Σχεδόν 20 χρόνια και εφτά διαφορετικές κυβερνήσεις έχουν περάσει από όταν ο «Ριζοσπάστης» έφερνε στην επιφάνεια την «κόλαση επί της Γης», τις άθλιες εικόνες διαβίωσης για τους χιλιάδες μετανάστες εργάτες γης στα φραουλοχώραφα της Ηλείας.

Από τότε, σαν να μην πέρασε μια μέρα, οι φτωχοδιάβολοι μπορεί να έχουν αλλάξει, να έρχονται διαρκώς άλλοι και να τους αντικαθιστούν, όμως οι συνθήκες παραμένουν ίδιες, προκαλώντας οργή και αγανάκτηση: Εξοντωτική δουλειά στα απέραντα χωράφια για τη συγκομιδή του «κόκκινου χρυσού» που φέρνει κέρδη με ουρά για τους μεγαλοαγρότες. Διαμονή σε παραπήγματα χωρίς στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Μετανάστες εργάτες - θύματα των δουλεμπορικών κυκλωμάτων και των κάθε λογής «μεσαζόντων», της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας.

Αυτές οι εικόνες έρχονται ξανά στην επικαιρότητα μετά την πυρκαγιά που τον προηγούμενο μήνα κατέστρεψε τις τρώγλες τους μαζί με όσα υπάρχοντα είχαν, όπως και τα πολύτιμα έγγραφά τους, για να μπορούν να δουλεύουν «νόμιμα», ακόμα και για να ταξιδέψουν κάποια στιγμή πίσω στην πατρίδα τους.

Είναι εικόνες ντροπής που συντηρούνται με τις «ευλογίες» των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια, με κρατική στήριξη, για να εφοδιάζονται οι σύγχρονοι τσιφλικάδες με πάμφθηνα εργατικά χέρια.

Και μπορεί να θυμίζουν «αμερικάνικο νότο» του προπερασμένου αιώνα, όμως είναι απευθείας βγαλμένες από τις πιο «σύγχρονες» πολιτικές για τη μετανάστευση στον 21ο αιώνα. Αυτές που η ΕΕ και οι κυβερνήσεις πλασάρουν σαν τα «ευέλικτα σχήματα κινητικότητας εργατικού δυναμικού», εννοώντας τις συμφωνίες για τη μεταφορά εργατών από τις λεγόμενες «τρίτες χώρες», στο όνομα της έλλειψης εργαζομένων.

Την ίδια στιγμή λοιπόν που η κυβέρνηση με τον αρμόδιο υπουργό Μ. Βορίδη προαναγγέλλει συλλήψεις και απελάσεις μεταναστών, «δίνει ρέστα» το επίσημο «κρατικό δουλεμπόριο» μέσα από τις διακρατικές συμφωνίες με βάση τις «παραγγελιές» φθηνού εργατικού δυναμικού από τις επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα.

Τέτοια συμφωνία έχει υπογραφεί με το Μπαγκλαντές και ψηφίστηκε από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, όπως και με την Ινδία, την Αίγυπτο και άλλες χώρες. Υπενθυμίζεται ότι ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν «βασιλικότερος του βασιλέως», απαιτώντας ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία για την εργοδοσία στη «μετάκληση» εργατικού δυναμικού από τρίτες χώρες, ενώ ο ίδιος ο Τσίπρας προειδοποιούσε τους μετανάστες ότι αν έρθουν στην Ελλάδα «δεν θα κάθονται να παίρνουν επιδόματα», αλλά «θα μπουν στην ερειπωμένη ύπαιθρο που χρειάζεται εργάτες γης».

Οι όροι των διακρατικών δουλεμπορικών συμφωνιών είναι απάνθρωποι και δίνουν «αέρα στα πανιά» της άγριας εκμετάλλευσης, αφού απαγορεύουν κάθε δυνατότητα θεμελίωσης δικαιωμάτων στους μετανάστες εκτός από την παραμονή για εργασία σε συγκεκριμένα χρονικά όρια, ανάλογα με τις εποχικές ανάγκες.

Ούτε λόγος δηλαδή για συλλογικά δικαιώματα, για Συμβάσεις, για συγκεκριμένες «δεσμεύσεις» ή «υποχρεώσεις» της εργοδοσίας απέναντί τους, αποδεικνύοντας ότι αυτά τα «ευέλικτα σχήματα» αποτελούν την πιο βάρβαρη μορφή της σύγχρονης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Επομένως, το έδαφος για τις εικόνες με τους σύγχρονους «είλωτες» είναι στρωμένο από κυβερνήσεις και κόμματα του κεφαλαίου, από την ίδια την ΕΕ και τις «βέλτιστες πρακτικές» της. Γι' αυτό, όσο «επαγγελματισμό» δείχνει η κυβέρνηση για τη σύναψη τέτοιων συμφωνιών, για την ταχύτερη δυνατή αξιοποίηση «τεμαχίων εργατών» από τους τσιφλικάδες ώστε να βγει η παραγωγή, άλλο τόσο δεν θέλει και δεν μπορεί να διασφαλίσει μέτρα για την προστασία της ζωής των εργαζομένων.

Και όσο «καλοδεχούμενοι» είναι της Γης οι κολασμένοι όταν έρχονται σαν φθηνοί εργάτες με ανύπαρκτα δικαιώματα, άλλο τόσο είναι «λαθραίοι» και καταστέλλονται όταν τρέχουν να ξεφύγουν από τις βόμβες του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Απέναντι σε αυτόν τον ζόφο της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης, της εξαθλίωσης για τα κέρδη μιας χούφτας μεγαλοεργοδοτών, στέκεται ξανά αυτές τις μέρες η αγωνιστική πρωτοβουλία στη Νέα Μανωλάδα. Με οργανωτές τα σωματεία και τα Εργατικά Κέντρα λάμπει η δύναμη της αλληλεγγύης, της οργάνωσης και της διεκδίκησης μαζί με τους μετανάστες για κάθε τους δικαίωμα: Από τα ανθρώπινα καταλύματα και την πρόσβαση σε τροφή και νερό, μέχρι την υγεία και την ασφάλεια, τον εφοδιασμό με τα απαραίτητα έγγραφα νομιμοποίησης.

Η κοινή αυτή πάλη, σε σύγκρουση με τη φρίκη της εκμετάλλευσης που έχει γίνει «νόμος», δείχνει τη δύναμη των «από κάτω» να αναμετρηθούν με το σάπιο κράτος και το σύστημα του κέρδους που υπηρετεί και προστατεύει.