Νέα επεισόδια εμπλοκής ετοιμάζεται να γράψει η κυβέρνηση, καθώς πυκνώνουν τα σύννεφα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων πάνω από την περιοχή.

Κοινό μυστικό αποτελεί ότι συζητάνε τη μεταφορά της συστοιχίας «Patriot» από τη Σαουδική Αραβία στην Ουκρανία, στο πλαίσιο σχεδιασμών της ευρωπαϊκής «συμμαχίας των προθύμων» για ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας τους εκεί, προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους στη διανομή της ιμπεριαλιστικής λείας.

Η εμπλοκή δεν έχει σύνορα. Οι στρατηγικές συμφωνίες με χώρες - συμμάχους των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, όπως το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, τα ΗΑΕ στον Κόλπο και η Ινδία στη συνοριογραμμή με την Κίνα, επεκτείνουν την εμβέλειά της χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα και εκτοξεύουν τους κινδύνους για τον λαό.

Υπόβαθρο είναι τα στρατηγικά συμφέροντα της αστικής τάξης, όπου συγκλίνουν η κυβέρνηση και όλα τα συστημικά κόμματα. Γι' αυτό στην πολιτική της βαθύτερης εμπλοκής στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό υπάρχουν μόνο αποχρώσεις, και καμία δεύτερη σκέψη ή αντίθετη άποψη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο νέος εμπορικός δρόμος από την Ινδία έως την Ευρώπη μέσω Ισραήλ (IMEC), τον οποίο προωθούν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και χώρες του Κόλπου, ανταγωνιστικά προς τον «Δρόμο του Μεταξιού» που χαράσσει η Κίνα στην ίδια περιοχή.

Απόληξη του IMEC είναι το λιμάνι του Πειραιά, για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του οποίου γίνεται πολλή συζήτηση. Γράφεται π.χ. ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται να περιοριστεί η παρουσία της Κίνας (COSCO) και ότι αυτό είναι από τα άμεσα καθήκοντα της νέας πρέσβειράς τους στην Αθήνα, η οποία θα πλαισιώνεται από διπλωμάτες «εκπαιδευμένους» στην Ταϊβάν, στο Χονγκ Κονγκ και στη Σαγκάη.

Αντίστοιχο είναι το ενδιαφέρον των Αμερικανών για επέκταση της δικής τους παρουσίας στην Αλεξανδρούπολη, τη «Σούδα του Βορρά», που αναδεικνύεται σε στρατηγικό κόμβο μεταφοράς στρατιωτικού και άλλου υλικού προς τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Αντίστροφα, οι ΗΠΑ επιδιώκουν τον περιορισμό των όποιων ρωσικών συμφερόντων στη διαχείριση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.

Βαθύτερη εμπλοκή «μυρίζουν» όμως και οι εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά. Με την αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στην περιοχή, αποκτά μεγαλύτερη προτεραιότητα για τους ΗΠΑ και ΕΕ η αγκίστρωσή της στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, στόχο με τον οποίο συντάσσονται η αστική τάξη και τα κόμματά της στην Ελλάδα.

Τα μπρος - πίσω στο ελληνοτουρκικό παζάρι και η εναλλαγή των λεγόμενων «ήρεμων νερών» με σκηνικά έντασης είναι αντανάκλαση έντονων διεργασιών στο παρασκήνιο, με στόχο να προχωρήσουν οι διευθετήσεις που υπηρετούν τον στόχο της ΝΑΤΟικής συνοχής και «ακουμπούν» κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου.

Η ανάδειξη της Ελλάδας σε εμπορικό, ενεργειακό και στρατιωτικό κόμβο για λογαριασμό του ΝΑΤΟ περνάει μέσα από αυτές τις διευθετήσεις, που δεν αναστέλλουν βέβαια τους ανταγωνισμούς με την τουρκική αστική τάξη και τις κυβερνήσεις της, αλλά προετοιμάζουν τον επόμενο γύρο αντιθέσεων και συγκρούσεων.

Η φορά των πραγμάτων δείχνει όξυνση των ανταγωνισμών σε όλα τα επίπεδα. Η σύγκρουση ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα είναι ο μεγάλος καταλύτης των εξελίξεων, που βάζουν φωτιά στο παγκόσμιο σκηνικό. Μέσα εκεί επιχειρεί η αστική τάξη της Ελλάδας να αναβαθμίσει τον ρόλο της, σπρώχνοντας τον λαό στο κενό.

Καμία νομιμοποίηση δεν έχουν η κυβέρνηση και τα άλλα ευρωατλαντικά κόμματα να παγιδεύουν τη χώρα στο σπιράλ της εμπλοκής, που τις συνέπειές της έχει βιώσει οδυνηρά στο πετσί του ο λαός πολλές φορές στο παρελθόν. Τώρα είναι η ώρα να πάρει πιο μαζικά, παλλαϊκά χαρακτηριστικά το μεγάλο «όχι» στα επικίνδυνα σχέδιά τους!

Ο αγώνας για να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, να επιστρέψουν οι ελληνικές δυνάμεις από ΝΑΤΟικές αποστολές, να μη σταλεί ούτε μία σφαίρα στην Ουκρανία και να μην υπάρξει ούτε σκέψη για αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων, να αποδεσμευτεί η χώρα από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες, η καταδίκη των εγκλημάτων του Ισραήλ και η αλληλεγγύη με τον παλαιστινιακό και τους άλλους λαούς της περιοχής συγκρούονται με τον ευρωατλαντικό σχεδιασμό και βάζουν στο στόχαστρο της εργατικής - λαϊκής πάλης τον πραγματικό ένοχο των πολέμων και των ανταγωνισμών: Την αστική τάξη και τις συμμαχίες της, που μόνο η ανατροπή τους μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια, την ευημερία και την αρμονική συνύπαρξη των λαών!