Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στις εκλογές του περασμένου Ιούνη έφτασαν κοντά στο να ψηφίσουν ΚΚΕ, αλλά δίστασαν την τελευταία στιγμή, επιλέγοντας αποχή ή κάποιο άλλο κόμμα.

Ολοι αυτοί έχουν τώρα ακόμα μεγαλύτερη πείρα και πολλούς περισσότερους λόγους για να φτάσουν την Κυριακή στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε για να δυναμώσει η εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ, που συνέχισε με ακόμα μεγαλύτερη ορμή τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, με τη συναίνεση και των άλλων κομμάτων.

Από τον περασμένο Ιούλη μέχρι και τον Μάη που έκλεισε η Βουλή για τις ευρωεκλογές, η νέα κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε πάνω από 70 νομοσχέδια, δηλαδή 7 κάθε μήνα!

Ανάμεσά τους εμβληματικές αντεργατικές και αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, όπως το νομοσχέδιο για την Υγεία, για το Φορολογικό, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και άλλα.

Μέχρι τον περασμένο Δεκέμβρη, δηλαδή 6 μήνες από τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει 1 στα 3 νομοσχέδια της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ 1 στα 2 περίπου, βάζοντας τις βάσεις για νέα ρεκόρ κοινοβουλευτικής συναίνεσης στο τέλος της τετραετίας.

Το ΚΚΕ βρέθηκε απέναντί τους, και εκεί που παίρνονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις, στη Βουλή και στην Ευρωβουλή, αλλά και εκεί που ανατρέπονται, στους δρόμους του αγώνα, στην οργανωμένη πάλη στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα πανεπιστήμια!

Αποκάλυψε κάθε βήμα του αντιδραστικού σχεδιασμού της κυβέρνησης και τη σύμπλευση όλων των άλλων κομμάτων στην ίδια αντιλαϊκή στρατηγική της, ακόμα κι εκεί που ψήφιζαν διαφορετικά από την κυβέρνηση.

Πρωτοστάτησε σε μαζικούς απεργιακούς και άλλους αγώνες. Δεν λυπήθηκε κόπο και δυνάμεις για να υπερασπιστεί το λαϊκό εισόδημα, τα σπίτια του λαού, το δικαίωμα στην Υγεία, την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, τα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας.

Αυτοί οι «αγώνες» και όχι τα κοινοβουλευτικά σόου που έστηναν με κάθε αφορμή τα κόμματα της ΕΕ, κόντυναν το 41% της ΝΔ. Αυτοί αναγκάζουν σήμερα τον πρωθυπουργό να κατεβάζει τον πήχη για το τι θα θεωρηθεί «επιτυχία» της ΝΔ στις ευρωεκλογές.

Η μαχητική έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας - και όχι τα ψευτοκαβγαδάκια της με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ - υποχρεώνει την κυβέρνηση να αναζητάει προεκλογικά τη «σταθερότητα». Να ζητάει νομιμοποίηση της πολιτικής της, ενώ εκλέχτηκε μόλις πριν από 10 μήνες. Να απειλεί με «περιπέτειες» αν περισσότεροι ψηφοφόροι την εγκαταλείψουν την Κυριακή.

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο εντείνονται τα παζάρια και στη σοσιαλδημοκρατία, όπου με προθυμία συμμετέχουν όλοι οι σημερινοί ανταγωνιστές, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Αριστερά, η Πλεύση Ελευθερίας και άλλες μικρότερες δυνάμεις.

Θέλουν το σύστημα να πατάει γερά σε δυο ποδάρια όταν επιτίθεται στον λαό, και όχι να τραμπαλίζεται σε ένα κανονικό και σε ένα μισερό. Εκτός από συναίνεση θέλουν και κυβερνητική εναλλακτική.

Ξέρουν ότι η επόμενη μέρα έχει ακόμα σκληρότερα μέτρα στην οικονομία, στα Εργασιακά, στο Φορολογικό, στην Υγεία, στην Πρόνοια. Εχει Σύμφωνο Σταθερότητας, πρωτογενή πλεονάσματα, περισσότερα «πράσινα» χαράτσια στην Ενέργεια.

Εχει μεγαλύτερη πολεμική εμπλοκή της χώρας, νέες στρατιωτικές αποστολές σε επικίνδυνα ΝΑΤΟικά μέτωπα, πολεμική οικονομία της ΕΕ.

Ποιον θα δυναμώσει ο λαός, για να τον έχει στο πλάι του από την ερχόμενη Δευτέρα και πώς θα αξιοποιήσει την ψήφο του για να αποδυναμώσει όσους βρίσκονται απέναντι; Αυτό είναι το βασικό δίλημμα των μεθαυριανών εκλογών. Και η απάντηση βρίσκεται στο πιο ισχυρό ΚΚΕ!

Την ψήφο στο ΚΚΕ θα τη βρει δίπλα του την επόμενη μέρα, οργανωτή και μπροστάρη στους αγώνες για τα δικαιώματα και τις ανάγκες του. Κανένας δεν μπορεί να την «τοκίσει» σε στήριξη ή ανοχή στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Θα τη βρει στις μεγάλες αντιπολεμικές - αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις, στην αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό και στους άλλους λαούς, ενάντια στην ΕΕ του πολέμου. Κανένας δεν μπορεί να την εξαργυρώσει στο ταμείο των επικίνδυνων ευρωατλαντικών σχεδιασμών, εκεί όπου ακουμπούν τις ψήφους τους και τη δύναμή τους όλα τα άλλα κόμματα, στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο.

Θα τη βρει στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και οικοδόμησης της κοινωνικής συμμαχίας, στον μαχητικό σχεδιασμό της αντεπίθεσης για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού, στη σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Οχι στα παζάρια για την ανασύνθεση της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, της αναπαλαίωσης γκρεμισμένων αυταπατών για μια άλλη τάχα Ελλάδα και ΕΕ, όπου θα ευημερούν ταυτόχρονα τα κέρδη και ο λαός.

Την Κυριακή λοιπόν δεν χωράει άλλη σκέψη. ΚΚΕ δαγκωτό!