Την περίοδο των αγροτικών κινητοποιήσεων τον χειμώνα ακούμε επαναλαμβανόμενα από διάφορα παπαγαλάκια όλων των κυβερνήσεων ότι «οι αγρότες κινητοποιούνται τώρα που ...δεν έχουν δουλειές». Κάτι που βεβαίως ισχύει, γιατί όποιος ξέρει από αγροτικές δουλειές καταλαβαίνει ότι δεν μπορείς να στήσεις μπλόκο με τα τρακτέρ σου όταν π.χ. οργώνεις. Τι δείχνουν όμως οι εικόνες των τελευταίων ημερών με τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους στους δρόμους του αγώνα με τα τρακτέρ και τα πανό τους, την ίδια ώρα που οι αγροτικές εργασίες βρίσκονται στο απόγειό τους εν μέσω καλοκαιριού; Αποτυπώνουν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο τα μεγάλα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν και ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι.

Η υπόθεση με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι θρυαλλίδα για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην ίδια την επιβίωσή τους.

Αδιέξοδα που οξύνονται από την πολιτική στήριξης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και προώθησης των κατευθύνσεων της ευρωενωσιακής ΚΑΠ, κάνοντας ολοένα και πιο δύσκολη την παραμονή τους στην παραγωγή.

Κόντρα στην «κοκορομαχία» ανάμεσα στην κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα της ΕΕ (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ.) οι αγροτικές κινητοποιήσεις αναδεικνύουν ότι η στρατηγική της ΕΕ και της ΚΑΠ είναι αυτή που έστρωσε το έδαφος για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, μια στρατηγική που υπηρέτησαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η ΚΑΠ τροφοδοτεί σκάνδαλα και σε άλλες χώρες της ΕΕ, με πρωταγωνιστές ιδιοκτήτες μεγάλων αγροτοκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων και ομίλους του αγροτοδιατροφικού τομέα, με «κόστος» δισ. ευρώ για τους μικρούς αγρότες και κτηνοτρόφους.

Η οργή τους για τη «βιομηχανία ρουσφετιών» και το φαγοπότι εκατομμυρίων ευρώ που στήθηκε, βρίσκει λοιπόν αγωνιστική διέξοδο απέναντι στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης να φορτωθούν τώρα στις πλάτες τους και οι συνέπειες.

Την ίδια ώρα που οι βιοπαλαιστές δίνουν αγώνα για την επιβίωσή τους, που μοχθούν κάτω από το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής και την πώληση των προϊόντων τους σε εξευτελιστικές τιμές που επιβάλλουν κράτος και μεγάλα αγροτοδιατροφικά μονοπώλια, κινδυνεύουν να επιβαρυνθούν και με πρόστιμα και περικοπές στις επιδοτήσεις που τους αναλογούν.

Με την οργάνωση του αγώνα τους ξεκαθαρίζουν ότι δεν πρόκειται να πληρώσουν τα σπασμένα. Γι' αυτό απαιτούν να αποδοθούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες σε όλους τους εμπλεκόμενους, να επιστραφούν στους ίδιους όσα χρήματα κατευθύνθηκαν σε αυτούς που χρόνια λυμαίνονται τις αγροτικές επιδοτήσεις καταληστεύοντας τον μόχθο και τον ιδρώτα των βιοπαλαιστών, αλλά και να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα ονόματα όσων συμμετείχαν στο σκάνδαλο, όσων αγροτών και κτηνοτρόφων εισέπραξαν παράνομα επιδοτήσεις.

Στην πράξη δείχνουν για άλλη μια φορά ότι το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, οι Αγροτικοί Σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, δεν τσουβαλιάζονται με τους κάθε λογής «φραπέδες» και «χασάπηδες», οι οποίοι, άλλωστε, για ευνόητους λόγους διαχρονικά ήταν και είναι οι μεγαλύτεροι πολέμιοι των μπλόκων και των κινητοποιήσεων, αποτελούσαν και αποτελούν μηχανισμούς παρέμβασης των διάφορων κυβερνήσεων των μεγαλοαγροτών και βιομηχάνων στο αγροτικό κίνημα.

Την ώρα, μάλιστα, που η κυβέρνηση με την πρότασή της για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ επιδιώκει τη συγκάλυψη των ευθυνών των εμπλεκόμενων υπουργών, κατ' επέκταση και των δικών της παραγόντων, οι κινητοποιήσεις αυτές αποτελούν την καλύτερη απάντηση, καθώς αναδεικνύουν τον πραγματικό ένοχο.

Το ζήτημα αυτό συνδέεται και με μια σειρά άλλα οξυμένα προβλήματα που έχουν γίνει θηλιά στον λαιμό των αγροτών και απειλούν την επιβίωσή τους, που πηγάζουν από την ίδια πολιτική που γεννά και σκάνδαλα τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η απειλή αυτή εμφανίζεται ιδιαίτερα έντονη αυτή την περίοδο, που οι αγρότες καλούνται να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως το υψηλό κόστος παραγωγής, τις ζωονόσους που αφανίζουν δεκάδες χιλιάδες ζώα, την έλλειψη νερού για να ποτίσουν τα χωράφια και τις καλλιέργειές τους. Αυτό είναι το έδαφος για τη συνέχιση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, γι' αυτό και η κυβέρνηση δεν θα ξεμπερδέψει εύκολα μαζί τους.

Ο αγώνας των αγροτών είναι δίκαιος και πρέπει να δυναμώσει! Πρέπει να έχει την αλληλεγγύη όλων, να μην περάσει δηλαδή η λογική του «κοινωνικού αυτοματισμού».

Ο μοναδικός δρόμος για τους βιοπαλαιστές αγρότες για να απαλλαγούν οριστικά από το βάσανο της επιβίωσης στην κόψη του ξυραφιού, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την παραγωγή φτηνών και ποιοτικών προϊόντων για όλο τον λαό, είναι αυτός της σύγκρουσης με το σάπιο κράτος των μεγαλοβιομηχάνων και των μονοπωλίων, με την ΕΕ και την ΚΑΠ σε συμμαχία με τους εργαζόμενους απέναντι στον κοινό τους αντίπαλο.