«Παθογένειες» επικαλείται η κυβέρνηση στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και υπόσχεται να τις «εξυγιάνει» με «εργαλείο» την ίδια πολιτική που μας έφερε ως εδώ!

Κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να κρυφτεί η κανονικότητα της ΕΕ και του αστικού κράτους, που είναι θεματοφύλακες των κερδών και των συμφερόντων των λίγων σε βάρος της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας. Αυτό είναι το έδαφος όπου «φυτρώνουν» εγκλήματα σε βάρος του λαού και σκάνδαλα που φορτώνονται στην πλάτη του.

«Παθογένειες» ανακάλυψαν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της ΕΕ και στο έγκλημα των Τεμπών: «Παθογένεια» ο σταθμάρχης, οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση των συμβάσεων για τα συστήματα ασφαλείας, το μπάζωμα της σκηνής του εγκλήματος, η έλλειψη συντονισμού στον κρατικό μηχανισμό.

Ολα για να κρύβεται συστηματικά ότι πίσω από το έγκλημα και τη συγκάλυψη των πραγματικών ενόχων βρίσκεται η πολιτική της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης των σιδηρόδρομων, που υπηρετεί τα μονοπώλια των Μεταφορών και υλοποιείται από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις και τα κόμματα. Από πίσω βρίσκονται η ΕΕ και το σάπιο αστικό κράτος, που έχει συνέχεια στην κλιμάκωση αυτής της εγκληματικής πολιτικής.

Μήπως όμως δεν είχαμε «παθογένειες» και στο σκάνδαλο των υποκλοπών, που κυριαρχούσε στην αντιπαράθεση για μήνες; Ελάχιστοι μπορεί να θυμούνται σήμερα πού κατέληξε αυτή η υπόθεση. Αυτό που δεν ξεχνιέται όμως είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων να σπρώξουν τη συζήτηση μακριά από τους πραγματικούς ενόχους.

«Παθογένεια» ήταν και σ' αυτό το σκάνδαλο τα εμπλεκόμενα στελέχη της κυβέρνησης, του κρατικού μηχανισμού και των μυστικών υπηρεσιών, η διαδικασία επιλογής και ελέγχου όσων παρακολουθούνταν. Και ύστερα από δυο - τρεις νομοθετικές ρυθμίσεις συμφώνησαν όλοι ότι δρομολογείται η αντιμετώπιση των «παθογενειών» και ούτε γάτα ούτε ζημιά!

Ούτε κουβέντα βέβαια για το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ, που κάνει τις παρακολουθήσεις κανονικότητα σε βάρος του λαού, βάζοντας στο στόχαστρο πρώτα απ' όλα την αγωνιστική δράση του. Που με τη διασταλτική ερμηνεία όρων όπως «τρομοκρατία» και «ριζοσπαστισμός», καταλήγει στο περίφημο «ουδείς εξαιρείται των παρακολουθήσεων».

Αυτό το κράτος και η ΕΕ είναι που για λόγους «εθνικής ασφάλειας», ανάλογα με το πώς την ερμηνεύουν κάθε φορά, νομιμοποιούν δεκάδες χιλιάδες παρακολουθήσεις κάθε χρόνο, διαδικασία που συνεχίζεται βέβαια, παρά τον ντόρο που ξέσπασε.

Και φτάνουμε στον ΟΠΕΚΕΠΕ... «Παθογένειες» κι εδώ ο τέντζερης των διεφθαρμένων υπουργών και στελεχών του κρατικού μηχανισμού, που κύλησε και βρήκε το καπάκι των ασυνείδητων αγροτών και κτηνοτρόφων που μασουλούσαν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.

Ούτε κουβέντα για την ΚΑΠ της ΕΕ και το βρώμικο σύστημα των επιδοτήσεων, που υπηρετεί τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις και τα μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού τομέα, στρώνοντας το έδαφος για σκάνδαλα όπως αυτό του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ούτε κουβέντα και για τον μηχανισμό του αστικού κράτους, που διαπλέκεται «από κατασκευής» με τα μονοπωλιακά συμφέροντα, επειδή τα υπηρετεί με κάθε κρίκο του.

Υπάρχει κι ένα ακόμα κοινό στοιχείο σε όλα τα εγκλήματα και τα σκάνδαλα που γεννάει το σάπιο σύστημα του καπιταλιστικού κέρδους, το κράτος, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του σε βάρος του λαού: Η ΕΕ και η πολιτική της ξεπλένεται παντού ως μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος.

Στην περίπτωση των Τεμπών η «σύγκλιση» με την ΕΕ θα έφερνε την ασφάλεια, στις υποκλοπές το θέμα παραπέμφθηκε στα ευρωπαϊκά νομικά όργανα και στον ΟΠΕΚΕΠΕ πρωταγωνιστεί η Ευρωπαία εισαγγελέας. Ο θύτης και η εγκληματική πολιτική του βαφτίζεται «σωτήρας» με τη βούλα όλων των κομμάτων της ΕΕ.

Ως εδώ λοιπόν! Αυτό πρέπει να φωνάξει ο λαός που αγανακτεί με τους διαλόγους της σήψης για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και παρακολουθεί ένα θέατρο σκιών μπροστά στα μάτια του, για να κρυφτούν για άλλη μια φορά οι πραγματικοί ένοχοι και οι αιτίες. Στο χέρι του είναι να τους αποκαλύψει, να τους εκθέσει!

Μαζί με την απαίτηση να πληρώσουν πολιτικά και ποινικά οι εμπλεκόμενοι, να μη φορτωθεί ούτε ένα σεντ στους βιοπαλαιστές αγρότες - κτηνοτρόφους και στον λαό, είναι ώρα τώρα να δυναμώσει η πάλη μέσα από το οργανωμένο κίνημα ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που παράγει και αναπαράγει σκάνδαλα, σύμφυτα με την εκμετάλλευση και το κέρδος. Αυτό είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο, εκεί πρέπει να στοχεύσει η σύγκρουση για την ανατροπή!