενώ οι"Νυχτοφύλακες"παρουσίαζαν μια πολύ - λίγο γνώριμη ψυχική κατάσταση, που κινούνταν στο συνηθισμένο χώρο της μεταπολεμικής ποίησης κι εξωτερικευόταν με εκφραστικά μέσα λίγο - πολύ χρησιμοποιημένα από πολλούς, εδώ το άπλαστο υλικό δείχνει μιαν αναζήτηση προσωπικότερου τόνου (...)

Κι όσο αν η σύλληψη ενός κοσμογονικού οράματος, της πορείας των ανθρώπων από την καταγωγή τους - έτσι όπως μπορεί να τη νοιώθει ένας σημερινός άνθρωπος - δεν είναι καθόλου πλήρης, παραμένει αναμφισβήτητο το γεγονός ότι το ποίημα τούτο αποτελεί μια αρκετά επιτυχημένη προσπάθεια να προσεγγιστούν οι πρώτες ρίζες των πραγμάτων. Ισως κάτι πιο πολύ ακόμα. Μια προσπάθεια να αναζητηθεί η κάθαρση απ' το σημερινό ρύπο, η δύναμη για αντίσταση στο σημερινό πόνο και η αισιοδοξία για έναν πιο καλό κόσμο μέσα σε κείνες τις εποχές που η ανθρωπότητα αναδυόταν μέσα "από βαθιά, πολύ βαθιά / πολύ βαθιά και σκοτεινά νερά. / Γεννημένοι πριν την πέτρα / και πριν απ' το λεπίδι / κι από το φόνο πιο μπροστά / (...) Ερχόμαστε από βαθιά, πολύ βαθιά / πολύ βαθιά και σκοτεινά νερά. / Πιο μπροστά απ' την υποταγή / κι από τη δίκη πιο μπροστά / πρωτύτερα απ' τον τρυπημένο στα πλευρά / αδερφό / κι από την τιμωρία στο βράχο. / Ερχόμαστε από τον τόπο του νερού και της βροχής / από την έκταση της λάβας και του τρόμου /(...)"».

Η δεύτερη προσέγγιση φέρει την υπογραφή του Αλέξανδρου Αργυρίου και δημοσιεύεται στο θεσσαλονικιώτικο περιοδικό «Κριτική» του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη (τεύχος 17 - 18 και τελευταίο, Σεπτέμβρης - Δεκέμβρης 1961). Αφού ανασκοπήσει την έως τότε παραγωγή του κρινόμενου (πέντε ποιητικές συλλογές), κρίνει, με ενστάσεις, την έκτη συνεισφορά του, «Παραμεθόρια» (1961):

«(...) Οι"Νυχτοφύλακες" (1954) και οι "Πελταστές" (1956) είχαν ακόμη όχι τόσο ζωηρές επιρροές, όσο μια γλώσσα ελαφρώς ουδέτερη, που έδειχνε πάντως έναν ποιητή με προϋποθέσεις. Ο στίχος του ζωηρός, λίγο δύσκαμπτος και λίγο ρητορικός, επιδίωκε να αποφέρει έναν αρρενωπό τόνο στο λόγο του. Ο κόσμος του συγκροτημένος από παραστάσεις της σύγχρονης πολιτείας αλλά και συναισθήματα ιδιωτικά, έδειχνε ότι είχε ακόμη να διανύσει πολύ δρόμο μέχρις ότου οργανωθεί σε πειστικό σύνολο, μέχρις ότου τα μέρη αποτελέσουν ένα κεντρικό σώμα με αυτοτέλεια και εσωτερική οικονομία (...)

Στην συλλογή του"Εκ του συστάδην" (1957) (...) εγκατέλειπε τους μονοπρόσωπους πίνακες, γράφοντας ένα εκτενές ποίημα με πολλές πτυχώσεις, υπακούοντας στην απαίτηση μιας γενικότερης ματιάς.

(...) Εν τούτοις το αποτέλεσμα που προκύπτει (...) δεν είναι κακό αλλά αισθητικά περιορισμένο. Ψαύουμε το μήνυμα του ποιητή, φτάνομε ως τις υπώρειες του οράματός του, πιστοποιούμε συχνά την ποιητική του δύναμη (...)

(...) Οι"Εστίες αντιστάσεως" (1959), (...) ένα ζεστό ποιητικό λόγο και μια αμεσότητα συναισθήματος ικανή να αναστήσει μέσα μας τον κόσμο που φέρουν (...) Ο στίχος έχει πλατύνει χωρίς να έχει αραιώσει, και πάλλεται με άκρα ευαισθησία (...)

Στο "Μετά το ανακλητικό" (1960) ο ποιητής πέφτει σ' έναν μανιερισμό και σε μια αυτοεπανάληψη. Το νέο του ποίημα, χάνοντας τους γνήσιους τόνους του προηγούμενου, απλώνεται σε ένα λεκτικό πληθωρισμό χωρίς ψυχικά φόντα (...)

Ομως, με τα"Παραμεθόρια"ξαναγυρίζει (...) σ' ένα έδαφος λιγότερο άνυδρο ποιητικά (...) Το ψυχικό τους τοπίο κρατιέται σ' ένα σταθερό ποιητικό φως. Ο λόγος χορδισμένος σε μείζονα κλίμακα, για να ορίσει ποιητικές καταστάσεις με λιγότερη σαφήνεια και περισσότερη έμφαση. Αν όμως δεν υπάρχει ίσως απόλυτα οργανική επικοινωνία των στίχων, η διάθεση που εκφράζουν μαρτυρεί την ένταση και το πάθος των βιωμάτων. Τα συναισθήματα αναπηδούν σαν εναλλασσόμενα ψυχικά κύματα, που τα προκαλεί μια ιδεοκρατημένη συνείδηση, ώριμη στο να θέσει αλλά όχι και να αποκριθεί στις απορίες της (...)

Ο ποιητής παραμένει ένας πορευόμενος ανάμεσα από τα υψηλά τείχη που του ανακόπτουν το βλέμμα. Στην άρνησή του είναι πάντα αρκετά κατηγορηματικός. Γνωρίζει τι λεηλατεί την ανθρώπινη ύπαρξη και από ποιες οδούς αφού ο θάνατος και η νύχτα της ζωής, αφού ο θάνατος και η νύχτα (της ψυχής) αποκλείονται σαν καταφάσεις.

"Νύχτα δεν έμαθες ακόμη με πόση επιφύλαξη / σε τραγουδώ (...) / Κάθε στιγμή είναι πιο βαθειά / και πιο / στυγνή / απ' τον ανεξερεύνητο / καρπό / και την κραυγή / των γόων"».

Η πρόσληψη του ποιητικού έργου του Δημήτρη Χριστοδούλου από τον Τάσο Λειβαδίτη και τον Ανδρέα Φραγκιά θα παρουσιαστεί το ερχόμενο Σαββατοκύριακο.

ΥΓ: Η «Σύγχρονη Εποχή» συμπλήρωσε μισό αιώνα ζωής και για να τον γιορτάσει, προσκάλεσε νέες ποιήτριες και νέους ποιητές να συνδράμουν με το έργο τους σ' αυτήν την επέτειο. Το αποτέλεσμα, πλέον, το κρατάμε στα χέρια μας, σε μια καλόγουστη έκδοση με τίτλο «Ποιήματα. Πρόσκληση λογοτεχνικού έργου για τα 50 χρόνια της Σύγχρονης Εποχής». Συμμετέχουν οι Μ. Αλυγιζάκης, Α. Βαλσαμής, Μαρία Καραπιπέρη, Π. Κατής, Τ. Κλάδης, Ράνια Κουτσοτόλη, Κ. Λαζαράκης, Π. Μηλιώτης, Γ. Μπίμης, Λ. Πιστόλης, Ο. Ρήνας - Ευγενικός, Γ. Σαραντόπουλος, Α. Στόικος.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Πλούσιο πρόγραμμα το καλοκαίρι στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Από τις αρχές του Ιούλη έως τα τέλη Αυγούστου, ένα πλούσιο πρόγραμμα παραστάσεων στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου θα φιλοξενήσει και φέτος το καλοκαίρι το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Το πρόγραμμα των παραστάσεων έχει ως εξής:

• «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι», του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Τιμοφέι Κουλιάμπιν, στις 5 και 6 Ιούλη.

Μετά τις αριστουργηματικές «Τρεις αδερφές» (2018), ο διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης Τιμοφέι Κουλιάμπιν επανέρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου. Ο γνωστός για την ποιητική σκηνοθετική ματιά του σκηνοθέτης θα ανοίξει τα φετινά Επιδαύρια με το έργο «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, μια διεθνή παραγωγή του Φεστιβάλ σε παγκόσμια πρεμιέρα. Σπουδαίοι ηθοποιοί απαρτίζουν τον θίασο, δίνοντας σάρκα και οστά σε αυτό το καλλιτεχνικό εγχείρημα, σχεδιασμένο αποκλειστικά για το αργολικό θέατρο.

Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας, Δραματουργός: Roman Dolzhansky, Σκηνογράφος - Ενδυματολόγος: Oleg Golovko.

Παίζουν: Ανθή Ευστρατιάδου, Μαρία Ναυπλιώτου, Νικόλας Παπαγιάννης, Δημήτρης Παπανικολάου, Θάνος Τοκάκης, Νίκος Ψαρράς κ.ά.

• «Ορέστεια», του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου, στις 12 και 13 Ιούλη.

Το Εθνικό Θέατρο συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον διεθνώς καταξιωμένο Ελληνα σκηνοθέτη και δάσκαλο Θεόδωρο Τερζόπουλο, που θα σκηνοθετήσει την «Ορέστεια», τη μοναδική σωζόμενη τριλογία αρχαίου δράματος και τελευταίο σωζόμενο έργο του συγγραφέα (δύο μόλις χρόνια πριν από τον θάνατό του), σε μία ενιαία παράσταση.

Η «Ορέστεια» διδάχθηκε στην Αθήνα, στα Εν Αστει Διονύσια το 458 π.Χ., μια χρονιά με μεγάλες εντάσεις μεταξύ των Ολιγαρχικών και των Δημοκρατικών, αποτυπώνοντας τους πολιτικούς, ιστορικούς και κοινωνικούς κραδασμούς της εποχής και τις βίαιες αναταραχές.

Ο συγγραφέας αντλεί το υλικό του από τον μύθο των Ατρειδών και τη φοβερή κατάρα του γένους τους. Επειτα από δέκα χρόνια πολέμου, το Παλάτι των Μυκηνών ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον βασιλιά του, τον Αγαμέμνονα, ως θριαμβευτή στρατηγό όλων των Ελλήνων. Η άφιξή του όμως από την Τροία σημαίνει και τον θάνατό του από το χέρι της γυναίκας του Κλυταιμνήστρας. Στις Χοηφόρους η επιστροφή του Ορέστη θα φέρει την πολυπόθητη για την Ηλέκτρα εκδίκηση. Ο Ορέστης ετοιμάζεται να καταφύγει ικέτης στους Δελφούς για να ζητήσει την προστασία του Απόλλωνα, ενώ οι Ερινύες έρχονται να τον κυνηγήσουν. Οι Ευμενίδες βασίζονται στη δημιουργική εξιστόρηση κάποιων αττικών λατρευτικών μύθων για την καταφυγή του Ορέστη στην Αθήνα και για τη δίκη του από τους θεούς του Ολύμπου. Η αισχύλεια πλοκή εμπλουτίζεται από την ίδρυση του Αρείου Πάγου με πρωτοβουλία της Αθηνάς και τη σύνδεση αυτού του δικαστηρίου με τη λύση της κατάρας...

Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου, Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία: Θεόδωρος Τερζόπουλος, Συνεργάτης σκηνοθέτης: Σάββας Στρούμπος, Σκηνικά - Κοστούμια - Φωτισμοί: Θεόδωρος Τερζόπουλος, Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Παναγιώτης Βελιανίτης.

Παίζουν: Εβελυν Ασουάντ, Τάσος Δήμας, Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Ελλη Ιγγλίζ, Κώστας Κοντογεωργόπουλος, Δαυίδ Μαλτέζε, Αννα Μαρκά Μπονισέλ, Νίκος Ντάσης, Ντίνος Παπαγεωργίου, Αγλαΐα Παππά, Σάββας Στρούμπος, Αλέξανδρος Τούντας (Οικέτης), Νιόβη Χαραλάμπους, Σοφία Χιλλ κ.ά.

• «Πλούτος», του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, στις 19 και 20 Ιούλη.

Η φετινή παραγωγή του ΚΘΒΕ.

Βρισκόμαστε στο 388 π.Χ. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος έχει τελειώσει με τη συντριβή των Αθηναίων, που σήμανε το τέλος της αθηναϊκής ηγεμονίας. Ο έντιμος Χρεμύλος, φτωχός Αθηναίος αγρότης, ως alter ego του Αριστοφάνη, βιώνει με τραυματικό τρόπο τη νέα πραγματικότητα, όπου οι κοινωνικές αξίες, οι ιδέες και η ηθική έχουν εκπέσει. Ετσι, καταφεύγει στο Μαντείο των Δελφών με το αγωνιώδες ερώτημα «τι να κάνω για να έχει εξασφαλισμένο μέλλον το παιδί μου;». Ο χρησμός τού λέει να περιθάλψει τον πρώτο ανήμπορο άνθρωπο που θα συναντήσει στο διάβα του. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον θεό Πλούτο...

Μετάφραση / απόδοση κειμένου - Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας, Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης, Κουστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη, Μουσική: Βάιος Πράπας, Χορογραφίες: Στεφανία Σωτηροπούλου.

Παίζουν: Μαίρη Ανδρέου, Μάνος Βακούσης, Δημήτρης Διακοσάββας, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Πολυξένη Σπυροπούλου, Γιάννης Σύριος, Φωτεινή Τιμοθέου, Γιάννης Τομάζος κ.ά.

Στο μουσικό μέρος της παράστασης παίρνουν μέρος οι Χατζηφραγκέτα και η Nalyssa Green. Στην παράσταση εμφανίζεται η καθηγήτρια Μαρία Ευθυμίου.

• «Hecuba, not Hecuba», του Τιάγκο Ροντρίγκες, στις 26 και 27 Ιούλη.

Ο κορυφαίος θίασος της Κομεντί Φρανσέζ έρχεται ξανά στην Επίδαυρο, συμπράττοντας αυτή τη φορά με τον Πορτογάλο σκηνοθέτη Τιάγκο Ροντρίγκες, νέο διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν.

Στην πρώτη του συνεργασία με τον θίασο της Κομεντί Φρανσέζ, ο Τιάγκο Ροντρίγκες καταπιάνεται με την ιστορία της Εκάβης. Και όπως γίνεται πάντα στο χαρακτηριστικό του ιδίωμα, συμπλέκει το δράμα ενός αρχαίου με ενός σύγχρονου ήρωα στον ίδιο διαχρονικό καμβά: Εδώ μια Τρωαδίτισσα με μια γυναίκα σημερινή, ηθοποιό και μητέρα. Στο έργο, μια ηθοποιός κάνει πρόβα στην Εκάβη του Ευριπίδη. Υποδύεται τον ρόλο της χήρας του Πριάμου. Που με την ήττα της Τροίας έχασε τα πάντα: Τον άντρα της, τον θρόνο της, την ελευθερία της και, το πλέον οδυνηρό, σχεδόν όλα τα παιδιά της. Είναι μια γυναίκα που αξιώνει δικαιοσύνη. Ο μύθος της τραγωδίας συναντάει όμως σπαρακτικά την οικεία πραγματικότητα της ηθοποιού, μητέρας ενός εφήβου στο φάσμα του αυτισμού, που έχει υποστεί κακοποίηση από το προσωπικό του ιδρύματος όπου τον έχει εμπιστευτεί. Καθώς οι ιθύνοντες προσπαθούν να συγκαλύψουν την υπόθεση, αποφασίζει να τη δημοσιοποιήσει στον Τύπο. Στις πρόβες για την παράσταση παρεμβάλλεται με αμφίσημο τρόπο η δικαστική έρευνα. Σε ένα ιδιόμορφο, μεταιχμιακό σκηνικό, οι δύο αυτοί κόσμοι έρχονται σε αντιπαράθεση σε μια βασανιστική και συνταρακτική μείξη του μυθικού με το πραγματικό, του θεάτρου με τη δικαιοσύνη...

• «Βάκχες», του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, στις 2 και 3 Αυγούστου.

Η δεύτερη φετινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου για τη φετινή χρονιά.

Οι «Βάκχες» του Ευριπίδη - η τραγωδία των Ελλήνων, των αρχόντων και των λαών, κατά τον Γιαν Κοτ - γράφτηκαν την τρίτη δεκαετία του Πελοποννησιακού Πολέμου και εξιστορούν την έλευση του Διονύσου στη Θήβα. Ο Ευριπίδης τη συνέθεσε κατά τα χρόνια της παραμονής του στη Μακεδονία, όπου ήρθε σε επαφή με τη διονυσιακή λατρεία.

Οταν ο θεός Διόνυσος φτάνει στη Θήβα, ο βασιλιάς Πενθέας αρνείται να δει τον πρώτο του εξάδελφο ως θεό και διά της εξουσίας του καθιστά παράνομη τη διάδοση της νέας θρησκείας. Η άρνησή του εγείρει τη μήνι του θεού...

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς, Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου, Δραματουργική επεξεργασία: Ιωάννα Ρεμεδιάκη, Σκηνικά - Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού, Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Σκύλλας, Χορογραφία: Νάντη Γώγουλου.

Παίζουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Αλεξία Καλτσίκη, Θέμης Πάνου, Αργύρης Πανταζάρας κ.ά.

• «Ορνιθες», του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Αρη Μπινιάρη, στις 9 και 10 Αυγούστου.

Στους Ορνιθες ο Αριστοφάνης εξιστορεί την απόφαση δύο Αθηναίων, του Πεισθέτερου και του Ευελπίδη, να εγκαταλείψουν τον κόσμο των ανθρώπων αναζητώντας μια πόλη χωρίς μικρότητα και διαφθορά, όπου να μπορεί κανείς να ζήσει με ειρήνη και δικαιοσύνη. Ιδρύουν μαζί με τα Πουλιά μια πολιτεία στους αιθέρες και υψώνουν ένα τείχος ανάμεσα στους ανθρώπους και τους θεούς.

Με σύμμαχο την εκρηκτικότητα της μουσικής και της κίνησης, ο Αρης Μπινιάρης δημιουργεί μια σύγχρονη σάτιρα, ρίχνοντας εκτυφλωτικό φως στα κρίσιμα ζητήματα της πόλης με το αριστοφανικό έργο πάντα ως πυξίδα.

Μετάφραση: Τάσος Ρούσσος, Σκηνοθεσία: Αρης Μπινιάρης, Δραματουργική επεξεργασία - Διασκευή: Ελενα Τριανταφυλλοπούλου - Αρης Μπινιάρης, Σκηνικά - Κοστούμια: Πάρις Μέξης, Μουσική σύνθεση: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης, Κινησιολογία: Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου.

Παίζουν: Μιχάλης Βαλάσογλου, Στέλιος Ιακωβίδης, Θανάσης Ισιδώρου, Τάσος Κορκός, Κώστας Κορωναίος, Σοφία Κουλέρα, Αυγουστίνος Κούμουλος, Μαρία Κυρώζη, Ερρίκος Μηλιάρης, Μάριος Παναγιώτου, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Νίνα Φώσκολου, Γιώργος Χρυσοστόμου κ.ά.

• «Ικέτιδες», του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη, στις 23 και 24 Αυγούστου.

Εξήντα χρόνια μετά την πρώτη παρουσίαση του έργου στην Επίδαυρο, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν σε συνεργασία με το Θέατρο του Νέου Κόσμου ανεβάζει τις «Ικέτιδες» του Αισχύλου: Ενα ποιητικό αλλά και βαθιά πολιτικό έργο στο κέντρο του σύγχρονου προβληματισμού για την έννοια του ασύλου σε μια δημοκρατική κοινωνία - ιδιαίτερα όταν στη θέση του διωκόμενου βρίσκονται οι γυναίκες.

Στο έργο (που είναι το πρώτο και το μοναδικό που έχει διασωθεί από την τετραλογία του Αισχύλου «Δαναΐδες») πρωταγωνιστεί ένα συλλογικό γυναικείο πρόσωπο: Ο Χορός των πενήντα Δαναΐδων, που μαζί με τον πατέρα τους Δαναό εγκαταλείπουν τη Λιβύη και την Αίγυπτο και ζητούν άσυλο στην πόλη του Αργους, πασχίζοντας να ξεφύγουν από τους πενήντα γιους του Αιγύπτου που απαιτούν να τις παντρευτούν με τη βία.

Μετάφραση: Ιωάννης Γρυπάρης, Επεξεργασία κειμένου και δραματουργίας - Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη, Σκηνικά - Κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη, Μουσική σύνθεση: Χαράλαμπος Γωγιός, Χορογραφία: Χριστίνα Σουγιουλτζή.

Παίζουν: Λυδία Κονιόρδου, Λουκία Μιχαλοπούλου, Λένα Παπαληγούρα, Αρης Σακελλαρίου, Γιάννης Τσορτέκης κ.ά.

Σολίστ: Μαρίνα Σάττι, Κορυφαία χορεύτρια: Χριστίνα Σουγιουλτζή.

ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Η πολιτική της εγκατάλειψης τις μετατρέπει σε πηγή κινδύνου

Υπενθυμίζεται ότι η συγκεκριμένη πλατφόρμα μπήκε σε λειτουργία το 2021, σε συνεργασία με την ΚΕΔΕ, και στην ουσία αποτελεί μητρώο καταγραφής των αθλητικών υποδομών στη χώρα, είτε των κρατικών είτε εκείνων που ανήκουν σε δήμους και Περιφέρειες. Φυσικά, όπως συνέβη και με το αντίστοιχο μητρώο για τα αθλητικά σωματεία και καθώς η συνολικότερη πολιτική για τον αθλητισμό έχει στόχο την καλύτερη διαχείριση και αξιοποίησή του ως «προϊόντος» για επιχειρηματική εκμετάλλευση, οι κυβερνητικοί «νεωτερισμοί» κάθε άλλο παρά ξεφεύγουν από την κατεύθυνση του κέρδους ως γνώμονα και στον αθλητισμό.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ειδικά, στον τομέα των αθλητικών εγκαταστάσεων συνεχίζει την πολιτική της εκχώρησής τους σε ιδιώτες, που κορυφώθηκε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 από τους προκατόχους της, διανθισμένη με το διαχρονικό κυβερνητικό άλλοθι του κόστους και της αδυναμίας συντήρησης των εγκαταστάσεων, της απαλλαγής του κράτους από τα έξοδα κ.ο.κ. Ολα αυτά που έχουν ως συνέπεια σήμερα ο πραγματικός χρηματοδότης της κατασκευής ή της ανακαίνισης των αθλητικών εγκαταστάσεων, που είναι ο λαός, είτε να είναι αποκλεισμένος από αυτές είτε να υποχρεώνεται να πληρώσει αδρά στην περίπτωση που θέλει να κάνει χρήση τους για άθληση.

Ενδεικτικές της απαράδεκτης κατάστασης στην οποία αθλούνται σήμερα νεολαίοι, εργαζόμενοι και βέβαια οι αθλητές των σωματείων είναι οι περιπτώσεις που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα με τις κορυφαίες πισίνες της χώρας: Στο κλειστό κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ και στο Ποσειδώνιο της Θεσσαλονίκης.

Για την πισίνα στο ΟΑΚΑ ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η καταγγελία γονιού αθλήτριας καλλιτεχνικής κολύμβησης, που δημοσιεύεται στο «902.gr» και διά της οποίας αναδεικνύεται η αισχρή κατάσταση στον χώρο. Οπως αναφέρεται στην καταγγελία, «τις πισίνες αυτές και συγκεκριμένα τη P10 χρησιμοποιούν 4 ομάδες και η Εθνική ομάδα καλλιτεχνικής κολύμβησης. Τα αποδυτήρια και τα ντους είναι σε κακή κατάσταση, βρώμικα, ρωγμές στο ταβάνι και σπασμένα πλακάκια. Οι καθαρίστριες που υπάρχουν είναι ιδιωτικής εταιρείας, προσπαθούν όσο μπορούν, αν και ελάχιστες, να το κρατάνε καθαρό. Ενώ η P10 είναι πισίνα καλλιτεχνικής, κολυμπάει και το κοινό. Δεν υπάρχει χώρος να αφήσουν τα παιδιά τα πράγματά τους και αναγκάζονται να τα αφήνουν στο βρώμικο και βρεγμένο πάτωμα. Στον περιβάλλοντα χώρο γύρω από τις πισίνες υπάρχουν σπασμένα πλακάκια, στα οποία συνεχώς τραυματίζονται παιδιά. Το νερό της πισίνας είναι μονίμως βρώμικο και πολλές φορές πολύ κρύο».

Μάλιστα ο γονέας της αθλήτριας επισημαίνει ότι εξαιτίας της βρωμιάς που υπάρχει, πρόσφατα οι αθλήτριες και οι αθλητές διαπίστωσαν ότι υπήρχαν σκουλήκια στο νερό όπου κολυμπάνε. «Μόλις τα παιδιά βγήκαν από την πισίνα είχαν σκουλήκια μέσα από τα μαγιό τους», σημειώνει και προσθέτει ότι την επόμενη μέρα τα σκουλήκια «είχαν διπλασιαστεί στη συγκεκριμένη πισίνα (P10), γι' αυτό τα παιδιά πήγαν στη Ρ5, η οποία είχε και αυτή». «Τα χρήματα που ζητάει το ΟΑΚΑ είναι υπέρογκα, το ίδιο και για τη διεξαγωγή αγώνων, και γι' αυτό δεν γίνονται αγώνες καλλιτεχνικής στο Ολυμπιακό Στάδιο. Είναι τραγικό να έχουν δοθεί τόσα εκατομμύρια από τον λαό και να επικρατεί αυτό το χάος, και ταυτόχρονα μας λένε να μην κάνουμε παράπονα για να μην εκτεθούν οι ομάδες και στιγματίσουν τα παιδιά μας», καταγγέλλει ακόμα ο γονιός.

Το πρόσφατο περιστατικό στο Ποσειδώνιο Κολυμβητήριο της Θεσσαλονίκης, με τον τραυματισμό 10χρονης αθλήτριας από σπασμένο πλακάκι, ήρθε να προστεθεί ως ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα της επικίνδυνης καθημερινότητας που ζουν οι αθλούμενοι στη συγκεκριμένη εγκατάσταση ως συνέπεια της εγκατάλειψής της από τους αρμόδιους. Το 10χρονο κορίτσι τραυματίστηκε στον μηρό από σπασμένο πλακάκι της πισίνας και χρειάστηκε να μεταβεί σε γειτονική κλινική, όπου τοποθετήθηκαν 7 ράμματα στο τραυματισμένο πόδι. Οπως ανέφερε δε η μητέρα της αθλήτριας, δεν υπήρχε γιατρός ή νοσηλευτής στον χώρο εκείνη την ώρα. Φυσικά, τα όσα συνέβησαν δεν αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό, αφού όπως καταγγέλλουν οι αθλούμενοι, οι γονείς τους, οι προπονητές αλλά και οι άνθρωποι των σωματείων που κάνουν χρήση της εγκατάστασης, στο παρελθόν έχουν προκληθεί ανάλογοι τραυματισμοί σε αθλητές και αθλούμενους. Αλλά και σε πρόσφατη περιοδεία κλιμακίου του ΚΚΕ, στις συνομιλίες με εργαζόμενους και αθλητές επιβεβαιώθηκε η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι υποδομές του κολυμβητηρίου, όπως και οι μεγάλοι κίνδυνοι τους οποίους διατρέχουν αθλητές - αθλούμενοι και μια σειρά άλλα προβλήματα, όπως οι ελλείψεις σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, η ανυπαρξία ιατρικού προσωπικού κ.λπ.

Στο επίκεντρο τα προβλήματα και οι ελλείψεις στις αθλητικές υποδομές

Τα μεγάλα προβλήματα των ελάχιστων αθλητικών υποδομών της Νέας Ιωνίας, που δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των 1.000 και πλέον αθλητών των ερασιτεχνικών αθλητικών συλλόγων, όπως και του λαού και της νεολαίας της περιοχής που τις χρησιμοποιεί καθημερινά για να αθλείται, αναδείχθηκαν μέσα από σειρά συναντήσεων αντιπροσωπειών των Κομματικών Οργανώσεων Νέας Ιωνίας του ΚΚΕ με εκπροσώπους αθλητικών συλλόγων της περιοχής. Συγκεκριμένα, έγιναν συναντήσεις με τους προέδρους και τα μέλη των ΔΣ του ΑΟ Ν. Ιωνίας, του Ομίλου Φιλάθλων Ν. Ιωνίας (ΟΦΝΙ), του ΑΓΣ «Ανατολή» Ν. Ιωνίας, του ΑΓΣ «Ικαρος» Ν. Ιωνίας, του ΠΑΟ Αλσούπολης και της ΑΕ Ελευθερούπολης.

Χαρακτηριστικότερη είναι η περίπτωση του Δημοτικού Σταδίου της Ν. Ιωνίας, όπου προπονούνται καθημερινά και ταυτόχρονα εκατοντάδες αθλητές όλων των αθλημάτων, κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο. Επίσης, οι λιγοστές και ανεπαρκείς βοηθητικές εγκαταστάσεις όπως στην Αλσούπολη, όπου το γηπεδάκι ποδοσφαίρου είναι πολύ μικρό για να χωρέσει τους δεκάδες αθλητές, αλλά και στον Αγιο Γεώργιο, όπου το γηπεδάκι είναι κακοσυντηρημένο σε σημείο που ακόμα και η σωματική ακεραιότητα των αθλητών τίθεται σε κίνδυνο.

Τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων όλων των ερασιτεχνικών σωματείων τόνισαν ότι είναι εξοργιστικό να μην έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες απομάκρυνσης του σταθμού των δημοτικών απορριμματοφόρων από το στάδιο, με μια λύση που να εξυπηρετεί συνολικά τους εργαζόμενους, τον λαό και τα σωματεία της πόλης. Αυτό θα συνέβαλλε στο να αξιοποιηθεί ο χώρος για τη δημιουργία βοηθητικών εγκαταστάσεων για όλα τα αθλήματα.

Στο επίκεντρο τέθηκαν και οι εικόνες εγκατάλειψης του Κλειστού Δημοτικού Γυμναστηρίου στα Πευκάκια, όπου λόγω της πολύ άσχημης κατάστασης του παρκέ οι σοβαροί τραυματισμοί αθλούμενων είναι συχνό φαινόμενο. Επίσης τα απαρχαιωμένα αποδυτήρια και τουαλέτες, οι κερκίδες, όπου έχουν φωλιάσει μέχρι και ποντίκια, η έλλειψη κλιματισμού και ιατρείου.

Μπροστά στα οξυμένα αυτά προβλήματα, οι εκάστοτε κυβερνήσεις, και η σημερινή, η Περιφέρεια αλλά και όλες οι δημοτικές αρχές της Ν. Ιωνίας, για να αποφύγουν τις ευθύνες τους διαχρονικά πετάνε το «μπαλάκι» των ευθυνών ο ένας στον άλλον, εμπαίζοντας τους συλλόγους και τον λαό της περιοχής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απάντηση της κυβέρνησης σε πρόσφατη Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή για το Δημοτικό Κλειστό Γυμναστήριο, ότι αυτό βρίσκεται στην αρμοδιότητα του δήμου και ουδέποτε έχει υποβληθεί κάποιο αίτημα χρηματοδότησης που να αφορά την αποκατάσταση και τη συντήρηση των υποδομών των εν λόγω εγκαταστάσεων, όταν ο δήμος βεβαίωνε για το αντίθετο. Αρα, όλοι τους είναι συνένοχοι στην απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί.

Αναδείχθηκε ακόμα ότι ενώ παραδίδονται οι ελεύθεροι χώροι για να εξυπηρετηθούν μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα με αστραπιαίες διαδικασίες, αυτό δεν γίνεται όταν αφορά τις λαϊκές ανάγκες. Τελευταίο παράδειγμα η επικείμενη μετεγκατάσταση του καζίνο της Πάρνηθας στο κτήμα Δηλαβέρη, στα σύνορα των δήμων Αμαρουσίου και Ν. Ιωνίας. Κατά τ' άλλα ο χώρος της «ΕΡΙΟΤΕΚ» παραμένει αναξιοποίητος και κινδυνεύει να χαθεί, ενώ το ίδιο περίπου ισχύει και για τον χώρο του πρώην ανθρακωρυχείου στην Αλσούπολη.

Σημειώθηκε ότι είναι συνεχείς οι παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη Βουλή και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο Δημοτικό Συμβούλιο για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ερασιτεχνικοί αθλητικοί σύλλογοι της Ν. Ιωνίας, καθώς και ότι το επόμενο χρονικό διάστημα θα ενταθεί αυτή η προσπάθεια ώστε να δοθούν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, αλλά και στην έλλειψη των αθλητικών υποδομών της πόλης. Οι αθλητικοί σύλλογοι ευχαρίστησαν το ΚΚΕ για τη συνεχή και αδιάλειπτη ανάδειξη των προβλημάτων τους.

Ολοι συμφώνησαν, τέλος, ότι η πίεση και οι αγωνιστικές διεκδικήσεις που ασκούν οι σύλλογοι, οι εκατοντάδες αθλητές και οι προπονητές των συλλόγων, οι γονείς, όλος ο λαός της περιοχής, όπως έχει αποδειχθεί μπορούν να φέρουν αποτελέσματα.

Πώς τα μωρά καταλαβαίνουν ότι μπορούν να επηρεάσουν τον κόσμο

Οι άνθρωποι λειτουργούν με σκοπό, αλλά πολλά παραμένουν ακόμη άγνωστα σχετικά με το πότε ακριβώς και πώς αναπτύσσουμε την ικανότητα να προκαλούμε μεταβολές στα πράγματα γύρω μας. Μια πρόσφατη μελέτη προσπάθησε να συλλάβει τη στιγμή που τα μωρά των ανθρώπων ανακαλύπτουν ότι μπορούν να επηρεάσουν τον κόσμο.

Για περισσότερο από μισό αιώνα, οι ερευνητές χρησιμοποιούν μια απλή μέθοδο διερεύνησης της διαδικασίας μάθησης στη νεογνική περίοδο της ζωής. Τοποθετούν το βρέφος στην κούνια με ένα κρεμαστό παιχνίδι από πάνω του. Στη συνέχεια συνδέουν τη μια άκρη ενός σπάγκου στο παιχνίδι και την άλλη στο πόδι του μωρού. Αν το μωρό κουνήσει το πόδι του, θα κουνηθεί και το παιχνίδι. Παρατηρώντας τα μωρά σε αυτήν την πειραματική διάταξη, σε πολλαπλές συνεδρίες, οι επιστήμονες μπορούν να εντοπίσουν πότε αυτά μαθαίνουν και ανακαλούν μια απλή αλληλεπίδραση αιτίου - αποτελέσματος: Μια κλοτσιά με το πόδι και το παιχνίδι κινείται! Οι ερευνητές παρακολούθησαν 16 μωρά 3 έως 4 μηνών και κατέγραψαν τις κινήσεις τόσο του μωρού όσο και του παιχνιδιού, χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στον εντοπισμό κίνησης.

Οπως είχαν δείξει και παλαιότερα ανάλογα πειράματα, τα μωρά κλοτσούσαν σημαντικά περισσότερο όταν το πόδι τους ήταν συνδεδεμένο με το παιχνίδι, παρά όταν δεν ήταν. Καταλάβαιναν όμως τα βρέφη ότι οι κινήσεις τους προκαλούσαν την κίνηση του παιχνιδιού; Τα μωρά φυσικά δεν ήταν σε θέση να απαντήσουν. Ενα στοιχείο για την απάντηση αυτού του εύλογου ερωτήματος ήρθε όταν ένας πειραματιστής τραβούσε εκείνος το σκοινί για να κινηθεί το παιχνίδι. Τότε τα βρέφη κινούνταν λιγότερο παρά όταν το παιχνίδι ήταν στατικό. Αυτό το εύρημα αποκλείει κατά τη γνώμη των ερευνητών το ενδεχόμενο τα μωρά απλώς να κλοτσούσαν από ενθουσιασμό όταν έβλεπαν το παιχνίδι να κινείται. Στην πραγματικότητα, τα δεδομένα έδειξαν ότι ήταν ακριβώς η απολύτως συντονισμένη κίνηση του μωρού και του παιχνιδιού, δηλαδή πόδι και παιχνίδι να κινούνται ταυτόχρονα, που προκαλούσε έντονη δραστηριότητα από το βρέφος.

Οταν οι επιστήμονες απελευθέρωσαν τα πόδια των μωρών από τα παιχνίδια, τα βρέφη συνέχισαν να κλοτσάνε με τον μέγιστο ρυθμό που είχαν πετύχει όση ώρα πόδι και παιχνίδι ήταν συνδεδεμένα, ισχυρή ένδειξη ότι ανέμεναν το παιχνίδι να ανταποκριθεί. Ορισμένα μάλιστα ήταν εμφανώς ενοχλημένα που αυτό δεν συνέβαινε πια. Αρα κάποια στιγμή όσο υπήρχε η σύνδεση τα μωρά πρέπει να ανέπτυξαν τον «αλγόριθμο» σύνδεσης της κίνησης του ποδιού τους με την κίνηση του παιχνιδιού και αυτή ήταν η στιγμή που στις καταγραφές υπήρχε απότομη έκρηξη κινητικής δραστηριότητας. Η κινητικότητα αυτή διακοπτόταν από παύσεις και απότομες αυξήσεις ή μειώσεις στην ταχύτητα κίνησης των ποδιών. Τέτοιες διακυμάνσεις και μεταβολές είναι χαρακτηριστικές σύνθετων συστημάτων, που δείχνουν ότι είναι στο όριο μιας μεταβολής. Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι πρώτες από αυτές τις αιχμές δραστηριότητας ήταν τα σημεία καμπής, όπου τα μωρά αντιλήφθηκαν τη σύνδεση της κίνησης των ποδιών τους με την κίνηση του παιχνιδιού, ότι μπορούσαν να κινήσουν το παιχνίδι κινώντας τα πόδια τους.

Οι ερευνητές σημειώνουν και ένα άλλο μοτίβο: Στο πρώτο λεπτό σύνδεσης ποδιού και παιχνιδιού με το σκοινί, κάθε φορά που το παιχνίδι αντιδρούσε στην κίνηση ενός μωρού, αυτό πάγωνε και περίμενε το παιχνίδι να σταματήσει, πριν ξαναρχίσει να κλοτσάει. Η απρόσμενη κίνηση του παιχνιδιού προκαλούσε αυτόν τον παράξενο, δυναμικό «χορό» των μωρών: Κίνηση, παύση, κίνηση, παύση. Ηταν σαν τα βρέφη να πραγματοποιούσαν ένα πείραμα: Αν κάνω αυτό (κλοτσιά), βλέπω εκείνο (το παιχνίδι να κινείται), αν δεν κάνω αυτό, δεν βλέπω το παιχνίδι να κινείται.

Δεν συμπεριφέρθηκαν όλα τα βρέφη με τον ίδιο τρόπο. Ενα απ' αυτά δεν έδειξε καμία ένδειξη ανακάλυψης πώς η συμπεριφορά του επηρεάζει το παιχνίδι. Οι ερευνητές θεωρούν ότι αυτή η διάταξη και η προσέγγιση μπορούν να συμβάλουν στην κατανόηση και πρόβλεψη της πορείας αισθησιοκινητικής και νοητικής ανάπτυξης τόσο των υγιών βρεφών, όσο και εκείνων που κινδυνεύουν να εμφανίσουν αναπτυξιακή καθυστέρηση.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πρώτη αντίληψη της ικανότητας επίδρασης στο περιβάλλον είναι μια δυναμική, αυτοοργανωνόμενη διαδικασία. Δυναμική με την έννοια ότι τα μοτίβα και οι συσχετίσεις εξελίσσονται στο πέρασμα του χρόνου και αυτοοργανωνόμενη με τον τρόπο που πολλά σύνθετα συστήματα στη φύση οργανώνονται από μόνα τους σε συγκεκριμένες μορφές, χωρίς οδηγίες. Με αυτήν τη συλλογιστική δεν υπάρχει κάποιος μαριονετίστας που κουνάει τα σκοινιά, η «ελεύθερη βούληση» ή μια ανεξάρτητη από το σώμα και την ύλη ψυχή. Τα μοτίβα προκύπτουν και αλλάζουν αυθόρμητα στα συστήματα που είναι ανοιχτά για ανταλλαγές ύλης, ενέργειας και πληροφορίας με το περιβάλλον τους. Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, όταν ένας οργανισμός (εδώ ένα μωρό) και το περιβάλλον του (το παιχνίδι) αλληλεπιδρούν, τότε σχηματίζεται ένα δυναμικό αυτοοργανωνόμενο σύστημα. Η στοχευμένη δράση προκύπτει αυθόρμητα, όταν ο οργανισμός αντιληφθεί ότι οι κινήσεις του προκαλούν αλλαγή στον κόσμο γύρω του.

Οι αρχικές κινήσεις των μωρών ήταν τυχαίες, χωρίς κάποιο σκοπό και κατεύθυνση. Οταν όμως συνδέθηκαν με το παιχνίδι, όσο πιο έντονα κινούνταν, τόσο περισσότερο η προσοχή τους επικεντρωνόταν στην επίδραση που οι κλοτσιές τους είχαν στο παιχνίδι (τόσο νιώθοντας το τράβηγμα του σκοινιού, όσο και βλέποντας την αντίδραση του παιχνιδιού). Οταν η προσοχή του μωρού στη σχέση του με το παιχνίδι έφτανε σε ένα κρίσιμο επίπεδο, αντιλαμβανόταν ότι μπορούσε να κάνει παιχνίδι, να κινηθεί. Οι τυχαίες κινήσεις γίνονταν σκόπιμη δράση. Σε αυτό το σημείο του μετασχηματισμού, οι ερευνητές παρατήρησαν έξαρση της κίνησης των ποδιών, σε στενό συντονισμό μεταξύ βρέφους και παιχνιδιού. Με βάση αυτό το μοντέλο, η αντίληψη της ικανότητας επίδρασης στο περιβάλλον προκύπτει μόνο όταν ο οργανισμός (το μωρό) συνειδητοποιήσει τη σύνδεσή του με το περιβάλλον του (το παιχνίδι). Γι' αυτό η αλληλεπίδραση και η συσχέτιση μεταξύ των δύο είναι κρίσιμες ώστε να αναπτυχθεί αυτή η ικανότητα.

Διακρίνοντας τους γνωστούς από τους αγνώστους

Σε μια μελέτη με ποντίκια, ερευνητές ανακάλυψαν το σημείο στον εγκέφαλο το οποίο είναι υπεύθυνο και για τους δύο τύπους, που μπορεί κάποιο άτομο να φαίνεται γνωστό: Την αόριστη αίσθηση της γνωριμίας και την πλήρη ανάκτηση των αναμνήσεων που σχετίζονται με αυτό το άτομο. Σύμφωνα με τους επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα, τα ευρήματα αποτελούν ταυτόχρονα επίδειξη της χρήσης προχωρημένων υπολογιστικών αλγορίθμων για την κατανόηση του τρόπου που ο εγκέφαλος κωδικοποιεί έννοιες, όπως η αντίληψη ότι κάποιος είναι ξένος, ή γνωστός με συγκριμένη ταυτότητα.

Η εγγραφή στον εγκέφαλο για τους αγνώστους αποδεικνύεται πιο απλή συγκριτικά με εκείνη για τους οικείους, πράγμα αναμενόμενο κατά τους επιστήμονες, δεδομένων των συσχετίσεων με διάφορες αναμνήσεις, που υπάρχουν καταχωρημένες για τους γνωστούς. Η σχετική λειτουργία πραγματοποιείται σε μια λεπτή φέτα της περιοχής του εγκεφάλου που αποκαλείται ιππόκαμπος, γνωστή για τη σημασία της στον σχηματισμό αναμνήσεων. Αυτή η φέτα ονομάζεται CA2 και φαίνεται να εξειδικεύεται σε ένα συγκεκριμένο είδος αναμνήσεων, αυτών που χρησιμοποιούνται για την ανάκληση στη μνήμη των σχέσεων μεταξύ των ατόμων.

Οταν οι ερευνητές προκάλεσαν σίγαση της περιοχής CA2 στα ποντίκια, τότε αυτά έπαψαν να μπορούν να διακρίνουν ένα άγνωστο από ένα γνωστό ποντίκι με το οποίο ζουν μαζί. Αντίθετα, δεν επηρεάστηκε η μνήμη τους όσον αφορά τα αντικείμενα και τον χώρο γύρω τους. Οι επιστήμονες, θέλοντας να κατανοήσουν τον μηχανισμό πίσω από αυτήν τη διαδικασία, προσπάθησαν να καταγράψουν τη νευρική δραστηριότητα στην περιοχή CA2 κατά τη διάρκεια των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ποντικιών. Τοποθέτησαν ένα μινισκόπιο, ένα είδος μικροσκοπίου αρκετά μικρού, ώστε να μπορεί να φορεθεί σαν καπελάκι στο κεφάλι των ποντικιών. Παράλληλα εισήγαγαν στους νευρώνες της περιοχής CA2 μια πρωτεΐνη, που λάμπει όταν υπάρχουν κοντά της ιόντα ασβεστίου, αυτά δηλαδή που εισρέουν μέσα στους νευρώνες όταν παρουσιάζουν δραστηριότητα. Το μικροσκόπιο, ανιχνεύοντας τη λάμψη, μπορούσε να μετρήσει την έντασή της και οι μετρήσεις να μετατραπούν σε ηλεκτρικά σήματα, επεξεργάσιμα από υπολογιστή.

Η διάταξη κατέγραφε τη δραστηριότητα 50 έως 60 νευρώνων ενός ποντικιού κάθε φορά, καθώς αυτό αλληλεπιδρούσε με δύο μη οικεία ποντίκια, μετά με δύο συγγενικά σε αυτό ποντίκια και, τέλος, με ένα γνωστό και ένα άγνωστο. Δυστυχώς τα σήματα που καταγράφονταν δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πώς ο εγκέφαλος διέκρινε το γνωστό από το άγνωστο άτομο. Τα πράγματα άλλαξαν όταν κατασκευάστηκε ένας «γραμμικός αποκωδικοποιητής», λογισμικό που μπορούσε να ξεχωρίσει το σήμα μέσα στην πλημμυρίδα των μοτίβων εγκεφαλικής δραστηριότητας. Ο αποκωδικοποιητής αποκάλυψε τις νευρωνικές υπογραφές του κοινωνικά ξένου και οικείου σε όλους τους συνδυασμούς ποντικιών.

Τα ποντίκια δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον ξένο παρά για τον γνωστό. Πράγματι, εκείνα που σύμφωνα με τον αποκωδικοποιητή διέκριναν πιο ξεκάθαρα τον ξένο, παρατηρήθηκε ότι ασχολούνταν περισσότερο να τον μυρίζουν και να τον περιεργάζονται. Παραπέρα, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως με αρκετή επιτυχία μπορούσαν με τη βοήθεια του λογισμικού να καταλάβουν πότε το ποντίκι μπορούσε να αναγνωρίσει όχι μόνο την οικειότητα, αλλά και την ταυτότητα κάθε γνωστού σε αυτό ποντικιού.

Η γνώση γι' αυτές τις «εγκεφαλικές υπογραφές» μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερη εκπαίδευση συστημάτων μηχανικής μάθησης (μορφή τεχνητής νοημοσύνης). Σήμερα τα συστήματα μηχανικής μάθησης πρέπει να εκπαιδευτούν με πληροφορίες με πολύ συγκεκριμένους τρόπους, αλλιώς κινδυνεύουν με πλήρη απώλεια όλης της προηγούμενης γνώσης. Οι μηχανές δεν μαθαίνουν μέσα στο φυσικό περιβάλλον όπως οι άνθρωποι. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κατανόηση του τρόπου που ο εγκέφαλος των ζώων κωδικοποιεί τις κοινωνικές πληροφορίες, μπορεί να δώσει νέες ιδέες για αντιμετώπιση του προβλήματος της «καταστροφικής λήθης». Αλλοι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής μπορεί να βοηθήσουν να αποκαλυφθούν οι ρίζες διαταραχών όπως η σχιζοφρένεια, ο αυτισμός κ.ο.κ., αυτών δηλαδή που σχετίζονται με δυσκολίες στην κοινωνική συναναστροφή.

80 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ 1944

«Ιωνία», «Καισαριανή», «Κοκκινιά»...

Οι εργατογειτονιές της Αθήνας, οι «συνοικίες» είχαν καταφέρει από τα τέλη του 1943, με τη μαζική τους πάλη και τα όπλα του εφεδρικού ΕΛΑΣ, να διώξουν τους κατακτητές και να κάνουν δύσκολη έως αδύνατη την παρουσία των κατακτητών και των συνεργατών τους σε αυτές. Ετσι οργανώθηκαν μεγάλες δολοφονικές επιδρομές για άμεση τρομοκράτηση του λαού που σύσσωμος αγωνιζόταν από τις γραμμές του ΚΚΕ, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ. Οι δυνάμεις των Ράλληδων, χωροφυλακή, μηχανοκίνητο της αστυνομίας (Μπουραντάδες), Χίτες αποσκοπούσαν και στο γενικότερο χτύπημα του λαού αφού έτρεμαν την αφύπνισή του και ανησυχούσαν για την τύχη της αστικής εξουσίας και σταθερότητας την επόμενη μέρα μετά την απελευθέρωση. Την ίδια ανησυχία μοιράζονταν και οι αστικές δυνάμεις που είχαν καταφύγει στη Μέση Ανατολή τασσόμενες στο πλευρό του βρετανικού ιμπεριαλισμού.

Στο τέλος του 1943 είχε γίνει το μπλόκο στα νοσοκομεία της Αθήνας όπου νοσηλεύονταν οι ανάπηροι ήρωες του αλβανικού μετώπου. Ακολούθησαν πολλά ακόμα μπλόκα σε Ζωγράφου, Βύρωνα, Καλλιθέα, Κατσιπόδι, Παγκράτι, Δουργούτι, Αιγάλεω, Καισαριανή.

Στις 6 Μάρτη 1944 έγινε το πρώτο Μπλόκο της Κοκκινιάς, που αντιμετωπίστηκε με επιτυχία από τον εφεδρικό ΕΛΑΣ και τον λαό της συνοικίας. Στις 15 - 16 Μάρτη 1944, οι ελληνικές δυνάμεις καταστολής, υπό την κυβέρνηση Ράλλη, κάπου 2.000 χωροφύλακες με τη στήριξη των γερμανικών ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής, έκαναν επιδρομή στις εργατογειτονιές σε Καλογρέζα, Σαφράμπολη, Ηράκλειο. Οι επιδρομείς με τη συνδρομή και ντόπιων χαφιέδων ξεχώρισαν και δολοφόνησαν δεκάδες πρωτοπόρους εργάτες, βασάνισαν, λεηλάτησαν και έκαναν πολλές συλλήψεις.

Οι συνοικίες έμαθαν να μην παραδίδονται, πολλές φορές έδωσαν παραδείγματα συλλογικής παλικαριάς, αυτοθυσίας, ηρωισμού. Παρά τα φοβερά μπλόκα όχι μόνο δεν τρομοκρατήθηκαν, μα πολλαπλασιάστηκαν οι δυνάμεις που μπήκαν στον αγώνα και ορκίζονταν εκδίκηση στο όνομα των δολοφονημένων αδελφών, συγγενών, συναδέλφων, γειτόνων, συντρόφων και συναγωνιστών. Οι συνοικίες η μια μετά την άλλη διεκδικούσαν τον τίτλο του Στάλινγκραντ της Αθήνας.

Αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα αποτέλεσαν και οι αντιστασιακές εφημερίδες, που έπαιξαν ρόλο διαφωτιστή και οργανωτή της πάλης.

Κατά την απελευθέρωση, δίπλα στις κεντρικές - πανελλαδικές εφημερίδες του αγώνα, τον «Ριζοσπάστη» και την «Ελεύθερη Ελλάδα» (όργανο του ΕΑΜ) κυκλοφόρησαν και δεκάδες τοπικές εφημερίδες του ΚΚΕ, της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ, των εργατικών συνδικάτων. Εφημερίδες που έδωσαν τη μάχη για την αλήθεια σε συνθήκες τρομοκρατίας και επιδρομών από τις κρατικές αρχές, με σπάσιμο γραφείων, ξυλοδαρμούς και δολοφονίες συντακτών («Ελεύθερη Αχαΐα», «Αναγέννηση» στον Βόλο κ.ά.). Αυτά έως το 1947, οπότε τέθηκαν και τυπικά εκτός νόμου.

Στα χρόνια 1945 - 1947 οι εφημερίδες των συνοικιών περιέλαβαν στις σελίδες τους την τεράστια λαϊκή ανάταση που σηματοδότησαν οι συνθήκες της απελευθέρωσης, την πάλη ενάντια στη λευκή τρομοκρατία, τους αγώνες του λαού των συνοικιών για την επιβίωση, την πολιτιστική δραστηριότητα, την πάλη των γυναικών. Ταυτόχρονα περιλάμβαναν και πολύτιμα ντοκουμέντα της ηρωικής αντίστασης των χρόνων 1941 - '44, πολλά εκ των οποίων αφορούν τη ζωή και τη θυσία αγωνιστών του λαού, μελών και στελεχών του ΚΚΕ.

Τα ονόματα των εφημερίδων ταυτίζονταν με τα αυτά των ηρωικών συνοικιών: «Ιωνία», «Η Κοκκινιά μας», «Καισαριανή», «Καλλιθέα» κ.ά.

Σήμερα ελάχιστα φύλλα από αυτές τις εφημερίδες σώζονται στο Αρχείο του ΚΚΕ, ελάχιστα επίσης εντοπίζονται σε βιβλιοθήκες και αρχεία. Τιμώντας τον ηρωικό αγώνα των συνοικιών ενάντια στα μπλόκα, δημοσιεύουμε εξώφυλλα από τα ελάχιστα σωζόμενα φύλλα.

Και με αυτό το δημοσίευμα κάνουμε έκκληση σε όποιον ή όποια διαθέτει φύλλα από αυτές ή άλλες εφημερίδες να τις προσφέρει στο Αρχείο του ΚΚΕ, ώστε να διασωθούν, να συντηρηθούν και να αξιοποιηθούν στην ιστορική έρευνα.

Στη μνήμη του συντρόφου Τάσου Χρονά

Στις 29 Μάρτη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που «έφυγε» από κοντά μας ο σύντροφος και αγωνιστής ΤΑΣΟΣ ΧΡΟΝΑΣ.

Σε όλα τα χρόνια της οργανωμένης κομματικής ζωής του, πάλεψε με σθένος για την επίτευξη του στρατηγικού στόχου του ΚΚΕ. Πιστός στα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, έδωσε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη με συνέπεια, επιμονή και μαχητικότητα από κάθε μετερίζι.

Υπήρξε στέλεχος του Κόμματος μέχρι το τέλος της ζωής του, με σημαντική συμβολή στην ιδεολογική ανάλυση και επεξεργασία των θέσεων του Κόμματος. Οι σύντροφοι στη Στερεά Ελλάδα και στην Εύβοια δεν θα ξεχάσουν ποτέ τον κομβικό ρόλο και την προσφορά του Τάσου στην κομματική ζωή, στο Κόμμα συνολικά.

Εκπροσωπώντας τη «Λαϊκή Συσπείρωση», έπαιξε για πολλά χρόνια κεντρικό ρόλο στην Τοπική Διοίκηση (εκλεγμένος στην Περιφέρεια Στερεάς, στον δήμο Λαμίας και στη Νομαρχία Φθιώτιδας). Τα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου και ο λαός της Λαμίας δεν θα ξεχάσουν ποτέ τις μαχητικές ομιλίες του και την αταλάντευτη στάση του ενάντια στο κεφάλαιο, προς όφελος των εργαζομένων και του λαού της περιοχής.

Υπηρέτησε ως γιατρός στο Νοσοκομείο Λαμίας, αναπτύσσοντας έντονη συνδικαλιστική δράση. Οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο Λαμίας και ο λαός της περιοχής δεν θα ξεχάσουν ποτέ την αγωνιστική δράση και έντονη προσφορά του Τάσου στην υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν Υγείας.

Ο σύντροφος Τάσος ήταν ο σύζυγος της Χαρούλας, ο παππούς του Βιττόριο Κίμωνα, ο δεύτερος πατέρας του Κριστιάνο και ο πατέρας μου. Το κενό που άφησε στην οικογένειά μας είναι μεγάλο. Ενα κενό που δεν αναπληρώνεται. Οι αναμνήσεις και η σπορά που άφησε πίσω του μας κάνουν περήφανους.

«Λείπεις για όσα πρέπει, και είσαι μέσα σε όλο τον κόσμο που αγωνίστηκες και περπάτησες παρέα».

Η οικογένεια του Τάσου προσφέρει στη μνήμη του το ποσό των 500 ευρώ στην Τομεακή Επιτροπή Φθιώτιδας του ΚΚΕ.

Σταυρούλα Χρονά

Σε σοβαρή κατάσταση 5χρονος μετά από τροχαίο

Σοβαρό τροχαίο ατύχημα σημειώθηκε το βράδυ της Τετάρτης στην οδό Πειραιώς, όπου οδηγός ιδιωτικού αυτοκινήτου παρέσυρε πέντε πεζούς, μεταξύ τους και τρία παιδιά. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, 26χρονος οδηγός - κάτω από συνθήκες που βρίσκονται υπό διερεύνηση - παρέσυρε δύο γυναίκες 53 και 33 ετών, δύο αγόρια 10 και 5 ετών και ένα κορίτσι 8 ετών. Το 5χρονο αγόρι νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση, διασωληνωμένο στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», ενώ τα άλλα δύο παιδιά νοσηλεύονται στο ίδιο νοσοκομείο αλλά εκτός κινδύνου.

Σε ό,τι αφορά τις δύο γυναίκες, νοσηλεύονται εκτός κινδύνου στον «Ερυθρό Σταυρό». Οι γυναίκες παρασύρθηκαν τη στιγμή που προσπαθούσαν να διασχίσουν κάθετα τον δρόμο, ενώ ο οδηγός, που συνελήφθη, ισχυρίστηκε ότι δεν τις είδε.

• Επίσης, την Τετάρτη το βράδυ φορτηγό παρέσυρε και σκότωσε μία ηλικιωμένη γυναίκα στο Μενίδι, επί της λεωφόρου Κωνσταντίνου Καραμανλή, την ώρα που προσπαθούσε να τη διασχίσει. Ο 58χρονος οδηγός είπε ότι δεν κατάφερε να φρενάρει εγκαίρως.

Νέα σύλληψη για τη δολοφονία στου Ρέντη

Σε ακόμα μία σύλληψη που αφορά τη δολοφονία του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη και τα επεισόδια στου Ρέντη προχώρησαν οι αρχές. Συγκεκριμένα, από την Υποδιεύθυνση Αντιμετώπισης Βίας στους Αθλητικούς Χώρους συνελήφθη ένας άνδρας, γεννημένος το 1983, ως αρχηγικό μέλος της συμμορίας. Σε βάρος του εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης για τη δολοφονία του αστυνομικού. Είχε διαφύγει στο πρώτο στάδιο της σύλληψης και το όνομά του ήταν στη δικογραφία για πολλά αδικήματα.

ΟΒΣΑ

Κοροϊδία οι «μειώσεις» στις τραπεζικές προμήθειες

Την κατάργηση των τραπεζικών προμηθειών που επιβάλλονται στις ηλεκτρονικές συναλλαγές απαιτεί η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (ΟΒΣΑ), κόντρα στις ρυθμίσεις - κοροϊδία που διαφημίζει η κυβέρνηση ως τάχα «ανακουφιστικές» για τους μικρούς επαγγελματίες.

Πιο συγκεκριμένα, με τροπολογία του υπουργείου Οικονομίας που κατατέθηκε την περασμένη Τρίτη στη Βουλή η κυβέρνηση θέτει πλαφόν στις τραπεζικές προμήθειες, τις οποίες μειώνει για συναλλαγές μέχρι 10 ευρώ. Αλλά αυτό ισχύει μόνο για ορισμένες κατηγορίες επιχειρήσεων, εξαιρώντας πλήθος επιχειρηματικές δραστηριότητες που αφορούν την πλατιά λαϊκή κατανάλωση, οπότε η κλοπή από τους τραπεζικούς ομίλους παραμένει σε βάρος των εργαζομένων και των επαγγελματιών.

Οπως σχολιάζει η ΟΒΣΑ, η κυβέρνηση κατέθεσε τη συγκεκριμένη τροπολογία «κάτω από την πίεση και την αγανάκτηση χιλιάδων επαγγελματιών που καταληστεύονται καθημερινά από τις τραπεζικές προμήθειες».

Εξηγεί, όμως, ότι πρόκειται για κοροϊδία, αφού δεν λύνει κανένα ουσιαστικό πρόβλημα: Οι κωδικοί των επιχειρήσεων (Commerce Category Code) στις οποίες πρόκειται να εφαρμοστεί το μέτρο είναι μόλις 15 και εξαιρείται η πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων. Η μείωση κατά 50% των προμηθειών των τραπεζών αποδεικνύεται κενό γράμμα, μιας και βρίσκεται στα όρια των μειώσεων που ήδη έχουν κάνει οι τράπεζες με το σύστημα IRIS. Αλλωστε, ακόμα κι αυτό το όριο των 10 ευρώ είναι προβληματικό, μιας και πετάει απέξω μια σειρά υπηρεσιών και αγαθών που η τιμή τους είναι οριακά πάνω απ' αυτό το όριο. Ενα κούρεμα π.χ., που κάνει 12 ευρώ, ή το καθάρισμα ενός παπλώματος στο καθαριστήριο, που κάνει 18 ευρώ, θα υφίστανται το «καπέλο» των τραπεζών.

«Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση προσπαθεί να πλασάρει την πολιτική της ως φιλολαϊκή ή τουλάχιστον "δίκαιη"», σχολιάζει η ΟΒΣΑ. «Την ίδια στιγμή που οι αυτοαπασχολούμενοι παλεύουν να βγάλουν άκρη με τον λαβύρινθο της διασύνδεσης των POS με τις ταμειακές και να αποφύγουν το ναρκοπέδιο των προστίμων, οι τράπεζες διάγουν τον πιο "ανθόσπαρτο" βίο κερδοφορίας τους τις τελευταίες δεκαετίες (κοντά στα 4,5 δισ. τα κέρδη τους το 2023, λένε τα δικά τους στοιχεία). Και την ίδια στιγμή που ο καταναλωτής και ο μικρός επαγγελματίας φορολογείται και πληρώνει τον φόρο του κράτους το ίδιο δευτερόλεπτο της συναλλαγής, οι τράπεζες απολαμβάνουν τον λεγόμενο "αναβαλλόμενο φόρο" εδώ και πάνω από 11 χρόνια».

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

φωτο

Στις 9 Μαΐου και ώρα 16.30 θα πραγματοποιηθεί στο Μνημείο του Σοβιετικού Στρατιώτη το πολιτικό μνημόσυνο του παρτιζάνου ήρωα, αξιωματικού ΛΕΥΤΕΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ.

Γεννήθηκε από Πόντιους γονείς, τον Χαράλαμπο και την Σουμέλα Δημητριάδη, το 1928 στην πόλη Τουάπσε της Ρωσίας. Το 1938 ήρθε ορφανός με τα αδέρφια του στα προσφυγικά των Τζιτζιφιών. Ο μεγάλος αδελφός του δολοφονήθηκε από τους Γερμανούς και ο ίδιος οργάνωσε την ΟΠΛΑ Τζιτζιφιών. Ο Χάρης, ο Γιούρας, οι Ψωμιάδης, Γρηγοριάδης, Λειχούνας, ο αδερφός του, Κώστας, οι Μητιάς, Σαλονικίδης, Νικολαΐδης, Καταβελάκος, ήταν οι συμμαχητές του. Συνελήφθη από προδοσία του Σκατ...λου στα κατοχικά συσσίτια του συνοικισμού της Καλλιθέας, από τους δολοφόνους στην οδό Μέρλιν, Καθρέπτη και Μορφή. Δεν πρόδωσε τους συντρόφους του και βασανίστηκε άγρια. Πολέμησε στη Μάχη του Δεκέμβρη και συμμετείχε με τον χιλιοτραγουδισμένο Αρχηγό του ΚΚΕ, Νίκο Ζαχαριάδη, στη συγκέντρωση στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Ακολούθησε τον Αρχηγό του στον ΔΣΕ, Νίκο Ζαχαριάδη, μέχρι το τέλος της ζωής του, χωρίς να προδώσει το ΚΚΕ και τη Σοβιετική Ενωση. Παρασημοφορήθηκε 3 φορές από το ΚΚΣΕ και τον Ελληνοσοβιετικό Σύνδεσμο.

Τα παιδιά του, Κωνσταντίνος και Χαράλαμπος, προσφέρουν 50 ευρώ στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης», μέσω ΚΟΒ Καλλιθέας.

Ιστορική αναδρομή στις ρίζες και την εξέλιξη του Παλαιστινιακού ζητήματος

Τέσσερις μέρες μετά τη λήξη του Πολέμου των 6 Ημερών, στις 14.6.1967, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε την Απόφαση 237, με την οποία καλούσε την ισραηλινή κυβέρνηση «να διασφαλίσει την ασφάλεια και την πρόνοια των ανθρώπων στις περιοχές όπου είχαν λάβει χώρα οι στρατιωτικές επιχειρήσεις και να διευκολύνει την επιστροφή όσων τις είχαν εγκαταλείψει από την έναρξη των εχθροπραξιών»¹. Μέχρι τότε δεν είχε υπάρξει ούτε καταδίκη της ισραηλινής επίθεσης ούτε κάποια εντολή εκκένωσης των εδαφών που είχε καταλάβει.

Γενικότερα, με εξαίρεση τη Σοβιετική Ενωση και τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, που διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τις επιθετικές ενέργειες του Ισραήλ (διακόπτοντας μεταξύ άλλων τις διπλωματικές σχέσεις μαζί του), ο καπιταλιστικός κόσμος, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις στις γραμμές του, δεν υπήρξε ιδιαίτερα καταδικαστικός ως προς τις αντιδράσεις του.

Στις 19.6.1967, με πρωτοβουλία της ΕΣΣΔ, συγκλήθηκε Εκτακτη Συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ προκειμένου να εκφραστούν και να καταγραφούν - σαφώς και κατηγορηματικώς πια - η καταδίκη της ισραηλινής επιθετικότητας και το αίτημα για άμεση αποχώρηση από τα κατεχόμενα εδάφη. Ανοίγοντας τις εργασίες της Συνεδρίασης ο πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου της ΕΣΣΔ, Α. Κοσίγκιν, τόνισε μεταξύ άλλων:

«Το Ισραήλ δεν έχει κανένα επιχείρημα που να δικαιολογεί την επιθετικότητά του. Οι προσπάθειές του να αυτοδικαιολογηθεί, όπως και οι προσπάθειες των συνηγόρων του (σ.σ. ΗΠΑ, κ.ά.) να εξαγνίσουν τις πολιτικές και τις πράξεις του Ισραήλ (...) δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια απάτη (...) Τα γεγονότα αποδεικνύουν πέρα από κάθε αμφιβολία πως η ευθύνη για την έναρξη του πολέμου, για τα θύματά του και τις συνέπειές του βαραίνει το Ισραήλ (...)

Ερχονται συνεχώς όλο και περισσότερες αναφορές για τις θηριωδίες και τη βία που ασκείται από τους Ισραηλινούς εισβολείς στις περιοχές που κατέλαβαν. Αυτά που συμβαίνουν στη Χερσόνησο του Σινά, στη Λωρίδα της Γάζας, στο δυτικό τμήμα της Ιορδανίας και στα συριακά εδάφη που κατέχονται από το Ισραήλ φέρνουν στη σκέψη τα αποτρόπαια εγκλήματα των ναζί κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (...) Ο ισραηλινός στρατός πυρπολεί χωριά, καταστρέφει νοσοκομεία και σχολεία. Οι άμαχοι πληθυσμοί στερούνται φαγητού, νερού και κάθε άλλου μέσου επιβίωσης. Υπήρξαν περιπτώσεις όπου αιχμάλωτοι πολέμου, ακόμα και γυναικόπαιδα, εκτελούνταν, όπου ασθενοφόρα με τραυματίες πυρπολούνταν (...)

Η Σοβιετική Ενωση, πιστή στην αρχή της να προσφέρει βοήθεια στα θύματα της επιθετικότητας και να στηρίζει τους λαούς που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους και την ελευθερία τους, στέκεται με αποφασιστικότητα στο πλευρό των αραβικών κρατών. (...) Η Σοβιετική Ενωση δεν είναι κατά του Ισραήλ, αλλά εναντίον της επιθετικής πολιτικής που ακολουθούν οι κυβερνητικοί κύκλοι σε αυτό το κράτος (...)

Οταν το ζήτημα είναι ή πόλεμος ή ειρήνη, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των λαών, δεν πρέπει να υπάρχει θέση για πολιτικά παλαντζαρίσματα (...) Σε τέτοια θέματα (...) δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την αποφασιστική καταδίκη του επιτιθέμενου και των δυνάμεων που βρίσκονται από πίσω του (...)»².

Απέναντι στη Σοβιετική Ενωση οι ΗΠΑ κατέθεσαν δικό τους Σχέδιο Απόφασης, με το οποίο η ευθύνη του πολέμου θολωνόταν επιμεριζόμενη με γενικό και αόριστο τρόπο σε όλα λίγο - πολύ τα εμπλεκόμενα μέρη, ενώ το ζήτημα της αποχώρησης από τα κατεχόμενα εδάφη έμπαινε με έμμεσο και όχι σαφή τρόπο. Οι σχετικές συζητήσεις κράτησαν έως και τις 4 Ιούλη, όταν εντέλει κατατέθηκαν προς ψήφιση δύο Σχέδια: Ενα που στηρίχθηκε από την ΕΣΣΔ, τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τα αραβικά κράτη και τις περισσότερες από τις χώρες που ανήκαν στη λεγόμενη «Κίνηση των Αδεσμεύτων». Και ένα που στηρίχθηκε από τις ΗΠΑ, τα καπιταλιστικά κράτη της Δυτικής Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Καθώς όμως κανένα από τα δύο Σχέδια δεν έλαβε την απαιτούμενη πλειοψηφία των 2/3, δεν ελήφθη καμιά απόφαση³.

Η στάση της ΕΣΣΔ και των άλλων χωρών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης είχε σημαντικό αντίκτυπο στους λαούς της Μέσης Ανατολής. Πράγματι, η στάση αυτή, σε συνδυασμό με τη «στήριξη του Ισραήλ από τη Δύση» (δηλαδή τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ), «είχε ως αποτέλεσμα μεγάλα τμήματα των αραβικών κοινωνιών να βλέπουν τη Σοβιετική Ενωση με ένα μείγμα θαυμασμού και επιθυμίας για προστασία»⁴. Οπως ανέφερε σε συνέντευξή του το 1969 το μέλος της ΚΕ της Φατάχ και στέλεχος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Α. Ιγιάντ, «η Σοβιετική Ενωση πρέπει να θεωρείται φίλος των Αράβων. Πρόκειται για μια φιλία που έχει εκφραστεί στην πράξη με τη μορφή τόσο της υλικής βοήθειας όσο και της ισχυρής ηθικής υποστήριξης (...) ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο του Ιούνη (του 1967)»⁵. «Είναι αλήθεια», σημείωνε - από τη δική του οπτική και σκοπιμότητα - σχετικό υπόμνημα της CIA, «πως η ΕΣΣΔ αποτελεί τη μοναδική δύναμη στην οποία τα ριζοσπαστικά αραβικά κράτη - η Αίγυπτος, η Συρία και η Αλγερία - μπορούν να βασίζονται για μια ουσιαστική υποστήριξη»⁶.

Η στάση των ΗΠΑ, από την άλλη μεριά, είχε αντίστροφο αντίκτυπο, δημιουργώντας προβλήματα, τόσο στις ίδιες όσο και στους συμμάχους τους στη Μέση Ανατολή. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έκαναν λόγο για «γενικευμένη όξυνση της λαϊκής εχθρότητας απέναντι στις ΗΠΑ και τη Βρετανία λόγω (της στάσης τους έναντι) του πολέμου (...) Αυτά τα αντιαμερικανικά αισθήματα δεν έχουν μόνο υπονομεύσει την επιρροή των ΗΠΑ ανάμεσα στους συντηρητικούς (στον αραβικό κόσμο), αλλά έχουν συνδράμει και σε μια γενικότερη άνοδο του ριζοσπαστισμού στην περιοχή». «Τα αντιδυτικά αισθήματα στην Ιορδανία», σημείωνε ειδικότερα άλλη Εκθεση της CIA, «αυξήθηκαν σημαντικά». Τόσο ώστε ο βασιλιάς της χώρας, Χουσεΐν, «να μην μπορεί πλέον να εμφανίζεται ανοιχτά υπέρ της Δύσης και των ΗΠΑ όπως στο παρελθόν δίχως να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του καθεστώτος του». Αντίστοιχα, «ο βασιλιάς (της Σαουδικής Αραβίας) Φαϊζάλ αισθάνεται ότι πρέπει να πιέσει σημαντικά ώστε οι ΗΠΑ να λάβουν θέσεις υπέρ των συμφερόντων των Αράβων και να αποδείξει έτσι πως η πολιτική του φιλίας με τις ΗΠΑ "αποδίδει"»⁷.

Ολα τα παραπάνω αποτύπωναν κάποιες αλλαγές στον διεθνή συσχετισμό (κυρίως όσον αφορά τις αντιθέσεις μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών και την επιρροή τους στα κράτη του αραβικού κόσμου), οι οποίες, υπό την επίδραση της ΕΣΣΔ και των άλλων χωρών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, είχαν εντέλει ένα ορισμένο αποτέλεσμα και στις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.

Στις 22.11.1967 - με καθυστέρηση 5 μηνών - το Συμβούλιο Ασφαλείας κάλεσε πια για την απόσυρση των ισραηλινών στρατευμάτων από τις περιοχές που είχαν καταλάβει και τον περιορισμό τους στα προπολεμικά σύνορα του Ισραήλ (Απόφαση 242). Η εν λόγω Απόφαση ήταν ιδιαίτερα σημαντική καθώς για πρώτη φορά από το 1949 οριοθετούνταν τα επίσημα αναγνωρισμένα σύνορα του Ισραήλ (τα οποία ισχύουν έως σήμερα), ενώ - έστω και εμμέσως - οριοθετούνταν επίσης τα σύνορα ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους. Βεβαίως, κατ' αυτόν τον τρόπο, ο ΟΗΕ αναγνώριζε ταυτόχρονα την κυριαρχία του Ισραήλ επί των παλαιστινιακών εδαφών που είχε καταλάβει το 1948 - 1949, πέρα από τα όρια που είχαν οριστεί από τις πρώτες Αποφάσεις του Οργανισμού (στο πλαίσιο της δημιουργίας δύο κρατών) το 1947⁸.

Στις 10.12.1969 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε Απόφαση (2535Β) με την οποία «ο Παλαιστινιακός λαός» αναγνωριζόταν για πρώτη φορά ως εθνότητα «με αδιαμφισβήτητα δικαιώματα απορρέοντα από την Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών και την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα». Τα δικαιώματα, που, κατά την ίδια Απόφαση, καταστρατηγούνταν διαρκώς από το Ισραήλ με «πράξεις συλλογικής τιμωρίας, αυθαίρετης φυλάκισης, απαγόρευσης κυκλοφορίας, καταστροφής οικιών και περιουσιών, εκτοπισμού κι άλλες μορφές καταστολής εναντίον των προσφύγων και άλλων κατοίκων των κατεχόμενων περιοχών»⁹.

Με νέα της Απόφαση (2672C) στις 8.12.1970 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ διακήρυξε ότι «ο λαός της Παλαιστίνης έχει τα ίδια δικαιώματα (...) στην αυτοδιάθεση» όπως όλοι οι λαοί, ενώ θεώρησε τον «πλήρη σεβασμό των αδιαμφισβήτητων δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού λαού ως αναφαίρετο συστατικό για την επίτευξη μιας δίκαιης και διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή»¹⁰.

Στις 30.11.1973 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε Απόφαση (3070), με την οποία όχι μόνο καταδίκαζε τη συνεχιζόμενη μη αναγνώριση «του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης και ανεξαρτησίας» του Παλαιστινιακού λαού, αλλά διακήρυττε και «τη νομιμότητα» του ίδιου, καθώς και όλων «των λαών να αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους (...) με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένης της ένοπλης πάλης»¹¹.

Αλλες σημαντικές Αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ την ίδια περίοδο υπήρξαν: Η Απόφαση 3210 της 14.10.1974, με την οποία η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) αναγνωρίστηκε ως εκπρόσωπος του Παλαιστινιακού λαού. Η Απόφαση 3236 της 22.11.1974, με την οποία δόθηκε στην PLO καθεστώς «παρατηρητή» στον ΟΗΕ. Αλλά και η Απόφαση 3379 της 10.11.1975, με την οποία ο σιωνισμός χαρακτηρίστηκε μορφή ρατσισμού και φυλετικής διάκρισης (η τελευταία, σημειωτέον, ακυρώθηκε με νέα Απόφαση του Οργανισμού που πάρθηκε - όχι τυχαία - κατά την κορύφωση των αντεπαναστατικών ανατροπών στην ΕΣΣΔ τον Δεκέμβρη του 1991).

«Τη δεκαετία 1967 - 1977», αναφέρει σχετική Εκθεση του ΟΗΕ, «πραγματοποιήθηκε μια θεμελιώδης αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπιζόταν το Παλαιστινιακό ζήτημα (...) από ένα προσφυγικό πρόβλημα (...) σε ένα σημαντικό ζήτημα που αφορούσε τα θεμελιώδη δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού για επιστροφή στην πατρίδα του και αυτοδιάθεση»¹². Ο ρόλος της ΕΣΣΔ και των χωρών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης υπήρξε πρωταγωνιστικός σε όλες τις αποφάσεις υπέρ του Παλαιστινιακού λαού. Και παρά τις διαχρονικά συστηματικές προσπάθειες των ΗΠΑ να τις υπονομεύσουν ή να τις μπλοκάρουν (ασκώντας βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας), το γεγονός παραμένει ότι το Ισραήλ αποτελεί σήμερα το κράτος με τις περισσότερες - μακράν - διεθνείς καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον του στην ιστορία του Οργανισμού...

Οπως ξεκαθάρισε εξαρχής το Ισραήλ, δεν ήταν διατεθειμένο να υπαναχωρήσει «ούτε ίντσα» από τις περιοχές που είχε καταλάβει, επιδιώκοντας τη διενέργεια απευθείας διαπραγματεύσεων με κάθε εμπλεκόμενο μέρος χωριστά. Η τακτική αυτή αποσκοπούσε, αν μη τι άλλο, στην ακύρωση της διαπραγματευτικής δύναμης του αραβικού μπλοκ (ως συνόλου), αλλά και στην υπονόμευση της - πρόσκαιρης όπως αποδείχθηκε έτσι κι αλλιώς - ενότητάς του. Από την Αίγυπτο το Ισραήλ απαιτούσε την προσάρτηση της Λωρίδας της Γάζας και την αποστρατικοποίηση της Χερσονήσου του Σινά (ως απαραίτητο όρο για την επιστροφή της). Από την Ιορδανία απαιτούσε την προσάρτηση του συνόλου της Ιερουσαλήμ και ορισμένων άλλων εδαφών της Δυτικής Οχθης (που θα επιστρεφόταν στην Ιορδανία με τον όρο πως θα αποτελούσε επίσης αποστρατικοποιημένη ζώνη)¹³.

Η θέση των αραβικών κρατών, όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά τη Διάσκεψη του Αραβικού Συνδέσμου στο Χαρτούμ του Σουδάν (29.8-1.9.1967), συνοψίστηκε στην εξής τριπλή άρνηση: «Καμιά ειρήνη με το Ισραήλ, καμία διαπραγμάτευση με το Ισραήλ, καμία αναγνώριση του Ισραήλ». Ωστόσο, η στιβαρή ενότητα που απέπνεαν τέτοιες ηχηρές διακηρύξεις υπήρξε καθ' όλα φαινομενική, καθώς στο παρασκήνιο υπέβοσκαν σημαντικές διαφορές και αντιθέσεις¹⁴.

Πράγματι, η Συρία, το Ιράκ και η Αλγερία (καθώς και η PLO) υποστήριζαν «τη συνέχιση του ένοπλου αγώνα εναντίον του Ισραήλ μέχρι την πλήρη απελευθέρωση των κατεχόμενων περιοχών, σε συνδυασμό με την επιβολή εμπάργκο πετρελαίου στη Δύση»¹⁵.

Το εθνικοαπελευθερωτικό ένοπλο κίνημα των Παλαιστινίων, ειδικότερα, ήταν κάθετα αντίθετο, τόσο στην Απόφαση 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που για εκείνους σήμαινε «αποδοχή της κατάκτησης και της απώλειας εδαφών που υπέστη ο λαός της Παλαιστίνης το 1948» (θέση που θα άλλαζε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 στο πλαίσιο μιας λύσης για τη δημιουργία δύο κρατών στα σύνορα του 1967), όσο και σε κάθε ειρήνη «που θα διασφάλιζε τα σύνορα του Ισραήλ», καθώς κάτι τέτοιο προϋπέθετε και τον «τερματισμό του παλαιστινιακού κινήματος αντίστασης»¹⁶.

Από την άλλη μεριά, η Αίγυπτος και η Ιορδανία ενδιαφέρονταν πρωτίστως για την ανάκτηση των απωλειών τους στον πόλεμο, τις οποίες δεν ήταν σε θέση (στρατιωτική ή οικονομική) να διεκδικήσουν με πιο δυναμικά μέσα. Την πιο «μετριοπαθή» οδό (που περιελάμβανε επίσης την αποσύνδεση του Παλαιστινιακού ζητήματος από τις άμεσες διεκδικήσεις των αραβικών κρατών έναντι του Ισραήλ) υποστήριζε και η Σαουδική Αραβία, της οποίας η οικονομική - και πολιτική - βαρύτητα στον αραβικό κόσμο είχε αναβαθμιστεί (ιδιαίτερα μετά και τη σημαντικότατη οικονομική συνδρομή που παρείχε σε Αίγυπτο και Ιορδανία για τις ανάγκες της μεταπολεμικής τους ανασυγκρότησης - βοήθεια από την οποία, σημειωτέον, αποκλείστηκε η Συρία)¹⁷.

Τον Δεκέμβρη του 1970 ο τότε Πρόεδρος της Αιγύπτου, Α. Σαντάτ, τόνισε σε συνέντευξή του ότι η χώρα του ήταν έτοιμη «να αναγνωρίσει τα δικαιώματα του Ισραήλ ως ανεξάρτητου κράτους» υπό τον όρο ότι θα της επιστρεφόταν το Σινά¹⁸. Τον δε Φλεβάρη του 1971 η αιγυπτιακή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα αποδεχόταν τις ειρηνευτικές προτάσεις που είχαν τεθεί στο τραπέζι από τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ, Γκ. Τζάρινγκ, εφόσον υπήρχε αμοιβαία αποδοχή τους και από το Ισραήλ - κάτι το οποίο, ωστόσο, δεν συνέβη¹⁹.

Η έκβαση του 3ου αραβοϊσραηλινού πολέμου επέδρασε καταλυτικά στη μετέπειτα διαμόρφωση των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, δρομολογώντας σημαντικές αλλαγές στην εγχώρια και διεθνή στρατηγική των αστικών τάξεων διαφόρων κρατών, στην ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή, στις συμμαχίες, κ.ο.κ. Βασικός κρίκος σε όλα τα παραπάνω υπήρξε η Αίγυπτος.

«Η συντριπτική ήττα του αιγυπτιακού στρατού», αναφέρει σχετική έκθεση της CIA, επέφερε κρίσιμο πλήγμα στην ιδιαίτερη βαρύτητα και ρόλο της αστικής τάξης της Αιγύπτου - και του βασικότερου πολιτικού της εκπροσώπου, Αμπ. Γκ. Νάσερ - ως «ηγετικού εκφραστή (των συμφερόντων) των Αράβων»²⁰.

Η αποδυνάμωση του ισχυρότερου έως τότε καπιταλιστικού κράτους στη Μέση Ανατολή - της Αιγύπτου - δεν ήταν όμως μόνο στρατιωτική, αλλά και οικονομική. Η απώλεια των σημαντικότατων εσόδων που αντλούνταν από τη Διώρυγα του Σουέζ και τις πετρελαιοπηγές του Σινά, σε συνδυασμό με τα υπέρογκα κεφάλαια που απαιτούνταν για την αποκατάσταση της στρατιωτικής ισχύος της χώρας, δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα στην οικονομία της. Οι κρατικές δαπάνες (που συν τοις άλλοις εξασφάλιζαν έναν ορισμένο βαθμό ενσωμάτωσης των λαϊκών μαζών στην κυρίαρχη πολιτική) μειώθηκαν, ενώ ταυτόχρονα η αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος εντάθηκε. Ως αποτέλεσμα ξέσπασαν μια σειρά από μαζικές λαϊκές διαμαρτυρίες εναντίον του Νάσερ. Ο θάνατος του τελευταίου το 1970 και η αντικατάστασή του από τον τότε αντιπρόεδρο, Α. Σαντάτ, σηματοδότησαν - και τυπικά / συμβολικά πια - την ολοκλήρωση μιας ολόκληρης περιόδου στην Ιστορία της Αιγύπτου αλλά και ευρύτερα της Μέσης Ανατολής: Μιας περιόδου όπου η κατ' ουσία σοσιαλδημοκρατική αντίληψη του «παναραβισμού» και του «αραβικού σοσιαλισμού» αποτέλεσε βασικό συστατικό στοιχείο της στρατηγικής των αστικών τάξεων μιας σειράς αραβικών κρατών, με πλατιά έκφραση και στα εθνικά - απελευθερωτικά κινήματα της περιοχής²¹.

Η αλλαγή στον στρατηγικό προσανατολισμό της αστικής τάξης της Αιγύπτου μετά την ήττα του 1967 είχε αρχίσει να διαφαίνεται ήδη από τη Διάσκεψη του Αραβικού Συνδέσμου στο Χαρτούμ τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, όταν ο Νάσερ, έχοντας αποδεχτεί ένα σημαντικό πακέτο οικονομικής βοήθειας από τα πλούσια σε πετρέλαιο κράτη του Κόλπου, «αναίρεσε» την έως τότε διάκριση του αραβικού κόσμου σε «προοδευτικό» και «αντιδραστικό», κάνοντας λόγο για «κοινό μέτωπο» απέναντι στην απειλή του Ισραήλ. Αντίστοιχα, σταδιακά ατόνησαν - ωσότου εξαλειφθούν εντελώς - και οι όποιες αναφορές στον ιμπεριαλισμό (ως βασικό κοινό εχθρό των αραβικών λαών)²².

Το τελευταίο εγχείρημα για τη συγκρότηση μιας Αραβικής Ομοσπονδίας μεταξύ της Λιβύης υπό τον Μ. Καντάφι (στον οποίο ανήκε και η σχετική πρωτοβουλία), της Αιγύπτου και της Συρίας, αν και έλαβε την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των λαών των τριών κρατών σε σχετικά δημοψηφίσματα, ωστόσο δεν προχώρησε, κυρίως λόγω των αλλαγών στον στρατηγικό προσανατολισμό της αιγυπτιακής αστικής τάξης. Την ίδια περίοδο, άλλωστε, η τελευταία είχε αρχίσει ήδη να επιδιώκει την επαναπροσέγγιση με τις ΗΠΑ, εκδιώκοντας μεταξύ άλλων το 1972 τους περίπου 15.000 Σοβιετικούς τεχνικούς και στρατιωτικούς συμβούλους, που είχαν αποσταλεί εκεί προκειμένου να συνδράμουν την Αίγυπτο σε μια σειρά από τομείς²³.

Τον Φλεβάρη του 1973, η αιγυπτιακή κυβέρνηση, προσδοκώντας πλέον και σε μια ευνοϊκότερη διαμεσολάβηση εκ μέρους των ΗΠΑ, επιχείρησε να έρθει εκ νέου σε συμβιβασμό με το Ισραήλ. Η Αίγυπτος διεκδικούσε την επιστροφή του Σινά (έστω και με την αποστρατικοποίηση ορισμένων περιοχών). Σε αντάλλαγμα, προσέφερε την υπογραφή ειρήνης (που ταυτόχρονα σήμαινε και αναγνώριση του Ισραήλ), ελεύθερη διέλευση στα ισραηλινά πλοία από τη Διώρυγα του Σουέζ, τερματισμό του μποϊκοτάζ και καταπολέμηση της δράσης της παλαιστινιακής αντίστασης επί αιγυπτιακού εδάφους. Ολα αυτά, όμως, δεν ήταν αρκετά για το Ισραήλ, που αντέτεινε όρους τους οποίους η Αίγυπτος δεν μπορούσε να δεχτεί (όπως π.χ. τη διατήρηση ισραηλινών στρατιωτικών φυλακίων επί του Σινά)²⁴.

Απευθυνόμενος προς τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Σαντάτ, ο τότε ειδικός σύμβουλος του Προέδρου των ΗΠΑ για θέματα Εθνικής Ασφάλειας (και μετέπειτα υπουργός Εξωτερικών), Χ. Κίσινγκερ, εξέφρασε μεν «την εκτίμηση για την ειρηνευτική του πρωτοβουλία, καθώς και για την απόφασή του να εκδιώξει τους Σοβιετικούς», ωστόσο ταυτόχρονα του «συνέστησε (...) ρεαλισμό», σημειώνοντας ότι, έχοντας «ηττηθεί» στον πρόσφατο πόλεμο, «έπρεπε να κάνει (κι άλλους) συμβιβασμούς προκειμένου να έχει τη στήριξη των ΗΠΑ». Η στάση αυτή των ΗΠΑ, όπως και του Ισραήλ, οδήγησε την αιγυπτιακή αστική τάξη στο συμπέρασμα πως ο μόνος τρόπος για να βελτιώσει τη διαπραγματευτική της θέση ήταν η αντιστροφή των όρων που δημιούργησε το αποτέλεσμα του προηγούμενου πολέμου με νέο πόλεμο²⁵.

Πράγματι, στις 6.10.1973, Αίγυπτος και Συρία πραγματοποίησαν ταυτόχρονη συνδυασμένη επίθεση κατά του Ισραήλ (στη Χερσόνησο του Σινά και τα Υψίπεδα του Γκολάν αντίστοιχα), πυροδοτώντας τον 4ο αραβοϊσραηλινό πόλεμο, γνωστό και ως «Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ» (από την ομώνυμη εβραϊκή γιορτή, ανήμερα της οποίας ξεκίνησε ο πόλεμος). Η προέλασή τους, ωστόσο, δεν κράτησε πολύ. Πολύ σύντομα ο ισραηλινός στρατός κατάφερε - έπειτα και από την καθοριστική του ενίσχυση από τις ΗΠΑ - να σταθεροποιήσει τα δύο μέτωπα και να περάσει στην αντεπίθεση απωθώντας αμφότερους πέρα και από τα εδάφη που είχαν απολέσει κατά τον Πόλεμο των 6 Ημερών (φτάνοντας στα νότια έως την πόλη του Σουέζ, 100 μόλις χιλιόμετρα από το Κάιρο και στα βόρεια έως τα πρόθυρα της Δαμασκού).

Η μεταφορά του πολέμου σε αραβικά εδάφη ενεργοποίησε την εμπλοκή και άλλων αραβικών κρατών, όπως του Ιράκ, της Αλγερίας, του Μαρόκου, κ.ά. Ωστόσο, αυτή ήταν πολύ μικρή ώστε να κάνει την οποιαδήποτε διαφορά. Επιπλέον, χαρακτηριζόταν από σοβαρή έλλειψη συντονισμού, επικοινωνίας, κ.ο.κ. μεταξύ των εμπλεκόμενων δυνάμεων, γεγονός που αδυνάτισε ακόμα περισσότερο την αποτελεσματικότητά τους στο πεδίο. Στην περίπτωση της Ιορδανίας, ειδικότερα, η συμμετοχή στον πόλεμο ήταν αντιφατική, «με το ένα πόδι» (όπως άλλωστε καταδεικνύουν και προσφάτως αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, που φανερώνουν σχετική συνεννόηση και συμφωνία ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιορδανία, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του πολέμου)²⁶.

Η ΕΣΣΔ, παρά τη στάση της Αιγύπτου το προηγούμενο διάστημα απέναντί της, έσπευσε να τη συνδράμει (όπως και τη Συρία) διά θαλάσσης και αέρος με χιλιάδες τόνους στρατιωτικού υλικού. Σημαντικότατη υπήρξε - όπως προαναφέραμε - και η αμερικανική συνδρομή προς το Ισραήλ. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την επιβολή εμπάργκο από τα αραβικά πετρελαιοεξαγωγικά κράτη του OAPEC, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και σε μια σειρά άλλων καπιταλιστικών κρατών της Ευρώπης. ΕΣΣΔ και ΗΠΑ κινητοποίησαν ισχυρές ναυτικές δυνάμεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η 5η Σοβιετική ναυτική Μοίρα και ο 6ος Αμερικανικός Στόλος βρέθηκαν κυριολεκτικά ο ένας απέναντι στον άλλο στη «μεγαλύτερη αντιπαράθεση ναυτικών δυνάμεων του Ψυχρού Πολέμου»²⁷.

Στις 22 Οκτώβρη το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κάλεσε όλους τους εμπλεκόμενους σε εκεχειρία. Η Αίγυπτος την αποδέχτηκε αμέσως. Το Ισραήλ, ωστόσο, που ήταν πολύ κοντά στην περικύκλωση και καταστροφή της 3ης αιγυπτιακής Στρατιάς, συνέχισε να πιέζει στρατιωτικά. Στις 24 του μηνός η σοβιετική κυβέρνηση διεμήνυσε στις ΗΠΑ πως, αν το Ισραήλ συνέχιζε την παραβίαση της εκεχειρίας, θα αναγκαζόταν «να αναλάβει τα απαραίτητα μέτρα μονομερώς». Η σοβιετική προειδοποίηση μεταφέρθηκε από τις ΗΠΑ στο Ισραήλ, το οποίο τελικά και εφάρμοσε την εκεχειρία στις 25 Οκτώβρη τερματίζοντας τον πόλεμο²⁸.

Ο 4ος αραβοϊσραηλινός πόλεμος έληξε με στρατιωτική νίκη του Ισραήλ. Ωστόσο, οι απώλειές του υπήρξαν 4 με 5 φορές μεγαλύτερες από ό,τι στον προηγούμενο πόλεμο, γεγονός που είχε αισθητό αντίκτυπο στην ισραηλινή κοινωνία. «Μέσα σε ένα διάστημα λίγων ετών», αναφέρει μια μελέτη, «οι ελπίδες, οι προσδοκίες και η νέα αυτοεικόνα που είχε δημιουργηθεί από τον Πόλεμο των 6 Ημερών εξανεμίστηκαν». Και «η εβραϊκή κοινότητα στο Ισραήλ έμεινε με μια πραγματικότητα σε απόλυτη δυσαρμονία με τον μύθο (που είχε καλλιεργηθεί) για την ισραηλινή κοινωνία»²⁹. Το γκρέμισμα αυτό των προσδοκιών (αυταπατών) που είχε καλλιεργήσει η αστική τάξη του Ισραήλ - και ιδιαίτερα ο επί χρόνια ηγετικός πολιτικός της εκπρόσωπος, το σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (Mapai) - προκάλεσε τριγμούς και στο αστικό πολιτικό σύστημα. Στις 11.4.1974 η Ισραηλινή πρωθυπουργός, Γκ. Μέιρ, παραιτήθηκε και σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση (και πάλι με κορμό το Εργατικό Κόμμα) υπό τον Γ. Ράμπιν. Στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, το 1977, το Εργατικό Κόμμα εξέπεσε για πρώτη φορά στην ιστορία του από τη θέση που κατείχε από το 1920 ως η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη μεταξύ των Εβραίων της Παλαιστίνης, δίνοντας τη σκυτάλη στο συντηρητικό κόμμα Λικούντ υπό τον Μ. Μπέγκιν.

Οσον αφορά την αιγυπτιακή αστική τάξη, παρά την ήττα της στο στρατιωτικό πεδίο, κατάφερε εντέλει να πετύχει την επιστροφή της Χερσονήσου του Σινά. Αυτό πραγματοποιήθηκε με την καταλυτική διαμεσολάβηση των ΗΠΑ, με τις Συμφωνίες Σινά Ι και ΙΙ (που υπογράφτηκαν στις 18.1.1974 και 4.9.1975 αντίστοιχα). Η εν λόγω εξέλιξη επιδιώχθηκε από τις ΗΠΑ και έγινε δεκτή από το Ισραήλ στο πλαίσιο της άμβλυνσης των αντιθέσεων που δημιουργούσαν πολεμικές αναταράξεις στην περιοχή (άμβλυνση που στη δοσμένη συγκυρία επιδίωκαν και οι δύο καθώς εξυπηρετούσε καλύτερα τα συμφέροντά τους), της υπονόμευσης ενός εν δυνάμει «ενιαίου» μετώπου των αραβικών κρατών και βεβαίως της καταπολέμησης της σοβιετικής επιρροής στη Μέση Ανατολή (η μονομερής ακύρωση από την Αίγυπτο του Συμφώνου Φιλίας με την ΕΣΣΔ, τον Μάρτη του 1976, υπήρξε π.χ. ένα από τα πιο άμεσα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής)³⁰.

Την ίδια περίπου περίοδο - με τη διαμεσολάβηση και πάλι των ΗΠΑ - επετεύχθη επίσης συμφωνία ανάμεσα σε Ισραήλ και Συρία για την επιστροφή των Υψιπέδων του Γκολάν (Συμφωνία του Γκολάν, 31.5.1974). Η εν λόγω Συμφωνία επισημοποιούσε την παύση των εχθροπραξιών μεταξύ των δύο κρατών και όριζε τη δημιουργία διασυνοριακά ουδέτερης ζώνης επιτηρούμενης από διεθνή δύναμη του ΟΗΕ.

Το 1977 - 1979 το Ισραήλ, η Αίγυπτος και οι ΗΠΑ κατέληξαν στις Συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ (17.9.1978) και στη Συνθήκη Ειρήνης Αιγύπτου - Ισραήλ (26.3.1979). Ετσι η Αίγυπτος έγινε το πρώτο αραβικό κράτος που αναγνώριζε το Ισραήλ και σύναπτε ειρήνη μαζί του, γεγονός που καταδικάστηκε από τα υπόλοιπα κράτη της Μέσης Ανατολής³¹.

Οι Συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ αφορούσαν όμως και το Παλαιστινιακό ζήτημα, προβλέποντας μεταξύ άλλων την παραχώρηση καθεστώτος αυτονομίας στη Δυτική Οχθη (πλην της Ιερουσαλήμ) και τη Γάζα. Οι σχετικές διατάξεις απορρίφθηκαν από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, καθώς, όπως τονιζόταν στη σχετική της Απόφαση (30/74) της 6.12.1979, καταλήχθηκαν δίχως τη συμμετοχή και σύμφωνη γνώμη ούτε του ΟΗΕ ούτε βεβαίως των εκπροσώπων των ίδιων των Παλαιστινίων. Επιπλέον κρίθηκε ότι οι σχετικές διατάξεις «παραβίαζαν τα αναγνωρισμένα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού, βαίνοντας αντίθετα στις αρχές μιας δίκαιης και συνολικότερης λύσης του Μεσανατολικού ζητήματος για τη διασφάλιση μιας δίκαιης ειρήνης στην περιοχή». Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ κάλεσε, «μια ακόμη φορά», για την «απόσυρση του Ισραήλ από τα κατεχόμενα αραβικά και παλαιστινιακά εδάφη, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ»³².

Οπως εκτιμάται σε σχετική μελέτη, «από εκείνη τη στιγμή (σ.σ. από την υπογραφή των Συμφωνιών του 1978 - 1979) η Αίγυπτος έπαψε πλέον να αποτελεί τη φωνή των αραβικών πληθυσμών και να ηγείται της αραβικής ενότητας»³³. Πρόκειται βεβαίως για ένα γεγονός με σαφώς περισσότερες αιτίες, αλλά και συνέπειες (όπως θα δούμε στη συνέχεια): Ολες αλληλένδετες μεταξύ τους.

Από το 1974, η αιγυπτιακή κυβέρνηση άρχισε πλέον να επιδιώκει πιο ενεργά τη μετάβαση από το έως τότε ακολουθούμενο σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού (με διευρυμένο κρατικό παραγωγικό τομέα και εκτεταμένες κοινωνικές παροχές), σε μια «Πολιτική Ανοιχτών Θυρών» στην οικονομία της, με την αθρόα προσέλκυση ξένων κεφαλαίων (επενδύσεων και δανείων), ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές κοινωνικών δαπανών, κ.ο.κ. Παράλληλα, στράφηκε στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, των οποίων βεβαίως τα δανειζόμενα κεφάλαια συνοδεύονταν με όρους για περαιτέρω καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και αντιλαϊκά μέτρα. Μέσα σε λίγα μόλις χρόνια (έως το 1978) το εξωτερικό χρέος της Αιγύπτου διπλασιάστηκε. Η δε εξάρτησή της από την αμερικανική «βοήθεια» πολλαπλασιάστηκε (από 1,5 εκατομμύριο δολάρια το 1972 σε 2,58 δισεκατομμύρια το 1979)³⁴.

Ολα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα τη δραστική περικοπή των δαπανών σε Παιδεία και Υγεία, την κατάργηση των επιδοτήσεων στα τρόφιμα και στον ρουχισμό, την απελευθέρωση των ενοικίων, κι άλλα πολλά που οδήγησαν σε περαιτέρω εξαθλίωση των εργατικών - λαϊκών μαζών και όξυνση των ταξικών αντιθέσεων.

Η χρεοκοπία της αραβικής σοσιαλδημοκρατίας άφησε πίσω της σημαντικά «κενά» στα υπάρχοντα (έστω και υποτυπώδη) δίκτυα κοινωνικής πρόνοιας και προστασίας (καθώς και ενσωμάτωσης) του καπιταλιστικού κράτους, σπέρνοντας ταυτόχρονα απογοήτευση και σύγχυση στις λαϊκές συνειδήσεις. Τα «κενά» αυτά «καλύφθηκαν» σύντομα με άλλους τρόπους και από άλλες δυνάμεις: Τους «Αδερφούς Μουσουλμάνους».

Το 1974 η κυβέρνηση του Σαντάτ απελευθέρωσε τα μέλη και τα στελέχη της έως τότε παράνομης ισλαμικής οργάνωσης των «Αδερφών Μουσουλμάνων» και ήρε τους περιορισμούς στη δράση της. Οι «Αδερφοί Μουσουλμάνοι», έχοντας την οικονομική στήριξη τμήματος της αιγυπτιακής αστικής τάξης και εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες που τους έδιναν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στη χώρα, ίδρυσαν τράπεζες που παρείχαν άτοκα δάνεια, επένδυσαν στη συγκρότηση επιχειρήσεων, κ.ο.κ. Ταυτόχρονα άρχισαν να χτίζουν ένα ολόκληρο δίκτυο κοινωνικών υπηρεσιών, Υγείας, Παιδείας, κ.ο.κ., αλλά και προσφοράς - εν είδει αγαθοεργίας - τροφίμων, ρουχισμού κι άλλων αγαθών που πλέον δεν επιδοτούνταν από το κράτος. Μέσα σε λίγα χρόνια, ο αριθμός των Αιγυπτίων που φοιτούσαν στα ισλαμικά σχολεία των «Αδερφών Μουσουλμάνων» και νοσηλεύονταν στα νοσοκομεία τους μετριόταν σε εκατοντάδες χιλιάδες. Ολα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα τη ραγδαία ανάπτυξη της οργάνωσης και σταδιακά «τη μεταστροφή της λαϊκής υποστήριξης από την ιδεολογία του παναραβισμού προς την ιδεολογία του Ισλάμ»³⁵.

Η στροφή αυτή δεν αφορούσε βεβαίως μόνο την Αίγυπτο. Η υποχώρηση του παναραβισμού στο μέχρι πρότινος βασικό του κρατικό εκπρόσωπο ήταν λογικό και αναμενόμενο να έχει ευρύτερο αντίκτυπο στη Μέση Ανατολή. Κατά δεύτερον, οι «Αδερφοί Μουσουλμάνοι» δεν δραστηριοποιούνταν μόνο στην Αίγυπτο, αλλά και σε άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής (όπως π.χ. στη Λωρίδα της Γάζας, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό για τις μετέπειτα εξελίξεις καθώς συνδέεται με «τις ιδεολογικές και οργανωτικές ρίζες της Χαμάς»)³⁶.

Η εν λόγω στροφή συνδεόταν επίσης με την αύξηση της οικονομικής και πολιτικής βαρύτητας της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή την ίδια περίοδο. Οπως είδαμε στο 7ο μέρος του αφιερώματός μας, η ανάδειξη της Σαουδικής Αραβίας σε ηγετικό κράτος του αραβικού κόσμου (λόγω του συντηρητισμού του καθεστώτος και των στενών του σχέσεων με τις ΗΠΑ) υπήρξε προτεραιότητα της αμερικανικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή από τα μέσα της δεκαετίας του 1950.

Τη δεκαετία του 1970 η ψαλίδα της οικονομικής ισχύος ανάμεσα στα πλούσια σε πετρέλαιο και μη κράτη της Μέσης Ανατολής άνοιξε σημαντικά. Εως το 1980 η Αίγυπτος και η Συρία, παρότι διέθεταν το 50% του πληθυσμού στο σύνολο των 10 κρατών που συγκροτούσαν τότε τον Οργανισμό Αραβικών Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών (OAPEC), αντιπροσώπευαν μόλις το 11,5% του συνδυασμένου ΑΕΠ τους (έναντι 69% των κρατών του Κόλπου). Στο διάστημα 1970 - 1980 το ΑΕΠ της Σαουδικής Αραβίας αυξήθηκε 30 φορές³⁷.

Βασικός στρατηγικός στόχος της σαουδαραβικής αστικής τάξης υπήρξε βεβαίως η μείωση της επιρροής της ΕΣΣΔ στη Μέση Ανατολή, καθώς αυτή αντανακλούσε στην ισχύ των κάθε μορφής ριζοσπαστικών κοινωνικών και εθνικών κινημάτων στην περιοχή, υπονομεύοντας τόσο την εξουσία της ίδιας στο εσωτερικό, όσο και τις επιδιώξεις της για πρωτοκαθεδρία ευρύτερα στον αραβικό κόσμο. Κύρια «όπλα» της Σαουδικής Αραβίας σε αυτήν τη μάχη υπήρξαν: α) Στον μεν οικονομικοπολιτικό τομέα, τα τεράστια κεφάλαια που ήταν σε θέση να διαθέσει (με τη μορφή «βοήθειας», επενδύσεων, κ.ο.κ.), β) στον δε ιδεολογικοπολιτικό, το Ισλάμ.

Ετσι, μετά τον πόλεμο του 1967, η Σαουδική Αραβία αξιοποίησε τα πακέτα οικονομικής βοήθειας προς την Αίγυπτο προκειμένου να ενισχύσει τη μεταστροφή της αιγυπτιακής αστικής τάξης σε σχέση με την εσωτερική της πολιτική και τις διεθνείς της συμμαχίες (σημαντικός κρίκος σε αυτό υπήρξαν οι Αιγύπτιοι καπιταλιστές που δραστηριοποιούνταν στα κράτη του Κόλπου και σχετίζονταν με τους «Αδερφούς Μουσουλμάνους»). Ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας στη σταδιακή αντικατάσταση του κοσμικού παναραβισμού από τον σαφώς πιο συντηρητικό πανισλαμισμό, τόσο στην Αίγυπτο όσο και γενικότερα υπήρξε πράγματι καταλυτικός. Σε αυτό βοηθήθηκε και από την πολιτική του Ισραήλ, καθώς η κατοχή της Ιερουσαλήμ και του τρίτου πιο σημαντικού ιερού τόπου για τους μουσουλμάνους (του τεμένους Αλ Ακσα), έδωσε τη δυνατότητα στη Σαουδική Αραβία, ως «προστάτιδα των Ιερών Τόπων του Ισλάμ», να βγει στο προσκήνιο ως ηγετικός παράγοντας του αραβικού κόσμου (ιδιαίτερα μεταξύ των πιο θρησκευόμενων - όσο και πολυάριθμων - αγροτικών μαζών)³⁸.

Μια φωτιά που ξέσπασε στο τέμενος Αλ Ακσα στις 21.8.1969 (και αποδόθηκε στο Ισραήλ) αποτέλεσε το έναυσμα για τη σύγκληση Ισλαμικού Συνεδρίου στο Ραμπάτ του Μαρόκου τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους και εντέλει την ίδρυση του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (1972)³⁹. Επρόκειτο για ένα ακόμα δείγμα μιας πορείας κατά την οποία η κοινότητα της θρησκείας άρχιζε σταδιακά να αντικαθιστά (ως ο κεντρικός συνεκτικός - ενοποιητικός κρίκος ανάμεσα στους λαούς μιας σειράς κρατών), την κοινότητα του έθνους / φυλής, του ιστορικού παρελθόντος, του πολιτισμού, της γλώσσας, κ.ο.κ., που ήταν βασικά χαρακτηριστικά του παναραβισμού.

Τα Κομμουνιστικά Κόμματα του αραβικού κόσμου, παρότι μετείχαν - και πολλάκις πρωτοστάτησαν - στις μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις που άρχισαν να ξεσπούν από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και μετά (βλ. «διαμαρτυρίες για το ψωμί» το 1977 στην Αίγυπτο και κατόπιν στο Μαρόκο, στην Αλγερία, κ.α.), δεν μπόρεσαν να αξιοποιήσουν την όξυνση των ταξικών αντιθέσεων που προέκυψε από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και τις επιπτώσεις τους στα λαϊκά στρώματα, προκειμένου να προβάλουν και να «δουλέψουν» σε αυτά τη σοσιαλιστική προοπτική.

Βασικός λόγος γι' αυτό, πέραν των ανηλεών διώξεων στις οποίες υπέκειντο διαρκώς (σε αντίθεση με τις ισλαμικές οργανώσεις που δρούσαν ελεύθερα), υπήρξε η στήριξη που είχαν παράσχει το προηγούμενο διάστημα στα διάφορα σοσιαλδημοκρατικά - παναραβικά κόμματα. Η πολιτική χρεοκοπία των τελευταίων, καθώς και της αστικής διαχείρισης που ανέλαβαν όπου σχημάτισαν κυβέρνηση, είχε αντίκτυπο και στα Κομμουνιστικά Κόμματα (τα οποία, επηρεαζόμενα και από τις συνθήκες που επικρατούσαν στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, δεν προχώρησαν σε διόρθωση της στρατηγικής τους σε επαναστατική κατεύθυνση).

Σε κάθε περίπτωση, όπου το κομμουνιστικό κίνημα διέθετε δυνάμεις (όπως π.χ. σε μαζικούς χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, κ.α.) οι συγκρούσεις με τις ισλαμικές οργανώσεις ήταν πολλές και συχνά βίαιες⁴⁰.

(Συνεχίζεται)

Παραπομπές

1. http://unscr.com/en/resolutions/237

2. UNGA, Official Records, Fifth Emergency Special Session, 19.6.1967, σελ. 2-3

3. UNGA, Official Records, Fifth Emergency Special Session, 19.6.1967 και 4.7.1967

4. Laura Feliu & Ferran Izquierdo-Brichs, Communist Parties in the Middle East, εκδ. Routledge, London & NY, 2019, σελ. 27

5. Basic political documents of the armed Palestinian resistance movement, εκδ. PLO Research Center, Beirut, 1969, σελ. 97

6. CIA, Memorandum. Special assessments in the Middle East situation. Main issues in a Middle East Settlement, 13.7.1967, σελ. 3 (CIA-RPD79T00826A002300470001-4)

7. CIA, Arab solidarity in the next few months, 23.6.1967, σελ. 1-2 (CIA-RPD79T00826A002200080001-3) King Husayn's current position, 27.6.1967, σελ. 2 (CIA-RPD79T00826A002200260001-3) και Arab-Israeli Situation Report, 18.6.1967, σελ. 3 (CIA-RPD79T00826A002100010045-3)

8. United Nations, Origins and evolution of the Palestine Problem: 1947-1977 (Part ΙΙ), στο https://www.un.org/unispal/history2/origins-and-evolution-of-the-palestine-problem/part-ii-1947-1977/ (από δω και πέρα ΟΗΕβ)

9. https://digitallibrary.un.org/record/645799?v=pdf

10. Thomas Mallison & Sally Mallison, «The national rights of the people of Palestine», στο Journal of Palestine Studies, vol. 4, no. 4, 1980, σελ. 125

11. https://digitallibrary.un.org/record/191219?v=pdf

12. ΟΗΕβ, ό.π.

13. Yoram Meital, «The Khartoum Conference and Egyptian policy after the 1967 war», στο Middle East Journal, vol. 54, no.1, Winter 2000, σελ.69 και CIA, Memorandum, ό.π., σελ. 5-6 και Arab-Israeli Situation Report, 18.6.1967, σελ. 2 (CIA-RPD79T00826A002100010045-3)

14. Yoram Meital, ό.π., σελ. 64

15. Yoram Meital, ό.π., σελ. 72

16. Basic political documents of the armed Palestinian resistance movement, ό.π., σελ. 176

17. Yoram Meital, ό.π., σελ. 76-77

18. New York Times, 23.12.1970

19. ΟΗΕβ, ό.π.

20. CIA, Memorandum. Special assessments in the Middle East situation. Postwar Leadership of the Arab bloc, 1.8.1967, σελ. 1 (CIA-RPD79T00826A002400470001-8)

21. Robert Eugene Danielson, Nasser and Pan-Arabism explaining Egypt's rise in power, Thesis, Naval Postgraduate School, Monterey, 2007, σελ. 44-45

22. Ewan Stein, Conceptions of Israel and the formation of Egyptian foreign policy: 1952-1981, PhD, LSE, London, 2007, σελ. 161, 167

23. Robert Eugene Danielson, ό.π., σελ. 54

24. Uri Bar-Joseph, «Last chance to avoid war», στο Journal of Contemporary History, vol. 4, no. 3, July 2006, σελ. 548-549.

25. Uri Bar-Joseph, ό.π., σελ. 550-551

26. Ofer Aderet, «Jordan and Israel cooperated during Yom Kippur War. Documents reveal», στην Haaretz, 12.9.2013

27. Abraham Rabinovich, «The war that nearly was», στο Jerusalem Post, 2.10.2012

28. William Quandt, Soviet policy in the October 1973 war: A Report prepared for the Office of the Assistant Secretary of Defense / International Security Affairs, εκδ. Rand, Santa Monica, 1976, σελ. 31-33

29. Charles Liebman, «The myth of defeat: The memory of the Yom Kippur War in Israeli society», στο Middle Eastern Studies, vol. 29, no. 3, July 1993, σελ. 400-401 και 409

30. Elias Sam'o, «The Sinai Agreement and beyond», στο World Affairs, vol. 139, no.1, Summer 1976, σελ. 40-52

31. Robert Eugene Danielson, ό.π., σελ. 56

32. https://documents.un.org/doc/resolution/gen/nr0/376/97/pdf/nr037697.pdf?token=irYsvcOGeDKuFFZa77&fe=true

33. Robert Eugene Danielson, ό.π., σελ. 57

34. Davut Ates, «Economic liberalization and changes in fundamentalism: The case of Egypt», στο Middle East Policy, vol.12, no. 4, Winter 2005, σελ. 133-144 και Jeremy Sharp, Egypt: Background and US relations, εκδ. Congressional Research Service (https://sgp.fas.org/crs/mideast/RL33003.pdf), σελ. 33

35. Robert Eugene Danielson, ό.π., σελ. 51-52

36. Helga Baumgarten, «The three faces / phases of Palestinian nationalism, 1948-2005», στο Journal of Palestine Studies, vol.34, no4, Summer 2055, σελ. 37

37. Atef Kurbursi, Arab economic prospects in the 1980s, εκδ. Institute for Palestine Studies, Beirut, 1980, σελ. 18-20 και https://www.macrotrends.net/global-metrics/countries/SAU/saudi-arabia/gdp-gross-domestic-product

38. Ewan Stein, ό.π., σελ. 110, 188

39. James Ciment, Encyclopedia of conflicts since World War II, vol.1, εκδ. Routlefge, London, 2012, σελ. 185-186

40. Laura Feliu & Ferran Izquierdo-Brichs, ό.π., σελ. 11, 13, 28

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

ΦΩΤΟ 2

Στις 5 Μάη του 2009 «έφυγε» από τη ζωή ο σύντροφος ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΣΜΑΝΗΣ. Στις 22 Μάη του 2005 πέταξε σαν αετός για το Παλιοζογλώπι ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ. Στην άσβεστη μνήμη τους και στην παρακαταθήκη της συνέπειας - ακούραστης και υπεύθυνης στάσης ζωής τους προσφέρω 500 ευρώ για τις ευρωεκλογές με την πεποίθηση της δικαίωσης των αγώνων για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Βάσω Ασμάνη

***

Η Ειρήνη Μουντζούρη προσφέρει στο ΚΚΕ 500 ευρώ, ως δεύτερη δόση, στη μνήμη του πατέρα της, ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΗ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, από τους Χράνους Μεσσηνίας, και της μητέρας της, ΣΟΦΙΑΣ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΗ.

***

ΦΩΤΟ

Η οικογένεια του Χρήστου Λότσιου στη μνήμη του ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΟΤΣΙΟΥ (φωτ.) και του ΜΗΤΣΟΥ ΞΕΠΑΠΑΔΕΑ προσφέρει στο ΚΚΕ το ποσό των 50 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Κηπούπολης Περιστερίου.

***

ΦΩΤΟ 2

Η συντρόφισσα Ιωάννα Μιχαηλίδου, μέσω της ΚΟΒ Κέντρου Καλαμαριάς, κάνει εισφορά 50 ευρώ στη μνήμη του συζύγου της, ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, που «έφυγε» από τη ζωή στις 02/04/2015. Σύντροφοι μαζί στη ζωή και στους αγώνες. Γεννήθηκε στη Νέα Σάντα Κιλκίς, μετακόμισε στην Καλαμαριά στα 12 του χρόνια. Παράλληλα με τη σκληρή καθημερινή δουλειά, αποφοίτησε από τη Σχολή του Ευκλείδη με την ειδικότητα του εργολάβου ηλεκτρολόγου.

Δεν περνάει μέρα που να μη μιλάμε για αυτόν εγώ και τα παιδιά μου. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.

Ακόμα και στη μνήμη του πατέρα της, ΣΩΚΡΑΤΗ ΤΣΙΚΡΙΚΩΝΗ, που κλείνει 23 χρόνια από τον χαμό του. Μόλις επέστρεψε από την εξορία, μικρό παιδί με πήρε από το χέρι, σε κάθε συγκέντρωση του Κόμματος μαζί, με δίδαξε τη σημασία του αγώνα και της πάλης.

Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ πατέρα.

Η κόρη σου Ιωάννα.

***

ΦΩΤΟ 2

Στη μνήμη του πατέρα μου, ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ (φωτ.) και του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΤΣΟΡΙΤΗ, που εκτελέστηκαν από φασίστες στα 6 μέτρα στις φυλακές Τρικάλων το 1947, καθώς και στη μνήμη του συντρόφου μου ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (φωτ.) και των αγωνιστών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ και ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, προσφέρω στο ΚΚΕ, στο πλαίσιο της Οικονομικής Εξόρμησης, 20 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Κουκακίου.

σ. Σαμαρά Ζαφειρία

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη της ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΕΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ (ΤΖΟΑΝΟΥ), που απεβίωσε στις 3 Μάη 2013 και υποστήριζε πάντα το ΚΚΕ, τα παιδιά και τα εγγόνια της προσφέρουν 50 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω ΚΟΒ Ναυτεργατών.

***

ΦΩΤΟ

Με τη συμπλήρωση τριών χρόνων από τον θάνατο της αγαπημένης μας αδελφής ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ - ΜΟΥΡΤΖΙΚΟΥ (φωτ.), οι αδελφές της Ευσεβία και Ελένη Κεφαλογιάννη προσφέρουμε 50 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή» που την φιλοξένησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της. Στη μνήμη των γονιών μας ΜΑΝΩΛΗ και ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ, των αδελφών μας ΓΡΗΓΟΡΗ, ΦΕΡΕΝΙΚΗΣ, ΜΑΡΙΑΣ, η Ευσεβία και η Ελένη προσφέρουμε 50 ευρώ για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ.

***

ΦΩΤΟ 2

Διπλά και τρίδιπλα πικρός αυτός ο Μάης. Στη 13χρονη απουσία του πολυαγαπημένου μας, μονάκριβου γιου ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΜΠΟΥΚΟΥΡΗ ήρθε να προστεθεί η βαριά απώλεια της μητέρας του, συντρόφου μου στη ζωή και στον αγώνα, ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗ - ΜΠΟΥΚΟΥΡΗ.

Ο αγαπημένος μας ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ «έφυγε» στις 6 Μάη του 2011 αλλά είναι πάντα κοντά μας να φωτίζει τα βράδια με το χαμόγελό του δίπλα στη φωτογραφία της μητέρας του. Αφησε βαθύ αποτύπωμα με όσα έπραξε στα 27 χρόνια της ζωής του μέχρι το τέρμα. Σχολείο, πανεπιστήμιο, άλλοι τομείς της ζωής, με ανεξίτηλα ίχνη βαθιά χαραγμένα στη μνήμη.

Πρώτη φορά φέτος αυτές οι λέξεις αποτυπώνονται στο χαρτί χωρίς την ΓΕΩΡΓΙΑ, με πόνο ψυχής, με δάκρυα στα μάτια.

Στη μνήμη του αγαπημένου μας ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ προσφέρουμε 100 ευρώ στο ΚΚΕ, 100 ευρώ στο ίδρυμα «ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ» και μια σειρά βιβλίων - των εκδόσεων «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ» - στο νεοσύστατο Σωματείο Εργαζομένων στην «Teleperformance» στην Περιφέρεια Αττικής.

Ανδριανός Μπούκουρης

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη της αγαπημένης μου συζύγου, ΚΑΡΙΟΦΙΛΙΤΣΑΣ (ΛΙΤΣΑΣ) ΜΟΡΦΗ - ΠΟΔΗΜΑΤΑ ο Γιώργος Απ. Ποδηματάς προσφέρει για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ και την επιτυχία των ευρωεκλογών 80 ευρώ μέσω της ΚΟΒ Ιλισίων του ΚΚΕ.

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του συντρόφου ΔΙΟΝΥΣΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ (φωτ.), που όλη τη ζωή του πάλεψε για τα ιδανικά του ΚΚΕ, και των γονιών του, ΓΙΑΝΝΗ και ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ο Γιώργος Απ. Ποδηματάς και ο Κώστας Δεδόπουλος προσφέρουν για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ 50 ευρώ μέσω της ΚΟΒ Ιλισίων.

• Στη μνήμη του αγαπημένου μας συντρόφου και φίλου ΔΙΟΝΥΣΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ο οποίος από τα τέλη Μάρτη 2024 «ταξιδεύει στις γειτονιές του κόσμου», προσφέρουμε στην ΚΟ Χαλανδρίου του ΚΚΕ 50 ευρώ.

ΥΓ: «Κι όσο τρώει την ύλη ο καιρός, τόσο βγαίνει πιο καθαρός ο χρησμός απ' την όψη μου: Την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τ' αγάλματα...»

Μάκης - Ελένη

***

ΦΩΤΟ 2

Στη μνήμη του συντρόφου μου, ΚΩΣΤΑ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ, και της αγαπημένης μου κορούλας, ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ, που «έφυγε» πολύ γρήγορα και τη σκέφτομαι μέρα - νύχτα, προσφέρω στην ΚΟΒ Καλαμπάκας 100 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του κόμματός μας, του ΚΚΕ.

Η συντρόφισσα Μαρία Γκουλιώνη

***

ΦΩΤΟ 2

Στη μνήμη των γονιών μας ΠΕΤΚΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗ και ΠΕΤΚΟΠΟΥΛΟΥ ΓΑΛΑΤΕΙΑΣ, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στα ιδανικά και τις αρχές του ΚΚΕ, στο Βέλγιο ως μετανάστες και στην Ελλάδα όπου μέχρι τέλους της ζωής τους έζησαν στις Πέντε Βρύσες Λαγκαδά, προσφέρουμε 100 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω ΚΟΒ Λαγκαδά.

Τα παιδιά τους Χαρούλα - Αντωνία και τα εγγόνια τους Αγγελική, Καρλ, Ιροντίνα

***

ΦΩΤΟ

Πριν από λίγες μέρες έκλεισε ήδη ένας χρόνος που λείπει από κοντά μας η αγαπημένη μας ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ - ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΥ, κόρη αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Στη μνήμη της προσφέρουμε στο ΚΚΕ 200 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Κέντρου Νέας Ιωνίας.

Ο σύζυγος Νίκος, ο γιος Κώστας, τα εγγόνια Νικόλ και Θανάσης

***

ΦΩΤΟ

Η οικογένεια Ρούσσου δωρίζει 50 ευρώ μέσω της ΚΟΒ Κεντρικής Υπαίθρου Ηρακλείου του ΚΚΕ στη μνήμη του ΓΕΝΕΤΖΑΚΗ ΓΙΩΡΓΟΥ, που «έφυγε» στις 30/4/2024 από τη ζωή.

***

ΦΩΤΟ 5

Η Ελευθερία Μαναζή - Πρόκου προσφέρει στο ΚΚΕ για τις ανάγκες της μάχης των ευρωεκλογών το ποσό των 150 ευρώ μέσω της ΤΟ Νότιων Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, στη μνήμη του πατέρα της ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΠΡΟΚΟΥ (φωτ.), των αδελφών της ΔΗΜΗΤΡΗ (φωτ.), ΒΑΓΓΕΛΗ (φωτ.), ΜΙΧΑΛΗ (φωτ.), του γαμπρού της ΚΛΙΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ και του συζύγου της, συντρόφου στη ζωή και στον αγώνα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΑΝΑΖΗ (φωτ.).

Προσφορά

Στη μνήμη των αγωνιστών κομμουνιστών στην Κυδιάντα της Λαγκαδάς στη Χίο, ο Ζαννής Χαβιάρας προσφέρει στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, μέσω της ΚΟΒ Βορειοχώρων, 80 ευρώ.

Προσφορά στο «Σπίτι του Αγωνιστή»

Η Ελευθερία Μαναζή - Πρόκου, που φιλοξενείται στο Ιδρυμα «Το Σπίτι του Αγωνιστή», προσφέρει για να ενισχύσει τη λειτουργία του το ποσό των 50 ευρώ.

Συλλυπητήρια

Η Τομεακή Οργάνωση ΕΒΕ εύχεται στον σύντροφο Στεφάνου Ηλία, μέλος της Τομεακής Επιτροπής των ΕΒΕ, θερμά συλλυπητήρια για τον θάνατο του πατέρα του και, στο πλαίσιο της Οικονομικής Εξόρμησης, προσφέρει 300 ευρώ.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Αφαιρείται άλλο ένα μνημείο της σοβιετικής εποχής

Ενα ακόμα σοβιετικό μνημείο άρχισε να αποσυναρμολογείται στο Κίεβο, στο πλαίσιο της «αποκομμουνιστικοποίησης» που προωθεί η αντιδραστική κυβέρνηση Ζελένσκι και της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης με τη Ρωσία.

«Οι δημοτικές υπηρεσίες του Κιέβου άρχισαν να αποσυναρμολογούν το μνημείο για τη Συνθήκη του Περεγιασλάβ», μνημείο της σοβιετικής εποχής από κόκκινο γρανίτη, προς τιμήν της φιλίας μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Θα πάρει αρκετές μέρες για να αποσυναρμολογηθεί εντελώς, καθώς αποτελείται από περίπου 20 στοιχεία.

Το μνημείο ήταν εγκατεστημένο σε πάρκο στο κέντρο του Κιέβου και ήταν μέρος εμβληματικού μνημείου που υμνούσε «τη φιλία μεταξύ των δύο λαών», του ουκρανικού και του ρωσικού. Τα αγάλματα ζυγίζουν 6 με 7 τόνους και θα μετεγκατασταθούν σε μουσείο αεροπορίας στο Κίεβο.

Μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, το Δημοτικό Συμβούλιο του Κιέβου μετονόμασε την ατσάλινη αψίδα 35 μέτρων πάνω από τα αγάλματα σε Αψίδα Ελευθερίας του ουκρανικού λαού, από Αψίδα Φιλίας μεταξύ των λαών. Οι αρχές εξάλλου αφαίρεσαν δύο ορειχάλκινες φιγούρες - οι οποίες παρουσίαζαν δύο εργάτες, έναν Ρώσο και έναν Ουκρανό - κάτω από την αψίδα τον Απρίλη του 2022.

Η Ουκρανία ακολουθεί εδώ και χρόνια μια πολιτική διάλυσης σοβιετικών μνημείων, ενώ έχει μετονομάσει πολλές πόλεις, δίνοντάς τους την ονομασία που είχαν πριν το 1917 και την Οκτωβριανή Επανάσταση. Πέρυσι ψήφισε νόμο «αποαποικιοποίησης», με στόχο να μετονομάσει δρόμους και να γκρεμίσει μνημεία που συνδέονται με τη Ρωσία. Ενδεικτικά, στο Κίεβο κεντρική πλατεία με το όνομα «Λέων Τολστόι» λέγεται πλέον «πλατεία Ουκρανών Ηρώων».

ΓΕΩΡΓΙΑ

Γεωπολιτική κόντρα «Δύσης» - Ρωσίας για τον νόμο «περί ξένων πρακτόρων»

Αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, που καταστέλλονται από την αστυνομία, εξελίσσονται τις τελευταίες μέρες στην Τιφλίδα, ενώ βουλευτές «έρχονται στα χέρια» σχετικά με το νομοσχέδιο περί «ξένων πρακτόρων» που προωθεί η κυβέρνηση. Η γεωπολιτική αντιπαράθεση ΕΕ - ΝΑΤΟ και Ρωσίας για τον συσχετισμό δύναμης στην Ανατολική Ευρώπη και στον Νότιο Καύκασο οξύνεται και στο μέτωπο της Γεωργίας.

Το νομοσχέδιο, που επιχείρησε και πέρυσι να το περάσει η κυβέρνηση αλλά το απέσυρε λόγω αντιδράσεων, υποχρεώνει ΜΚΟ, «ομάδες πολιτικών δικαιωμάτων» και ΜΜΕ να εγγράφονται ως «οργανισμοί που προωθούν τα συμφέροντα ξένης δύναμης» εάν περισσότερο από το 20% της χρηματοδότησής τους προέρχεται από το εξωτερικό.

Το νομοσχέδιο απαιτεί τρεις αναγνώσεις και μια προεδρική υπογραφή για να γίνει νόμος και την Τετάρτη εγκρίθηκε σε δεύτερη ανάγνωση με 83 ψήφους υπέρ έναντι 23 κατά.

Η «φιλοδυτική» Πρόεδρος της χώρας, Σαλομέ Ζουραμπιτσβίλι, έχει απειλήσει να ασκήσει βέτο, αλλά το κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Ονειρο και οι σύμμαχοί του έχουν αρκετές έδρες για να την παρακάμψουν.

Ο επιχειρηματίας και ιδρυτής του κυβερνώντος κόμματος, Μπιτζίνα Ιβανισβίλι, χαρακτήρισε τις «δυτικές» δυνάμεις «παγκόσμιο κόμμα πολέμου» και υπερασπίστηκε το νομοσχέδιο επειδή «η μη διαφανής χρηματοδότηση των ΜΚΟ είναι το κύριο μέσο για τον διορισμό μιας γεωργιανής κυβέρνησης από το εξωτερικό».

Η ΕΕ και οι ΗΠΑ χαρακτηρίζουν τον νόμο «φιλορωσικό» και προειδοποιούν ότι «υπονομεύει τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες» της Γεωργίας για ένταξη.

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου της ΕΕ, Σ. Μισέλ, είπε ότι το νομοσχέδιο - παρόμοιο με νόμο για καταστολή «δυτικής» επιρροής στη Ρωσία - θα απομακρύνει τη Γεωργία «ακόμη περισσότερο από την ΕΕ».

Ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων για τη διεύρυνση της ΕΕ, Γκερτ Γιαν Κούπμαν, πήγε στη Γεωργία την Τετάρτη εν μέσω αυξανόμενης ανησυχίας για τη γεωπολιτική επιρροή της ΕΕ. Επίσης η Γερμανίδα ευρωβουλευτής των Πρασίνων Βαϊόλα φον Κράμον ζήτησε «συγκεκριμένες συνέπειες» για τη Γεωργία, όπως απόσυρση του καθεστώτος υποψήφιας χώρας για ένταξη, διακοπή της χρηματοδότησης της ΕΕ για αναπτυξιακά έργα, ταξιδιωτικές απαγορεύσεις για τους βουλευτές που το υπερψηφίζουν.

Ο Τζιμ Ο' Μπράιαν, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για ευρωπαϊκές και ευρασιατικές υποθέσεις, είχε την Τρίτη μια «σημαντική συνομιλία» με Γεωργιανούς βουλευτές, λέγοντας ότι «ο νόμος αυτός και η αντιδυτική ρητορική του Γεωργιανού Ονείρου θέτουν τη Γεωργία σε επισφαλή τροχιά».

Αντίστοιχα «Δυτικοί» αξιωματούχοι έδειξαν «ευαισθητοποιημένοι» για την «αστυνομική βία κατά των διαδηλωτών» στη Γεωργία, με αντλίες νερού, δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου - λάμψης και σφαίρες από καουτσούκ για να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις, ενώ έγιναν και δεκάδες συλλήψεις.

ΚΙΝΕΖΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Συναντήσεις σε Γαλλία και Σερβία

Περιοδεία στην Ευρώπη ξεκινά ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, σε μια περίοδο που το Πεκίνο επιδιώκει να αναβαθμίσει τον ρόλο του σε όλα τα φλέγοντα μέτωπα (Μέση Ανατολή, Ουκρανία κ.τ.λ.) και αντιθέσεις περιπλέκουν την προσπάθειά του να αναπτύξει σταθερότερους διαύλους με την ΕΕ, ενώ ο ευρωατλαντικός άξονας εξακολουθεί να ιεραρχεί ως βασική απειλή την Κίνα.

Την Κυριακή 5 Μάη ο Σι αναμένεται να φτάσει στη Γαλλία, με το κινεζικό ΥΠΕΞ να σημειώνει σχετικά πως η Κίνα προσβλέπει στη συνεργασία με τη Γαλλία για τη βελτίωση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας, θεωρώντας ότι η σινογαλλική προσέγγιση θα μπορούσε να «εμφυσήσει σταθερότητα στην ανάπτυξη των σχέσεων Κίνας - ΕΕ και να συμβάλει στη διεθνή ειρήνη και σταθερότητα».

Την Πέμπτη, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είχε προγραμματιστεί να δειπνήσει στο Παρίσι με τον Γερμανό καγκελάριο Ολαφ Σολτς, για να συζητήσουν την πολιτική Ευρωπαϊκής Ενωσης - Κίνας.

Στις 7 του μήνα ο Σι σχεδιάζεται να φτάσει στη Σερβία, ακριβώς 25 χρόνια μετά τον βομβαρδισμό που στη διάρκεια της ΝΑΤΟικής επιχείρησης είχε στοιχίσει τη ζωή τριών Κινέζων δημοσιογράφων. Ακολουθούν επίσημες επαφές του και στην Ουγγαρία.

Στο μεταξύ, με φόντο την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ευρύτερα στον Ινδο-Ειρηνικό και τις επίμονες προσπάθειες της Ουάσιγκτον να διαμορφώσει στενότερες σχέσεις με κράτη της περιοχής, νέα ένταση σημειώθηκε στη Νότια Κινεζική Θάλασσα (ΝΚΘ), σε περιοχή για την οποία εδώ και χρόνια διαφιλονικούν Κίνα και Φιλιππίνες.

Σύμφωνα με τη Μανίλα, η κινεζική πλευρά παρενόχλησε και προκάλεσε ζημιές σε σκάφη της ακτοφυλακής της, ενώ κατηγόρησε την κινεζική ακτοφυλακή πως εγκατέστησε ξανά ένα πλωτό φράγμα 380 μέτρων που περιορίζει την πρόσβαση στη ζώνη (του υφάλου Σκάρμπορο) και σε σχετική ανακοίνωση σημειώνεται: «Παρά την παρενόχληση και τις προκλήσεις της κινεζικής ακτοφυλακής, τα σκάφη κράτησαν τις θέσεις τους και συνέχισαν τη θαλάσσια περιπολία τους».

Από τη μεριά του κινεζικού ΥΠΕΞ, ο εκπρόσωπός του Λιν Ζιαν κάλεσε «τις Φιλιππίνες να σταματήσουν αμέσως τις παράνομες και προκλητικές ενέργειές τους» και «να μην αψηφούν τη σταθερή αποφασιστικότητα της Κίνας να διαφυλάξει την κυριαρχία της».

Αυτή η εξέλιξη έρχεται λίγες βδομάδες μετά τη συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος των Φιλιππίνων Μάρκος τζούνιορ στον Λευκό Οίκο (που εκτός των άλλων φιλοξένησε και τριμερή μεταξύ ΗΠΑ - Φιλιππίνων - Ιαπωνίας για πρώτη φορά), που σηματοδοτεί την ενίσχυση της στρατιωτικής συμμαχίας τους.

• Σε μια παράλληλη εξέλιξη, τραγωδία σημειώθηκε στη Νότια Κίνα, μετά την κατάρρευση τμήματος αυτοκινητοδρόμου που συνδέει την πόλη Μεϊτσού με την κομητεία Νταμπού, στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι αρχές έκαναν λόγο για 48 νεκρούς. Περίπου είκοσι οχήματα «παγιδεύτηκαν» εξαιτίας της κατάρρευσης. Το δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο CCTV βιάστηκε να συμπεράνει ότι πρόκειται για «φυσική γεωλογική καταστροφή» που συνέδεσε με τις «συνεχείς ισχυρές βροχοπτώσεις».

ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ - ΙΣΡΑΗΛ

Αμείωτες φονικές ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα εν μέσω περιφερειακών παζαριών

Με τους φονικούς βομβαρδισμούς και τις επιθέσεις του ισραηλινού στρατού να εξακολουθούν σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας και την κυβέρνηση του κράτους - δολοφόνου να δηλώνει ότι σε κάθε περίπτωση θα προχωρήσει σε χερσαία εισβολή στη νότια πόλη Ράφα, στην οποία βρίσκονται εγκλωβισμένοι πάνω από 1,5 εκατ. άμαχοι και εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι, συνεχίζονται και τα διεθνή παζάρια για εκεχειρία και συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων, άρρηκτα δεμένα με σχεδιασμούς για την «επόμενη μέρα» στην ευρύτερη περιοχή.

Την Πέμπτη, μετά από 209 μέρες ισραηλινών επιθέσεων στη Λωρίδα της Γάζας, οι σκοτωμένοι Παλαιστίνιοι έφτασαν τους 34.596 και οι τραυματίες τους 77.816, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας στη Γάζα. Μέσα στο τελευταίο 24ωρο καταγράφηκαν ο θάνατος 28 ανθρώπων και ο τραυματισμός άλλων 51.

Αξιωματούχος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), κάνοντας έναν συνολικό απολογισμό των ισραηλινών επιθέσεων σε δομές Υγείας στη Γάζα, ανέφερε ότι μέσα σε 7 μήνες έγιναν 443 επιθέσεις σε νοσοκομεία, κλινικές, Κέντρα Υγείας και άλλες δομές Υγείας.

Στη διάρκεια αυτών των επιθέσεων ο ΠΟΥ κατέγραψε τον θάνατο 723 υγειονομικών, τον τραυματισμό άλλων 924 και σημαντικές ζημιές σε 32 νοσοκομεία, οι οποίες τα έθεσαν εκτός λειτουργίας.

Επιπλέον, στέλεχος του Συντονιστικού Γραφείου Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (OCHA) επανέφερε τον κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών εξαιτίας των βουνών απορριμμάτων που έχουν συγκεντρωθεί στις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Γάζας, όπως και της καταστροφής του αποχετευτικού συστήματος και του δικτύου ύδρευσης όλης σχεδόν της Λωρίδας της Γάζας από την αρχή του πολέμου.

Η αύξηση της θερμοκρασίας ήδη από το περασμένο Σαββατοκύριακο, σε συνδυασμό με τις ακατάπαυστες επιθέσεις του κατοχικού στρατού και τους απάνθρωπους περιορισμούς που επιβάλλει η ισραηλινή κυβέρνηση στην είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες για τους περίπου 1,8 εκατ. εκτοπισμένους αμάχους.

Το άνοιγμα του μεθοριακού περάσματος Κερέμ Σαλόμ από το Ισραήλ πριν λίγες μέρες δεν απαλύνει την τραγωδία των αμάχων της Γάζας, καθώς η βοήθεια σε τρόφιμα, φάρμακα, είδη πρώτης ανάγκης και νερό εξακολουθεί να εισέρχεται στον παλαιστινιακό θύλακα με το σταγονόμετρο.

Το ίδιο διάστημα ο Αμπντουλάχ Νταρντάρι, ανώτερο στέλεχος του Αναπτυξιακού Προγράμματος του ΟΗΕ (UNPD), μιλώντας την Πέμπτη στην εμιρατινή εφημερίδα «The National» είπε ότι θα χρειαστούν πολλά χρόνια και κεφάλαια τουλάχιστον 40 δισ. δολαρίων ώστε να επιτευχθεί η μεταπολεμική ανοικοδόμηση της Γάζας.

Επίσης, ο επικεφαλής του UNDP Αχίμ Στάινερ τόνισε πως τα πρωτοφανή επίπεδα απωλειών σε ανθρώπινες ζωές και καταστροφής κεφαλαίου, αλλά και η απότομη αύξηση της φτώχειας σε μόλις 7 μήνες, θα επισπεύσουν μια σοβαρή αναπτυξιακή κρίση, που θέτει σε κίνδυνο το μέλλον των επόμενων γενεών.

Η δε ανοικοδόμηση των σπιτιών στη Λωρίδα της Γάζας μπορεί να τραβήξει μέχρι τον επόμενο αιώνα, εάν ο ρυθμός ακολουθήσει την τάση των προηγούμενων συγκρούσεων, σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε ο ΟΗΕ. Με αυτό τον ρυθμό, επισημαίνεται, η Γάζα χρειάζεται «περίπου 80 χρόνια για να αποκαταστήσει όλες τις εντελώς κατεστραμμένες κατοικίες»...

Σε ένα τέτοιο φόντο, το αραβικό δίκτυο «Al Jazeera» παρατηρούσε την Πέμπτη ότι από τις 18 Απρίλη εντείνονται καθημερινά οι συγκρούσεις μαχητών της Χαμάς με στρατιώτες του ισραηλινού κατοχικού στρατού στην κεντρική Γάζα, κοντά στον στρατηγικό διάδρομο «Netzarim» που έφτιαξαν τα ισραηλινά στρατεύματα, από την αρχή του πολέμου, για να ελέγχουν την κίνηση μεταξύ βορρά και νότου.

Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπ. Νετανιάχου επανέλαβε και αυτήν τη βδομάδα ότι τίποτα δεν θα τον σταματήσει από την εξαπόλυση της επίθεσης στη Ράφα, ούτε καν μια συμφωνία για την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων που κρατούνται στη Γάζα.

Την ίδια ώρα συνεχίζονταν στο Κάιρο τα παζάρια με τη μεσολάβηση Αιγύπτου, ΗΠΑ και Κατάρ.

Ο τελευταίος γύρος των μαραθώνιων διαπραγματεύσεων είχε επικεντρωθεί γύρω από τις «ανανεωμένες» προτάσεις του Ισραήλ στη Χαμάς, με στόχο προσωρινή εκεχειρία και ανταλλαγές Ισραηλινών ομήρων και Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων.

Ωστόσο, βασικό εμπόδιο σε μια συμφωνία παραμένει η άρνηση του Ισραήλ να συναινέσει στο βασικό αίτημα της Χαμάς και του λαού της Γάζας για μακροπρόθεσμη εκεχειρία, που θα οδηγήσει στο σταμάτημα του πολέμου.

Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Αντ. Μπλίνκεν πραγματοποίησε νέα περιοδεία σε Σαουδική Αραβία, Ιορδανία και Ισραήλ, ενώ στις τοποθετήσεις του αντέστρεψε την πραγματικότητα, ρίχνοντας την ευθύνη για την ύπαρξη συμφωνίας στη στάση της Χαμάς...

Στο παρασκήνιο, εντείνεται το παζάρι των ΗΠΑ με τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ, επιδιώκοντας μια συμφωνία «εξομάλυνσης» των σχέσεών τους, με στόχο την αύξηση της αμερικανικής γεωπολιτικής «επιρροής» στη Μέση Ανατολή έναντι ανταγωνιστών (Ρωσίας, Κίνας).

Στο τραπέζι των παζαριών βρίσκεται μια νέα «συμφωνία ασφαλείας» με τη Σαουδική Αραβία, που θα εξασφαλίζει στο Ριάντ «ολοκληρωμένα συστήματα» αεράμυνας, πρόσβαση σε πληροφορίες και συστήματα τεχνολογιών αιχμής, Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά και σε ένα πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας. Οι ΗΠΑ επιμένουν στη σύνδεση μιας τέτοιας διμερούς συμφωνίας με μια νέα «συμφωνία του Αβραάμ» μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ.

Ωστόσο, με τον συνεχιζόμενο πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα να δυσκολεύει τη διαχείριση μιας τέτοιας συμφωνίας για το Ριάντ, η Σαουδική Αραβία επιδιώκει να διαχωρίσει τη διμερή συμφωνία με τις ΗΠΑ από μια μελλοντική συμφωνία με το Ισραήλ.

Στο μεταξύ, οι ΗΠΑ αυτό το διάστημα εντείνουν τις διεργασίες για μια νέα «συμφωνία ασφαλείας» και με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκαν στο Πεντάγωνο νέες διαβουλεύσεις με Εμιρατινούς αξιωματούχους, στο πλαίσιο του διμερούς στρατιωτικού διαλόγου.

Σε κάθε περίπτωση, παρά τους δημόσιους «αστερίσκους» και τις «ανησυχίες» που εμφανίζονται να εκφράζουν οι ΗΠΑ για τα ισραηλινά σχέδια χερσαίας εισβολής στη Ράφα, οι ανατολικές συνοικίες της οποίας ήδη βομβαρδίζονται καθημερινά, στην πραγματικότητα ΗΠΑ και Ισραήλ έχουν συνεχείς επαφές και στενό συντονισμό για το θέμα.

Ο Μπ. Νετανιάχου, μετά τη συνάντησή του την Τετάρτη με τον Μπλίνκεν στην Ιερουσαλήμ, επανέλαβε ότι «το να σταματήσουμε τον πόλεμο πριν επιτύχουμε όλους τους στόχους είναι εκτός συζήτησης». Παράλληλα, συνεργάτες του έλεγαν σε δημοσιογράφους πως ο Ισραηλινός πρωθυπουργός μετέφερε στον Μπλίνκεν ότι απορρίπτει το αίτημα της Χαμάς για τερματισμό του πολέμου, και ότι ως εκ τούτου θα απορριφθεί το ενδεχόμενο συμφωνίας και ο στρατός θα εξαπολύσει την επίθεση στη Ράφα. Μπροστά σε αυτές τις δηλώσεις, ο Μπλίνκεν είπε στο «NBC News» ότι η προσοχή θα πρέπει να δοθεί όχι σε αυτά που λέει κάποιος «αλλά σε αυτά που κάνει...».

Η Χαμάς από την πλευρά της φερόταν έτοιμη να απορρίψει την «ανανεωμένη πρόταση» του Ισραήλ στις διαπραγματεύσεις. Ο Οσάμα Χαμντάν, ανώτερο στέλεχός της στον Λίβανο, μιλώντας στο λιβανέζικο δίκτυο «Al Manar» μεσοβδόμαδα τόνισε ότι η θέση της οργάνωσης «είναι αρνητική» για την τελευταία πρόταση στο τραπέζι των συνομιλιών, αλλά και ότι αυτό δεν σημαίνει πως οι διαπραγματεύσεις έχουν σταματήσει. Ανέφερε δε ότι η Χαμάς αναμενόταν να υποβάλει αργότερα την Πέμπτη νέα αντιπρόταση...

Λίγες ώρες αργότερα όμως ο πολιτικός ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια, μιλώντας με τον αρχηγό των αιγυπτιακών υπηρεσιών πληροφοριών, Αμπάς Καμέλ, είπε ότι εξετάζει την προτεινόμενη συμφωνία για τους ομήρους με «θετικό πνεύμα».

Το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο πολέμου είχε προγραμματίσει νέα έκτακτη συνεδρίαση το απόγευμα της Πέμπτης για να συζητήσει τα τελευταία δεδομένα των διαπραγματεύσεων στο Κάιρο, καθώς και τα σχέδια επίθεσης στη Ράφα.

Το ίδιο διάστημα το αραβικό δίκτυο «Al Mayadeen» μετέδιδε πληροφορίες για το τελευταίο προτεινόμενο σχέδιο συμφωνίας, σημειώνοντας ότι προωθείται η σταδιακή απελευθέρωση - παράδοση όλων των Ισραηλινών ομήρων (ζωντανών και νεκρών) που βρίσκονται στη Γάζα. Οι πληροφορίες του καναλιού ανέφεραν διάφορα στάδια ανταλλαγής Ισραηλινών ομήρων και Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων, καθώς και αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων προς τα ανατολικά, μακριά από πυκνοκατοικημένες περιοχές.

Στο φόντο αυτών των πληροφοριών, η ισραηλινή πολιτική και στρατιωτική ηγεσία ασκεί πιέσεις προς διάφορες πλευρές (κυρίως προς τις ΗΠΑ και ισχυρές χώρες της ΕΕ) να αποτρέψουν την έκδοση διεθνών ενταλμάτων σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στη Χάγη σε βάρος του πρωθυπουργού, του υπουργού Αμυνας (Γιοάβ Γκάλαντ) και του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων (Χέρτζι Χαλεβί) με τις κατηγορίες της διάπραξης εγκλημάτων πολέμου.

Ούτε το Ισραήλ ούτε οι ΗΠΑ έχουν υπογράψει τη διεθνή σύμβαση συγκρότησης του ΔΠΔ, εντούτοις το έχει πράξει η Παλαιστινιακή Αρχή, πράγμα που δίνει στο ΔΠΔ τη δυνατότητα να βγάλει αποφάσεις για ό,τι συμβαίνει π.χ. στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Οχθης.

Σε αυτό το τεταμένο σκηνικό, η Κολομβία αποφάσισε την Τετάρτη να διακόψει όλες τις σχέσεις με το Ισραήλ, λόγω των όσων διαπράττει ο στρατός σε βάρος των Παλαιστινίων της Γάζας. Ο Κολομβιανός Πρόεδρος Γκ. Πέτρο έκανε τη σχετική ανακοίνωση και επίσης εξέφρασε την «πλήρη αλληλεγγύη» του στον Βραζιλιάνο ομόλογό του, Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος έχει συγκρίνει τις ισραηλινές στρατιωτικές επιθέσεις στη Γάζα με την εξόντωση των Εβραίων από τους ναζί.

Στο μεταξύ παραμένουν αμείωτες οι συγκρούσεις του ισραηλινού στρατού με τη Χεζμπολάχ στα σύνορα Ισραήλ - Λιβάνου, παρότι στο παρασκήνιο «τρέχει» παζάρι με τη μεσολάβηση Γαλλίας και ΗΠΑ.

Στο πλαίσιο του ευρύτερου παζαριού της «Δύσης» με τη Βηρυτό, εξάλλου, εντάσσεται και το νέο πακέτο 1 δισ. ευρώ της ΕΕ προς τον Λίβανο, το οποίο ανακοινώθηκε από την Κομισιόν ως οικονομική βοήθεια, με το βλέμμα στην ανάσχεση των προσφυγικών ροών προς την Κύπρο.

ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ «ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΚΣ»

Το δίκιο θα νικήσει τη βάρβαρη καταστολή!

Οι εκλεγμένοι με την «Πανσπουδαστική ΚΣ» στους φοιτητικούς συλλόγους καταγγέλλουν την καταστολή στα αμερικανικά πανεπιστήμια ενάντια στους φοιτητές, που δίκαια διαδηλώνουν για να σταματήσει η σφαγή του λαού της Παλαιστίνης και έχουν τη στήριξη της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Στην καταγγελία αναφέρεται:

«Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, μετά από μέρες καταστολής και συκοφαντίας απέναντι στον φοιτητικό ξεσηκωμό σε δεκάδες πανεπιστήμια των ΗΠΑ, επιλέγει ξημερώματα Πρωτομαγιάς να ξεκινήσει αυτήν τη μεγάλη αστυνομική επιχείρηση με επίλεκτες δυνάμεις καταστολής, αντιμετωπίζοντας τους φοιτητές σαν τρομοκράτες! Οι απαράδεκτες εικόνες, οι ξυλοδαρμοί και οι μαζικές συλλήψεις φοιτητών που αμφισβητούν την πολιτική της κυβέρνησης, για πολλοστή φορά ξεγυμνώνουν τα περί "δημοκρατίας και ελευθερίας" στη μητρόπολη του καπιταλισμού.

Τρέμουν γιατί μεγαλώνει το κύμα καταδίκης της πολιτικής της κυβέρνησης των ΗΠΑ, που χρηματοδοτεί αδρά και στηρίζει το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ. Οι φοιτητές διεκδικούν αποφασιστικά να σταματήσει κάθε συνεργασία των ιδρυμάτων με κατασκευαστές όπλων που συνεργάζονται με το Ισραήλ.

Μόνο οργή προκαλεί η απάντηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Γέιλ στο συγκεκριμένο αίτημα, αφού υποστηρίζει ότι δεν παραβιάζεται από τα μονοπώλια των όπλων "το όριο σοβαρού κοινωνικού πλήγματος". Αυτό είναι το πανεπιστήμιο της επιχειρηματικής μπίζνας, που για τα κέρδη των ομίλων δεν βλέπει "σοβαρό πλήγμα" στους 40.000 νεκρούς και παιδιά Παλαιστίνιους! Αυτή εξάλλου είναι και η πολιτική της ΕΕ, που στηρίζει το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.

Οι αγώνες των φοιτητών, το φοιτητικό κίνημα σε όλο τον κόσμο έχει δυναμική! Οση καταστολή κι αν επιστρατεύσουν, οι αγώνες μας θα φουντώσουν, όπως γίνεται αυτές τις μέρες και σε δεκάδες άλλες πανεπιστημιουπόλεις στις ΗΠΑ, στη Βρετανία και αλλού.

Τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας, στις ΗΠΑ, στη Γαλλία, στην Αργεντινή, στο Μεξικό, στη Βρετανία και αλλού οι φοιτητές διαδηλώνουν μαζικά. Οι καταλήψεις και οι κινητοποιήσεις δεν είναι τελικά "ελληνικό φαινόμενο", όπως αναμασούσαν διάφοροι δημοσιολόγοι. Οπως αντίστοιχα και η καταστολή, αφού οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο την επιστρατεύουν απέναντι στους δίκαιους αγώνες των φοιτητών.

Οπως και την ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς, το μήνυμα των εργατών και των φοιτητών που διαδηλώνουν μαζικά σε όλο τον κόσμο θα ακουστεί δυνατά: "FREE PALESTINE", "Καμία εμπλοκή στους πολέμους των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ".

Και στη χώρα μας δυναμώνουμε την αλληλεγγύη στους λαούς όλου του κόσμου! Απαιτούμε να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ!

Φοιτητές του Columbia, οι φοιτητές στην Ελλάδα είμαστε μαζί σας!

Το δίκιο θα νικήσει τη βάρβαρη καταστολή!».

ΗΠΑ - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Αγρια κρατική καταστολή των κινητοποιήσεων καταδίκης της σφαγής στη Γάζα

Με ένα όργιο κρατικής καταστολής, η τάχα... «προοδευτική» κυβέρνηση Μπάιντεν, έχοντας και την πλήρη στήριξη του Ρεπουμπλικάνου υποψήφιου Προέδρου Ντ. Τραμπ, επιχειρεί να χτυπήσει τις κινητοποιήσεις, που παρ' όλα αυτά δυναμώνουν στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, ενάντια στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ και στην πολύμορφη συνενοχή των ΗΠΑ και μιας σειράς αμερικανικών πανεπιστημίων στο έγκλημα.

Πάνω από 1.800 διαδηλωτές έχουν συλληφθεί από τις 18 Απρίλη έως την Πρωτομαγιά, με τον αριθμό των συλλήψεων να αυξάνει καθημερινά, ενώ τον γύρο του κόσμου κάνουν οι εικόνες από τις βάρβαρες επιθέσεις τις αστυνομίας μέσα σε πανεπιστημιουπόλεις εναντίον των αγωνιζόμενων φοιτητών, με βροχή πυροβολισμών με σφαίρες καουτσούκ, με δακρυγόνα, με ειδικές αστυνομικές δυνάμεις αρματωμένες από την κορφή ως τα νύχια, έφιππους αστυνομικούς να εφορμούν σε συγκεντρωμένα πλήθη, ακόμα και ελικόπτερα να συντονίζουν τις επιχειρήσεις...

Στο μέχρι τώρα αποκορύφωμα αυτής της καταστολής, τα ξημερώματα της Πέμπτης τεράστιες αστυνομικές δυνάμεις μετέτρεψαν το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (UCLA) σε «εμπόλεμη ζώνη».

Απέναντι στη διοίκηση του πανεπιστημίου που χαρακτήρισε την κινητοποίηση «παράνομη» και κάλεσε σε επέμβαση της αστυνομίας, αγωνιζόμενοι φοιτητές είχαν συγκεντρωθεί στο Πανεπιστήμιο, φωνάζοντας «Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος!», με τη στήριξη πολλών εργαζομένων που έσπευσαν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, καθώς και καθηγητών.

Σε δήλωσή του μέσα από τον καταυλισμό διαμαρτυρίας, ο πρόεδρος του Συνδικάτου Roofers Local 36 (μέλος της ΠΣΟ), Κλιφ Σμιθ, κατήγγειλε την κυβέρνηση που μοιράζει απλόχερα δισ. δολάρια για να στηρίξει το κράτος του Ισραήλ, αντί να τα διαθέσει για τη στέγαση, την παιδεία, την περίθαλψη και ό,τι άλλο χρειάζονται οι Αμερικανοί εργαζόμενοι...

Το έδαφος για την επιχείρηση καταστολής έστρωσε ομάδα «αντι-διαδηλωτών» με συνθήματα υπέρ του Ισραήλ, η οποία επιτέθηκε ενάντια στους φοιτητές με καδρόνια και εμπρηστικά μέσα, υπό την πλήρη ανοχή της αστυνομίας, η οποία λίγο αργότερα ξεκίνησε επέμβαση κατά των φοιτητών, στο όνομα της... «αποκατάστασης της τάξης».

Τις επόμενες ώρες, εκατοντάδες πάνοπλοι αστυνομικοί επιτέθηκαν κατά κύματα εναντίον της κινητοποίησης, έπνιξαν τον χώρο στα χημικά και άρχισαν να πυροβολούν σωρηδόν κατά φοιτητών με σφαίρες καουτσούκ (οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά τραύματα, έως και τύφλωση) και προχώρησαν σε πάνω από 130 συλλήψεις.

Τα ξημερώματα της Πρωτομαγιάς είχε προηγηθεί αντίστοιχη άγρια αστυνομική επίθεση εναντίον των αγωνιζόμενων φοιτητών στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, ενώ οι επιθέσεις και οι συλλήψεις έχουν επεκταθεί πλέον σε δεκάδες πανεπιστήμια σε όλη τη χώρα.

Το χτύπημα των κινητοποιήσεων καταδίκης της σφαγής στη Γάζα εντείνεται με τη διακομματική υποστήριξη Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων.

Μεσοβδόμαδα, η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε - με ψήφους Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων - τη διεύρυνση του ορισμού του «αντισημιτισμού» που χρησιμοποιεί το υπουργείο Παιδείας.

Στο πλαίσιο της λαθροχειρίας που βαφτίζει «αντισημιτισμό» την καταγγελία της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, προμηνύεται παραπέρα κλιμάκωση της καταστολής εναντίον όσων αντιστέκονται στο μακελειό.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε προκλητικά ότι «δεν είμαστε ένα αυταρχικό κράτος που φιμώνει τους ανθρώπους και καταστέλλει τη διαφωνία» (!), αλλά «πρέπει να επικρατήσει η τάξη», να «τηρείται ο νόμος» και να μην «προκαλείται χάος», ενώ ο Ντ. Τραμπ έσπευσε να δηλώσει ότι «ήταν ωραίο πράγμα να βλέπεις» τους αστυνομικούς της Νέας Υόρκης να κάνουν έφοδο στο πανεπιστήμιο Κολούμπια...

Παρά το ρεσιτάλ καταστολής και συκοφαντίας, οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται και επεκτείνονται, με τη δύναμη της αλληλεγγύης.

Στη Νέα Υόρκη, λίγες ώρες μετά την αστυνομική εισβολή στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, η διαδήλωση που έγινε για την Εργατική Πρωτομαγιά στην πλατεία Φόλεϊ, «ντύθηκε» με συνθήματα αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης και συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους φοιτητές.

Στο ίδιο το UCLA στο Λος Αντζελες, μετά την αστυνομική επίθεση, η πανεπιστημιούπολη συνέχιζε να δονείται από συνθήματα συνέχισης του αγώνα, όπως «We will not rest!».

Στο πλευρό των φοιτητών βρέθηκαν και αρκετοί καθηγητές του ιδρύματος. Λίγη ώρα πριν την επίθεση της αστυνομίας, ο αναπληρωτής καθηγητής στο UCLA Γκρέιμ Μπλέιρ, μαζί με άλλους 14 συναδέλφους, συγκροτούσαν μια αλυσίδα «για να στηρίξουμε το δικαίωμα των φοιτητών να διαδηλώσουν ειρηνικά», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στο CNN, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα πως όσοι ακαδημαϊκοί στηρίζουν τις κινητοποιήσεις κινδυνεύουν να συλληφθούν και οι ίδιοι...

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ

«Ενωμένοι κατά της γενοκτονίας!»

Κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους φοιτητές στις ΗΠΑ και κατά της σφαγής στην Παλαιστίνη από το κράτος του Ισραήλ επεκτείνονται και σε άλλες χώρες.

Μετά τη Γαλλία, όπου τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκαν κινητοποιήσεις σε σχολές στο Παρίσι, μια σειρά πανεπιστήμια και στη Βρετανία γέμισαν διαδηλωτές και πανό κατά του πολέμου και της στήριξης που προσφέρουν στο Ισραήλ βρετανικά ιδρύματα.

Μεταξύ άλλων, φοιτητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ καταγγέλλουν τη συνεργασία του με την «BAE Systems» και άλλες εταιρείες όπλων, ζητώντας επίσης να διακόψει τους δεσμούς του με το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, να σταματήσει κάθε «ανήθικη έρευνα».

Στο Σέφιλντ πραγματοποίησαν κινητοποίηση εργαζόμενοι, φοιτητές και πτυχιούχοι από τα Πανεπιστήμια Sheffield και Sheffield Hallam, ενώ και στο Νιουκάστλ φοιτητές προχώρησαν σε κατασκήνωση και συγκεντρώσεις, διαμαρτυρόμενοι για τη συνεργασία του Πανεπιστημίου της πόλης με τη «Leonardo SpA», εταιρεία που όπως εξηγούν είναι υπεύθυνη για την παραγωγή του συστήματος στόχευσης λέιζερ για τα μαχητικά αεροσκάφη F-35 που χρησιμοποιεί το Ισραήλ στη Γάζα.

Αντίστοιχα, κινητοποιήσεις οργανώθηκαν στο Λιντς και στο Μπρίστολ, ενώ στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ οι έντονες πιέσεις και διαμαρτυρίες φοιτητών και προσωπικού από την αρχή του πολέμου ανάγκασαν τη διοίκηση να αποχωρήσει από «επενδύσεις σε εταιρείες που κατασκευάζουν ή πωλούν κυρίως όπλα και προϊόντα ή υπηρεσίες που σχετίζονται με την άμυνα».

Αλλά και στην Αυστραλία, εκτός από Σίδνεϊ και Μελβούρνη κινητοποιήσεις φοιτητών οργανώνονταν την Παρασκευή και σε Αδελαΐδα, Περθ κ.α.

Παρά τη λυσσασμένη προσπάθεια να τους φιμώσουν, το μήνυμα των Αμερικανών φοιτητών συνεχίζει να φτάνει στον λαό της Γάζας, που εκφράζει την ευγνωμοσύνη του.

Οπως έγινε προ ημερών έξω από προσφυγικούς καταυλισμούς, νέα συγκέντρωση έγινε την Πέμπτη και στην πολύπαθη πόλη Ντέιρ Αλ Μπαλάχ, μπροστά στα συντρίμμια του Νοσοκομείου «Αλ Ακσα». Γιατροί, νοσοκόμες, άλλοι εργαζόμενοι μαζί με ασθενείς διαδήλωσαν με συνθήματα όπως «Ενωμένοι κατά της γενοκτονίας», «Πρέπει να πάψει ο σκοτωμός παιδιών», «Συνεχίστε να παλεύετε για δικαιοσύνη!».

Γιατροί δήλωναν στο CNN την τεράστια συγκίνησή τους από τα πλάνα με τις διαδηλώσεις υπέρ του Παλαιστινιακού λαού σε άλλες χώρες, γιατί «αυτό σημαίνει ότι σε όλο τον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν τι γίνεται τώρα στη Λωρίδα της Γάζας...».

Μανάδες νοσηλευόμενων δήλωναν ευγνωμοσύνη για τους «γενναίους φοιτητές» των αμερικανικών πανεπιστημίων, σχολιάζοντας μάλιστα ότι «αραβικές χώρες δεν νοιάστηκαν για μας, ενώ οι Αμερικανοί φοιτητές ένιωσαν το αίμα μας που σκορπάει, τα κτίριά μας που καταρρέουν, τα παιδιά μας που καταστράφηκαν... Χίλια ευχαριστώ για εκείνους...».

ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Ευρωπαϊκή «πυρηνική αποτροπή» και αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία θέτει ξανά ο Μακρόν

Εντείνονται οι πολεμικές προετοιμασίες στην Ευρώπη για την «επόμενη μέρα» της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία, συνολικότερα για την αναμέτρηση στην Ανατολική Ευρώπη, στη Βαλτική και στη Μαύρη Θάλασσα.

Με φόντο τα εδαφικά κέρδη που σημειώνουν οι ρωσικές δυνάμεις στα ανατολικά και στα νότια, το Κίεβο ζητά επιτάχυνση των παραδόσεων όπλων και πυρομαχικών από το τεράστιο πακέτο στρατιωτικής στήριξης που εγκρίθηκε στις ΗΠΑ μετά από πολύμηνη «εμπλοκή» στο Κογκρέσο, ενώ και τα δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα προχωρούν σε συνεχή αύξηση και επέκταση των οπλικών συστημάτων που ρίχνουν στο πεδίο της μάχης.

Την ίδια ώρα, με φόντο τις αντιθέσεις μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμ. Μακρόν επανέφερε το ζήτημα της «πυρηνικής αποτροπής» της Ευρώπης, στο πλαίσιο μιας «κοινής ευρωπαϊκής άμυνας», «λιγότερο εξαρτημένης» από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Εξάλλου, σε συνέντευξή του στον «Economist» επέμεινε και σχετικά με την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία. Θα έπρεπε «να θέσουμε το ερώτημα αν θα στείλουμε στρατεύματα» σε περίπτωση που η Μόσχα έσπαγε «την πρώτη γραμμή άμυνας» και το Κίεβο το ζητούσε, ανέφερε.

«Εάν οι Ρώσοι πήγαιναν να σπάσουν την πρώτη γραμμή, εάν υπήρχε ένα ουκρανικό αίτημα - κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα - θα έπρεπε εύλογα να θέσουμε στον εαυτό μας το ερώτημα», δήλωσε ο Γάλλος Πρόεδρος στη βρετανική εφημερίδα. «Το να το αποκλείεις εκ των προτέρων σημαίνει ότι δεν έμαθες τα μαθήματα των τελευταίων δύο ετών», είπε και υπενθύμισε ότι και η αποστολή τανκς και αεροπλάνων είχε αρχικά αποκλειστεί από το ΝΑΤΟ.

«Δεν θα πρέπει να αποκλείουμε κανένα ενδεχόμενο, διότι ο στόχος μας είναι να μην καταφέρει ποτέ η Ρωσία να κερδίσει» και «διότι έχουμε απέναντί μας κάποιον που δεν αποκλείει τίποτα», δηλαδή τη Μόσχα, ανέφερε.

Υπάρχει μια «αφύπνιση» στην Ευρώπη, συνέχισε ο Μακρόν, «το βλέπουμε με την πρόταση που υπέβαλαν οι Γερμανοί, την ευρωπαϊκή αντιπυραυλική ασπίδα. 'Η με την Πολωνία, που δηλώνει έτοιμη να φιλοξενήσει πυρηνικά όπλα του ΝΑΤΟ. Νομίζω ότι εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να βρεθούμε γύρω από το τραπέζι και να οικοδομήσουμε ένα συνεκτικό πλαίσιο», είπε, συμπληρώνοντας ότι η Βρετανία και η Νορβηγία θα πρέπει να λάβουν μέρος στη συζήτηση.

Σημειωτέον, η κυβέρνηση της Νορβηγίας ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι θα αυξήσει τις «αμυντικές» της δαπάνες το 2024 κατά επιπλέον 633 εκατ. δολάρια.

Τα πυρηνικά όπλα της Γαλλίας θα πρέπει να αποτελούν μέρος της ευρωπαϊκής αμυντικής συζήτησης, είπε εξάλλου ο Μακρόν. Πρόκειται για ζήτημα που έχει ξανατεθεί από το Παρίσι, και όλα δείχνουν ότι υπάρχουν παρασκηνιακά παζάρια και βολιδοσκοπήσεις σχετικά με τα ανταλλάγματα που μπορεί να ζητήσει η Γαλλία. Σε αυτές τις συζητήσεις περιλαμβάνεται και η Βρετανία, επίσης πυρηνική ευρωπαϊκή δύναμη.

Σε μια περίοδο που στις ΗΠΑ πυκνώνουν οι «φωνές» αμφισβήτησης του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ και της «εγγύησης της ασφάλειας» της Ευρώπης, ο Γάλλος Πρόεδρος επεσήμανε ότι για να είναι «αξιόπιστη» η «ευρωπαϊκή άμυνα» θα πρέπει να «υπερβαίνει» την προστασία που ήδη προσφέρει το ΝΑΤΟ.

«Η Ευρώπη στο σύνολό της βλέπουμε ότι έχει επενδύσει πολύ λιγότερα σε Αμυνα και Ασφάλεια σε σχέση με τις ΗΠΑ ή την Κίνα, και ότι βρίσκεται σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον όπου εντείνεται η διάδοση των εξοπλισμών, στη Ρωσία, στο Ιράν και σε άλλες δυνάμεις», σημείωσε στον «Economist»

Οπως είπε, ο πόλεμος έχει επιστρέψει στο ευρωπαϊκό έδαφος και μάλιστα με μια πυρηνική δύναμη, τη Ρωσία. Επομένως «η Ευρώπη πρέπει εύλογα να θέσει το ζήτημα της στρατιωτικής της προστασίας και να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο να μην απολαμβάνει πλέον την ίδια προστασία από τις ΗΠΑ».

Επίσημο αίτημα προς τα κράτη - μέλη να συγκεντρώσουν 100 δισ. δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια για την Ουκρανία για τα επόμενα 5 χρόνια, στο πλαίσιο του Ειδικού Ταμείου, έστειλε ο γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ, μια πρόταση την οποία είχε διατυπώσει σε προηγούμενη Σύνοδο.

Οπως δήλωσε ο Ούγγρος ΥΠΕΞ Π. Σιγιάρτο, «στις 30 Απρίλη τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ έλαβαν την πρόταση του γενικού γραμματέα να συγκεντρώσουν 100 δισ. δολάρια που το ΝΑΤΟ σχεδιάζει να δαπανήσει για τον πόλεμο. Πρόκειται να συγκεντρωθεί σε διάστημα πέντε ετών, πράγμα που σημαίνει πως το ΝΑΤΟ αναμένει ότι η στρατιωτική δράση θα συνεχιστεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου».

Επεσήμανε δε ότι η Ουγγαρία δεν επιθυμεί να είναι μέρος αυτής της πρωτοβουλίας του ΝΑΤΟ - εξάλλου, η Βουδαπέστη δεν στέλνει εξοπλισμούς στο Κίεβο.

«Εμείς οι Ούγγροι δεν θέλουμε να συμμετέχουμε σε κοινές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ για τη μεταφορά όπλων και την εκπαίδευση Ουκρανών στρατιωτών. Τις επόμενες βδομάδες, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, θα αγωνιστούμε για το δικαίωμα της Ουγγαρίας να μείνει μακριά από αυτήν την τρέλα, από τη συλλογή αυτών των 100 δισ.», είπε.

Στην Κίνα θα μεταβεί μέσα στον Μάη ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν, όπου θα συναντηθεί με τον ομόλογό του, Σι Τζινπίνγκ.

Μεταξύ άλλων στην ατζέντα βρίσκονται - όπως αναμενόταν - θέματα της παγκόσμιας και περιφερειακής ασφάλειας, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμ. Πεσκόφ.

«Τόσο τα διεθνή όσο και τα περιφερειακά ζητήματα ασφάλειας θα αναφερθούν και θα θιγούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο», είπε όταν ρωτήθηκε αν ο Πούτιν και ο Σι θα συνομιλήσουν για τις δραστηριότητες των ΗΠΑ στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού.

Η Ρωσία δεν έχει προσκληθεί «στο παρόν στάδιο» στη «διάσκεψη ειρήνης» της Ουκρανίας που θα διεξαχθεί στις 15 και 16 Ιούνη στο θέρετρο Burgenstock, ανακοίνωσε το υπουργείο Εξωτερικών της Ελβετίας, προσθέτοντας ότι κάποια στιγμή η Μόσχα θα πρέπει να εμπλακεί σε αυτήν τη διαδικασία.

«Η Ρωσία δεν έχει προσκληθεί αυτήν τη στιγμή. Η Ελβετία πάντα έδειχνε ανοιχτή στο να απευθύνει πρόσκληση στη Ρωσία γι' αυτήν τη Σύνοδο Κορυφής. Ωστόσο η Ρωσία έχει πει επανειλημμένα και δημόσια ότι δεν έχει συμφέρον να συμμετάσχει σε αυτήν την πρώτη Σύνοδο Κορυφής», ανέφερε το υπουργείο, προσθέτοντας ότι η Ελβετία είναι πεπεισμένη πως η Ρωσία πρέπει να εμπλακεί σε αυτή τη διαδικασία, καθώς «μια ειρηνευτική διαδικασία χωρίς τη Ρωσία είναι αδιανόητη».

Σύμφωνα με το ελβετικό ΥΠΕΞ έχουν προσκληθεί περισσότερες από 160 αντιπροσωπείες «σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων» «περίπου 120 χωρών», συμπεριλαμβανομένων των G7, G20, BRICS, ΕΕ και ορισμένων διεθνών οργανισμών.

Στο ρωσικό στρατόπεδο, ο υπουργός Αμυνας Σ. Σοϊγκού διέταξε την περασμένη βδομάδα συνεχή αύξηση, επέκταση και «εκσυγχρονισμό» των οπλικών συστημάτων που λαμβάνουν τα ρωσικά στρατεύματα, για να κλιμακώσουν την επίθεση σε ανατολική και νότια Ουκρανία, προκειμένου η Μόσχα να διατηρήσει και να επεκτείνει τα εδαφικά της κέρδη.

Οπως αναφέρει έκθεση του ρωσικού Γενικού Επιτελείου, «για να διατηρηθεί ο απαιτούμενος ρυθμός της επίθεσης είναι απαραίτητο να αυξηθούν ο όγκος και η ποιότητα του στρατιωτικού εξοπλισμού».

Με την Ουκρανία να αντιμετωπίζει ελλείψεις σε στρατιωτικό εξοπλισμό και να εντείνει τις εκκλήσεις προς τη «Δύση» για παράδοση περισσότερων όπλων άμεσα, οι ρωσικές δυνάμεις φέρονται να προωθούνται κατά μήκος του νοτιοανατολικού μετώπου τις τελευταίες βδομάδες. Εχουν καταλάβει επιπλέον χωριά στην περιοχή του Ντονέτσκ και έχουν σταθεροποιήσει θέσεις τους στο Χάρκοβο.

Σύμφωνα με ουκρανικές και άλλες πληροφορίες, η Ρωσία αναμένεται να ξεκινήσει μια καλοκαιρινή επίθεση και βρίσκεται στη διαδικασία κινητοποίησης επιπλέον 100.000 στρατιωτών.

Στο Κίεβο έχουν αρχίσει να φτάνουν όπλα και πυρομαχικά από το αμερικανικό στρατιωτικό πακέτο των 61 δισ. δολαρίων που εγκρίθηκε πρόσφατα.

Ωστόσο οι ουκρανικές αρχές κάνουν έκκληση για επιτάχυνση των παραδόσεων προτού να είναι «αργά». Ο Ουκρανός Πρόεδρος Β. Ζελένσκι κάλεσε για άλλη μια φορά σε «σημαντική επιτάχυνση» στις παραδόσεις όπλων.

Η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια «δεν θα σώσει την κατάσταση για τον ουκρανικό στρατό», εκτός αν το Κίεβο συνεχίσει την κινητοποίηση στρατευμάτων, υπογραμμίζει στο περιοδικό «Foreign Affairs» ο Τζακ Γουότλινγκ, ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο Royal United Services, με έδρα το Λονδίνο.

Με φόντο τις τεράστιες εκατέρωθεν απώλειες, «δυτικά» επιτελεία πιέζουν το Κίεβο να εντείνει ακόμα περισσότερο τη στρατολόγηση για το μέτωπο.

Οπως είπε ο Γουότλινγκ, το «πακέτο βοήθειας» των ΗΠΑ από μόνο του δεν θα λύσει τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ουκρανίας στην πρώτη γραμμή: «Η Ουκρανία θα πρέπει να κινητοποιήσει περισσότερους ανθρώπους, να βελτιώσει τον αγωγό εκπαίδευσης και να εξοπλίσει επαρκώς αυτά τα νέα στρατεύματα».