Οι τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή εκτοξεύουν σε άλλο επίπεδο τους κινδύνους στην περιοχή και φέρνουν ακόμα πιο κοντά το ενδεχόμενο γενίκευσης του πολέμου. Οι πύλες της Κολάσεως χάσκουν ορθάνοιχτες για τους λαούς και δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός.

Μαζί με την επείγουσα ανάγκη να δυναμώσει η αντιπολεμική - αντιιμπεριαλιστική πάλη ενάντια στα εγκληματικά σχέδια του Ισραήλ και των συμμάχων του ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, η στάση της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές της 9ης Ιούνη.

Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, με πανομοιότυπες κατάπτυστες ανακοινώσεις τους μετά την αναμενόμενη επίθεση του Ιράν, ανταγωνίζονται για το ποιος θα στηρίξει περισσότερο το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», «ξεπλένοντας» τον βρώμικο ρόλο του, την κατοχή της Παλαιστίνης και τις πολεμικές απειλές που εκτοξεύει ενάντια στο Ιράν, στη Συρία, στον Λίβανο.

Η κυβέρνηση καλεί υποκριτικά σε ...«αυτοσυγκράτηση», όταν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ ζεσταίνουν την πλάτη του Ισραήλ να επεκτείνει τα εγκληματικά του σχέδια πέρα από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, όπως έχει ήδη προαναγγείλει ότι θα κάνει, «απαντώντας» στην επίθεση του Ιράν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, βλέπει στις εξελίξεις των τελευταίων ωρών «επικίνδυνη ιρανική επίδειξη ισχύος» και όχι τον ρόλο χασάπη που παίζει το Ισραήλ, ως εμπροσθοφυλακή του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού στη Μέση Ανατολή, με επιθέσεις και πολεμικά τελεσίγραφα σε βάρος άλλων κρατών.

Το ίδιο και το ΠΑΣΟΚ: Διαπιστώνει ότι «η επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ συνιστά κλιμάκωση της κρίσης», σαν να ξεκίνησε ο χρόνος το περασμένο Σάββατο (!) βγάζοντας έτσι λάδι τη δολοφονική πολιτική του Ισραήλ και των συμμάχων του, τη σφαγή που συνεχίζεται σε βάρος των Παλαιστινίων. Ο κατά τ' άλλα ...αντισυστημικός Βελόπουλος ζητάει ενεργότερη ανάμειξη της Ελλάδας στα πολεμικά μέτωπα, ανταγωνιστικά μάλιστα προς την Τουρκία, ενώ η Νέα Αριστερά αναλαμβάνει ρόλο πλυντηρίου της ΕΕ και της «διεθνούς κοινότητας», αυτών δηλαδή που κρατούν το στουπί αναμμένο από την Ουκρανία έως τη Μέση Ανατολή.

Κρύβουν όλοι μαζί ότι το Ιράν κατατάσσεται στον «άξονα του κακού» από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς και αντιμετωπίζεται ως «στρατηγική απειλή» για τα συμφέροντά τους στην περιοχή, εκτοξεύοντας πολεμικές απειλές που συχνά τις κάνουν πράξη, όπως πρόσφατα με την επίθεση στο προξενείο του Ιράν στη Δαμασκό.

Αυτό είναι το υπόβαθρο της πολεμικής κλιμάκωσης στην περιοχή, όπου αρκεί μια σπίθα για να γίνει πυρκαγιά, πάνω στην εύφλεκτη ύλη που συγκεντρώνουν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τους δρόμους και τις πηγές Ενέργειας, τον έλεγχο στρατηγικών σημείων της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου.

Η ζυγισμένη - στοιχισμένη στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων αντανακλά τη βαθιά συμφωνία τους για ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο και στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, σε βάρος του λαού. Εμπλοκή που κλιμακώνεται ήδη με τη συμμετοχή της χώρας σε δύο πολεμικά μέτωπα, της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής.

Κάθε ψήφο σ' αυτά τα κόμματα στις ευρωεκλογές, θα την αξιοποιήσουν ως επιδοκιμασία ή ανοχή του λαού στην επικίνδυνη πολιτική τους. Ως πράσινο φως να συνεχίζουν «ομού και αντάμα» να μπλέκουν τη χώρα στον πόλεμο, μετατρέποντας τον λαό σε στόχο των αντίπαλων στο ΝΑΤΟ ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων.

Η αποδοκιμασία και η αντίθεση σ' αυτήν την εγκληματική πολιτική περνάνε μέσα κι από την κάλπη των ευρωεκλογών. Με ψήφο στο ΚΚΕ, που αποκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες του ιμπεριαλιστικού πολέμου και ξεσκεπάζει τα συμφέροντα που υπηρετεί η εμπλοκή της χώρας, ξένα προς τα πραγματικά συμφέροντα του λαού. Που πρωτοστατεί στην οργάνωση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, στην έκφραση της αλληλεγγύης με τους γείτονες λαούς.

Που δείχνει τον δρόμο της αντεπίθεσης στην πολιτική του κέρδους, για την ανατροπή του σάπιου συστήματος που γεννά πολέμους και εκμετάλλευση.